All posts by Jolanta Szczepaniak.

Czas na polskie technologie wodorowe

Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii wspólnie z Ministerstwem Klimatu i Środowiska zaprasza do składania projektów z obszaru technologii i systemów wodorowych, których realizacja będzie możliwa dzięki uzyskaniu pomocy publicznej w ramach mechanizmu Komisji Europejskiej – Ważne Projekty Stanowiące Przedmiot Wspólnego Europejskiego Zainteresowania (Important Projects of Common European Interest -IPCEI). Aplikacje można składać do 26 marca 2021 r.

Transformacja sektora energetycznego i transportowego jest obecnie kluczowym wyzwaniem dla Polski. Celem naszych działań powinno być ograniczenie emisji CO2 w procesach przemysłowych i transporcie. Pomóc mają w tym technologie i systemy wodorowe. Dlatego już dzisiaj rząd szuka ambitnych projektów, które charakteryzować się będą wysokim poziomem innowacyjności, pozytywnym wpływem na środowisko, jednocześnie wzmacniając potencjał naukowo-przemysłowy naszego kraju. Realizacja projektów będzie możliwa w oparciu o udzieloną pomoc publiczną w ramach IPCEI. Ministerstwo Rozwoju Pracy i Technologii przeprowadziło już wstępny nabór na koncepcje takich projektów, aby ocenić potencjał naszych firm do ich realizacji w formule IPCEI.

– Popieramy rozwój technologii, dzięki którym sukcesywnie zwiększać się będzie nasza niezależność energetyczna i konkurencyjność gospodarki. Polski i europejski przemysł musi stawać się coraz bardziej konkurencyjny, a mechanizm IPCEI jest istotny dla prowadzenia transgranicznej, europejskiej i ambitnej polityki przemysłowej. Wierzymy, że wodór i technologie na nim oparte są szansą na skok cywilizacyjny i nie wolno nam tej szansy zaprzepaścić – podkreślił wicepremier, minister rozwoju, pracy i technologii Jarosław Gowin podczas dzisiejszej konferencji prasowej.

– Aby zapewnić krajowej gospodarce wodorowej możliwie najlepsze warunki rozwoju, Ministerstwo Klimatu i Środowiska prowadzi prace nad Polską Strategią Wodorową do 2030 roku. Uzyskanie statusu IPCEI dodatkowo wesprze polskich przedsiębiorców w wyścigu technologicznym, z jakim mamy obecnie do czynienia w zakresie innowacyjnych metod produkcji, transportu i wykorzystania wodoru. Polska ma dobrą pozycję startową w tym wyścigu i potencjał realizacji projektów ważnych dla całej Wspólnoty – wskazał minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka.

W 2000 r. przeprowadzono wstępny nabór na koncepcje projektów wodorowych, w ramach którego zgłoszono 29 projektów z różnych obszarów: projekty infrastrukturalne, projekty badawcze oraz projekty dotyczące pierwszego przemysłowego wdrożenia. Liczba złożonych koncepcji projektowych wykazała duże zainteresowanie rynku tym wymagającym technologicznie obszarem.

 – Liczymy na rozpowszechnienie informacji nt. możliwości wsparcia projektów przy wykorzystaniu mechanizmu IPCEI. Wierzymy, że w naszym kraju są przedsiębiorcy, którzy we współpracy z jednostkami naukowymi są gotowi do realizacji ambitnych projektów wdrożeniowych, których efektem będą technologie gotowe do komercyjnego wykorzystania – dodał wicepremier Gowin.

– Wodór wesprze realizację celów przyjętej niedawno Polityki energetycznej Polski do 2040 r., w szczególności w zakresie wspierania rozwoju odnawialnych źródeł energii. Zależy nam, aby jak najwięcej polskich projektów wodorowych podjęło ten wysiłek i uzyskało status ważnego projektu stanowiącego przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania – zaznaczył wiceminister klimatu i środowiska, pełnomocnik rządu ds. odnawialnych źródeł energii Ireneusz Zyska.

Unikatowe wsparcie

Projekty złożone w ramach IPCEI powinny charakteryzować się wysokim poziomem innowacyjności, pozytywnym wpływem na środowisko, jednocześnie przyczyniając się do wzrostu konkurencyjności całego europejskiego przemysłu.

Przewidywana do zastosowania technologia powinna wpisywać się w założenia nowej strategii przemysłowej Unii Europejskiej, a także w Europejski Zielony Ład oraz dawać podstawy do przemysłowego wdrożenia.

Projekt powinien umożliwić osiągnięcie długotrwałej rentowności w przewidywalnej perspektywie czasowej. Korzyści płynące z projektu nie powinny ograniczać się tylko do danego przedsiębiorstwa lub sektora, powinny również tworzyć podstawy dla budowy nowego łańcucha wartości w UE i oddziaływać na rozwój w innych jego ogniwach.

Uzyskanie przez projekt statusu IPCEI daje unikatową szansę na uzyskanie wsparcia, które nie jest ograniczone obowiązującymi regułami udzielania pomocy publicznej – dofinansowanie projektu odbywa się poprzez jego indywidulaną notyfikację w KE. Dodatkowo projekt powinien zakończyć się opracowaniem technologii w pełni gotowej do komercjalizacji.

Wybór projektów na etapie krajowym nie jest jednoznaczny z przyznaniem dofinansowania. Wybór projektu na tym etapie rozpoczyna formalną procedurę na poziomie Komisji Europejskiej celem nadania projektowi statusu IPCEI i tym samym umożliwienia rozpoczęcie krajowej procedury konkursowej na jego finansowanie przez państwo członkowskie.

źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na konferencję online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.

Po szczegóły zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu

 

 

  

Projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, rozpatrzony na posiedzeniu Rady Ministrów

 

Mając na uwadze transpozycję przepisów dyrektywy 2018/410 oraz wykonanie niektórych aktów wykonawczych do dyrektywy, w trakcie dzisiejszego posiedzenia Rady Ministrów omawiane były zmiany w ustawie o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Najważniejszą kwestią zawartą w ustawie, jest wdrożenie do prawa krajowego tzw. Funduszu Modernizacyjnego.

W celu wsparcia realizacji celów polityki energetyczno-klimatycznych, w ramach ww. dyrektywy został utworzony nowy instrument na rzecz modernizacji systemu energetycznego i poprawy efektywności energetycznej dla krajów UE, w których PKB per capita jest niższe niż 60% średniej dla całej UE (odnosząc do roku 2013). Fundusz Modernizacyjny (FM) to mechanizm w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych EU ETS, którego celem jest wsparcie transformacji energetycznej.

Fundusz zasilony zostanie przez środki pochodzące ze sprzedaży przez Komisję Europejską uprawnień do emisji stanowiących 2% całkowitej puli unijnej. Polska będzie jego największym beneficjentem, a prognozowana (zależna od cen uprawnień do emisji CO2) pula środków dla naszego kraju to ponad 17 mld zł.

Zgodnie z dyrektywą, Fundusz Modernizacyjny będzie wspierał inwestycje przede wszystkim z zakresu:

  • wytwarzania i użytkowania  energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych,
  • ciepłownictwa
  • ­magazynowania energii i modernizacji sieci energetycznych, w tym rurociągów należących do systemów ciepłowniczych, sieci elektroenergetycznej;
  • ­transformacji regionów uzależnionych od stałych paliw kopalnych, sprawiedliwych przemian;
  • ­efektywności energetycznej, w tym w sektorach transportu, budownictwa, rolnictwa i odpadów.

Wdrożenie finansowania w ramach FM przyczyni się do modernizacji polskiego sektora energetycznego, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, korzystnie wpływając na stan zdrowia oraz komfort życia Polaków. Ponadto wsparcie inwestycyjne pobudzi obszary gospodarki zaangażowane w transformację energetyczną, tworząc nowe miejsca pracy oraz poprawiając konkurencyjność polskich firm na arenie międzynarodowej. Realizacja inwestycji przyczyni się również do osiągnięcia polskich zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej.

 

źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska

  

 

Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało projekt rozporządzenia w sprawie ceny referencyjnej energii z OZE w 2021 r.

Na stronach RCL ukazał się projekt  rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w 2021 r. oraz okresów obowiązujących wytwórców, którzy wygrali aukcje w 2021r

Treść projektu do pobrania pod linkiem: Rozporządzenie w sprawie ceny referencyjnej energii z OZE w 2021 roku

 

Cena referencyjna dla instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:

1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 650 zł/MWh;

2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 760 zł/MWh;

3) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;

4) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 620 zł/MWh;

5) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 420 zł/MWh;

6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 510 zł/MWh;

7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 1, 3 i 5 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 470 zł/MWh;

8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 4 i 6 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 530 zł/MWh;

9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 620 zł/MWh;

10) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 590 zł/MWh;

11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 700 zł/MWh;

12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 570 zł/MWh;

13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 670 zł/MWh;

14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 550 zł/MWh;

15) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 610 zł/MWh;

16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 385 zł/MWh;

17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 475 zł/MWh;

18) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 12, 14 i 16 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 435 zł/MWh;

19) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 13, 15 i 17 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 495 zł/MWh;

20) w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, wynosi 465 zł/MWh;

21) w instalacji termicznego przekształcania odpadów lub dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, wynosi 350 zł/MWh;

22) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 490 zł/MWh;

23) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 465 zł/MWh;

24) wykorzystujących wyłącznie biopłyny do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 475 zł/MWh;

25) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 320 zł/MWh;

26) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 230 zł/MWh;

27) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;

28) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 535 zł/MWh;

29) wykorzystujących wyłącznie energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 455 zł/MWh;

30) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 340 zł/MWh;

31) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 320 zł/MWh;

32) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wynosi 415 zł/MWh;

33) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wynosi 410 zł/MWh.

 

Cena referencyjna dla instalacji zmodernizowanych, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy:

1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 650 zł/MWh;

2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 760 zł/MWh;

3) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;

4) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 620 zł/MWh;

5) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 420 zł/MWh;

6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 510 zł/MWh;

7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 1, 3 i 5 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 470 zł/MWh;

8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 4 i 6 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 530 zł/MWh;

9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 620 zł/MWh;

10) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 590 zł/MWh;

11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 700 zł/MWh;

12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 570 zł/MWh;

13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 670 zł/MWh;

14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 550 zł/MWh;

15) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 610 zł/MWh;

16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 385 zł/MWh;

17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 475 zł/MWh;

18) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 12, 14 i 16 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 435 zł/MWh;

19) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 13, 15 i 17 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 495 zł/MWh;

20) w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, wynosi 465 zł/MWh;

21) w instalacji termicznego przekształcania odpadów lub dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, wynosi 350 zł/MWh;

22) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 490 zł/MWh;

23) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 465 zł/MWh;

24) wykorzystujących wyłącznie biopłyny do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 475 zł/MWh;

25) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 320 zł/MWh;

26) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 230 zł/MWh;

27) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;

28) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 535 zł/MWh;

29) wykorzystujących wyłącznie energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 455 zł/MWh;

30) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 340 zł/MWh;

31) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 320 zł/MWh;

32) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wynosi 415 zł/MWh;

33) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wynosi 410 zł/MWh.

A cały proces legislacyjny można śledzić pod linkiem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12344003/katalog/12769091#12769091

Po więcej informacji o systemach wsparcia OZE zapraszamy do udziału w II edycji seminarium:

ABC Systemów wsparcia OZE
10 marca 2021

Szczegóły: https://powermeetings.eu/oze-dla-poczatkujacych-od-podstaw/

 

 

 

  

Czy wodór i technologia P2G zoptymalizują system energetyczny? Kolejne rekomendacje ACER i CEER

Sposoby regulacji technologii Power-to-Gas (P2G) to temat kolejnej Białej Księgi – drugiego dokumentu z serii rekomendacji europejskich regulatorów odnoszących się do wybranych zagadnień objętych Europejskim Zielonym Ładem.

Jest to drugi, po Białej Księdze dotyczącej regulacji sieci wodorowych, dokument europejskich organów regulacyjnych. ACER i CEER prezentują w nich regulacyjne aspekty związane z wdrażaniem Europejskiego Zielonego Ładu. Celem jest wsparcie Komisji Europejskiej w ocenie dostępnych wariantów działań w ramach przygotowania prawodawstwa dotyczącego integracji wodoru i systemu energetycznego.

Power-to-Gas (P-to-G lub P2G) to technologia, polegająca na przekształceniu energii elektrycznej w gazy odnawialne, w tym wodór albo, przy dodatkowym procesie metanizacji, w metan syntetyczny (czyli wytworzony, a nie wydobyty). Technologia ta umożliwia przekształcenie energii elektrycznej wytwarzanej z mniej stabilnych odnawialnych źródeł energii (OZE) w okresach ich dostępności w inne formy energii.

W tego typu instalacjach w procesie przekształcenia energii elektrycznej można uzyskać wodór (elektroliza), którego wykorzystanie cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Wodór charakteryzuje się wysoką gęstością energii, a także pozwala na stosunkowo długi okres przechowywania paliwa oraz możliwość szybkiego wykorzystania na potrzeby systemu. Wykorzystanie elektrolizerów m.in. w układach P2G umożliwia zagospodarowanie nadwyżek energii pochodzącej z OZE i elektrowni jądrowych oraz pozwala na integrację systemu gazowego z systemem elektroenergetycznym. Przyczynia się zatem do optymalizacji całego systemu energetycznego z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii.

Opublikowany 11 lutego 2021 r. dokument White Paper pt. „Regulatory Treatment of Power-to-Gas” to drugi dokument Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ( Agency for Cooperation of Energy Regulators, ACER) i Rady Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators, CEER) i dotyczący procesów transformacji energetyki w kontekście zagadnień Europejskiego Zielonego Ładu.

Biała Księga zawiera zalecenia dotyczące sposobu regulacji instalacji Power-to-Gas. Regulatorzy w dokumencie wskazują m.in. że:

  • należy zrewidować definicje działań w kontekście zintegrowanych sektorów gazu i energii elektrycznej;
  • należy uznać inwestycje i zarządzanie instalacjami Power-to-Gas za działania rynkowe otwarte na konkurencję pomiędzy uczestnikami rynków;
  • ewentualne zaangażowanie operatorów systemów w rozwój i eksploatację instalacji Power-to-Gas jest możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach – na podstawie decyzji i kontroli regulatorów;
  • wykorzystanie instalacji Power-to-Gas oraz ich odpowiednia lokalizacja powinny być uwzględnione w analizie potrzeb systemu;
  • należy określić odzwierciedlające koszty taryfy sieciowe, które powinny być stosowane do porównywalnych działań w sektorach energii elektrycznej i gazu w sposób niezależny od zastosowanej technologii;
  • należy zapewnić, aby system podatków i opłat nie blokował tworzenia zintegrowanego systemu energetycznego;
  • należy zapewnić identyfikowalność elementu niskoemisyjności w nośniku energii w całym zintegrowanym systemie energetycznym.

Zgodnie z opinią autorów dokumentu, wykorzystanie technologii Power-to-Gas ma fundamentalne znaczenie dla pomyślnego wdrożenia Europejskiego Zielonego Ładu.

***

  • Ministerstwo Klimatu i Środowiska na przełomie stycznia i lutego br. prowadziło konsultacje społeczne projektu Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r.
  • ACER – Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Agency for Cooperation of Energy Regulators) jest unijną agencją z siedzibą w Lublanie. Działa od 2011 roku. Celem działań Agencji jest koordynacja i wspieranie współpracy krajowych organów regulacyjnych. Działania Agencji ukierunkowane są przede wszystkim na integrację rynków krajowych w jeden wspólny unijny rynek energii.
  • CEER – Rada Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators) jest niezależnym, dobrowolnym stowarzyszeniem zrzeszającym regulatorów energetyki z krajów UE. CEER wspiera rozwój konkurencyjnego jednolitego rynku energii i gazu w Europie stanowiąc platformę współpracy oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk pomiędzy europejskimi regulatorami. W sprawach wspólnotowej polityki energetycznej, CEER ściśle współpracuje z ACER.
  • Polski regulator jest członkiem obu organizacji i aktywnie uczestniczy w ich pracach.

źródło: www.ure.gov.pl

Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na seminarium online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.

Po szczegóły seminarium zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu

 

  

Jak regulować sieci wodorowe i transport wodoru? ACER i CEER przedstawiają rekomendacje

9 lutego 2021 r. europejscy regulatorzy ds. energii w ramach ACER i CEER opublikowali pierwszy z serii dokumentów odnoszących się do wybranych zagadnień objętych Europejskim Zielonym Ładem.

Wodór to źródło niskoemisyjnej energii, które może wspierać transformację energetyczną w Europie. Polska, w ramach realizacji założeń Europejskiego Zielonego Ładu, również planuje wykorzystywać na szeroką skalę energię produkowaną z wodoru.
Rząd w konsultowanym obecnie projekcie Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r. przewiduje, że w 2030 r. do produkcji wodoru będziemy wykorzystywać 2 GW energii z elektrolizerów opartych na źródłach odnawialnych. W tym czasie powinny pojawić się też w Polsce średniej wielkości elektrownie i elektrociepłownie o mocy do 50 MW, wykorzystujące głównie wodór na bazie energii z gazu lub technologii ciekłej.

Wodór, zastępując paliwa kopalne, może sprzyjać środowisku. Jednak aby mógł być źródłem „zielonej energii” do procesu jego wytworzenia powinny zostać zastosowane odpowiednie technologie, jak np. energia z OZE. Wyzwaniem pozostaje również jego magazynowanie i transport. Obecnie transport wodoru odbywa się zarówno rurociągami jak i transportem drogowym oraz kolejowym (w perspektywie jest również wykorzystanie transportu oceanicznego).

Wyzwania inwestycyjne związane z nową infrastrukturą i transportem wodoru wymagają regulacji. Stanowisko w tej sprawie przedstawili 9 lutego 2021 r.: Rada Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators, CEER) i Rada Regulatorów Agencji UE ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Agency for Cooperation of Energy Regulators, ACER) w  White Paper „When and How to Regulate Hydrogen Networks”. Dokument jest pierwszym z serii opinii europejskich regulatorów dotyczących zagadnień składających się na Europejski Zielony Ład (European Green Deal).

Autorzy przedstawili w nim rekomendacje dotyczące m.in. okoliczności, w jakich konieczna jest regulacja sieci wodorowych, jak traktować istniejącą infrastrukturę sieci wodorowej oraz jak sprostać wyzwaniom regulacyjnym związanym z transformacją infrastruktury gazu ziemnego na potrzeby transportu wodoru.

Regulatorzy wskazali sześć wytycznych, które należy brać pod uwagę przy projektowaniu regulacji dotyczących sieci wodorowych:

  • stopniowe wdrażanie regulacji sieci wodorowych w zależności od stopnia rozwoju rynku i infrastruktury wodoru,
  • dynamiczne podejście regulacyjne oparte na okresowej analizie i monitorowaniu rynku,
  • określenie już na wstępie jasnych zasad wprowadzania regulacji rynku wodoru,
  • uwzględnienie możliwości stosowania tymczasowego odstępstwa od regulacji dla istniejącej i nowej infrastruktury wodorowej rozwijanej jako sieci lokalne,
  • uwzględnienie korzyści wynikających z ponownego wykorzystania aktywów gazowych do transportu wodoru,
  • uwzględnienie zasady odzwierciedlania kosztów, aby uniknąć subsydiowania skrośnego między sieciami gazowymi i wodorowymi w przypadku zmiany przeznaczenia aktywów gazowych.

***

  • ACER – Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Agency for Cooperation of Energy Regulators) jest unijną agencją z siedzibą w Lublanie. Działa od 2011 roku. Celem działań Agencji jest koordynacja i wspieranie współpracy krajowych organów regulacyjnych. Działania Agencji ukierunkowane są przede wszystkim na integrację rynków krajowych w jeden wspólny unijny rynek energii.
  • CEER – Rada Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators) jest niezależnym, dobrowolnym stowarzyszeniem zrzeszającym regulatorów energetyki z krajów UE. CEER wspiera rozwój konkurencyjnego jednolitego rynku energii i gazu w Europie stanowiąc platformę współpracy oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk pomiędzy europejskimi regulatorami. W sprawach wspólnotowej polityki energetycznej, CEER ściśle współpracuje z ACER.
  • Polski regulator jest członkiem obu organizacji i aktywnie uczestniczy w ich pracach.

 

źródło: www.ure.gov.pl

Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na seminarium online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.

Po szczegóły seminarium zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu

 

  

Rząd przyjął projekt zmiany ustawy o efektywności energetycznej

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra klimatu i środowiska.

Do pobrania treść: Projekt ustawy o zmianie ustawy o efektywności energetycznej z dnia 5 lutego 2021

Przepisy związane z efektywnością energetyczną zostały dostosowane do rozwiązań obowiązujących w Unii Europejskiej. Unijne państwa prezentują dużą różnorodność, jeśli chodzi o systemy zobowiązujące do efektywności energetycznej dotyczące osiąganych oszczędności energii, w zależności od krajowych uwarunkowań. Ponadto, doprecyzowano części pojęć, aby usprawnić proces wydawania świadectw efektywności energetycznej.

Wprowadzono możliwość realizacji obowiązku dotyczącego efektywności energetycznej w formie programów dofinansowań wymiany urządzeń grzewczych u odbiorców końcowych. Zaangażowanie przedsiębiorstw energetycznych powinno przyspieszyć proces wymiany najmniej ekologicznych źródeł w ogrzewnictwie indywidualnym i będzie uzupełnieniem programu „Czyste Powietrze”, jeśli chodzi o wymianę tzw. kopciuchów na bardziej efektywne formy ogrzewania.

Najważniejsze rozwiązania:

  • Wprowadzono dodatkowe – obok świadectw efektywności energetycznej – środki służące realizacji unijnego celu oszczędności energii.

– Dzięki zaproponowanym zmianom, do realizacji celu dotyczącego efektywności energetycznej wliczane będą inwestycje finansowane m.in. z budżetu państwa, budżetu samorządów, budżetu UE, środków z pomocy udzielanej przez państwa Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu oraz środków pochodzących z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, a także wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

  • Wprowadzono możliwość rozliczania zobowiązań dotyczących oszczędności energii poprzez realizację przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej u odbiorców końcowych w ramach programów bezzwrotnych dofinansowań. Programy te będą polegać m.in. na:

– wymianie urządzeń lub instalacji służących do celów ogrzewania lub przygotowania ciepłej wody użytkowej;

– przyłączaniu odbiorców do sieci ciepłowniczej.

  • System świadectw efektywności energetycznej obejmie przedsiębiorstwa paliwowe wprowadzające do obrotu paliwa ciekłe do celów transportowych.
  • Powstanie centralny rejestr oszczędności energii finalnej, który prowadzić będzie Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy. W rejestrze będą gromadzone dane dotyczące m.in. zrealizowanych projektów efektywności energetycznej. Rejestr uszczelni system monitorowania i raportowania oszczędności energii powstałych z realizacji programów unijnych i krajowych.
  • Wzmocniono  przepisy  dotyczące zawierania umów o poprawę efektywności energetycznej w sektorze publicznym.
  • Aby podnieść jakość sporządzanych audytów efektywności energetycznej, doprecyzowano  wymagania wobec osób przygotowujących te audyty.
  • Doprecyzowano zakres informacji dotyczących efektywności energetycznej pozyskiwanych od Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem niektórych przepisów, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2022 r.

Tutaj możesz śledzić cały proces legislacyjny: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12337302/katalog/12710930#12710930

źródło: https://www.gov.pl/web/premier

Temat zmian wprowadzanych projektem nowelizacji ustawy o efektywności energetycznej
będzie jednym z tematów seminarium: ABC Efektywności energetycznej,
które odbędzie się wirtualnie już za tydzień 24 lutego 2021.
Szczegóły znajdą Państwo pod linkiem:
https://powermeetings.eu/szkolenie-efektywnosc-energetyczna/
Co jeszcze organizujemy ❓

 

  

 

Ślad węglowy w praktyce marzec 2021

Magazyny energii marzec 2021

Nowa Energia – nabór na innowacyjne projekty wodorowe rusza od 18 marca 2021

Innowacje w obszarze produkcji, transportu, magazynowania i wykorzystania wodoru jako pierwsze uzyskają wsparcie w ramach programu „Nowa Energia”, który uruchamia Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W tym naborze zostanie udostępnione wsparcie w wysokości 300 mln zł.

„Nowa Energia jest nowym programem Narodowego Funduszu, który wspiera wdrożenie innowacyjnych technologii energetycznych. Zgodnie z celami PEP2040 służy podniesieniu innowacyjności polskich przedsiębiorstw, aby w jak najszerszym stopniu uczestniczyły i gospodarczo korzystały z procesu przechodzenia w kierunku bezemisyjnej i niskoemisyjnej energetyki” – mówi minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka.

W pilotażowym naborze wodorowym przewidziano 300 mln zł z pokaźnego budżetu całego programu wynoszącego 2,5 mld zł. Wspierane będą przedsięwzięcia mające na celu rozwój technologii i produkcji „bezemisyjnego” wodoru oraz technologii przesyłania i wykorzystania wodoru, w tym m.in. technologii: dostosowania infrastruktury do transportu wodoru, magazynowania wodoru, wykorzystania wodoru w transporcie drogowym, kolejowym lub wodnym, wykorzystujących synergiczne efekty pomiędzy łączeniem sektorów.

„Pierwszy nabór w programie Nowa Energia, który dotyczy technologii wodorowych, wpisuje się w założenia Strategii Wodorowej do roku 2030, którą opracowało Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Określone w strategii cele powinny również budować kompetencje polskiego przemysłu w zakresie produkcji, transportu, magazynowania i wykorzystania wodoru” – dodaje pełnomocnik rządu ds. OZE, wiceminister klimatu i środowiska Ireneusz Zyska.

„Technologie wodorowe są bardzo wymagające pod względem materiałowym, inżynierskim i spełnienia warunków bezpieczeństwa. Dzięki programowi Nowa Energia zostaną wdrożone rozwiązania mające szansę na szybkie umiędzynarodowienie ze względu na rosnącą w skali globalnej rolę wodoru w procesach konwersji i magazynowania energii” – mówi prezes NFOŚiGW prof. Maciej Chorowski.

Narodowy Fundusz zaprasza przedsiębiorców do składania wniosków od 18 marca. W doborze projektów do programu kluczowym jest spełnienie kryterium innowacyjności oraz opłacalności ekonomicznej, zgodnie z definicją określoną w programie.

„Czekamy na tych, którzy planują uruchomić produkcję nowego wyrobu w zakresie gospodarki wodorowej lub wdrożyć nową technologię wodorową we własnej działalności. Następnie, w ciągu roku, będziemy uruchamiali nabory w innych obszarach tematycznych. W czerwcu będziemy przyjmowali projekty w obszarze plusenergetyczne budynki, a w sierpniu w kolejnych tematach: inteligentne miasta energii, wielopaliwowe bloki z magazynami ciepła lub chłodu oraz stabilne i bezemisyjne źródła energii, samowystarczalne klastry energetyczne” – podsumowuje wiceprezes NFOŚiGW Artur Lorkowski.

Przedsiębiorcy będą mogli uzyskać pożyczkę do 85% kosztów kwalifikowanych z możliwością premii innowacyjnej w wysokości do 20% kapitału wypłaconej pożyczki po uzyskaniu efektu rzeczowego, ale nie więcej niż 10 mln zł. Jeżeli na etapie realizacji okaże się, że konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych prac B+R, beneficjent będzie mógł ubiegać się o dodatkową dotację. Dla tych beneficjentów, którzy chcieliby powtórzyć wdrożenie i skalować zastosowanie wdrożonej technologii, NFOŚiGW zaoferuje dodatkowo umorzenie do 25% pożyczki.

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie NFOŚiGW – ogłoszenie o naborze wniosków w ramach programu priorytetowego „Nowa Energia” w obszarze nr 4 „Produkcja, transport, magazynowanie i wykorzystanie wodoru”

http://www.nfosigw.gov.pl/oferta-finansowania/srodki-krajowe/programy-priorytetowe/nowa-energia/ogloszenie-o-naborze/

źródło: NFOŚiGW

Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na seminarium online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.

Po szczegóły seminarium zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu

 

 

 

 

  

Nowy projekt nowelizacji ustawy o OZE – UD-107

Ministerstwo Klimatu i Środowiska przygotowało nowy projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii. Obok rozwiązań, które były we wcześniejszym projekcie i których wdrożenie z pewnością ucieszy inwestorów działających na rynku energetyki odnawialnej, pojawiają się jednak również nowe rozwiązania, których wprowadzenie do ustawy o OZE może budzić wątpliwości.

W najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii oznaczonym jako UD-107 powtarzają się rozwiązania zaprezentowane we wcześniejszym projekcie nowelizacji tej ustawy, który Ministerstwo Klimatu opublikowało w ubiegłym roku.

Do pobrania treść projektu: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107

Do pobrania uzasadnienie do projektu nowelizacji: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107 uzasadnienie 

Do pobrania OSR do projektu nowelizacji: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107 OSR

Link do obserwowania postępu prac nad projektem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12336702/katalog/12704354#12704354

Więcej instalacji bez obowiązku koncesji

W najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE datowanym na 27 stycznia 2021 r proponuje się zmianę definicji małej instalacji, aby zwiększyć moc nominalną instalacji, w przypadku której nie będzie wymagane uzyskanie koncesji na sprzedaż energii – w stosunku do dotychczasowej granicy 500 kW.

Zgodnie z najnowszą propozycją mała instalacja ma być rozumiana jako „instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i nie większej niż 1 MW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i mniejszej niż 3 MW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i nie większa niż 1 MW”.

Wytwórcy, którzy w obecnym stanie prawnym muszą posiadać koncesję, a których nowe prawo ma z tego obowiązku zwolnić, mają być wpisywani z urzędu do prowadzonego przez URE rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji – w terminie nie dłuższym niż 90 dni od dnia wejścia nowego prawa. Koncesja ma wygasać wówczas z dniem dokonania wpisu do rejestru.

Autorzy projektu nowelizacji oceniają liczbę wytwórców, którzy w ten sposób dołączą do tzw. rejestru MIOZE, na powyżej 1,4 tys.

Pomoc publiczna do 2047 r.

Kolejnym obszarem zmian jest przedłużenie maksymalnego okresu: 1) obowiązywania mechanizmu rozliczeń „opustu” w ramach systemu prosumenckiego; 2) obowiązku zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej przez mikroinstalacje OZE działające poza systemem prosumenckim; 3) obowiązku zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemów FIT oraz FIP; 4) obowiązku zakupu energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego – do 30 czerwca 2047 r., czyli terminu, który jest zbieżny z maksymalnym terminem udzielenia pomocy publicznej (31 grudnia 2027 r.).

Aukcje do końca 2027 r.

Zgodnie z proponowanymi zapisami maksymalne terminy udzielenia pomocy publicznej w ramach systemu aukcyjnego oraz systemów FIT/FIP mają zostać wydłużone z zapisanego w ustawie o OZE terminu 30 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2027 r.

To dłuższy okres niż proponowany w projekcie nowelizacji ustawy o OZE z ubiegłego roku, w którym była mowa o dacie granicznej 2026 r.

Zgodnie z propozycją zawartą w najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE Rada Ministrów ma określić w drodze rozporządzenia maksymalne ilości i wartości energii elektrycznej, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w następujących po sobie latach kalendarzowych 2022–2027.

Ponadto pojawia się zapis, zgodnie z którym powyższe rozporządzenie nie może zostać zmienione przez zmniejszenie maksymalnych ilości energii elektrycznej określonych w poszczególnych latach kalendarzowych, może jednak zostanie zmienione w zakresie w zakresie wartości energii, biorąc pod uwagę wartość cen referencyjnych na dany rok – lub w związku ze zwiększeniem maksymalnych ilości energii elektrycznej określonych w poszczególnych latach kalendarzowych.

Warunkiem wprowadzenia zmian w zakresie systemu aukcyjnego oraz systemów FIT/FIP jest jednak zgoda Komisji Europejskiej. Stosowanie tych przepisów po wejściu w życie nowelizacji zostanie zawieszone do czasu uzyskania zgody KE.

Więcej czasu w systemie FIT/FIP

Zaproponowano także przedłużenie o dodatkowe 2 lata możliwości uzyskania pomocy operacyjnej – wyłącznie w systemach FIT oraz FIP dla instalacji małych elektrowni wodnych i biogazowych o mocy nieprzekraczającej 1 MW, które korzystały z systemu zielonych certyfikatów przez minimum 5 lat. W rezultacie okres wsparcia dla tych instalacji wyniósłby nie dłużej niż 17 lat.

– W wyniku proponowanej zmiany ponad 400 elektrowni wodnych oraz około 80 instalacji produkujących biogaz składowiskowy (BGS) i innych biogazowni, o mocy zainstalowanej do 1 MW, dla których upłynął lub w bieżącym roku i kolejnych latach upływa 15-letni okres wsparcia, utrzyma prawo do uzyskiwania pomocy operacyjnej – i w związku z tym oddalone zostanie ryzyko, że zasadnicza część instalacji MEW i biogazowych zakończy działalność w związku z brakiem wsparcia. Zakłada się, że w tym czasie uchwalony i notyfikowany byłby docelowy system wsparcia kontynuacyjnego (operacyjnego) w postaci premii gwarantowanej dla wszystkich instalacji OZE, dla których upłynął okres wsparcia, a których koszty operacyjne uniemożliwiają funkcjonowanie w oparciu o rynkowe, hurtowe ceny energii – czytamy w uzasadnieniu do tej propozycji.

Zmiany w MPZP

W najnowszym projekcie podtrzymany został wcześniejszy postulat zwolnienia instalacji OZE o mocy do 500 kW (dla wolnostojącej fotowoltaiki na określonych gruntach 1000 kW) z konieczności uwzględnienia w studium zagospodarowania przestrzennego – w stosunku do dotychczasowego poziomu 100 kW zapisanego w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

– Wyrażając pełne zrozumienie dla potrzeby racjonalnego planowania i gospodarowania przestrzennego, a także kierując się troską o dynamiczny rozwój energetyki odnawialnej w Polsce, zauważono negatywny wpływ przedmiotowej regulacji na inwestycje w odnawialne źródła energii cechujące się najbardziej przyjaznym wpływem na środowisko, lokalną społeczność oraz gospodarkę przestrzenną – uzasadniają autorzy projektu nowelizacji ustawy o OZE.

O zmianie progu mocy instalacji OZE w przepisach planistycznych ma decydować następujący zapis:

„Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej niż 500 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, w studium ustala się ich rozmieszczenie, z wyłączeniem:

1) wolnostojących urządzeń fotowoltaicznych, o mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1000 kW zlokalizowanych na gruntach rolnych stanowiących użytki rolne klas V, VI i nieużytki – w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, 2) urządzeń innych niż wolnostojące”.

Dodatnie saldo do zwrotu co 3 lata

Nowością w projekcie nowelizacji ustawy o OZE oznaczonym jako UDT-107 jest zmiana sposobu rozliczenia tzw. dodatniego salda w systemie aukcyjnym. Ta kwestia dotyczy wytwórców, którzy zgłosili w aukcjach ceny niższe od cen, które są notowane w ramach rynkowego indeksu TGE Base – w praktyce chodzi zwłaszcza o inwestorów wiatrowych, którzy oferowali w aukcjach ceny grubo poniżej rynkowych cen energii.

Definicja mocy zainstalowanej

Problematyczna okazuje się ponadto zaproponowana w najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE definicja mocy zainstalowanej elektrycznej.

Najnowsza propozycja zakłada następującą definicję:

„moc zainstalowana elektryczna instalacji odnawialnego źródła energii – łączną moc znamionową czynną:

a) w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz lub biogaz rolniczy, podaną przez producenta zespołu urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej – zespołu prądotwórczego, na tabliczce znamionowej, a w przypadku jej braku, moc znamionową czynną tego zespołu określoną przez jednostkę posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji,

b) w przypadku instalacji innej niż wskazana w lit. a, łączną moc znamionową czynną podaną przez producenta na tabliczce znamionowej generatora, modułu fotowoltaicznego lub ogniwa paliwowego

Jak podkreślają autorzy najnowszego projektu nowelizacji ustawy o OZE, zmiana ma szczególne znaczenie w kontekście planowanej zmiany kwalifikacji obowiązku – z koncesyjnego na rejestrowy – dla wytwórców energii z OZE w przypadku kilku tysięcy instalacji, a także w kontekście kolejnych aukcji, w których kryterium mocy zainstalowanej decyduje o przydziale do poszczególnych koszyków aukcyjnych.

Autorzy projektu zapewniają, że „zaprezentowane w projekcie rozwiązanie zostało wypracowane wspólnie z branżą energetyki odnawialnej, w ramach prac jednego z zespołów roboczych”.

Mimo tych zapewnień, do zorganizowania spotkania eksperckiego ws. definicji mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE wezwali eksperci Rady OZE działającej przy Konfederacji Lewiatan.

– W kontekście definicji mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej farmy wiatrowej zawartej w ustawie o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych oraz brzmienia proponowanej definicji mocy zainstalowanej elektrycznej hybrydowej instalacji OZE (…) nie ma żadnego uzasadnienia merytorycznego dla wprowadzenia do UOZE definicji mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE w brzmieniu zawartym w projekcie nowelizacji UOZE – czytamy w stanowisku Rady OZE.

W ustawie o offshore moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej rozumie się jako „sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa”.

Najnowszy projekt nowelizacji ustawy o OZE znajduje się na etapie uzgodnień w rządzie. W dniu 3 lutego portal Gramwzielone.pl zapytał Ministerstwo Klimatu i Środowiska o możliwy termin przyjęcia tego projektu przez Radę Ministrów, jednak do tej pory nie otrzymaliśmy odpowiedzi.

źródło:   

Szczegóły nowelizacji i ich wpływ na uczestników rynku OZE omawiać będziemy w trakcie seminarium:

👉 Nowelizacja ustawy o OZE A. D. 2021

– istotne zmiany w systemach wsparcia, nowy zakres uprawnień i obowiązków inwestorów

24 listopada 2021 I Warszawa & online

Szczegóły: https://powermeetings.eu/szkolenie-nowelizacja-ustawy-oze/

Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu 👍

  

 

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu