Lasy państwowe ruszają z procedurami sprzedaży drewna na rok 2023

26. września PGL Lasy Państwowe rozpoczynają procedury sprzedaży drewna na pierwsze półrocze 2023r. Teoretycznie zasady sprzedaży są takie same jak w 2022r., w praktyce zmieniają się zasady oceny składanych przez nabywców ofert zakupu. Pozostaje kontestowany przez przemysł drzewny podział puli sprzedaży: 70% – w ramach procedur ofertowania w Portalu Leśno-Drzewnym, 30% – poprzez aukcje systemowe.



Zasadnicza procedura sprzedaży na rok 2023 nie zmieniła się w stosunku do ubiegłego roku i jest opisana w zarządzeniu nr 57 dyrektora generalnego Lasów Państwowych z dnia 22. września 2021 roku w sprawie sprzedaży drewna w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe na lata 2022-2023. Przedsiębiorca chcąc uczestniczyć w procedurach sprzedaży musi zarejestrować się w systemie lasów Państwowych i wpłacić wadium. Oferta w PL-D może być składana na maksymalnie 70% ilości, a w aukcjach systemowych 30% ilości wynikającej z historii zakupów w czterech ostatnich półroczach poprzedzających procedury. Do historii nie wlicza się zakupów drewna opałowego (S4) oraz drewna małowymiarowego (M2, KO, KP, ZO, M2ZE, M2BE i M2E)

Istotną nowością w sprzedaży na rok 2023 są zmienione kryteria oceny ofert. W 2022r. oferty składane poprzez Portal Leśno-Drzewny oceniane były poprzez trzy kryteria: zaproponowana cena (0,85), lokalizacja punktów przerobu (0,075) oraz udział przerabianego drewna (0,075). W decyzji dyrektora generalnego Lasów Państwowych z 20. września 2023r. dotyczącej kryteriów i parametrów wartościowania ofert usunięto kryterium lokalizacji punktów przerobu, zamiast którego pojawiła się głębokość przerobu. Zmieniła się też wartość poszczególnych kryteriów.

Kryterium CENA

W procedurach na 2023r. najważniejszym kryterium pozostaje zaproponowana cena zakupu. Wartość tego czynnika będzie jednak niższa i wyniesie 0,8.
Cena złożonej oferty zakupu jest oceniana w dziesięciopunktowej skali:
a) oferta z ceną równą lub wyższą cenie wskaźnikowej otrzymuje 10 punktów;
b) oferty z ceną pomiędzy ceną minimalną a ceną wskaźnikową otrzymują ocenę proporcjonalną;
d) oferta z ceną równą cenie minimalnej otrzymuje 1 punkt, z zastrzeżeniem sytuacji, gdy cena wskaźnikowa jest równa cenie minimalnej.

Kryterium UDZIAŁ PRZERABIANEGO DREWNA

To kryterium znane jest z poprzednich zasad sprzedaży drewna przez Lasy Państwowe. Zasady oceny w tym zakresie nie zmieniają sią, ale wartość kryterium wzrośnie do 0,1. Nowością jest fakt, że dane dotyczące zadeklarowanego udziału przerobu drewna podlegać będą upublicznieniu.

Zasady oceny oferty w ramach tego czynnika:
a) Jeżeli przedsiębiorca dokonywał w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów przerobu całości drewna nabywanego w Lasach Państwowych – oferta otrzymuje 10 punktów;
b) jeżeli przedsiębiorca nie przerabiał w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości
zakupów drewna nabywanego w Lasach Państwowych — oferta otrzymuje 0 punktów;
c) jeżeli przedsiębiorca przerabiał w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów część drewna nabywanego w Lasach Państwowych oferta zakupu otrzymuje ocenę od 0 do 10 punktów, proporcjonalnie do udziału przerabianego drewna w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów zadeklarowanego przez przedsiębiorcę .

Ocena przyznawana jest w oparciu o dane przekazane przez przedsiębiorcę gromadzone w bazie danych Portalu Leśno-Drzewnego. Dokładność określenia udziału przerobu wynosi 5%. Nowością jest fakt, że dane dotyczące zadeklarowanego udziału przerobu drewna podlegać będą upublicznieniu.

Kryterium GŁĘBOKOŚĆ PRZEROBU

Trzecim, nowym czynnikiem mającym wpływ na wybór oferty, będzie kryterium głębokości przerobu, jego wartość wyniesie do 0,1. Dane dotyczące kryterium głębokości przerobu podlegają upublicznieniu.

Oceny oferty zakupu drewna dla kryterium głębokości przerobu dokonywane będzie w następujący sposób:
a) jeżeli przedsiębiorca nie stosował, w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów, żadnego procesu technologicznego związanego z przerobem w odniesieniu do drewna nabywanego w Lasach Państwowych – oferta otrzymuje 0 punktów;
b) jeżeli przedsiębiorca w ramach stosowanego procesu technologicznego, w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów, ograniczał się do sortowania i/lub korowania, i/lub konfekcjonowania dla przeważającej części drewna nabywanego w Lasach Państwowych – oferta otrzymuje 5 punktów;
c) jeżeli przedsiębiorca w ramach stosowanego procesu technologicznego, w okresie będącym podstawą obliczenia wielkości zakupów wykraczał poza zakres określony w pkt. b) dla przeważającej części drewna nabywanego w Lasach Państwowych – oferta otrzymuje 10 punktów.

W ocenie kryterium głębokości przerobu nie uwzględnia się czynności związanych z przemieszczeniem drewna oraz przygotowaniem do sprzedaży gotowego produktu.

Ocena przyznawana jest w oparciu o dane przekazane przez przedsiębiorcę gromadzone w bazie danych Portalu Leśno-Drzewnego.

Harmonogram sprzedaży drewna z Lasów Państwowych na I półrocze 2023r.

26. września – 6. października 2022r. – Korekta wielkości zakupu drewna
Wnioski o korektę wielkości zakupu widniejącej w PLD należy składać do 6. października 2022 roku do godz. 15.00.

10-14. października 2022r. – I etap sprzedaży ofertowej w PL-D na I półrocze 2023r.
Od godziny 10.00 10. października, do godziny 12.00 dnia 14. października przedsiębiorcy mogą składać oferty zakupu w PLD. Oferta ilościowa zakupu może wynosić maksymalnie 35% średniorocznej wielkości zakupu, dokonanej w okresie od 1. lipca 2020r. do 30. czerwca 2022r., rozliczanego osobno w grupach drewna: wielkowymiarowego iglastego, wielkowymiarowego liściastego (z wyłączeniem dębu i drewna grupy WDP), wielkowymiarowego dębowego (z wyłączeniem drewna grupy WDP), średniowymiarowego iglastego grupy S2B, średniowymiarowego dębowego grupy S2B, grupy WDP i średniowymiarowego pozostałego (z wyłączeniem drewna średniowymiarowego iglastego grupy S2B i średniowymiarowego dębowego grupy S2B), małowymiarowego.

Podpisywanie ofert zakupu złożonych w tym etapie będzie możliwe do godziny 15.00 dnia 14. października 2022r.

17. października 2022r. – Publikacja wyników I etapu sprzedaży ofertowej

18-20. października 2022r. – Il etap (dogrywka) sprzedaży ofertowej w PL-D na I półrocze 2023r.
Od godziny 10.00 dnia 18. października, do godziny 12.00 dnia 20. października przedsiębiorcy mogą składać oferty zakupu drewna w II etapie (dogrywce) sprzedaży ofertowej w PL-D na I półrocze 2023r. Oferty w dogrywce mogą być składane na ilość drewna będącą różnica między 35% średniorocznej wielkości zakupu drewna (maksymalną ofertą jaką w I etapie mógł złożyć przedsiębiorca), a ilością przypisu drewna uzyskanego w I etapie. Podczas składania ofert w dogrywce nie obowiązuje podział na grupy drewna.

Podpisywanie ofert zakupu złożonych w II etapie (dogrywce) będzie możliwe do godziny 15.00 dnia 20. października 2022r.

24. października 2022r. – Publikacja wyników Il etapu (dogrywki) sprzedaży ofertowej

24. października 2022r. – Publikacja wyników sprzedaży ofertowej na I półrocze 2023r.

27. października 2022r. – Przewidywana publikacja systemowych aukcji internetowych w aplikacji e-drewno na I półrocze 2023r.

28. października 2022r. o godz. 7:00 – Przewidywane rozpoczęcie licytacji w aukcjach systemowych na I półrocze 2023 r.

1. grudnia 2022r. – Przewidywane zakończenie licytacji w aukcjach systemowych na I półrocze 2023r.

7. grudnia 2022r. – Przewidywana publikacja wyników licytacji w aukcjach systemowych na I półrocze 2023r.

8. grudnia 2022r. – Przewidywane ogłoszenie ostatecznych wyników

 

źródło: drewno.pl za Lasy Państwowe


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

PSE ogłaszają okresy zagrożenia w dniu 23.09.2022

 

Na stronie PSE pojawił się dziś komunikat o ogłoszeniu okresów zagrożenia

 

Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. ogłaszają okresy zagrożenia w dniu 23.09.2022 r. w godzinach 19:00 – 20:00, 20:00 – 21:00.



PSE S.A. opublikowały wielkości umożliwiające dostawcom mocy wyznaczenie skorygowanego obowiązku mocowego na stronie https://purm.pse.pl/ lub https://www.pse.pl/rynek-mocy-okresy-zagrozenia.

Podstawa prawna:

  • art. 57 ust. 9 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (Dz. U. z 2021 r. poz. 1854),
  • § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Energii z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie wykonania obowiązku mocowego, jego rozliczania i demonstrowania oraz zawierania transakcji na rynku wtórnym,
  • pkt. 16.1.3 regulaminu rynku mocy.

 


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Biogaz i biometan sposobem na niezależność energetyczną?

Inwazja Rosji na Ukrainę zmienia sytuację na europejskim rynku energetycznym. Uwidoczniła to czego kraje Europy zachodniej do tej pory nie dostrzegały, a mianowicie uzależnienia się od dostaw surowców energetycznych z Rosji. Uśpiło to działania ukierunkowane na dywersyfikację dostaw surowców energetycznych i poszukiwanie rozwiązań, które mogłyby stać się elementem samowystarczalności energetycznej. Jednym z nich jest rozwój biogazowni i biometanowni. Na organizowanym przez nas seminarium, które odbędzie się 28 września br. będziemy chcieli przybliżyć Państwu zagadnienia związane z rozwojem rynku biogazu i biometanu.  



Definicje i statystyka

Biogaz to mieszanina gazów, która jest produktem beztlenowego rozkładu materii organicznej np. odpadów komunalnych, odchodów zwierzęcych, materiału roślinnego itp. W Polsce wszystkich biogazowni jest ponad 300 o łącznej mocy 245 MWe, w tym jest 129 instalacji rolniczych (stan na 31 stycznia 2022 r. Krakowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa). Dla porównania w Niemczech, które są europejskim liderem rynku jest ich w sumie ponad 9,3 tys. o mocy całkowitej 6,2 GWe.

Biometan z kolei to paliwo gazowe, powstające w procesie oczyszczania wspomnianego biogazu z CO2 i związków siarki. Dzięki temu uznawany jest za paliwo zeroemisyjne. Po spełnieniu określonych parametrów może zostać zatłoczony do sieci gazowej przyczyniając się do zwiększenia wolumenu tego paliwa na rynku jako pochodzącego ze źródeł własnych. W zakresie biomenatu Polska ma duży potencjał, który jednak na chwilę obecna pozostaje niewykorzystany. Z prognoz wynika, że może on wynieść ok. 8 mld m3 rocznie, co odpowiada około 60 proc. obecnego importu gazu do Polski. Obecnie w Polsce nie działa żadna biogazownia produkująca biometan.

Element bezpieczeństwa energetycznego

Zgodnie z założeniami polityki energetycznej gaz ziemny ma być paliwem przejściowym w dążeniu do neutralności klimatycznej polskiej energetyki. Gwałtowne przejście z energetyki opartej na węglu na energetykę opartą na OZE jest w chwili obecnej niemożliwe. Gospodarka musi funkcjonować. Nowoczesne technologie dają nadzieję na pozyskiwanie taniej energii ze słońca i wiatru. Problem jest jednak to, że nie zawsze świeci słońce czy wieje wiatr, a technologie magazynowania energii są jeszcze na takim etapie rozwoju, że nie gwarantują zapewnienia ciągłości dostaw. Na razie również nie możemy liczyć na energetykę jądrową, z której energia elektryczna najwcześniej może popłynąć w 2033 r. To miejsce stara się wypełnić gaz ziemny, który może być źródłem energii cieplnej w zakładach przemysłowych, pozwala zmniejszyć emisje CO2, tlenków siarki i azotu. Jest paliwem przejściowym który da nam czas na dokonanie gruntownej transformacji. Krajowe zapotrzebowanie na gaz jednak rośnie co widać w inwestycjach koncernów energetycznych. Dlatego też istotnym elementem dla przyszłości oraz bezpieczeństwa energetycznego państwa jest optymalne wykorzystanie lokalnego potencjału produkcji np. biogazu i biometanu. Produkowany w każdej gminie i wprowadzany do sieci gazowej może być w niedalekiej przyszłości istotnym elementem dywersyfikacji dostaw paliw gazowych na krajowy rynek zmniejszając krajowe uzależnienie od importu nośników energii. Może także przyczynić się do powstawania wyspowych sieci gazowych na wsi, gdzie dostępność gazu sieciowego jest ograniczona.

Element gospodarki obiegu zamkniętego

Na świecie, ale również w Polsce znaczenia nabiera pojęcie „gospodarki obiegu zamkniętego”, które oznacza nic innego jak postępowanie z zasobami w sposób bardziej zrównoważony. Trzeba pamiętać, że wraz z rozwojem gospodarczym rośnie zapotrzebowanie na surowce, rośnie również popyt to wszystko skłaniać powinno do mądrego gospodarowania zasobami. Jak się to ma do rozwoju biogazowni? Otóż rozwój ten pomógłby w rozwiązaniu problemu zagospodarowaniu komunalnych odpadów organicznych, odpadów poubojowych z rzeźni, czy po prostu zwykłych śmieci z wysypisk. Zatem rozwój biogazowni z pewnością mógłby pomóc w rozwiązaniu problemu zagospodarowania odpadów organicznych w Polsce, które w dalszym ciągu w dużym stopniu są składowane i nie poddawane przeróbce. Może najwyższy czas to zmienić?

Na kim się wzorować?

Doskonałym przykładem są USA, gdzie biometan wykorzystywany jest głównie do produkcji energii elektrycznej. W Europie z kolei pod względem instalacji dominują Niemcy, ale rynek biogazu rozwija się również we Włoszech, Francji, Szwajcarii, Czechach, Austrii, Wielkiej Brytanii. Doskonałym przykładem jest również Dania, gdzie wypracowane zostały rozwiązania prawne wprowadzające mechanizm wsparcia w postaci taryf feed-in, aby sprawniej przyłączać się do sieci gazowej.

Kluczowe dokumenty dla rozwoju rynku biogazu

Jednym z nich jest Polityka energetyczna Polski do 2040 r. W dokumencie odnośnie paliw gazowych zapisano m.in. że popyt na nie może zostać w jakimś zakresie pokryty przez wykorzystanie krajowego potencjału produkcji m.in. biogazu, biometanu czy wodoru.  W określonych warunkach technicznych mogą one być wtłaczane do sieci gazowej podobnie jak ma to miejsce w przypadku metanu z kopalni.

Kolejna wzmianka na temat biometanu i biogazu wiąże się z brakami w sieci gazowej. Jak czytamy w PEP 2040, gdy nie ma uzasadnienia dla budowy gazociągu, w celu stworzenia „wyspowych” stref dystrybucyjnych, realizowane będą projekty wykorzystania stacji regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego wraz z lokalnymi sieciami wyspowymi (tzw. wirtualnych gazociągów LNG). Alternatywnie strefy te mogą być zasilane biometanem z lokalnych biogazowni, ale także innymi gazami wytwarzanymi lokalnie. Ministerstwo Klimatu zwraca przy tym uwagę, że istotne w tym zakresie będzie również osiągnięcie do 2030 r. zdolności transportu sieciami gazowymi mieszaniny zawierającej ok. 10 proc. gazów zdekarbonizowanych – w szczególności biometanu i wodoru. Korzystny wpływ na możliwość ich wykorzystania będzie mieć również rozwój magazynów gazu. Lokalny dostęp do gazu umożliwia wykorzystanie go w ciepłownictwie systemowym jako niskoemisyjnej alternatywy (obok OZE) dla indywidualnych kotłów na paliwa stałe o niskiej jakości, w transporcie i jako rezerwy dla energii ze źródeł odnawialnych, których praca jest zależna od warunków atmosferycznych.

Rozwój sektora produkcji biometanu oznacza również potrzebę wybudowania licznych i rozproszonych terytorialnie zakładów, które obecnie nie istnieją, a  które przy odpowiednich instrumentach wsparcia, będą mogły być jednym z  elementów odbudowy polskiej gospodarki po okresie spowolnienia wywołanym pandemią jak i dywersyfikacji dostaw alternatywnych nośników energii.

Kolejny dokumentem poruszającym temat rozwoju rynku biomenatu jest nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii, która zgodnie z informacjami ze strony internetowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ma zostać przyjęta w IV kwartale 2022 r. a jej celem jest m.in. wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych  tzw. RED II. Projekt zawiera propozycje rozwiązań, które dotyczą obszaru biometanu. Zdaniem projektodawcy rozwój instalacji produkujących biometan ma przyczynić się do pełniejszej realizacji dyrektywy RED II w obszarze celów odnawialnych źródeł energii, dla sektora transportu. W projekcie ustawy zakłada się m.in. wprowadzenie definicji biometanu, określenie zasad prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania biogazu lub biometanu z biogazu;  poszerzenie obszaru działalności spółdzielni energetycznych poprzez umożliwienie im działania w obszarze jednego operatora systemu dystrybucyjnego gazowego, zaopatrującego także w biogaz rolniczy lub biometan oraz wprowadzenie gwarancji pochodzenia dla biometanu.

Kwestie związane z rozwojem rynku biometanu/biogazu znalazły się również w Krajowym Programie Odbudowy (KPO). Zgodnie z zamieszczonymi w nim wyliczeniami zapotrzebowania na biometan w perspektywie 2030 r. będzie na poziomie 1 mld m3/rok, co zdaniem autorów KPO przełoży się na budowę ok. 500 instalacji o referencyjnej wielkości produkcji biometanu na poziomie 2 mln m3. W dokumencie autorzy sygnalizują również możliwość pojawienia się dodatkowego popytu, który pochodził będzie z sektora przemysłowego i ciepłowniczego w następstwie zapoczątkowania procesu „zazieleniania” sieci gazowych.

Skąd środki finansowe?

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej prowadzi w chwili obecnej nabór wniosków w ramach programu priorytetowego „Agroenergia. Cześć 20 Biogazownie rolnicze i małe elektrownie wodne”, którego celem jest zwiększenie produkcji ze źródeł OZE w sektorze rolniczym. Nabór wniosków trwa do 30 września 2022 r. lub do wyczerpania alokacji środków.

 

Więcej na ten i pozostałe poruszone tematy dowiecie się Państwo podczas naszego seminarium pt. Biogaz i Biometan – sposób na niezależność energetyczną, które odbędzie się 28 września 2022 r. Serdecznie zapraszamy. Więcej informacji: https://powermeetings.eu/szkolenie-biogaz-biometan/


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

 

NIK o wykorzystaniu biomasy przez wiodących producentów energii elektrycznej

 

Najwyższa Izba Kontroli o wykorzystaniu biomasy przez wiodących producentów energii elektrycznej

Dostępne dla wytwórców systemy wsparcia nie zapewniały stabilnego rozwoju produkcji energii elektrycznej z biomasy. Głównym instrumentem wspierającym były świadectwa pochodzenia (ŚP). W założeniach, miał to być mechanizm rynkowy, sprzyjający głównie optymalnemu rozwojowi sektora OZE. Z uwagi jednak na dużą nieprzewidywalność wielkości rynku ŚP, a w konsekwencji cen praw majątkowych w danym okresie, system ten pogłębił nierównowagę na rynku energii z OZE. Z pozostałych form – w tym systemu aukcyjnego – najwięksi producenci energii praktycznie nie korzystali. Niestety Minister Klimatu i Środowiska nie podjął skutecznych działań, aby zwiększyć atrakcyjność systemu aukcyjnego dla instalacji OZE charakteryzujących się stabilnością produkcji energii oraz dyspozycyjnością źródła (w tym właśnie z biomasy).



Cele i dokumenty strategiczne

Kluczowym dokumentem strategicznym określającym politykę i kierunek rozwoju odnawialnych źródeł energii w Polsce na lata 2010-2020 był Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych (KPD). Określono w nim m.in. krajowy cel główny w zakresie udziału energii z OZE w końcowym zużyciu energii brutto – na poziomie 15 proc. oraz wysokość udziału OZE w końcowym zużyciu energii w poszczególnych sektorach, w tym w elektroenergetyce – na poziomie 19,13 proc. Jednym z istotnych założeń KPD było to, że ww. cele zostaną osiągnięte przede wszystkim w oparciu o źródła zasilane energią wiatru oraz poprzez energetyczne wykorzystanie biomasy (biomasa to ulegająca biodegradacji część produktów, odpadów lub pozostałości pochodzenia biologicznego z rolnictwa, leśnictwa i związanych z nimi działów przemysłu).

Należy zauważyć, że osiągnięcie tych celów w 2020 r. było kluczowe w świetle przyjętych przez UE w ramach dyrektywy RED II nowych ram służących osiągnięciu kolejnego unijnego celu do 2030 r., wynoszącego co najmniej 32 proc. udziału energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto dla całej UE. Zgodnie z zapisami dyrektywy RED II, kraje członkowskie UE miały czas na transpozycje jej zapisów do prawa krajowego do 30 czerwca 2021 r. (Minister Klimatu i Środowiska nie dokonał w tym terminie implementacji w prawie krajowym zapisów Dyrektywy RED II – więcej o tym w dalszej części).

Ile energii z OZE

Udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto wzrósł w latach 2018–2020 o 1,16 punktu procentowego – z 14,94 proc. do 16,10 proc. Natomiast udział OZE w elektroenergetyce wzrósł w latach 2018–2020 o 3,21 punktu procentowego (z 13,03 proc. do 16,24 proc.) i był niższy niż prognozowany w KPD, w którym założono udział OZE w sektorze elektroenergetycznym na poziomie 19,13 proc.

Udział OZE w końcowym zużyciu energii brutto oraz w sektorze elektroenergetycznym w latach 2010-2020 [%] (opis grafiki poniżej)

Według danych opublikowanych przez GUS udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto w 2020 r. wyniósł 16,1 proc., w związku z czym został osiągnięty cel krajowy, wyznaczony w Dyrektywie RED I. Do osiągnięcia tego celu przyczyniły się dwa zjawiska. Po pierwsze w 2020 roku (czyli w czasie I fali koronawirusa i związanego z tym lockdownu) zużycie energii spadło w Polsce o 3,52 proc. (w stosunku do 2019 r.) przy rosnącym wykorzystaniu energii z OZE, a po drugie GUS zmienił metodologię obliczania udziału biomasy (drewna opałowego) wykorzystywanego na cele grzewcze w gospodarstwach domowych (przyjęto znacznie większe wykorzystanie drewna w domowych kotłach, kominkach i kuchniach). Dodatkowo, dane za lata 2018 i 2019 zostały skorygowane w stosunku do wcześniej opublikowanych przez GUS danych w zakresie wykazywanego w krajowych bilansach energii zużycia biopaliw stałych przez gospodarstwa domowe (skorygowane zostały trzy pozycje bilansowe dotyczące biopaliw stałych, tj.: pozyskanie, zużycie krajowe oraz zużycie finalne w gospodarstwach domowych, co miało także wpływ na udział innych pozycji bilansu).

Świadectwa pochodzenia – główny instrument wsparcia wytwórców energii

W okresie objętym kontrolą, liczba przedsiębiorstw wytwarzających energię elektryczną z biomasy nieznacznie wzrosłaz 55 podmiotów w 2018 r. (dysponujących 24 instalacjami wyłącznie na biomasę, 24 instalacjami współspalającymi biomasę i sześcioma instalacjami termicznej przeróbki odpadów – TPO) do 62 w 2020 r. (z 41 instalacjami wyłącznie na biomasę, 24 współspalającymi i 10 TPO).

Głównym instrumentem wspierającym wytwórców energii z biomasy były świadectwa pochodzenia (z tej formy wsparcia korzystało ok. 2/3 wytwórców). Z pozostałych form wsparcia (w tym systemu aukcyjnego) wytwórcy praktycznie nie korzystali, co nie sprzyjało stabilnemu i przewidywalnemu rozwojowi produkcji energii elektrycznej z wykorzystaniem biomasy.

Ilość energii elektrycznej wytworzonej z biomasy i objętej poszczególnymi rodzajami wsparcia w latach 2018-2020 [GWh] (opis grafiki poniżej)

W założeniach świadectwa pochodzenia miały być mechanizmem rynkowym sprzyjającym głównie optymalnemu rozwojowi sektora odnawialnych źródeł energii. Z uwagi jednak na dużą nieprzewidywalność wielkości rynku ŚP, a w konsekwencji cen praw majątkowych w danym okresie, system ten pogłębił nierównowagę na rynku energii z OZE. Doprowadziło to do nadpodaży ŚP energii elektrycznej z OZE, stopniowego obniżania ich cen i w konsekwencji – ograniczenia znaczenia tej formy wsparcia.

Ilość energii elektrycznej wytworzonej z biomasy i objętej wsparciem w postaci świadectw pochodzenia w latach 2018-2020 [TWh] (opis grafiki poniżej)

Pomimo spadku ilości wyprodukowanej w latach 2018-2020 energii elektrycznej, ilość energii wytworzonej z biomasy (czyli „zielonej energii”) w badanym okresie systematycznie rosła. Wyprodukowano jej jednak mniej niż w latach wcześniejszych.

Produkcja energii elektrycznej w latach 2010-2017 [TWh] (opis grafiki poniżej)

Jedną z przyczyn odnotowanych spadków była zmiana w ustawie o OZE, w wyniku której dla ŚP dla energii elektrycznej z OZE wytworzonej w instalacjach spalania wielopaliwowego wprowadzono współczynnik korygujący (dla 1 MWh energii elektrycznej wytworzonej w instalacji spalania wielopaliwowego przysługiwało 0,5 świadectwa pochodzenia). Miało to istotny wpływ na ograniczenie stosowania technologii współspalania biomasy z innymi paliwami kopalnymi.

Istotną rolę w obydwu systemach wspierających odgrywał Prezes URE, do którego kompetencji należało m.in. wydawanie i umarzanie ŚP, a także organizowanie aukcji na sprzedaż energii elektrycznej oraz wydawanie zaświadczeń o dopuszczeniu do uczestnictwa w nich.  W latach 2018–2021 (do dnia zakończenia czynności kontrolnych tj. do 26 listopada 2021 r.) do URE wpłynęło 938 wniosków o wydanie świadectw pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej z biomasy. W 937 sprawach wydane zostały świadectwa, a jedno postępowanie zakończyło się wydaniem postanowienia odmownego, z powodu złożenia wniosku po terminie. Z analizy zbadanych wniosków o wydanie świadectw (67 wniosków) wynika, że w przypadku ponad 90 proc. postępowań ŚP wydano po upływie terminu tj. 45 dni (w skrajnym przypadku było to 10 miesięcy od daty złożenia wniosku).

Jako przyczyny wydłużonego – w stosunku do terminu określonego w ustawie o OZE – procesu wydawania ŚP wskazano w szczególności: konieczność uzupełnienia dokumentacji o dodatkowe dane (niezbędne Prezesowi URE do zapewnienia prawidłowego udzielania przedsiębiorcom pomocy publicznej), zmiany stanu prawnego (w tym dotyczące np. zobligowania jednostek wytwórczych do zachowania odpowiedniego minimalnego udziału wagowego biomasy pochodzenia rolniczego oraz ustalenia ilości stosowanych paliw i ich udziału w całości wytworzonej energii), uwarunkowania związane z wprowadzeniem stanu epidemii SARS CoV-2, dużą liczbą wpływających wniosków (wnioski dot. energii elektrycznej z biomasy stanowiły tylko część spraw dotyczących wydania świadectw dla energii wytworzonej w instalacjach OZE, których comiesięcznie rozpatrywano ok. 1 300) oraz ograniczenia kadrowe w URE.

NIK oceniła pozytywnie działania związane z ubieganiem się o wsparcie podjęte przez cztery skontrolowane przedsiębiorstwa energetyczne (PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., TAURON Wytwarzanie S.A., Enea Elektrownia Połaniec S.A., Energa Elektrownie Ostrołęka S.A.). Ocenę tę uzasadniały w szczególności następujące ustalenia:

  • wnoszone corocznie do budżetu państwa opłaty koncesyjne obliczano i regulowano zgodnie z przepisami ustawy Prawo energetyczne oraz wg zasad wskazanych w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie opłaty koncesyjnej;
  • stosowane w poszczególnych spółkach procesy technologiczne (dotyczące wykorzystania paliw biomasowych) były zgodne z warunkami określonymi w koncesjach;
  • opracowywane wnioski o wydanie świadectw pochodzenia zawierały kompletne informacje wymagane przepisami ustawy o OZE, a zawarte w nich dane znajdowały potwierdzenie w zgromadzonej przez każdą ze spółek dokumentacji;
  • wykazywane dane, dotyczące wartości opałowych zużytej biomasy, podawano na podstawie wyników badań sporządzanych przez akredytowane i certyfikowane laboratoria badawcze;
  • ilość wytworzonej energii elektrycznej mierzono zgodnie z wymogiem określonym w ustawie o OZE (tj. odpowiadała ona ilości energii wskazanej w odpowiednich miesiącach na licznikach energii elektrycznej zamontowanych na zaciskach poszczególnych generatorów).

Prezes URE nie weryfikował złożonych przez poszczególnych wytwórców oświadczeń, o których mowa w ustawie o OZE, ponieważ obowiązujące przepisy nie dawały mu podstaw do weryfikacji rzetelności złożonych przez wytwórców oświadczeń. Tymczasem ustalenia kontroli wskazują na występowanie ryzyka wykorzystywania do produkcji energii biomasy niespełniającej wymogów określonych w koncesjach.

Aukcje – niewykorzystany instrument wsparcia dla stabilnych źródeł energii

System aukcyjny wprowadzono ustawą o OZE jako nowy system wsparcia działalności producentów energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Mechanizm ten miał służyć wygenerowaniu nowego potencjału mocy wytwórczych z OZE w systemie energetycznym kraju. Miał też zapewnić konkurencyjność podmiotów przystępujących do aukcji, co miało z kolei przełożyć się na maksymalnie korzystne ceny energii elektrycznej.

W okresie objętym kontrolą Prezes URE zorganizował dziewięć aukcji na sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej z biomasy, z których sześć pozostało nierozstrzygniętych z uwagi na złożenie mniej niż trzech ważnych ofert. W ww. aukcjach wzięło udział dziewięciu wytwórców, którzy w kolejnych latach zaoferowali do sprzedaży 6 905 361,018 MWh (w 2018 r.), 3 561 973,62 MWh (w 2019 r.) oraz
3 231 605,600 MWh (w 2020 r.). Zaoferowana tą drogą energia nie znalazła jednak nabywców.

Do 31 grudnia 2020 r. w ramach rozstrzygniętych aukcji zakontraktowano instalacje o łącznej mocy co najmniej 7667 MW, przy czym ponad 98 proc. z tego dotyczyło źródeł produkujących energię elektryczną z wiatru bądź promieni słonecznych (instalacje biomasowe o mocy 26,4 MW stanowiły jedynie 0,3 proc. całej zakontraktowanej mocy). Źródła te charakteryzują się krótkim okresem inwestycyjnym, lecz technologie te nie wykazują stabilności produkcji energii w różnych okresach (doba, miesiąc, rok) i dyspozycyjności źródła. Technologie oparte o biomasę, biogaz i hydroenergię są źródłami stabilnymi.

Udziały poszczególnych technologii, które zwyciężyły w aukcjach za lata 2016-2020 [MW] (opis grafiki poniżej)

Wyniki przeprowadzanych aukcji wskazują, że skuteczność systemu aukcyjnego jest odmienna w odniesieniu do różnych technologii. O ile aukcje skutecznie promują rozwój technologii wiatrowej i fotowoltaicznej, o tyle ich popularność w branżach biogazowej, hydroenergetycznej i biomasowej jest znacznie mniejszaco skutkowało brakiem rozstrzygnięć aukcji ze względu na zbyt niską podaż ofert.

Żaden ze skontrolowanych wytwórców (PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., TAURON Wytwarzanie S.A., Enea Elektrownia Połaniec S.A., Energa Elektrownie Ostrołęka S.A.) nie przewidywał w ramach swojej działalności uczestnictwa w aukcjach na sprzedaż wytworzonej przez siebie energii elektrycznej z biomasygłównie z powodów ekonomicznych – nieprzewidywalność rynku biomasy (duże wahania cenowe, brak jednolitej polityki w zakresie rozwoju paliw biomasowych) skutkująca brakiem możliwości zabezpieczenia kontraktów z dostawcami na okres wytwarzania energii sprzedanej w wyniku aukcji.

W ocenie NIK, minister odpowiedzialny za sprawy związane z rozwojem i wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii nie podjął w latach 2018-2020 skutecznych działań, które zwiększyłyby atrakcyjność systemu aukcyjnego dla instalacji OZE charakteryzujących się stabilnością produkcji energii oraz dyspozycyjnością źródła (w tym z biomasy). Z kolei zdaniem Prezesa URE zwiększenie zainteresowania pozyskaniem energii wytworzonej z biomasy wymaga skonstruowania parametrów aukcyjnych dla uzyskania jak największej liczby ofert, co wymaga większego uwzględnienia uwarunkowań rynkowych.

Gwarancje pochodzenia

Kolejnym instrumentem służącym w promowaniu odnawialnych źródeł energii są tzw. gwarancje pochodzenia wydawane przez Prezesa URE na wniosek wytwórcy energii elektrycznej. W badanym okresie, Prezes URE wydał 305 gwarancji pochodzenia energii elektrycznej wytworzonej z biomasy, które obejmowały 12 744 707 MWh. Urząd nie gromadził jednak danych na temat liczby składanych wniosków dotyczących wydania gwarancji pochodzenia energii z biomasy oraz ilości energii z biomasy objętej tymi wnioskami.

Minister Klimatu i Środowiska – realizacja obowiązków wynikających z ustawy o OZE

W okresie objętym kontrolą minister wywiązał się ze swoich obowiązków wynikających z ustawy o OZE w zakresie monitorowania funkcjonowania instrumentów wspierających pozyskiwanie i wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (w szczególności z biomasy), a także prowadzenia monitoringu realizacji krajowych celów dotyczących udziału OZE w końcowym zużyciu energii. Jednocześnie NIK zwraca uwagę, że z trzyletnim opóźnieniem opracowano przegląd funkcjonowania mechanizmów i instrumentów wspierających wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła z odnawialnych źródeł energii oraz biogazu rolniczego.

Ponadto, Minister Klimatu i Środowiska nie dokonał do 30 czerwca 2021 r. implementacji w prawie krajowym zapisów Dyrektywy RED II, polegającej m.in. na wdrożeniu rozwiązań mających na celu poświadczenie spełnienia Kryteriów Zrównoważonego Rozwoju (KZR) przez paliwa z biomasy. Mogło to skutkować niespełnieniem KZR i w związku z tym niezaliczeniem biomasy do grupy paliw zeroemisyjnych. Należy podkreślić, że w ministerstwie trwały prace nad pakietem regulacyjnym dotyczącym KZR, który zawarto w projekcie ustawy o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw. Zaproponowane w projekcie zmiany wdrażają system weryfikacji spełnienia Kryteriów Zrównoważonego Rozwoju.

Wnioski

Do Ministra Klimatu i Środowiska, odpowiedzialnego m.in. za monitorowanie wytwarzania energii z OZE, sformułowano następujące wnioski o:

  • zwiększenie skuteczności dostępnych mechanizmów i instrumentów wsparcia dla instalacji OZE charakteryzujących się stabilnością produkcji energii oraz dyspozycyjnością źródła;
  • zintensyfikowanie działań w celu ograniczenia opóźnień w procesie implementacji przepisów dyrektywy RED II do krajowego porządku prawnego.

Do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, który odpowiedzialny jest m. in. za funkcjonowanie mechanizmów wsparcia, sformułowano wniosek o podjęcie działań w celu zapewnienia adekwatnej kontroli zarządczej, w szczególności w zakresie dokumentowania korespondencji w ramach prowadzonych postępowań oraz przestrzegania obowiązujących terminów wydawania gwarancji pochodzenia energii elektrycznej i zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji, zgodnie z przepisami ustawy o OZE.

źródło: https://www.nik.gov.pl/


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

GREEN GAS POLAND 2022

 

Informujemy, że po covidowej przerwie Unia Producentów i Pracodawców Przemysłu Biogazowego wraca z doroczną konferencją GREEN GAS POLAND!

Green Gas Poland 2022 odbywająca się w dniach 6-7 października 2022 w Warszawie jest unikalnym wydarzeniem organizowanym przez główną organizację branżową dla podmiotów działających w branży biogazowej i biometanowej oraz wszystkich osób fizycznych i prawnych zainteresowanych biogazem i biometanem.

 

Tematyka Green Gas Poland 2022 koncentrować się będzie wokół następujących zagadnień:

  • biogaz i biometan w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększenia Odporności
  • polska i unijna polityka wobec importu surowców z Rosji i wyzwania rynkowe z tym związane
  • biogaz i biometan a bezpieczeństwo paliwowo-energetyczne kraju
  • najnowsze krajowe i unijne regulacje prawne dotyczące funkcjonowania branży biogazowej i biometanowej
  • ekonomika branży: finansowanie inwestycji w zakresie CAPEX i systemy wsparcia w zakresie OPEX
  • doświadczenia właścicieli instalacji biogazowych oraz plany inwestycyjne dotyczące biometanu
  • optymalizacja sprzedaży energii oraz instalacje biogazowe w klastrach energii i spółdzielniach energetycznych
  • biogaz i biometan jako element gospodarki o obiegu zamkniętym
  • innowacyjne rozwiązania technologiczne dla instalacji produkujących biogaz i biometan

 

Szczegóły i rejestracja znajdują się pod linkiem: http://greengaspoland.pl/

 

Zapraszamy do udziału!


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Premiera raportu o przemyśle drzewnym Banku Pekao

 

Zapraszamy wraz z Polską Izbą Gospodarczą Przemysłu Drzewnego na premierę raportu o przemyśle drzewnym, który przegotował Bank Pekao SA

 

Premiera odbędzie się podczas IX edycji Międzynarodowego Kongresu Przemysłu Drzewnego KOOPDREW, który odbędzie się 12 września 2022 w Poznaniu w przeddzień otwarcia Targów DREMA

 

Raport przedstawi Pan Krzysztof Mrówczyński, Menedżer ds. Analiz Sektorowych, Departament Analiz Makroekonomicznych w Banku Pekao SA

 

Zapraszamy do udziału w Kongresie i wysłuchania wniosków z tego ciekawego raportu!

 

Drukowaną wersje publikacji będzie można otrzymać zarówno w czasie KOOPDREW-u, jak też na Targi Drema na stoisku Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego nr 40 pawilon 5.

 

Po szczegóły wydarzenia i do rejestracji na KOOPDREW zapraszamy na www: https://powermeetings.eu/pigpd-koopdrew/

 

Do zobaczenia !


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Bariery administracyjne hamują rozwój rynku recyklingu drewna w Polsce

 

Należy w końcu zezwolić na import drewna poużytkowego, które pochodzi przecież w głównej mierze z polskiego eksportu mebli – mówi Paweł Hudaniec, kierownik ds. zakupów recyklingu w Silva Recycling / Kronospan.

GPD: W dobie problemów związanych z brakiem surowca, recykling drewna poużytkowego to jedna z alternatyw, zwłaszcza dla producentów płyt drewnopochodnych. Od jak dawna Kronospan wykorzystuje drewno z recyklingu w produkcji?

Paweł Hudaniec: Firma od początku swojej działalności w 1989 r. wykorzystuje recykling drewna poużytkowego, np. trocin. Obecnie mówiąc „drewno poużytkowe”, mamy na myśli drewno, które jest zgodnie z prawem odpadem, a dla nas doskonałym surowcem produkcyjnym. Drewno poużytkowe to przede wszystkim opakowania z drewna, ścinki płyt po produkcji mebli czy stare zużyte meble.

GPD: Jaka jest obecnie wielkość drewna poużytkowego, z którego produkowane są płyty w firmie Kronospan i jaki procent całości wykorzystywanego surowca ono stanowi?

P.H.: Możliwości Kronospan w Polsce są takie same jak naszych kolegów z Danii, Wielkiej Brytanii czy też Niemiec. Tzn. 100 proc. drewna poużytkowego może zostać wykorzystane do produkcji płyt drewnopochodnych, niestety, rynek polski jest rynkiem rozwijającym się, a wytwarzane masy nie wystarczają, aby pokryć nasze zapotrzebowanie, mimo że obsługujemy ponad 2 500 dostawców. Wyraźnie widać zachwianie bilansu surowcowego, ponieważ meble produkowane w Polsce w ok. 95 proc. są sprzedawane na eksport. Potencjalnie odpady drewna poużytkowego mogłyby być importowane do Polski, jako że pochodzą przecież źródłowo z polskiego eksportu wyrobów drewnopochodnych – w szczególności mebli i płyty meblowej – stanowiących wartość ponad 60 mld zł rocznie. To odpowiada ok. 4 800 000 t mebli plus 2 600 000 t płyty. Są to dane za 2021 r. Niestety, z uwagi na brak notyfikacji ponad 7 mln t materiału wysyłanego rocznie na eksport, zamiast do krajowej produkcji trafia finalnie na europejskie wysypiska lub „do kotła”.



GPD: Ten niedobór drewna poużytkowego na polskim rynku jest największym problemem rynku recyklingu drewna w naszym kraju?

P.H.: Największy problem to oczywiście niska, choć rosnąca świadomość społeczeństwa. Często drewno poużytkowe wykorzystywane jest jako opał i spalane. Poza tym problemem jest nieukształtowany sektor firm zajmujących się profesjonalnym sortowaniem drewna. Firmy zbierające odpady komunalne często marnują ten surowiec, przekazując go do spalenia jako RDF lub deponując na składowiskach.

GPD: Recykling drewna, oprócz tego, że może być źródłem surowca, związany jest też z aspektem ekologii oraz jest szansą dla producentów na zwiększenie konkurencyjności, co jest szczególnie istotne w czasach drastycznych wzrostów cen produkcji.

P.H.: Korzystanie z recyklingu drewna poużytkowego o wilgotności ok. 20 proc. zamiast ze świeżego, mokrego drewna o wilgotności ok. 80 proc. wiąże się z czterokrotnie mniejszą energochłonnością i odpowiednio zmniejszoną emisją gazów do atmosfery, w tym gazów cieplarnianych. Cała branża producentów płyt drewnopochodnych oraz polski przemysł meblarski liczy na możliwość stawienia czoła obecnym wyzwaniom środowiskowym i wywołanym wojną brakom surowcowo-energetycznym poprzez wykorzystanie do produkcji m.in. „odnawialnych” płyt meblowych z surowca pochodzącego z reimportu recyklingu drewna poużytkowego z Europy, na co producenci z Polski, niestety, stale nie otrzymują notyfikacji GIOŚ.

Lasy Państwowe już dawno nie są w stanie sprostać popytowi surowca drzewnego, wskutek czego występuje niespotykana nigdzie w Europie drożyzna drewna, jak również braki surowcowe nie tylko dla tartaków, przemysłu papierniczego, ale głównie dynamicznie rosnącego potencjału produkcji płyt drewnopochodnych w Polsce. To zjawisko pogłębia się poprzez masowy, kontenerowy wykup nieprzetworzonego w kraju drewna przez odbiorców chińskich i z USA, co robi z dotychczas wiodącego eksportera mebli „republikę bananową”.

Brak surowca w rozsądnej cenie, który mógłby być zastąpiony recyklingiem odpadów drewnopochodnych, powoduje całkowitą utratę konkurencyjności polskiego przemysłu. Bowiem cena zakupu jednego składnika wyrobu, czyli drewna, staje się większa od wartości sprzedaży produktu!

GPD: Jakie więc działania należałoby podjąć, aby drewno poużytkowe w większej skali trafiało do przemysłu?

P.H.: Należy w końcu zezwolić na import odpadów drewna poużytkowego, które pochodzą przecież źródłowo głównie z polskiego eksportu mebli. Sytuacja zaopatrzeniowa już teraz powoduje drożyznę wyrobów, utratę konkurencyjności i możliwości zbytu produkowanych towarów.

GPD: Z technicznej strony, na czym polega proces recyklingu drewna w Silva i jakie są jego etapy?

P.H.: Recykling drewna poużytkowego to bardzo złożony proces, który polega na rozdrobnieniu, posortowaniu, oczyszczeniu surowca drzewnego i dostarczeniu go do zakładów wykorzystujących drewno poużytkowe do produkcji płyt meblowych. Jest to proces, który zaczyna się w podnoszeniu świadomości społeczeństwa, edukacji, tworzeniu łańcuchów logistycznych, centrów recyklingowych, czyli miejsc zbiórki. Obecnie Silva Recycling posiada centra w całej Polsce, m.in. w Gdańsku, Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu itd. To skomplikowana logistyka zbiórki odpadów: kontenery, samochody samozaładowcze, samochody typu „walking floor”, to również administracja pozwolenia na zbieranie, przetwarzanie odpadów, ewidencja odpadów, BDO, certyfikaty. Następnie niezwykle zaawansowany proces produkcji płyt drewnopochodnych, mebli, ich marketingu etc.

GPD: Do jakich zastosowań i sektorów przemysłu drzewnego, oprócz produkcji płyt drewnopochodnych, można wykorzystać drewno z recyklingu?

P.H.: Drewno poużytkowe, niestety, wrzuca się obecnie bezmyślnie do kotłów. Elektrociepłownie, które do tej pory produkowały prąd z węgla, masowo przerabiają swoje instalacje do spalania drewna świeżego i drewna poużytkowego. Dzieje się tak z ogromną szkodą nie tylko dla środowiska w zakresie energochłonności i emisji, ale też z ogromną szkodą dla gospodarki i finansów Polski, z uwagi na brak surowców, uciekającą wartość dodaną, rentowność i osłabienie konkurencyjności polskiego przemysłu meblarskiego na korzyść krajów ościennych, które dzięki przyjaznej polityce władz lokalnych importują ekologiczne, tanie i – ze względu na wielokrotnie niższą energochłonność procesu produkcyjnego – atrakcyjne odpady drewna poużytkowego do produkcji mebli de facto bez żadnych barier administracyjnych. To przekłada się na utratę konkurencyjności polskiego przemysłu.

GPD: Jakie perspektywy prognozujesz dla rynku recyklingu drewna w Polsce?

P.H.: Zakaz importu drewna i zrębków z Białorusi i Rosji z jednoczesnym forsowaniem spalania drewna i zrębków w polskich elektrowniach skutkuje jeszcze większą aktywnością energetyki na polskim rynku drewna i biomasy, co przy galopujących cenach energii, gazu i chemii może doprowadzić do ograniczenia produkcji i fali bankructw krajowych firm meblarskich w Polsce. Jednoczesny brak sankcji na import mebli z Rosji stawia polski przemysł meblarski i rynek recyklingu w Polsce przed widmem likwidacji. A z recyklingu drewna poużytkowego w obiegu zamkniętym może pozostać jedynie popiół.

GPD: Dziękuję za rozmowę. 

~ rozmawiała Katarzyna Orlikowska, Gazeta Przemysłu Drzewnego


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Najlepsze życzenia na Dzień Energetyka od powermeetings.eu!

 

14 sierpnia to dzień, w którym obchodzone jest święto

bliskie wszystkim osobom zajmującym się branżą energetyczną
– Dzień Energetyka 🏭

Wszystkim pracownikom sektora energetycznego, naszym uczestnikom i przyjaciołom z branży
składamy najserdeczniejsze życzenia dobrej energii zarówno w dniu ich święta
jak i każdego kolejnego dnia w roku❗

Niech moc będzie z Wami ⚡💪

Dziękujemy za Waszą pracę zapewniającą nam bezpieczeństwo energetyczne
i prąd w naszych gniazdkach każdego dnia 👏

Jesteśmy dumni, że możemy być częścią tak ważnej branży, wspierając Was w poszerzaniu wiedzy
i rozwoju, organizując dla Was merytoryczne i networkingowe wydarzenia już od ponad 13 lat 😊


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

11.08.2022 roku wchodzi w życie derogacja w zakresie systemu EU ETS dla biomasy

 

dr inż. Ilona Olsztyńska: Z dniem 11.08.2022 roku wchodzi w życie derogacja w zakresie systemu EU ETS dla biomasy, co oznacza że biopaliwa, biopłyny i paliwa z biomasy w rozumieniu art. 3 pkt 21a rozporządzenia Komisji (UE) 2018/2066, wykorzystywane do spalania przez operatora statku powietrznego albo prowadzącego instalację, za spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju (KZR) i ograniczania emisji gazów cieplarnianych.

👉Derogacja obowiązuje do 31.12.2022 r.

 

Do pobrania treść: Ustawa z dnia 7.07.2022 o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu