All posts by Jolanta Szczepaniak.
OZE: produkcja energii elektrycznej z mikroinstalacji wzrosła trzykrotnie – wskazuje najnowszy raport URE
OZE: produkcja energii elektrycznej z mikroinstalacji wzrosła trzykrotnie – wskazuje najnowszy raport URE
Prosumenci i fotowoltaika przejmują rynek mikroinstalacji
Coraz większa świadomość Polaków w dziedzinie ochrony środowiska oraz możliwości zaoszczędzenia na rachunkach za energię elektryczną przekładają się na rosnące zainteresowanie konsumentów produkcją energii z własnych, ekologicznych źródeł energii. Z przydomowych instalacji produkuje się energię na własny użytek, a nadwyżki wprowadzane są do sieci dystrybucyjnych. Najnowszy przygotowany przez Urząd Regulacji Energetyki Raport zawierający zbiorcze informacje dotyczące energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii w mikroinstalacji (w tym przez prosumentów) i wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej w 2020 r.[1] pokazuje ponad trzykrotny (w stosunku do 2019 roku) wzrost wolumenu energii elektrycznej wprowadzonej do sieci z mikroinstalacji. Blisko 98,5 proc. tej energii wyprodukowali prosumenci w instalacjach fotowoltaicznych.
– Dane prezentowane w naszym raporcie jednoznacznie wskazują, że generacja energii w zielonych mikroźródłach przyrasta w ogromnym tempie. Ich moc zainstalowana w przeciągu trzech lat wzrosła blisko dziesięciokrotnie – zauważa Rafał Gawin, Prezes URE. – Wydaje się, że rola tego rodzaju rozproszonych źródeł wytwórczych w naszym kraju może rosnąć, szczególnie w kontekście transformacji energetycznej i budowy nowej architektury rynku energii, na którym pojawiają się nowe podmioty, jak chociażby obywatelskie społeczności energetyczne, prosumenci, a z czasem – gdy rozwiną się usługi elastyczności- także fleksumenci – podkreśla Prezes URE.
Rys. 1. Przyrost mocy zainstalowanej w mikroinstalacjach OZE w latach 2018-2020 (w MW).
Coraz więcej energii elektrycznej z mikroinstalacji
Łączna ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznych przez wytwórców w mikroinstalacjach w 2020 roku wyniosła 1,15 TWh. To ponad trzykrotnie więcej niż w 2019 roku. Dynamika wzrostu wolumenu energii elektrycznej wytworzonej we wszystkich mikroinstalacjach w okresie 2019/2018 wyniosła około 122 proc., natomiast w okresie 2020/2019 – już blisko 211 proc.
Rys.2. Ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnych przez wszystkie mikroinstalacje w latach 2018-2019
Najwięcej energii elektrycznej z mikroinstalacji fotowoltaicznych
W minionym roku energia elektryczna wytwarzana była w niemal 460 tysiącach mikroinstalacji, a ich łączna moc zainstalowana wynosiła ponad 3 GW. Najwięcej pod względem liczby – bo prawie 459 tysięcy – było mikroinstalacji wykorzystujących energię promieniowania słonecznego (PV). Dla porównania, pozostałych mikroinstalacji wykorzystujących inne źródła odnawialne było tylko 493.
Rys.3. Mikroinstalacje OZE w podziale na rodzaj odnawialnego źródła energii (stan na koniec 2020 r.).
98,5 proc. mikroinstalacji to prosumenci
Prosumenci eksploatowali 452 tys. z 459 tys. wszystkich mikroinstalacji, wprowadzając do sieci dystrybucyjnych nieco ponad 1,1 TWh energii elektrycznej. Warto zauważyć, że na koniec 2019 roku w naszym kraju było ok. 149 tysięcy prosumentów, podczas gdy na koniec 2018 roku – 51 tysięcy.
Rys. 4. Przyrost liczby mikroinstalacji prosumenckich w latach 2018 – 2020 (w tys.)
W 2020 roku nastąpił także wzrost o 17 punktów procentowych udziału ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez prosumentów w łącznej ilości energii oddanej do sieci przez wszystkich wytwórców w mikroinstalacjach. Udział ten w kolejnych latach rósł, od niemal 78 proc. w roku 2018 osiągając ponad 95 proc. na koniec 2020 r.
Rys.5. Udział ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD przez prosumentów w łącznej ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD przez wszystkich wytwórców w mikroinstalacjach.
Podobnie jak w 2019 r. największa część mikroinstalacji prosumenckich została przyłączona do sieci PGE Dystrybucja (około 154 tys.) i Tauron Dystrybucja (około 142 tys.). Do sieci tych dwu operatorów przyłączono 2/3 wszystkich mikroinstalacji prosumenckich. Trzecie miejsce pod względem liczby przyłączonych prosumentów przypadło Enerdze – Operator (niemal 87 tys. mikroinstalacji).
***
- Mikroinstalacje – to kategoria obejmująca najmniejsze instalacje OZE o mocy do 50 kW. Zgodnie z definicją ustawową to instalacje odnawialnych źródeł energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączone do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.
- Mikro i małe instalacje OZE korzystają z preferencji związanych z ułatwieniem formalności (m.in. łatwiejsze przyłączenie do sieci, brak konieczności uzyskania koncesji, w przypadku małych instalacji OZE wystarczy tylko wpis do odpowiedniego rejestru wytwórców w małej instalacji; zwolnienie małych instalacji z kosztów bilansowania handlowego) czy specjalnych mechanizmów wsparcia przy sprzedaży energii (wyznaczony na danym terenie sprzedawca – tzw. sprzedawca zobowiązany – obowiązany jest odkupić od takiego wytwórcy energię).
- Prosumenci dodatkowo korzystają z tzw. systemu opustów. Polega on na korzystnym rozliczaniu energii wprowadzanej do sieci przez prosumenta i pobieranej (kiedy instalacja prosumenta nie produkuje energii lub nie pokrywa jego potrzeb energetycznych w całości). Prosument posiadający instalację o mocy do 10 kW za 1 kWh oddaną do sieci może z niej odebrać 0,8 kWh.
źródło: www.ure.gov.pl
MPGK w Krośnie sięgnie po energię z OZE
Dzięki dofinansowaniu z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na terenach zakładów Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej – Krośnieńskiego Holdingu Komunalnego Sp. z o. o. zostaną zamontowane trzy instalacje fotowoltaiczne o łącznej mocy 0,517 MWp. Celem przedsięwzięcia jest zmniejszenie negatywnego oddziaływania na środowisko, w tym poprawa jakości powietrza.
Przekazane ok. 2,3 mln zł (dotacji i preferencyjnej pożyczki) na realizację projektu, pochodzi z programu NFOŚiGW „Ciepłownictwo Powiatowe – pilotaż”. Całkowity koszt instalacji, której budowa ma zostać zakończona jeszcze w tym roku, to ok. 2,9 mln zł.
W ramach projektu przewidziano zakup, dostawę i montaż paneli fotowoltaicznych wraz niezbędnym osprzętem elektrycznym i akcesoriami w trzech lokalizacjach: na terenie Oczyszczalni Ścieków w Krośnie (moc 199,95 kWp), na dachu kompostowni Zakładu Unieszkodliwiania Odpadów w Krośnie (moc 242,925 kWp) oraz na terenie Zakładu Uzdatniania Wody w Sieniawie (moc 74 kWp).
Podjęcie inicjatywy przez beneficjenta umożliwi kontynuację procesu zastępowania w jego spółce energii tradycyjnej, pochodzącej z krajowego systemu elektroenergetycznego, wyprodukowaną mocą z OZE. Własne źródło wytwarzania energii będzie miało jeszcze inne, ważne znaczenie dla krośnieńskiego holdingu. Oprócz pokrycia bieżącego zapotrzebowania na moc, zostanie ono wykorzystane do zaspokojenia zwiększonego zużycia energii elektrycznej wiążącego się z planowaną budową nowoczesnego zakładu przetwarzania odpadów.
Co istotne, projekt realizowany przy wsparciu finansowym NFOŚiGW, ma szansę na zwrot poniesionych nakładów, przy jednoczesnym uzyskaniu efektu ekologicznego w postaci zmniejszenia emisji CO2 do atmosfery o 396 ton/rok oraz wytworzenia 505 MWh/rok energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.
źródło: www.cire.pl
CEMEX wdraża przełomową technologię opartą na wodorze
CEMEX wdrożył technologię wodorową we wszystkich swoich cementowniach w Europie. To jedno z działań, dzięki którym firma przyczynia się do realizacji wizji gospodarki neutralnej w obszarze emisji dwutlenku węgla.
Innowacyjne rozwiązanie stosowane przez CEMEX polega na wykorzystaniu tzw. „czystego wodoru” jako jednego z paliw w procesie produkcji cementu.
„Czysty wodór” jest wytwarzany podczas elektrolizy, zasilanej odnawialną energią elektryczną. W trakcie jego spalania nie jest emitowany dwutlenek węgla. Dzięki zastosowaniu wodoru spada zapotrzebowanie na paliwa kopalne w produkcji cementu, następuje też poprawa efektywności energetycznej.
CEMEX wykorzystał to innowacyjne rozwiązanie po raz pierwszy w 2019 roku w Cementowni Alicante (Hiszpania), zyskując potwierdzenie, że zastosowanie wodoru umożliwia redukcję emisji CO2. W 2020 roku technologia wodorowa została wdrożona we wszystkich cementowniach CEMEX w Europie. W bieżącym roku firma zamierza przeprowadzić wdrożenie także w skali globalnej. To kolejne działanie CEMEX, które wpływa na poprawę klimatu poprzez obniżenie emisji dwutlenku węgla w procesach produkcyjnych.
„Szybkie wdrożenie technologii opartej na wodorze pokazuje, że CEMEX działa zdecydowanie w obszarze innowacji, To także oznaka naszego silnego zaangażowania w dekarbonizację procesu produkcji cementu” – powiedział Roberto Ponguta, wiceprezes CEMEX ds. działań globalnych, technicznych i energetycznych. „Nadal identyfikujemy i wdrażamy technologie, które mogą przyczynić się do realizacji naszych celów w zakresie zrównoważonego rozwoju. W tych technologiach wodór odgrywa kluczową rolę” – dodał.
Cele CEMEX w zakresie redukcji emisji CO2
W ubiegłym roku CEMEX ogłosił strategię Climate Action. Firma ustanowiła własny, globalny cel redukcji emisji dwutlenku węgla – o 35% do 2030 roku. W tym samym czasie, zgodnie z nową strategią Unii Europejskiej w zakresie redukcji emisji CO2, CEMEX zamierza również zredukować emisję dwutlenku węgla w swoich zakładach w Europie o co najmniej 55%.
CEMEX ogłosił ponadto, że w 2050 roku chce dostarczać swoim klientom na całym świecie wyłącznie beton o zerowym śladzie węglowym.
Wykorzystanie technologii wodorowej to kolejny, ważny krok na drodze do realizacji celów związanych z redukcją emisji dwutlenku węgla, które postawił przed sobą CEMEX.
źródło: www.cemex.pl
Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na konferencję online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.
Po szczegóły zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
lub na www: https://powermeetings.eu/wodor-paliwem-przyszlosci-dekarbonizacji-przemyslu/
Polityka Energetyczna Polski do 2040 r. – Monitor Polski
10 marca 2021 w Monitorze Polskim opublikowana została oficjalna pełna wersja Polityki Energetycznej Polski do 2040 roku.
Pełna treść do pobrania tutaj ➡ Polityka Energetyczna Polski 2040
Efektywność energetyczna – nowelizacja ustawy, obowiązkowy audyt 2021
Czas na polskie technologie wodorowe
Ministerstwo Rozwoju, Pracy i Technologii wspólnie z Ministerstwem Klimatu i Środowiska zaprasza do składania projektów z obszaru technologii i systemów wodorowych, których realizacja będzie możliwa dzięki uzyskaniu pomocy publicznej w ramach mechanizmu Komisji Europejskiej – Ważne Projekty Stanowiące Przedmiot Wspólnego Europejskiego Zainteresowania (Important Projects of Common European Interest -IPCEI). Aplikacje można składać do 26 marca 2021 r.
Transformacja sektora energetycznego i transportowego jest obecnie kluczowym wyzwaniem dla Polski. Celem naszych działań powinno być ograniczenie emisji CO2 w procesach przemysłowych i transporcie. Pomóc mają w tym technologie i systemy wodorowe. Dlatego już dzisiaj rząd szuka ambitnych projektów, które charakteryzować się będą wysokim poziomem innowacyjności, pozytywnym wpływem na środowisko, jednocześnie wzmacniając potencjał naukowo-przemysłowy naszego kraju. Realizacja projektów będzie możliwa w oparciu o udzieloną pomoc publiczną w ramach IPCEI. Ministerstwo Rozwoju Pracy i Technologii przeprowadziło już wstępny nabór na koncepcje takich projektów, aby ocenić potencjał naszych firm do ich realizacji w formule IPCEI.
– Popieramy rozwój technologii, dzięki którym sukcesywnie zwiększać się będzie nasza niezależność energetyczna i konkurencyjność gospodarki. Polski i europejski przemysł musi stawać się coraz bardziej konkurencyjny, a mechanizm IPCEI jest istotny dla prowadzenia transgranicznej, europejskiej i ambitnej polityki przemysłowej. Wierzymy, że wodór i technologie na nim oparte są szansą na skok cywilizacyjny i nie wolno nam tej szansy zaprzepaścić – podkreślił wicepremier, minister rozwoju, pracy i technologii Jarosław Gowin podczas dzisiejszej konferencji prasowej.
– Aby zapewnić krajowej gospodarce wodorowej możliwie najlepsze warunki rozwoju, Ministerstwo Klimatu i Środowiska prowadzi prace nad Polską Strategią Wodorową do 2030 roku. Uzyskanie statusu IPCEI dodatkowo wesprze polskich przedsiębiorców w wyścigu technologicznym, z jakim mamy obecnie do czynienia w zakresie innowacyjnych metod produkcji, transportu i wykorzystania wodoru. Polska ma dobrą pozycję startową w tym wyścigu i potencjał realizacji projektów ważnych dla całej Wspólnoty – wskazał minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka.
W 2000 r. przeprowadzono wstępny nabór na koncepcje projektów wodorowych, w ramach którego zgłoszono 29 projektów z różnych obszarów: projekty infrastrukturalne, projekty badawcze oraz projekty dotyczące pierwszego przemysłowego wdrożenia. Liczba złożonych koncepcji projektowych wykazała duże zainteresowanie rynku tym wymagającym technologicznie obszarem.
– Liczymy na rozpowszechnienie informacji nt. możliwości wsparcia projektów przy wykorzystaniu mechanizmu IPCEI. Wierzymy, że w naszym kraju są przedsiębiorcy, którzy we współpracy z jednostkami naukowymi są gotowi do realizacji ambitnych projektów wdrożeniowych, których efektem będą technologie gotowe do komercyjnego wykorzystania – dodał wicepremier Gowin.
– Wodór wesprze realizację celów przyjętej niedawno Polityki energetycznej Polski do 2040 r., w szczególności w zakresie wspierania rozwoju odnawialnych źródeł energii. Zależy nam, aby jak najwięcej polskich projektów wodorowych podjęło ten wysiłek i uzyskało status ważnego projektu stanowiącego przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania – zaznaczył wiceminister klimatu i środowiska, pełnomocnik rządu ds. odnawialnych źródeł energii Ireneusz Zyska.
Unikatowe wsparcie
Projekty złożone w ramach IPCEI powinny charakteryzować się wysokim poziomem innowacyjności, pozytywnym wpływem na środowisko, jednocześnie przyczyniając się do wzrostu konkurencyjności całego europejskiego przemysłu.
Przewidywana do zastosowania technologia powinna wpisywać się w założenia nowej strategii przemysłowej Unii Europejskiej, a także w Europejski Zielony Ład oraz dawać podstawy do przemysłowego wdrożenia.
Projekt powinien umożliwić osiągnięcie długotrwałej rentowności w przewidywalnej perspektywie czasowej. Korzyści płynące z projektu nie powinny ograniczać się tylko do danego przedsiębiorstwa lub sektora, powinny również tworzyć podstawy dla budowy nowego łańcucha wartości w UE i oddziaływać na rozwój w innych jego ogniwach.
Uzyskanie przez projekt statusu IPCEI daje unikatową szansę na uzyskanie wsparcia, które nie jest ograniczone obowiązującymi regułami udzielania pomocy publicznej – dofinansowanie projektu odbywa się poprzez jego indywidulaną notyfikację w KE. Dodatkowo projekt powinien zakończyć się opracowaniem technologii w pełni gotowej do komercjalizacji.
Wybór projektów na etapie krajowym nie jest jednoznaczny z przyznaniem dofinansowania. Wybór projektu na tym etapie rozpoczyna formalną procedurę na poziomie Komisji Europejskiej celem nadania projektowi statusu IPCEI i tym samym umożliwienia rozpoczęcie krajowej procedury konkursowej na jego finansowanie przez państwo członkowskie.
źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na konferencję online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.
Po szczegóły zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
Projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, rozpatrzony na posiedzeniu Rady Ministrów
Mając na uwadze transpozycję przepisów dyrektywy 2018/410 oraz wykonanie niektórych aktów wykonawczych do dyrektywy, w trakcie dzisiejszego posiedzenia Rady Ministrów omawiane były zmiany w ustawie o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Najważniejszą kwestią zawartą w ustawie, jest wdrożenie do prawa krajowego tzw. Funduszu Modernizacyjnego.
W celu wsparcia realizacji celów polityki energetyczno-klimatycznych, w ramach ww. dyrektywy został utworzony nowy instrument na rzecz modernizacji systemu energetycznego i poprawy efektywności energetycznej dla krajów UE, w których PKB per capita jest niższe niż 60% średniej dla całej UE (odnosząc do roku 2013). Fundusz Modernizacyjny (FM) to mechanizm w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych EU ETS, którego celem jest wsparcie transformacji energetycznej.
Fundusz zasilony zostanie przez środki pochodzące ze sprzedaży przez Komisję Europejską uprawnień do emisji stanowiących 2% całkowitej puli unijnej. Polska będzie jego największym beneficjentem, a prognozowana (zależna od cen uprawnień do emisji CO2) pula środków dla naszego kraju to ponad 17 mld zł.
Zgodnie z dyrektywą, Fundusz Modernizacyjny będzie wspierał inwestycje przede wszystkim z zakresu:
- wytwarzania i użytkowania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych,
- ciepłownictwa
- magazynowania energii i modernizacji sieci energetycznych, w tym rurociągów należących do systemów ciepłowniczych, sieci elektroenergetycznej;
- transformacji regionów uzależnionych od stałych paliw kopalnych, sprawiedliwych przemian;
- efektywności energetycznej, w tym w sektorach transportu, budownictwa, rolnictwa i odpadów.
Wdrożenie finansowania w ramach FM przyczyni się do modernizacji polskiego sektora energetycznego, ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, korzystnie wpływając na stan zdrowia oraz komfort życia Polaków. Ponadto wsparcie inwestycyjne pobudzi obszary gospodarki zaangażowane w transformację energetyczną, tworząc nowe miejsca pracy oraz poprawiając konkurencyjność polskich firm na arenie międzynarodowej. Realizacja inwestycji przyczyni się również do osiągnięcia polskich zobowiązań wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej.
źródło: Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Ministerstwo Klimatu i Środowiska opublikowało projekt rozporządzenia w sprawie ceny referencyjnej energii z OZE w 2021 r.
Na stronach RCL ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska w sprawie ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w 2021 r. oraz okresów obowiązujących wytwórców, którzy wygrali aukcje w 2021r
Treść projektu do pobrania pod linkiem: Rozporządzenie w sprawie ceny referencyjnej energii z OZE w 2021 roku
Cena referencyjna dla instalacji odnawialnego źródła energii, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:
1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 650 zł/MWh;
2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 760 zł/MWh;
3) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;
4) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 620 zł/MWh;
5) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 420 zł/MWh;
6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 510 zł/MWh;
7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 1, 3 i 5 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 470 zł/MWh;
8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 4 i 6 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 530 zł/MWh;
9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 620 zł/MWh;
10) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 590 zł/MWh;
11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 700 zł/MWh;
12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 570 zł/MWh;
13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 670 zł/MWh;
14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 550 zł/MWh;
15) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 610 zł/MWh;
16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 385 zł/MWh;
17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 475 zł/MWh;
18) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 12, 14 i 16 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 435 zł/MWh;
19) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 13, 15 i 17 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 495 zł/MWh;
20) w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, wynosi 465 zł/MWh;
21) w instalacji termicznego przekształcania odpadów lub dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, wynosi 350 zł/MWh;
22) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 490 zł/MWh;
23) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 465 zł/MWh;
24) wykorzystujących wyłącznie biopłyny do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 475 zł/MWh;
25) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 320 zł/MWh;
26) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 230 zł/MWh;
27) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;
28) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 535 zł/MWh;
29) wykorzystujących wyłącznie energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 455 zł/MWh;
30) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 340 zł/MWh;
31) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 320 zł/MWh;
32) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wynosi 415 zł/MWh;
33) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wynosi 410 zł/MWh.
Cena referencyjna dla instalacji zmodernizowanych, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3 ustawy:
1) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 650 zł/MWh;
2) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 760 zł/MWh;
3) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;
4) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 620 zł/MWh;
5) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 420 zł/MWh;
6) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 510 zł/MWh;
7) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 1, 3 i 5 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 470 zł/MWh;
8) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 4 i 6 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 530 zł/MWh;
9) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 620 zł/MWh;
10) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 590 zł/MWh;
11) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 700 zł/MWh;
12) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 570 zł/MWh;
13) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 670 zł/MWh;
14) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 550 zł/MWh;
15) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 610 zł/MWh;
16) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 385 zł/MWh;
17) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 475 zł/MWh;
18) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 12, 14 i 16 do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 435 zł/MWh;
19) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW, wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w pkt 13, 15 i 17 do wytwarzania energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 495 zł/MWh;
20) w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, wynosi 465 zł/MWh;
21) w instalacji termicznego przekształcania odpadów lub dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, wynosi 350 zł/MWh;
22) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 490 zł/MWh;
23) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 MW, w instalacji termicznego przekształcania odpadów, w dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układach hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji, wynosi 465 zł/MWh;
24) wykorzystujących wyłącznie biopłyny do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 475 zł/MWh;
25) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 320 zł/MWh;
26) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie, wynosi 230 zł/MWh;
27) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej niż 500 kW i nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 560 zł/MWh;
28) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 535 zł/MWh;
29) wykorzystujących wyłącznie energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 455 zł/MWh;
30) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 340 zł/MWh;
31) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wykorzystujących wyłącznie energię promieniowania słonecznego do wytwarzania energii elektrycznej, wynosi 320 zł/MWh;
32) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wynosi 415 zł/MWh;
33) wyłącznie hybrydowej instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW, wynosi 410 zł/MWh.
A cały proces legislacyjny można śledzić pod linkiem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12344003/katalog/12769091#12769091
Po więcej informacji o systemach wsparcia OZE zapraszamy do udziału w II edycji seminarium:
ABC Systemów wsparcia OZE
10 marca 2021
Szczegóły: https://powermeetings.eu/oze-dla-poczatkujacych-od-podstaw/
Czy wodór i technologia P2G zoptymalizują system energetyczny? Kolejne rekomendacje ACER i CEER
Sposoby regulacji technologii Power-to-Gas (P2G) to temat kolejnej Białej Księgi – drugiego dokumentu z serii rekomendacji europejskich regulatorów odnoszących się do wybranych zagadnień objętych Europejskim Zielonym Ładem.
Jest to drugi, po Białej Księdze dotyczącej regulacji sieci wodorowych, dokument europejskich organów regulacyjnych. ACER i CEER prezentują w nich regulacyjne aspekty związane z wdrażaniem Europejskiego Zielonego Ładu. Celem jest wsparcie Komisji Europejskiej w ocenie dostępnych wariantów działań w ramach przygotowania prawodawstwa dotyczącego integracji wodoru i systemu energetycznego.
Power-to-Gas (P-to-G lub P2G) to technologia, polegająca na przekształceniu energii elektrycznej w gazy odnawialne, w tym wodór albo, przy dodatkowym procesie metanizacji, w metan syntetyczny (czyli wytworzony, a nie wydobyty). Technologia ta umożliwia przekształcenie energii elektrycznej wytwarzanej z mniej stabilnych odnawialnych źródeł energii (OZE) w okresach ich dostępności w inne formy energii.
W tego typu instalacjach w procesie przekształcenia energii elektrycznej można uzyskać wodór (elektroliza), którego wykorzystanie cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Wodór charakteryzuje się wysoką gęstością energii, a także pozwala na stosunkowo długi okres przechowywania paliwa oraz możliwość szybkiego wykorzystania na potrzeby systemu. Wykorzystanie elektrolizerów m.in. w układach P2G umożliwia zagospodarowanie nadwyżek energii pochodzącej z OZE i elektrowni jądrowych oraz pozwala na integrację systemu gazowego z systemem elektroenergetycznym. Przyczynia się zatem do optymalizacji całego systemu energetycznego z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii.
Opublikowany 11 lutego 2021 r. dokument White Paper pt. „Regulatory Treatment of Power-to-Gas” to drugi dokument Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ( Agency for Cooperation of Energy Regulators, ACER) i Rady Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators, CEER) i dotyczący procesów transformacji energetyki w kontekście zagadnień Europejskiego Zielonego Ładu.
Biała Księga zawiera zalecenia dotyczące sposobu regulacji instalacji Power-to-Gas. Regulatorzy w dokumencie wskazują m.in. że:
- należy zrewidować definicje działań w kontekście zintegrowanych sektorów gazu i energii elektrycznej;
- należy uznać inwestycje i zarządzanie instalacjami Power-to-Gas za działania rynkowe otwarte na konkurencję pomiędzy uczestnikami rynków;
- ewentualne zaangażowanie operatorów systemów w rozwój i eksploatację instalacji Power-to-Gas jest możliwe tylko w wyjątkowych przypadkach – na podstawie decyzji i kontroli regulatorów;
- wykorzystanie instalacji Power-to-Gas oraz ich odpowiednia lokalizacja powinny być uwzględnione w analizie potrzeb systemu;
- należy określić odzwierciedlające koszty taryfy sieciowe, które powinny być stosowane do porównywalnych działań w sektorach energii elektrycznej i gazu w sposób niezależny od zastosowanej technologii;
- należy zapewnić, aby system podatków i opłat nie blokował tworzenia zintegrowanego systemu energetycznego;
- należy zapewnić identyfikowalność elementu niskoemisyjności w nośniku energii w całym zintegrowanym systemie energetycznym.
Zgodnie z opinią autorów dokumentu, wykorzystanie technologii Power-to-Gas ma fundamentalne znaczenie dla pomyślnego wdrożenia Europejskiego Zielonego Ładu.
***
- Ministerstwo Klimatu i Środowiska na przełomie stycznia i lutego br. prowadziło konsultacje społeczne projektu Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r.
- ACER – Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (Agency for Cooperation of Energy Regulators) jest unijną agencją z siedzibą w Lublanie. Działa od 2011 roku. Celem działań Agencji jest koordynacja i wspieranie współpracy krajowych organów regulacyjnych. Działania Agencji ukierunkowane są przede wszystkim na integrację rynków krajowych w jeden wspólny unijny rynek energii.
- CEER – Rada Europejskich Regulatorów Energii (The Council of European Energy Regulators) jest niezależnym, dobrowolnym stowarzyszeniem zrzeszającym regulatorów energetyki z krajów UE. CEER wspiera rozwój konkurencyjnego jednolitego rynku energii i gazu w Europie stanowiąc platformę współpracy oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk pomiędzy europejskimi regulatorami. W sprawach wspólnotowej polityki energetycznej, CEER ściśle współpracuje z ACER.
- Polski regulator jest członkiem obu organizacji i aktywnie uczestniczy w ich pracach.
źródło: www.ure.gov.pl
Jeśli temat wodoru jest dla Państwa ważny i interesujący zapraszamy 25 marca 2021 na seminarium online: Wodór paliwem przyszłości w kierunku dekarbonizacji przemysłu.
Po szczegóły seminarium zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu