Prezes URE ogłosił wyniki pierwszej tegorocznej aukcji na premię kogeneracyjną

Prezes URE ogłosił wyniki pierwszej tegorocznej aukcji na premię kogeneracyjną (Combined Heat and Power, CHP)

Aukcję wygrała oferta przedsiębiorstwa Miejska Energetyka Cieplna Piła. Wysokość premii kogeneracyjnej, jaka została wskazana w ofercie tego podmiotu, nie przekracza 60 zł za MWh.

Do pobrania: Informacja_Prezesa_URE_nr_31_2020_w_sprawie_ogloszenia_wynikow_aukcji_na_premie_kogeneracyjna_Nr_ACHP_1_2020

W aukcji wzięły udział cztery podmioty. Jednak zadziałała tu reguła „wymuszenia konkurencji”, zgodnie z którą aukcję wygrywają uczestnicy, których oferty łącznie nie przekroczyły 100% wartości lub ilości energii elektrycznej określonej w ogłoszeniu o aukcji i 80% ilości energii elektrycznej objętej wszystkimi ofertami.

W wyniku rozstrzygnięcia aukcji ACHP/1/2020 premią kogeneracyjną objęto blisko 1 TWh energii elektrycznej, a wartość premii wyniosła ok. 39 mln zł. Wsparcie uzyskała nowa jednostka kogeneracji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej ponad 8 MW, która zostanie wybudowana po rozstrzygnięciu aukcji. W wyniku rozstrzygniętej dziś aukcji Miejska Energetyka Cieplna Piła będzie otrzymywać wsparcie w postaci dopłaty do energii elektrycznej wytworzonej z wysokosprawnej kogeneracji w latach 2022 – 2037.

Maksymalna ilość energii elektrycznej, która mogła zostać objęta premią w tej aukcji wynosiła 12 TWh, zaś maksymalna wartość tej premii mogła wynieść ponad 2 mld zł.

Wszystkie informacje o aukcjach i ich wynikach publikowane są na stronie internetowej URE w dziale Aukcje CHP oraz w Biuletynie Informacji Publicznej URE.


  • W dniach 8 – 10 czerwca br. odbyła się pierwsza w 2020 roku aukcja na premię kogeneracyjną za sprzedaż energii elektrycznej wytworzonej w nowych jednostkach kogeneracji lub w jednostkach znacznie zmodernizowanych (wszystkie o mocy zainstalowanej od 1 do mniej niż 50 MW). Sesja aukcji trwała 3 dni.
  • Prezes URE planuje przeprowadzenie kolejnej aukcji na premię kogeneracyjną pod koniec bieżącego roku.
  • W wyniku rozstrzygnięcia pierwszej aukcji na premię kogeneracyjną, która została przeprowadzona w grudniu 2019 roku, premią objęto ponad 3,6 TWh energii elektrycznej, a wartość premii przyznanej wytwórcom wyniosła ok. 308 mln zł. Wsparcie uzyskały nowe jednostki kogeneracji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej prawie 32 MW, które zostaną wybudowane po rozstrzygnięciu aukcji, a premia dla nich będzie wypłacana od 2021 do 2038 roku. Maksymalna ilość energii elektrycznej, która mogła zostać objęta premią w tej aukcji wynosiła 6 TWh, zaś maksymalna wartość tej premii mogła wynieść ponad 1 mld zł.

źródło: www.ure.gov.pl

15 czerwca Światowy Dzień Wiatru

15 czerwca obchodzimy Światowy Dzień Wiatru. Znaczenie energii pozyskiwanej z instalacji wiatrowych w energetyce z roku na rok rośnie.

W Polsce pracuje ponad 1 200 instalacji wykorzystujących wiatr jako odnawialne źródło energii. Ich moc zainstalowana wynosi ponad 5 900 MW[1], co stanowi ok. 65 proc. mocy zainstalowanej we wszystkich rodzajach instalacji OZE pracujących w Polsce. W trakcie realizacji jest prawie 160 kolejnych instalacji wiatrowych, których łączna moc zainstalowana wyniesie ok. 2 500 MW[2]. Dla porównania, moc zainstalowana w całym systemie elektroenergetycznym w Polsce wyniosła w 2019 roku prawie 47 tys. MW.

Systematycznie wzrasta też ilość energii wyprodukowanej ze źródeł wiatrowych i wprowadzonej do polskiego systemu elektroenergetycznego. W ubiegłym roku wyprodukowały one 13 903 GWh energii (wobec 11 678 GWh w roku 2018, dynamika rok do roku – 119 proc.)[3]. Energia z wiatru stanowiła ok. 8,2 proc. energii zużytej w kraju w 2019 roku.

Wsparcie dla energetyki wiatrowej

Beneficjentami funkcjonującego w Polsce od ponad pięciu lat aukcyjnego systemu wsparcia wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych, są głównie wytwórcy energii z wiatru oraz ze słońca. Wyniki rozstrzygniętych dotychczas przez Prezesa URE aukcji (w latach 2016-2019) powinny przełożyć się na powstanie ok. 3,4 GW nowych mocy w technologii wiatrowej. A wzrost produkcji energii z systemu aukcyjnego jest istotnym mechanizmem służącym do wypełnienia zakładanego dla Polski celu OZE.

Rysunek: Łączna moc zainstalowana elektryczna instalacji wytwórców, którzy wygrali aukcje w latach 2016-2019, w podziale na rodzaj odnawialnego źródła energii, wyrażona w MW
Źródło: URE

Jeszcze więcej wiatru …na morzu

Zgodnie z założeniami Krajowego Planu na rzecz energii i klimatu na lata 2021-2030 (KPEiK), udział energii ze źródeł odnawialnych w krajowym miksie ma wzrastać równomiernie począwszy od 15 proc. w roku 2020, przez 17,6 proc. w roku 2025 do 21 proc. w roku 2030. Do osiągnięcia tego celu już za pięć lat mają przyczynić się morskie farmy wiatrowe. Opublikowany w styczniu tego roku projekt ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych przewiduje przeprowadzanie przez Prezesa URE pierwszych aukcji w tym sektorze już w roku 2023.

Więcej informacji o potencjale nie tylko elektrowni wiatrowych, ale wszystkich odnawialnych źródeł dostępne na stronie URE. Prezes URE opracowuje i publikuje co roku raporty poświęcone małym źródłom zielonej energii (tj. o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i mniejszej niż 500 kW) oraz mikroinstalacjom (tj. źródłom o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 50 kW).

źródło: www.ure.gov.pl


[1] Stan na koniec 2019 roku, Sprawozdanie Prezesa URE.

[2] Na podstawie udzielonych przez Prezesa URE ważnych na koniec 2019 roku promes koncesji.

[3] Dane dostępne w Sprawozdaniu Prezesa URE.

Informacja dla wytwórców energii z OZE: zasady wydłużenia terminów w systemie aukcyjnym oraz systemach FIT/FIP, aktualizacja oferty aukcyjnej

Informacja dla wytwórców energii ze źródeł odnawialnych: zasady wydłużenia terminów na realizację zobowiązań w systemie aukcyjnym oraz systemach FIT/FIP, aktualizacja oferty aukcyjnej.

Przypominamy, że przepisy tzw. tarczy antykryzysowej[1] wprowadziły do ustawy o odnawialnych źródłach energii[2] regulacje, które mają ułatwić wytwórcom dochowanie terminów związanych z rozpoczęciem wytwarzania albo sprzedaży energii elektrycznej zarówno w systemie aukcyjnym, jak i w systemie taryfy gwarantowanej (FIT: feed-in-tariff) oraz systemie dopłat do ceny rynkowej (FIP: feed-in premium).

Wniosek można złożyć w przypadku wystąpienia, w toku realizacji inwestycji z zakresu tzw. nowych instalacji odnawialnego źródła energii, okoliczności wskazanych w ustawie o OZE[3], tj. opóźnień:

  1. dotyczących dostaw urządzeń wchodzących w skład instalacji odnawialnego źródła energii,
  2. dotyczących dostaw elementów niezbędnych do budowy instalacji odnawialnego źródła energii,
  3. w realizacji instalacji odnawialnego źródła energii oraz przyłączy do sieci elektroenergetycznej,
  4. przy realizacji odbiorów lub rozruchu instalacji odnawialnego źródła energii,
  5. przy uzyskiwaniu koncesji albo wpisu do rejestrów określonych w ustawie,

spowodowanych stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii ogłoszonym w drodze rozporządzenia ministra zdrowia.

Termin ten może zostać przedłużony o okres wskazany przez wytwórcę we wniosku, jednak nie dłużej niż o 12 miesięcy, licząc od dnia kiedy upływałby termin realizacji tych zobowiązań. Wytwórca we wniosku musi przedstawić m.in. oświadczenie swoje lub dostawców urządzeń wchodzących w skład instalacji OZE potwierdzające, że opóźnienie dostaw urządzeń lub rozruchu instalacji jest spowodowane wymienionymi wyżej okolicznościami.

Kiedy Prezes URE może odmówić wydłużenia terminu zobowiązań

Przepisy wskazały także przypadki, kiedy regulator w drodze postanowienia odmawia wnioskującym przedłużenia terminu. Może to mieć miejsce w przypadku gdy:

  1. wniosek nie będzie spełniał któregokolwiek z wymagań, o których mowa w art. 79a ust. 2 oraz 70ba ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii,
  2. wytwórca złożył wniosek, później niż w terminie 30 dni przed dniem spełnienia zobowiązania, o którym mowa w art. 79 ust. 3 pkt 8 lit. a albo art. 70b ust. 4 pkt 1 lic. d ustawy o odnawialnych źródłach energii,
  3. nie wystąpiła żadna z okoliczności, o których mowa w art. 83 ust. 3ba ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Niezależnie od powyższych rozwiązań należy dodatkowo pamiętać o możliwości skorzystania z następujących trybów:

  • Wydłużenie terminów pierwszej sprzedaży/wytworzenia energii elektrycznej – art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw

Zwycięzcy aukcji przeprowadzonych w latach 2016-2018 mogą skorzystać z dłuższych, korzystniejszych terminów na rozpoczęcie sprzedaży energii po raz pierwszy, informując Prezesa URE o zamiarze skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 3 ustawy zmieniającej przed upływem terminu określonego w zobowiązaniu, o którym mowa w dyspozycji art. 79 ust. 3 pkt 8 lit. a ustawy o odnawialnych w źródłach energii w brzmieniu obowiązującym na dzień jego złożenia.

Z uprawnienia mogą skorzystać instalacje OZE, które wygrały aukcje przeprowadzone w latach 2016 – 2018 i którym nie upłynął jeszcze termin przewidziany na rozpoczęcie wytwarzania/sprzedaży energii elektrycznej w tym systemie.

  • Aktualizacja oferty aukcyjnej – art. 79 ust. 9 – 12 ustawy o odnawialnych źródłach energii

Przepisy wskazują także na możliwość dokonania jednokrotnej aktualizacji oferty, która wygrała aukcję, w zakresie:

  1. planowanej daty rozpoczęcia okresu korzystania z aukcyjnego systemu wsparcia[4] lub ilości energii elektrycznej[5], z zastrzeżeniem, że łączna ilość energii oraz okres określone w ofercie nie mogą ulec zmianie

lub/i

  1. mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji odnawialnego źródła energii[6] z zastrzeżeniem, że łączna zaktualizowana moc takiej instalacji nie zmieni pierwotnej kwalifikacji określonej zgodnie z art. 2 pkt 18 i 19, art. 73 ust. 4 lub art. 77 ust. 5 ustawy OZE, właściwej dla tej instalacji w dniu złożenia oferty.

Aktualizacja zwycięskiej oferty aukcyjnej jest możliwa przez złożenie Prezesowi URE stosownego oświadczenia, we wskazanym w ustawie terminie.

Szczegółowe informacje oraz wzory wniosków i oświadczeń dostępne są na stronie URE w zakładce aukcje OZE oraz systemy FIT/FIP.

 

źródło: www.ure.gov.pl


 

Więcej na ten temat dowiedzą się Państwo również w trakcie organizowanych przez nas szkoleń dla beneficjentów systemów wsparcia OZE, które poprowadzi najlepszy Ekspert ds. systemów wsparcia Pani Katarzyna Szwed-Lipińska, szczegóły w linkach poniżej:

25 czerwca 2020 w Warszawie: https://powermeetings.eu/obowiazki-beneficjentow-systemow-wsparcia-oze/

9 lipca 2020 @online: https://powermeetings.eu/obowiazki-beneficjentow-systemow-wsparcia-oze-online/

 


[1]Ustawa z dnia 31 marca 2020 r., o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. z 2020 r., poz. 568, z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 17 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (Dz. U. z 2020, poz. 695).

[2] Ustawa z dnia 20 lutego 2015 roku o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. 2020, poz. 261 z późn. zm.)

[3] Okoliczności, o których mowa w art. 83 ust. 3ba ustawy o odnawialnych źródłach energii.

[4] Daty, o której mowa w art. 79 ust. 3 pkt 4a ustawy OZE, z uwzględnieniem art. 79 ust. 3 pkt 8, art. 79a ust. 1 i art. 92 ust. 6 ustawy OZE.

[5] Ilości energii elektrycznej, o której mowa w art. 79 ust. 3 pkt 6 ustawy OZE.

[6] Mocy zainstalowanej, o której mowa w art. 79 ust. 3 pkt 2 ustawy OZE.

 

 

Ruszyła aukcja na premię kogeneracyjną (CHP)

Dziś rusza aukcja na premię kogeneracyjną (Combined Heat and Power, CHP). Wartość premii wynosi ponad 2 mld złotych.

Rozpoczęła się pierwsza w tym roku aukcja na premię kogeneracyjną za sprzedaż energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji. W aukcji mogą wziąć udział jednostki kogeneracyjne nowe lub znacznie zmodernizowane; wszystkie o mocy zainstalowanej od 1 do mniej niż 50 MW. Sesja aukcji potrwa 3 dni i zakończy się 10 czerwca o godzinie 16:15.

Maksymalna ilość energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, której sprzedaż może zostać objęta premią wynosi 12 TWh, zaś maksymalna wartość tej premii to ponad 2 mld zł. Dla wytwórców energii elektrycznej zlokalizowanych poza terytorium Polski, maksymalna wartość premii wynosi ponad 103 mln zł (przy maksymalnej ilości 0,6 TWh energii elektrycznej).

Aukcję wygrywają uczestnicy aukcji, którzy zaoferowali najniższą wysokość premii kogeneracyjnej (tj. dopłaty do sprzedawanej energii z wysokosprawnej kogeneracji), których oferty łącznie nie przekroczyły 100 proc. wartości lub ilości energii elektrycznej określonej w ogłoszeniu o aukcji oraz 80 proc. ilości energii elektrycznej objętej wszystkimi złożonymi ofertami. Takie rozwiązanie – tzw. reguła wymuszania konkurencji – powoduje odrzucenie 20 proc. najdroższych ofert i ma na celu wyeliminowanie możliwości wygrania aukcji przez wszystkich jej uczestników.

Informacje o wynikach aukcji Prezes URE ogłosi niezwłocznie po jej rozstrzygnięciu. Wszystkie informacje dotyczące aukcji CHP można znaleźć na stronie internetowej URE w zakładce dedykowanej energii z kogeneracji i aukcjom.

***

Ustawa o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji[1] wprowadziła nowy system wsparcia dla jednostek kogeneracji, w ramach którego nowe i znacznie zmodernizowane jednostki mogą uczestniczyć w konkurencyjnej procedurze aukcyjnej. Nowy system zastąpił dotychczasowy mechanizm bazujący na formule świadectw pochodzenia z kogeneracji.

Kogeneracja jest wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w najbardziej efektywny sposób, czyli w jednym procesie technologicznym. Jedną z istotniejszych zalet kogeneracji jest znacznie większy stopień wykorzystania energii pierwotnej zawartej w paliwie do produkcji energii elektrycznej i ciepła. Efektywność energetyczna systemu skojarzonego jest nawet o 30 proc. wyższa niż w przypadku oddzielnego wytwarzania energii elektrycznej w elektrowni kondensacyjnej i ciepła w kotłowni.


[1] Ustawa z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 250).

 

źródło: www.ure.gov.pl

Nowelizacja ustawy o OZE z nową definicją tzw. drewna energetycznego

3 czerwca br. na stronie RCL opublikowany został projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii przygotowany przez Ministerstwo Środowiska, którego celem jest zmiana definicji tzw. drewna energetycznego.


Zapraszamy na wydarzenia powermeetings.eu:


Zgodnie z zawartym w nowelizacji art. 184e Od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., za drewno energetyczne uznaje się:

  1. surowiec drzewny niebędący drewnem tartacznym i skrawanym, stanowiącym dłużyce, kłody tartaczne i skrawane oraz niebędący materiałem drzewnym powstałym w wyniku  procesu celowego rozdrobnienia tego surowca drzewnego;
  2. produkty uboczne będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie;
  3. odpady, będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie, zagospodarowywane zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami.

Do pobrania Treść projektu nowelizacji ustawy o OZE – drewno energetyczne


Dołącz do nas 20 i 21 października 2022 podczas
XII edycji NAJWAŻNIEJSZEGO i NAJWIĘKSZEGO jesiennego spotkania branży
ODBIORCÓW – DOSTAWCÓW – PRODUCENTÓW biomasy i RDF na cele energetyczne


Jak czytamy w uzasadnieniu w związku z trwającą epidemią drewno pozyskane w lasach nie jest odbierane. Nagromadzenie takiego drewna będzie skutkować zwiększeniem zagrożenia pożarowego w lasach oraz staje się ono miejscem do rozwoju szkodliwych owadów, których gradacja może spowodować zamieranie drzewostanów, jak również przełożyć się na jakość surowca drzewnego pozyskanego w przyszłości. Dodatkowo brak rozszerzenia rynków zbytu surowca drzewnego będzie skutkował stratami dla Skarbu Państwa, którego majątkiem zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, jak również przyczyni się do zatrzymania pozyskania w lasach, co może skutkować bankructwem przedsiębiorstw w branży usług leśnych.

Pozostawienie niewywiezionego drewna z lasu, szczególnie iglastego, którego nagromadzenie (zapas) wynosi aktualnie około 2,8 mln m3, z czego 77% to drewno stosunkowo świeże, pozyskane przed upływem 60 dni, stanowi bardzo duże niebezpieczeństwo powstania gigantycznych rozmiarów klęsk ekologicznych. Oprócz utrzymującego się do niedawna najwyższego bo 3. stopnia zagrożenia pożarowego niemalże na terytorium całego kraju, grożącego wybuchem pożarów, przy dodatkowym tak dużym nagromadzeniu drewna iglastego łatwopalnego, istnieje wiele innych zagrożeń pilnych do wyeliminowania z lasu, a powiązanych z brakiem możliwości zagospodarowania surowca drzewnego (szczególnie iglastego). Polskim lasom grozi klęska ekologiczna związana z gradacyjnym rozwojem owadów, w tym korników: drukarza i ostrozębnego, przypłaszczków oraz boreczników, a w dalszej konsekwencji szkodników technicznych drewna, których gradacyjny pojaw może skutkować rozpadem drzewostanów. Masowy pojaw motyli, których żer gąsienic w okresie intensywnej wegetacji (brudnice mniszka i nieparka, barczatka sosnówka, poproch cetyniak) może wywołać wielkoskalowe zamieranie całych drzewostanów porastających Polskę. Jedynym skutecznym sposobem dotychczasowej walki o ocalenie drzewostanów był stale prowadzony nadzór sanitarny i usuwanie drzew zasiedlonych przez owady, których usunięcie z drzewostanu i sprzedaż umożliwiały zachowanie lasu przed wystąpieniem klęski. W dobie zaistniałego kryzysu wywołanego chorobą COVID–19 i brakiem zainteresowania zakupem i odbiorem drewna przez branżę drzewną oraz brakiem możliwości sprzedaży tzw. posuszowego drewna jako drewna energetycznego powodują, że Lasy Państwowe nie mogą prowadzić dalszego pozyskania drewna, a tym samym nie mogą zlecać prac dla ściśle powiązanej z lasami branży usług leśnych, na którą składają się zakłady usług leśnych.

Warto przy tym dodać, że w wyniku utrzymującej się suszy i zachodzących zmian klimatycznych, których skutkiem jest nagły wzrost zagrożenia wystąpieniem gradacji owadzich, jest wzrost pozyskania drewna posuszowego (bez wywrotów i złomów), którego rozmiar w 2019 r. wyniósł 4,5 mln m3 (w tym w drzewostanach iglastych 4,1 mln m3
i w liściastych 0,4 mln m3) i osiągnął poziom dotąd niespotykany. Dla przykładu jest on wyższy o 45% od poziomu pozyskania drewna posuszowego w roku 2018 oraz o 280% wyższy w porównaniu do roku 2014.

Tym samym biorąc pod uwagę aktualną sytuację gospodarczą kraju oraz gigantycznej skali  zagrożenie ekologiczne, niezwykle ważnym jest wprowadzenie przepisu umożliwiającego zagospodarowanie zalegającego drewna i w konsekwencji uruchomienie prac sanitarnych związanych z pozyskaniem zasiedlonego surowca drzewnego.

Jednocześnie, wraz ze zmniejszoną podażą surowca drzewnego w wyniku perturbacji w handlu zagranicznym towarami wytworzonymi z drewna, obserwujemy większą częstotliwość występowania wielkopowierzchniowych zjawisk klęskowych na obszarach leśnych, jakimi są w szczególności: duże pożary leśne, wielkie klęskowiska powstające w następstwie huraganowych wiatrów, czy zamarcie drzewostanów w efekcie nadmiernego rozmnażania się owadów żerujących na żywych drzewach. Obecnie drzewa martwe występujące w lasach na terenie Polski, mają miąższość wynoszącą dziesiątki milionów metrów sześciennych. Pozostawienie w lesie drewna pozyskanego i nieodebranego przez przedsiębiorców, będzie skutkować nasileniem się tych procesów.

Dodatkowo, z uwagi na wymogi wynikające z przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020, poz. 261, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawa o OZE, konieczność osiągnięcia wskaźników określonych w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju oraz mając na uwadze fakt, iż Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest do wypełnienia obowiązków wynikających z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz. Urz. UE L Nr 328, str. 82), zwanej dalej: RED 2, konieczne jest wprowadzenie uregulowania definicji drewna energetycznego, która pozwoli na skuteczne zastosowanie tego źródła energii odnawialnej, przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu dla pozostałych gałęzi przemysłu do materiału drzewnego. Dlatego też proponuje się przepis, który wprowadzi definicję drewna energetycznego, określonego jako surowiec drzewny, z wyraźnym wyłączeniem wielkowymiarowego drewna tartacznego i skrawanego (dłużyc, kłód tartacznych i skrawanych). Jednocześnie projekt pozwala na wykorzystanie produktów ubocznych i odpadów powstałych w procesie obróbki tego surowca, jak również wykorzystanie na cele energetyczne drewna poużytkowego, co pozwoli na jednoczesną realizację aż dwóch założeń: określonego w  SOR, a także w Narodowym Celu Wskaźnikowym wynikającym z art. 2 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, z późn. zm.) .

Zgodnie z zapisami dyrektywy RED 2, jako drewno energetyczne zakwalifikować można między innymi frakcję biomasy odpadów i pozostałości z leśnictwa i gałęzi przemysłu opartych na leśnictwie, takich jak: kora, gałęzie, drewno pochodzące z trzebieży, liście, igły, wierzchołki drzew, trociny, strużyny, ług czarny, melasa, osad włóknisty, lignina i olej talowy oraz inne materiały lignocelulozowe, przez które rozumieć należy materiał składający się z ligniny, celulozy i hemicelulozy, takich jak biomasa pozyskana z lasów, drzewiastych roślin energetycznych oraz pozostałości i odpady przemysłowe gałęzi przemysłu związanych
z leśnictwem.

Celem projektowanej ustawy jest wprowadzenie rozwiązania zapewniającego ciągłość zrównoważonej gospodarki leśnej na czas trwania stanu epidemii COVID-19 oraz po nim. Projekt ustawy określa definicję drewna energetycznego, która pozwoli kontynuować, podczas trwania epidemii, jak i po niej, zrównoważony rozwój naszego kraju w obszarze odnawialnych źródeł energii poprzez zwiększenie podaży biomasy leśnej oraz wykorzystanie w tym obszarze produktów powstałych z drewna lub będących efektem jego przetworzenia. Dlatego projekt przewiduje czasową zmianę definicji drewna energetycznego zawartej w ustawie o OZE.

W projekcie ustawy dodaje się art. 184e wprowadzający definicję drewna energetycznego. Przepis ten ma charakter epizodyczny. Termin jego wejścia w życie został określony konkretną datą, tj. 1 lipca 2020 r. Utraci on moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2021 r.

Dodatkowo, w związku z czasowym obowiązywaniem art. 184e oraz 184f projektowanej ustawy, konieczne jest określenie przepisów, według których rozpatrywane będą wnioski odnoszące się do drewna energetycznego po upływie terminu obowiązywania ww. przepisów.  Zaproponowany przepis przejściowy umożliwi rozpatrywanie zarówno Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki wniosków o wydanie świadectwa pochodzenia, jak również Zarządcy Rozliczeń S.A., wykonującemu zadania operatora rozliczeń energii odnawialnej, wniosków o wypłatę ujemnego salda, dla energii elektrycznej wytworzonej z drewna energetycznego od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

Jednocześnie w ustawie o OZE wyraźnie wskazane zostanie, iż drewnem energetycznym nie mogą być dłużyce, kłody tartaczne i kłody skrawane, co skutkuje wyeliminowaniem z zakresu zainteresowania przemysłu energetycznego drewna, które co do zasady uznać można za tzw. drewno pełnowartościowe w rozumieniu nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 października 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. poz. 1229 z późn. zm.). Przepis § 2 pkt 7 wskazanego rozporządzenia określał, że drewno pełnowartościowe to drewno spełniające wymagania jakościowe określone w normach określających wymagania i badania dla drewna wielkowymiarowego liściastego, drewna wielkowymiarowego iglastego oraz drewna średniowymiarowego dla grup oznaczonych jako S1, S2 i S3 oraz materiał drzewny powstały w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego drewna. Dopełnieniem powyższej definicji był przepis § 6 ust. 7, zgodnie z którym energii elektrycznej i ciepła wytworzonego z drewna pełnowartościowego nie zaliczało się do wypełnienia obowiązków związanych ze wsparciem wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Innymi słowy, energia lub ciepło z drewna pełnowartościowego nie były traktowane jako energia lub ciepło wytworzone w źródłach odnawialnych i tym samym pozbawione wsparcia w postaci świadectw pochodzenia.

Przeniesienie tego mechanizmu do definicji drewna energetycznego sprawi, iż za drewno energetyczne uznany będzie materiał drzewny stanowiący:

  • drewno małowymiarowe,
  • chrust,
  • igliwie i liście,
  • korę,
  • korzenie i karpy,
  • drewno o minimalnej średnicy w górnym końcu wynoszącej co najmniej 7 cm w korze, który ze względu na cechy jakościowe nie jest zaliczany do drewna użytkowego.

Potencjalne łączne zasoby drewna małowymiarowego i pozostałości drzewnych w 2018 r. wyniosły ok. 1,8 mln m³. Przewiduje się, że wielkość ta będzie utrzymywała się w najbliższych latach na podobnym poziomie. Do wolumenu tego dodać należy ponadto surowiec drzewny (bez względu na jego klasyfikację) pochodzący z obszarów zamierania drzewostanów, jak również uszkodzony przez wiatr i inne czynniki, który nie znalazł nabywców i który  z uwagi na brak możliwości zakwalifikowania go jako drewna tartacznego i skrawanego może stanowić materiał uznawany za drewno energetyczne.

Mając na uwadze konieczność uwzględnienia surowca drzewnego pochodzącego ze źródeł innych niż leśnictwo, a zatem obejmujących chociażby uprawy drzewiastych roślin energetycznych czy też pozostałości po sadownictwie, zaproponowano przepis, który – z uwagi na brak wskazania konkretnych źródeł pochodzenia materiału drzewnego – pozwala na realizację tego założenia. Ponadto zaproponowany przepis umożliwi także wykorzystanie – jako OZE – każdego innego rodzaju drewna, które nie będzie drewnem tartacznym i skrawanym, pozyskanego w przypadku m.in. usuwania drzew przy drogach publicznych, czy szlakach kolejowych.

Zgodnie z zasadą ekorozwoju i koncepcją kaskadowego zużycia surowca drzewnego, odpady/produkty uboczne powstające w poszczególnych fazach przerobu drewna (przerób pierwiastkowy i wtórny na materiały drzewne i drzewne wyroby finalne) powinny być „zawracane” do procesu technologicznego (wtórne zużycie produkcyjne), a dopiero w wypadku ich nieprzydatności do tego celu – spalane z odzyskaniem energii. Są one alternatywnym surowcem wobec drewna z lasu, przyczyniając się do jego oszczędności oraz ważnym źródłem energii odnawialnej. Mając to na uwadze, w projekcie ustawy, określa się jako drewno energetyczne również surowiec drzewny występujący jako produkt powstały na skutek przetworzenia drewna, o ile nie jest on zanieczyszczony substancjami, które naturalnie nie występują w drewnie.

Przedmiotowy projekt mówi o odpadach i produktach ubocznych powstałych z drewna i produktów z drewna, które podczas procesu ich wytworzenia nie zostały w żadnym stopniu zanieczyszczone substancjami, które naturalnie nie występują w drewnie. Taki przepis pozwala również wykorzystać drewno poużytkowe w różnych formach na cele energetyczne.

Projekt ustawy podlega obowiązkowi notyfikacji zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. (Dz. U. poz. 2039, z późn. zm.) w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych oraz w dyrektywie 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).

Termin wejścia w życie ustawy został ustalony na konkretny dzień, tj. 1 lipca 2020 r. Taki termin wejścia w życie ustawy pozwoli na przeprowadzenie procedury notyfikacji technicznej, jak i zapewni czas niezbędny na dostosowanie się adresatów przepisów do nowego brzmienia definicji drewna energetycznego.

 

źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/


 

Więcej na temat nowej definicji drewna energetycznego mówić będziemy w trakcie Forum Biomasy, Pelletu i Paliw Alternatywnych w Ciepłownictwie i Energetyce w Białymstoku, które organizujemy 27 i 28 sierpnia 2020 wraz z Grupą Enea w roli Gospodarza Honorowego.

Szczegóły: https://powermeetings.eu/forum-biomasy/

Co z opłatą mocową?

Kilku posłów skierowało do premiera interpelację w sprawie opłaty mocowej, która ma obowiązywać od początku października br. W interpelacji, na którą odpowiedział prezes URE padają między innymi pytania o wysokość opłaty mocowej na 2021 r.



Posłowie przypominają, że zgodnie ustawą o rynku mocy prezes Urzędu Regulacji Energetyki ma opublikować w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki do dnia 30 września każdego roku stawki opłaty mocowej na kolejny rok oraz wybrane godziny doby przypadające na godziny szczytowego zapotrzebowania na moc w systemie, wyznaczone odrębnie dla kwartałów roku dostaw – na potrzeby obliczania opłaty mocowej należnej od odbiorców.

Jednocześnie autorzy interpelacji podkreślają, że wyznaczony w ustawie termin publikacji tych informacji jest zdecydowanie zbyt późny i w ich ocenie odbiorcy energii, w szczególności odbiorcy przemysłowi, powinni mieć możliwość uzyskania takich informacji wcześniej, aby mogli przygotować się na wzrost kosztów i przyjąć je w swoich planach budżetowych.

Według posłów po ostatnich aukcjach rynku mocy prezesa Urzędu Regulacji Energetyki powinien już posiadać wszelkie informacje, w tym finansowe, pozwalające wyliczyć projektowaną wielkość opłaty mocowej oraz wskazać wybrane godziny doby.

Posłowie przypominają jednocześnie, że opłata mocowa ma być wprowadzona 1 października 2020 r. i w związku z koniecznością odpowiedniego przygotowania się polskiego przemysłu do zwiększonych kosztów energii elektrycznej kierują do Premiera pytania o przewidywaną wysokość opłaty mocowej na 2021 r. oraz o godziny doby przypadające na godziny szczytowego zapotrzebowania na moc w systemie.

Na pytania posłów z upoważnienia premiera odpowiedział Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Szef URE przyznaje, że odpowiada za publikacje informacji, o które pytaj posłowie, ale zwraca jednocześnie uwagę, że przepisy ustawy o rynku mocy stanowią, że sposób wyznaczania godzin doby przypadających na szczytowe zapotrzebowanie na moc w systemie na potrzeby obliczania opłaty mocowej określa w drodze rozporządzenie minister właściwy do spraw energii. Regulator podkreśla przy tym, że w lutym 2019 r. zwrócił się do ministra właściwego ds. energii z zapytaniem o stan prac na tym rozporządzeniem, ale nie otrzymał żadnej odpowiedzi i ponownie w maju br. zwrócił się do ministra w tej sprawie.

Jak tłumaczy prezes URE, wobec braku rozporządzenia nie miał on dotychczas możliwości wyznaczenia godzin doby przypadających na szczytowe zapotrzebowanie na moc, a tym samym nie mógł dokonać kalkulacji stawek opłaty mocowej na 2021 r.

Regulator zwraca też uwagę na toczące się obecnie prace nad przygotowaniem projektu nowelizacji ustawy o rynku mocy. Prezes URE informuje, że w ramach tych prac ministerstwo zaproponowało zmodyfikowanie sposobu kalkulacji stawek opłaty mocowej dla odbiorców z grupy taryfowej C. Propozycja zmian to efekt zgłaszanego przez operatorów systemów dystrybucyjnych problemu z odpowiednim opomiarowaniem (brak liczników z możliwością godzinowej rejestracji poboru energii), co w praktyce uniemożliwia im przekazanie prezesowi URE danych niezbędnych do kalkulacji stawek opłaty mocowej wg zasad obecnie obowiązujących. Jednocześnie projekt ten zakłada, że to prezes URE ustali sposób wyznaczania wybranych godzin doby przypadających na szczytowe zapotrzebowanie na moc.

źródło: www.cire.pl

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu