Program „Ciepłownictwo powiatowe” od 1.10.2020 na nowych zasadach

„Trwający od marca 2019 r. pilotaż spełnił swoje zadanie, możemy zatem wdrażać kolejny etap programu. Wprowadziliśmy zmiany, które zoptymalizują program i usprawnią transformację ciepłownictwa w powiatach, a przez rozwój ciepłownictwa systemowego przyczynią się też do redukcji niskiej emisji” – mówi minister klimatu Michał Kurtyka. Wiceprezes Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Artur Michalski zapowiada, że nabór wniosków na nowych zasadach rozpocznie się 1 października br.

Celem programu „Ciepłownictwo powiatowe” jest zmniejszenie negatywnego oddziaływania przedsiębiorstw ciepłowniczych na środowisko, w tym poprawa jakości powietrza. W ramach programu można wnioskować o dofinansowanie w formie dotacji do 50% kosztów kwalifikowanych. Warunkiem udzielenia dotacji jest jednoczesne zaciągnięcie pożyczki z NFOŚiGW, w części stanowiącej uzupełnienie do 100% kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia. Dofinansowywane będą inwestycje o wartości od 0,5 mln zł do 300 mln zł.

„Zmiana minimalnej wartości pożyczki, z 1 mln zł do 500 tys. zł, ma umożliwić złożenie wniosków o dofinansowanie przez podmioty o mniejszych możliwościach inwestycyjnych, tak by umożliwić im stopniowe dochodzenie do statusu efektywnych systemów ciepłowniczych” – wyjaśnia minister Kurtyka.

„Nowa odsłona programu, wspierającego modernizację ciepłowni, to wynik konsultacji prowadzonych z obecnymi oraz potencjalnymi wnioskodawcami. Ma na celu przede wszystkim optymalizację i doprecyzowanie zapisów programu. Jednym z postulatów środowisk ciepłowniczych i jednostek samorządu terytorialnego było rozszerzenie katalogu beneficjentów, dlatego o dofinansowanie w nowym naborze będą mogły ubiegać się spółki kapitałowe, w których JST nie musi mieć minimum 70% udziałów, ale wystarczy nieco ponad 50%” – dodaje wiceprezes NFOŚiGW Artur Michalski.

Całkowity budżet programu „Ciepłownictwo powiatowe”, prowadzonego przez NFOŚiGW, to 500 mln zł, z czego 150 mln zł zarezerwowano na dotacje a 350 mln zł na zwrotne formy dofinansowania.

Rodzaje przedsięwzięć

Program „Ciepłownictwo powiatowe” oferuje wsparcie dla szeregu przedsięwzięć. Mogą one dotyczyć ograniczenia lub uniknięcia szkodliwych emisji do atmosfery. Dodatkowo obejmuje przedsięwzięcia dotyczące zmniejszenie zużycia surowców pierwotnych. Również działania z zakresu modernizacji i rozbudowy sieci ciepłowniczych mogą być dofinansowane z programu. Na dofinansowanie mogą też liczyć nowe źródła ciepła i energii elektrycznej, w tym przedsięwzięcia dotyczące budowy lub przebudowy jednostek wytwórczych wraz z podłączeniem ich do sieci dystrybucyjnej/przesyłowej, w których do produkcji energii wykorzystuje się: energię ze źródeł odnawialnych, ciepło odpadowe, ciepło pochodzące z kogeneracji, z wyłączeniem ciepła wytworzonego w jednostce kogeneracji opalanej węglem, paliwa niskoemisyjne gazowe, mieszanki gazów, gaz syntetyczny lub wodór.

Ze wsparcia w formie dotacji wyłączone są projekty realizujące wyłącznie instalacje fotowoltaiczne (PV) i/lub elektrownie wiatrowe (bez magazynu energii). Warunkiem udzielenia wsparcia na magazyn energii jest zintegrowanie go ze źródłem energii, które będzie realizowane równolegle w ramach projektu.

Beneficjenci

W ramach programu o wsparcie na inwestycje mogą ubiegać się spółki kapitałowe, których przedmiotem działalności jest produkcja energii cieplnej na cele komunalno-bytowe, a udział w kapitale zakładowym spółki jednostki samorządu terytorialnego, w tym związku jednostek samorządu terytorialnego, jest większy niż 50%. Katalog beneficjentów rozszerzony zostaje o jednostki samorządu terytorialnego ujęte na imiennej liście 139 miast średnich tracących funkcje społeczno-gospodarcze. Całkowita moc cieplna zamówiona systemu ciepłowniczego, w ramach którego prowadzona jest przedmiotowa działalność winna wynosić nie więcej niż 50 MW.

 

Wnioski należy składać w terminie od 01.10.2020 r. –   17.12.2021 r. lub do wyczerpania alokacji środków.

 

Ogłoszenie o naborze wniosków:

http://www.nfosigw.gov.pl/oferta-finansowania/srodki-krajowe/programy-priorytetowe/cieplownictwo-powiatowe–pilotaz/nabor-ii-wnioskow-2020-2021/

 

Do pobrania dokumenty: PROGRAM PRIORYTETOWY: Ciepłownictwo powiatowe

źródło: www.nfośigw.gov.pl

Aukcje OZE 2020 startują już 3 listopada 2020!

Minister Klimatu zatwierdził regulamin tegorocznych aukcji OZE. Jest też harmonogram: aukcje startują 3 listopada 2020.

System aukcyjny okazał się bardzo efektywnym narzędziem wspierania wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Efekty jego stosowania przekładają się na realizację realnej infrastruktury wytwórczej po najniższym możliwym koszcie. W rezultacie przeprowadzonych dotychczas aukcji wsparciem objęto ponad 2 tysiące instalacji OZE, kontraktując wytwarzaną w nich energię elektryczną na kwotę ponad 38 mld zł. Zdecydowana większość wsparcia – bo blisko 37 mld zł – trafiła do instalacji projektowanych. – zauważa Rafał Gawin, Prezes URE. – W tym roku do rozdysponowania jest ponad 27 mld złotych – dodaje.

Co nowego w regulaminie?

17 września br. Minister Klimatu zatwierdził ustalony[1] przez Prezesa URE Regulamin tegorocznych aukcji na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach OZE. Regulamin określa szczegółowe zasady organizacji aukcji, jak np. tryb składania ofert, przebieg i sposób rozstrzygnięcia aukcji, warunki przetwarzania danych dotyczących uczestników aukcji, wymagania techniczne dotyczące dostępu do internetowej platformy aukcyjnej, sposób zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości przebiegu aukcji, ale także ewentualne warunki zawieszenia dostępu do Internetowej Platformy Aukcyjnej (IPA).

Nowy Regulamin został dostosowany do aktualnego stanu prawnego, w tym do rozwiązań przyjętych w przepisach tzw. „Tarczy Antykryzysowej COVID-19”. Najważniejsze modyfikacje wprowadzone w tym roku to:

  • składanie ofert będzie się odbywało wyłącznie za pośrednictwem Internetowej Platformy Aukcyjnej,
  • doprecyzowano, że cena sprzedaży, cena referencyjna oraz cena maksymalna nie zawierają kwoty podatku od towarów i usług,
  • zaktualizowano wymogi dotyczące ustanawiania i zwrotu zabezpieczeń związanych z udziałem w aukcji, z uwzględnieniem możliwości wydłużania terminów dotyczących realizacji zobowiązań aukcyjnych,
  • doprecyzowano wymagania dotyczące konieczności aktualizowania przez wytwórców danych wprowadzanych podczas rejestracji konta użytkownika w systemie IPA.

Harmonogram: aukcje będą odbywać się od 3 listopada do 3 grudnia 2020 r.

W myśl uzgodnionego z Ministrem Klimatu harmonogramu aukcji na rok 2020, Prezes URE przeprowadzi osiem aukcji. Pierwsza, zgodnie z harmonogramem, odbędzie się 3 listopada. Jest to jedyna aukcja przeznaczona w tym roku dla instalacji „istniejących” i została dedykowana dla tych, które wykorzystują wyłącznie biogaz rolniczy, w tym w wysokosprawnej kogeneracji, o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW.

Natomiast pierwsza tegoroczna aukcja dla instalacji „nowych” odbędzie się 5 listopada i będzie przeznaczona dla instalacji o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz składowiskowy, biogaz z oczyszczalni ścieków oraz biogaz inny (niż rolniczy, składowiskowy oraz biogaz z oczyszczalni ścieków), dedykowanych instalacji spalania biomasy, układów hybrydowych, w tym w wysokosprawnej kogeneracji, a także instalacji termicznego przekształcania odpadów oraz dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego.

Jako ostatnie zaplanowane zostały aukcje w koszykach tradycyjnie już cieszących się największą popularnością tj. dla dużych instalacji wiatrowych i fotowoltaicznych – która zostanie przeprowadzona 26 listopada br. oraz dla małych instalacji wiatrowych i fotowoltaicznych – aukcja odbędzie się 3 grudnia br.

Poniżej kalendarz wszystkich tegorocznych aukcji w podziale na poszczególne koszyki aukcyjne.

***

W tegorocznych aukcjach wsparcie wytwórców energii ze źródeł odnawialnych może wynieść max. 27,4 mld złotych. Wsparciem może zostać objęty wolumen max. 75,3 TWh energii wyprodukowanej ze źródeł odnawialnych. Duża część wsparcia przeznaczona została dla koszyka instalacji wiatrowych i słonecznych o mocy pow. 1 MW (46,3 TWh energii do zakontraktowania o wartości ponad 14 mld zł).

W wyniku rozstrzygnięcia aukcji w 2020 roku może powstać nawet 1000 MW nowych instalacji w technologii wiatrowej oraz blisko 800 MW źródeł fotowoltaicznych (PV).

W 2019 roku do sprzedaży w ramach wszystkich aukcji przeznaczonych było blisko 185 TWh energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych o łącznej wartości ponad 69,6 mld zł. W wyniku rozstrzygnięcia aukcji z 2019 roku sprzedano w sumie prawie 91 TWh energii elektrycznej o łącznej wartości nieco blisko 20,6 mld zł.

źródło: www.ure.gov.pl


[1] Na podstawie art. 78 ust. 8 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii; Dz. U. z 2020 r. poz. 261, z późn. zm.

 

⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠ 

Wszystkich, którzy chcieliby uporządkować swoją wiedzę przed przystąpieniem do aukcji

zapraszamy 27 października 2020 na szkolenie – Aukcje OZE 2020

Po szczegóły zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu

lub na dedykowaną stronę szkolenia: https://powermeetings.eu/aukcje-oze-2020/

 

X Forum Spalania Biomasy 2020

Kogeneracja w roku 2021 – nowe rozporządzenia Ministra Klimatu

 

Na stronach RCL ukazały się dwa nowe projekty rozporządzeń dotyczące kogeneracji w roku 2021:

 

Projekt rozporządzenia Ministra Klimatu w sprawie maksymalnej ilości i wartości energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji objętej wsparciem oraz jednostkowych wysokości premii gwarantowanej w roku 2021 zgodnie z art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.

Treść projektu do pobrania pod linkiem: Projekt rozporzadzenia ws. wartości i maksymalne wysokości CHP w 2021

Uzasadnienie: Uzasadnienie proj. rozp. ws. wartości i maksymalne wysokości w 2021

OSR: OSR proj. rozp. ws. wartości i maksymalne wysokości w 2021

 

Projekt rozporządzenia Ministra Klimatu w sprawie wartości referencyjnych dla nowych i znacznie zmodernizowanych jednostek kogeneracji w roku 2021 r. na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.

Treść projektu do pobrania pod linkiem: Projekt rozporzadzenia ws wartości referencyjne CHP 2021

Uzasadnienie: Uzasadnienie proj. rozp. ws wartości referencyjne 2021

OSR: OSR proj. rozp. ws wartości referencyjne 2021


 

 

Najnowszy raport URE Energetyka cieplna w liczbach – 2019

Ciepłownictwo 2019 – wyzwania i najważniejsze kierunki zmian

Najnowszy raport URE Energetyka_cieplna_w_liczbach_2019 przedstawia obraz rynku na podstawie danych zebranych od ponad 400 koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych. Wyniki badań regulatora pozwalają ocenić stan sektora oraz najważniejsze kierunki zmian zachodzących w polskim ciepłownictwie.

„Polskie ciepłownictwo czeka trudny proces transformacji. Jest on wymuszony zaostrzającymi się wymogami środowiskowymi oraz rosnącym kosztem zakupu uprawnień do emisji CO2. Będzie to proces nie tylko długotrwały, ale również kosztochłonny. Jednak sektor musi się zmienić, jeżeli chce sprostać nadchodzącym wyzwaniom i jednocześnie nie stracić szansy na uzyskanie wsparcia finansowego Unii Europejskiej w tym procesie” – ocenia Rafał Gawin, Prezes URE. – „Urząd Regulacji Energetyki jest jednym z głównych podmiotów zaangażowanych w analizowanie i regulowanie tego sektora. Dysponujemy zatem doświadczeniem i wiedzą niezbędnymi do tego, by być partnerem w rozmowach zarówno z branżą jak i ustawodawcą na temat pożądanego i optymalnego kierunku zmian” – dodaje.

Jaka jest kondycja branży?

W ostatnich latach systematycznie spada sprzedaż ciepła. Mimo to, wyłącznie w 2018 r. zanotowano spadek przychodów sektora ciepłowniczego (o 3 proc.), w 2019 r. przychody te ponownie wzrosły o 1,2 proc. Natomiast rok 2019 był kolejnym, w którym rosły koszty sektora – po dwuprocentowym wzroście w 2018 r., w 2019 r. koszty wzrosły o dalsze 6,2 proc. Do wzrostu kosztów działalności przedsiębiorstw ciepłowniczych w ubiegłym roku przyczynił się niewątpliwie wzrost kosztów: uprawnień do emisji CO2, zakupu energii elektrycznej, paliwa technologicznego, a także usług obcych.

Po raz pierwszy od 2013 r. przychody osiągnięte przez koncesjonowane przedsiębiorstwa ciepłownicze nie umożliwiły pokrycia kosztów prowadzenia działalności związanej z zaopatrzeniem odbiorców w ciepło. Obniżenie wyniku finansowego wiąże się również z obniżeniem rentowności przedsiębiorstw ciepłowniczych. Wskaźnik rentowności w 2019 r. osiągnął wartość ujemną – prawie (-) 3 proc. i obniżył się w stosunku do roku poprzedniego o 4,8 punktu procentowego – głównie w przedsiębiorstwach posiadających źródła ciepła, w których ciepło wytwarzane jest w kogeneracji z energią elektryczną (obniżenie o 8,34 punktu procentowego w stosunku do 2018 r.).

W przypadku przedsiębiorstw produkujących ciepło w kogeneracji z produkcją energii elektrycznej, przedstawienie wyników finansowych tylko w zakresie działalności ciepłowniczej jest trudne, bowiem niemożliwe jest jednoznaczne rozdzielenie kosztów wytwarzania energii elektrycznej i ciepła według miejsca powstania, a co za tym idzie – określenie efektywności wyłącznie dotyczącej wytwarzania ciepła. Na podstawie danych ze sprawozdań Ministerstwa Aktywów Państwowych wyraźnie jednak widać, że przedsiębiorstwa te odnotowały w 2019 r. wysoki poziom wskaźnika rentowności sprzedaży energii elektrycznej i ciepła łącznie. Dopiero pozostała działalność operacyjna przyniosła stratę. Do sytuacji tej przyczyniły się ponownie koszty zakupu uprawnień do emisji CO2.

Rentowność i koszty uprawnień do emisji CO2

Minione dwa lata przyniosły znaczący wzrost cen uprawnień do emisji CO2. Koszty ich zakupu znalazły odzwierciedlenie w wynikach finansowych przedsiębiorstw ciepłowniczych, w szczególności w tych przedstawianych przez przedsiębiorstwa posiadające źródła, w których ciepło wytwarzane jest w jednostkach kogeneracji. Jednak w przypadku przedsiębiorstw posiadających takie jednostki, na wyniki finansowe związane z działalnością ciepłowniczą wpływ mają stosowane metody podziału kosztów. W zależności od przyjętej metody, koszty mogą w różnym stopniu obciążać poszczególne działalności, a tym samym wpływać na wysokość wykazywanych wyników finansowych ze sprzedaży ciepła i sprzedaży energii elektrycznej. Efektywność przedsiębiorstw produkujących ciepło i energię elektryczną w skojarzeniu można zatem oceniać wyłącznie w oparciu o dane dotyczące całej działalności danego przedsiębiorstwa. Bierzemy więc pod uwagę rentowność, jaką uzyskują one ze sprzedaży ciepła i sprzedaży energii elektrycznej łącznie.

Ponieważ obszar ten jest bardzo złożony i ma duże znaczenie dla pełnej i spójnej oceny ekonomicznej przedsiębiorstw produkujących ciepło i energię elektryczną w skojarzeniu, Prezes URE prowadzi osobny, dedykowany temu obszarowi monitoring przedsiębiorstw ciepłowniczych. Wyniki tych badań poznamy jeszcze w tym roku.

Wyzwania środowiskowe a inwestycje

Chcąc zdiagnozować zaawansowanie procesu dostosowywania źródeł ciepłowniczych do dyrektywy w sprawie emisji przemysłowych[1] oraz związane z tym potrzeby inwestycyjne przedsiębiorstw ciepłowniczych, w pierwszym kwartale 2020 roku Urząd przeprowadził monitoring rynku ciepłowniczego pod tym kątem. Badanie objęło prawie 90 przedsiębiorstw. Ze wstępnej analizy informacji przedstawionych przez ciepłownie wynika, że 97 proc. przedsiębiorstw zobowiązanych do dostosowania swoich źródeł do tzw. dyrektywy IED rozpoczęło już inwestycje. Wysokość planowanych do poniesienia nakładów przez przedsiębiorstwa ciepłownicze na realizację tego celu, w latach 2020 – 2029, została określona na około 5,4 mld zł. Rezultaty tego monitoringu poznamy w najbliższych tygodniach.

***

Od 2002 r. – tj. od czasu pierwszego badania ciepłownictwa przeprowadzonego przez URE – liczba koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych zmniejszyła się o ponad połowę.

Znacząco spadł poziom emisji szkodliwych substancji do atmosfery, głównie pyłów, dwutlenku siarki oraz tlenków azotu; emisja CO2 obniżyła się o ok. 20 proc.

Całkowita wielkość mocy cieplnej zainstalowanej u koncesjonowanych wytwórców ciepła zmniejszyła się od 2002 r. o 24,5 proc.. W 2019 r. wielkość mocy cieplnej zainstalowanej wynosiła 53,5 GW , a osiągalnej 52,5 GW.

W latach 2002-2019 koncesjonowane ciepłownictwo zredukowało zatrudnienie o ponad połowę, stając się tym samym bardziej efektywnym ekonomicznie organizmem oraz dając świadectwo udanej możliwości zastąpienia monopolu regulacją.

Udział ciepła z kogeneracji w 2019 r. wyniósł 65 proc. produkcji ciepła ogółem i wzrósł o 1,5 punktu procentowego w stosunku do 2018 r. Nieznacznie zwiększył się również udział przedsiębiorstw wytwarzających ciepło w kogeneracji – spośród 375 wytwórców ciepła biorących udział w badaniu w 2019r., 33 proc. wytwarzało ciepło w kogeneracji (w 2018 roku było to 32 proc.; w 2015 – 25 proc.).

Następuje dywersyfikacja paliw zużywanych do produkcji ciepła. Dominują nadal paliwa węglowe, których udział w 2019 r. stanowił 71 proc. paliw zużywanych w źródłach ciepła (w 2018 r. było 72,5 proc, a w 2017 r. – 74 proc.) Od 2002 r. udział paliw węglowych obniżył się o 10,7 punktu procentowego. W tym czasie wzrósł udział paliw gazowych – o 5,8 punktu procentowego oraz źródeł OZE – o 6,6 punktu procentowego.
W 2019 r. wolumen sprzedaży ciepła przez koncesjonowane przedsiębiorstwa ciepłownicze (łącznie z odsprzedażą innym przedsiębiorstwom) wyniósł prawie 345 tys. TJ i był o prawie 4 proc. niższy niż w 2018 r. (358 tys.TJ).
W 2019 r. średnia cena ciepła sprzedawanego ze źródeł wytwórczych wyniosła 40,97 zł/GJ i wzrosła o 5,8 proc. w stosunku do ceny w 2018 r. (38,72 zł/GJ).
Ceny ciepła ze źródeł wytwarzających ciepło w kogeneracji były zdecydowanie niższe niż ceny ciepła ze źródeł pozostałych – o 21,9 proc. Spowodowane to jest przede wszystkim bardziej efektywnym kosztowo sposobem wytwarzania ciepła (i energii elektrycznej) w kogeneracji, wielkością rynków, na potrzeby których wytwarzane jest ciepło w tej technologii (największe rynki w Polsce, w tym m.in. Warszawa, Poznań, Kraków, Wrocław, Łódź, Trójmiasto).
Stawka opłaty za usługi przesyłowe w 2019 r. wzrosła o 3,5 proc. (w stosunku do 2018 r.) i wyniosła 18,33 zł/GJ.

W ostatnich latach wzrósł poziom inwestycji w majątek ciepłowniczy. W 2019 r. wysokość nakładów wyniosła prawie 3,5 mld zł i wzrosła o 18 proc. w stosunku do 2018 r. Ponad połowę nakładów – prawie 59 proc. – przedsiębiorcy przeznaczyli na inwestycje w majątek wytwórczy. Przy czym w 2019 r. udział środków własnych w finansowaniu poniesionych nakładów wyniósł blisko 80 proc.

 

Pobierz raport: Energetyka_cieplna_w_liczbach_2019

 

źródło: www.ure.gov.pl

 


[1] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola.