Tag Archives for aukcje oze
Nowy projekt nowelizacji ustawy o OZE – UD-107
Ministerstwo Klimatu i Środowiska przygotowało nowy projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii. Obok rozwiązań, które były we wcześniejszym projekcie i których wdrożenie z pewnością ucieszy inwestorów działających na rynku energetyki odnawialnej, pojawiają się jednak również nowe rozwiązania, których wprowadzenie do ustawy o OZE może budzić wątpliwości.
W najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii oznaczonym jako UD-107 powtarzają się rozwiązania zaprezentowane we wcześniejszym projekcie nowelizacji tej ustawy, który Ministerstwo Klimatu opublikowało w ubiegłym roku.
Do pobrania treść projektu: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107
Do pobrania uzasadnienie do projektu nowelizacji: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107 uzasadnienie
Do pobrania OSR do projektu nowelizacji: Nowelizacja ustawy o OZE 2021 UD-107 OSR
Link do obserwowania postępu prac nad projektem: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12336702/katalog/12704354#12704354
Więcej instalacji bez obowiązku koncesji
W najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE datowanym na 27 stycznia 2021 r proponuje się zmianę definicji małej instalacji, aby zwiększyć moc nominalną instalacji, w przypadku której nie będzie wymagane uzyskanie koncesji na sprzedaż energii – w stosunku do dotychczasowej granicy 500 kW.
Zgodnie z najnowszą propozycją mała instalacja ma być rozumiana jako „instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i nie większej niż 1 MW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i mniejszej niż 3 MW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i nie większa niż 1 MW”.
Wytwórcy, którzy w obecnym stanie prawnym muszą posiadać koncesję, a których nowe prawo ma z tego obowiązku zwolnić, mają być wpisywani z urzędu do prowadzonego przez URE rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji – w terminie nie dłuższym niż 90 dni od dnia wejścia nowego prawa. Koncesja ma wygasać wówczas z dniem dokonania wpisu do rejestru.
Autorzy projektu nowelizacji oceniają liczbę wytwórców, którzy w ten sposób dołączą do tzw. rejestru MIOZE, na powyżej 1,4 tys.
Pomoc publiczna do 2047 r.
Kolejnym obszarem zmian jest przedłużenie maksymalnego okresu: 1) obowiązywania mechanizmu rozliczeń „opustu” w ramach systemu prosumenckiego; 2) obowiązku zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej przez mikroinstalacje OZE działające poza systemem prosumenckim; 3) obowiązku zakupu niewykorzystanej energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemów FIT oraz FIP; 4) obowiązku zakupu energii elektrycznej po stałej cenie albo prawa do dopłaty do ceny rynkowej energii elektrycznej w ramach systemu aukcyjnego – do 30 czerwca 2047 r., czyli terminu, który jest zbieżny z maksymalnym terminem udzielenia pomocy publicznej (31 grudnia 2027 r.).
Aukcje do końca 2027 r.
Zgodnie z proponowanymi zapisami maksymalne terminy udzielenia pomocy publicznej w ramach systemu aukcyjnego oraz systemów FIT/FIP mają zostać wydłużone z zapisanego w ustawie o OZE terminu 30 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2027 r.
To dłuższy okres niż proponowany w projekcie nowelizacji ustawy o OZE z ubiegłego roku, w którym była mowa o dacie granicznej 2026 r.
Zgodnie z propozycją zawartą w najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE Rada Ministrów ma określić w drodze rozporządzenia maksymalne ilości i wartości energii elektrycznej, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w następujących po sobie latach kalendarzowych 2022–2027.
Ponadto pojawia się zapis, zgodnie z którym powyższe rozporządzenie nie może zostać zmienione przez zmniejszenie maksymalnych ilości energii elektrycznej określonych w poszczególnych latach kalendarzowych, może jednak zostanie zmienione w zakresie w zakresie wartości energii, biorąc pod uwagę wartość cen referencyjnych na dany rok – lub w związku ze zwiększeniem maksymalnych ilości energii elektrycznej określonych w poszczególnych latach kalendarzowych.
Warunkiem wprowadzenia zmian w zakresie systemu aukcyjnego oraz systemów FIT/FIP jest jednak zgoda Komisji Europejskiej. Stosowanie tych przepisów po wejściu w życie nowelizacji zostanie zawieszone do czasu uzyskania zgody KE.
Więcej czasu w systemie FIT/FIP
Zaproponowano także przedłużenie o dodatkowe 2 lata możliwości uzyskania pomocy operacyjnej – wyłącznie w systemach FIT oraz FIP dla instalacji małych elektrowni wodnych i biogazowych o mocy nieprzekraczającej 1 MW, które korzystały z systemu zielonych certyfikatów przez minimum 5 lat. W rezultacie okres wsparcia dla tych instalacji wyniósłby nie dłużej niż 17 lat.
– W wyniku proponowanej zmiany ponad 400 elektrowni wodnych oraz około 80 instalacji produkujących biogaz składowiskowy (BGS) i innych biogazowni, o mocy zainstalowanej do 1 MW, dla których upłynął lub w bieżącym roku i kolejnych latach upływa 15-letni okres wsparcia, utrzyma prawo do uzyskiwania pomocy operacyjnej – i w związku z tym oddalone zostanie ryzyko, że zasadnicza część instalacji MEW i biogazowych zakończy działalność w związku z brakiem wsparcia. Zakłada się, że w tym czasie uchwalony i notyfikowany byłby docelowy system wsparcia kontynuacyjnego (operacyjnego) w postaci premii gwarantowanej dla wszystkich instalacji OZE, dla których upłynął okres wsparcia, a których koszty operacyjne uniemożliwiają funkcjonowanie w oparciu o rynkowe, hurtowe ceny energii – czytamy w uzasadnieniu do tej propozycji.
Zmiany w MPZP
W najnowszym projekcie podtrzymany został wcześniejszy postulat zwolnienia instalacji OZE o mocy do 500 kW (dla wolnostojącej fotowoltaiki na określonych gruntach 1000 kW) z konieczności uwzględnienia w studium zagospodarowania przestrzennego – w stosunku do dotychczasowego poziomu 100 kW zapisanego w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
– Wyrażając pełne zrozumienie dla potrzeby racjonalnego planowania i gospodarowania przestrzennego, a także kierując się troską o dynamiczny rozwój energetyki odnawialnej w Polsce, zauważono negatywny wpływ przedmiotowej regulacji na inwestycje w odnawialne źródła energii cechujące się najbardziej przyjaznym wpływem na środowisko, lokalną społeczność oraz gospodarkę przestrzenną – uzasadniają autorzy projektu nowelizacji ustawy o OZE.
O zmianie progu mocy instalacji OZE w przepisach planistycznych ma decydować następujący zapis:
„Jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej większej niż 500 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu, w studium ustala się ich rozmieszczenie, z wyłączeniem:
1) wolnostojących urządzeń fotowoltaicznych, o mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1000 kW zlokalizowanych na gruntach rolnych stanowiących użytki rolne klas V, VI i nieużytki – w rozumieniu ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, 2) urządzeń innych niż wolnostojące”.
Dodatnie saldo do zwrotu co 3 lata
Nowością w projekcie nowelizacji ustawy o OZE oznaczonym jako UDT-107 jest zmiana sposobu rozliczenia tzw. dodatniego salda w systemie aukcyjnym. Ta kwestia dotyczy wytwórców, którzy zgłosili w aukcjach ceny niższe od cen, które są notowane w ramach rynkowego indeksu TGE Base – w praktyce chodzi zwłaszcza o inwestorów wiatrowych, którzy oferowali w aukcjach ceny grubo poniżej rynkowych cen energii.
Definicja mocy zainstalowanej
Problematyczna okazuje się ponadto zaproponowana w najnowszym projekcie nowelizacji ustawy o OZE definicja mocy zainstalowanej elektrycznej.
Najnowsza propozycja zakłada następującą definicję:
„moc zainstalowana elektryczna instalacji odnawialnego źródła energii – łączną moc znamionową czynną:
a) w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do wytwarzania energii elektrycznej biogaz lub biogaz rolniczy, podaną przez producenta zespołu urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej – zespołu prądotwórczego, na tabliczce znamionowej, a w przypadku jej braku, moc znamionową czynną tego zespołu określoną przez jednostkę posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji,
b) w przypadku instalacji innej niż wskazana w lit. a, łączną moc znamionową czynną podaną przez producenta na tabliczce znamionowej generatora, modułu fotowoltaicznego lub ogniwa paliwowego
Jak podkreślają autorzy najnowszego projektu nowelizacji ustawy o OZE, zmiana ma szczególne znaczenie w kontekście planowanej zmiany kwalifikacji obowiązku – z koncesyjnego na rejestrowy – dla wytwórców energii z OZE w przypadku kilku tysięcy instalacji, a także w kontekście kolejnych aukcji, w których kryterium mocy zainstalowanej decyduje o przydziale do poszczególnych koszyków aukcyjnych.
Autorzy projektu zapewniają, że „zaprezentowane w projekcie rozwiązanie zostało wypracowane wspólnie z branżą energetyki odnawialnej, w ramach prac jednego z zespołów roboczych”.
Mimo tych zapewnień, do zorganizowania spotkania eksperckiego ws. definicji mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE wezwali eksperci Rady OZE działającej przy Konfederacji Lewiatan.
– W kontekście definicji mocy zainstalowanej elektrycznej morskiej farmy wiatrowej zawartej w ustawie o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych oraz brzmienia proponowanej definicji mocy zainstalowanej elektrycznej hybrydowej instalacji OZE (…) nie ma żadnego uzasadnienia merytorycznego dla wprowadzenia do UOZE definicji mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE w brzmieniu zawartym w projekcie nowelizacji UOZE – czytamy w stanowisku Rady OZE.
W ustawie o offshore moc zainstalowana elektryczna morskiej farmy wiatrowej rozumie się jako „sumę określonych przez producenta mocy znamionowych morskich turbin wiatrowych składających się na morską farmę wiatrową, nie większą niż moc przyłączeniowa”.
Najnowszy projekt nowelizacji ustawy o OZE znajduje się na etapie uzgodnień w rządzie. W dniu 3 lutego portal Gramwzielone.pl zapytał Ministerstwo Klimatu i Środowiska o możliwy termin przyjęcia tego projektu przez Radę Ministrów, jednak do tej pory nie otrzymaliśmy odpowiedzi.
Szczegóły nowelizacji i ich wpływ na uczestników rynku OZE omawiać będziemy w trakcie seminarium:
👉 Nowelizacja ustawy o OZE A. D. 2021
– istotne zmiany w systemach wsparcia, nowy zakres uprawnień i obowiązków inwestorów
24 listopada 2021 I Warszawa & online
Szczegóły: https://powermeetings.eu/szkolenie-nowelizacja-ustawy-oze/
Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu 👍
ABC Systemów wsparcia OZE
Co się stanie, jeśli Polska nie osiągnie celu OZE na 2020?
Polska jako jedno z kilku państw członkowskich Unii Europejskiej prawdopodobnie nie zrealizuje na czas swojego krajowego celu wyznaczonego na poziomie 15 proc. udziału energii odnawialnej w 2020 r. Jednak pomimo istnienia możliwości nakładania sankcji za niewykonanie krajowych zobowiązań, w tym kar finansowych, Komisja Europejska nie jest zainteresowana karaniem państw dla samego karania – piszą Paweł Wróbel z Gate Brussels i Marcin Ścigan z Forum Energii.
Potencjalne konsekwencje dla krajów spóźniających się z realizacją wyznaczonych celów na rok 2020 należy rozumieć raczej jako środek mobilizujący do nadgonienia zaległości, ale także do zwiększenia ambicji działań pozwalających zrealizować drugi z unijnych celów OZE – ten wyznaczony w horyzoncie roku 2030.
Na razie jednak jesteśmy w roku 2020. Osiągnięcie celu 15 proc. OZE w miksie energetycznym, jeśli nie nastąpi przypadkowy zbieg okoliczności, wydaje się nierealne.
W 2018 roku udział ten wynosił jedynie 11,3 proc. Efekty aukcji OZE organizowanych w latach 2018-2020 nie wystarczą do nadrobienia tej luki, tym bardziej że większość nowych instalacji powstanie już po 2020 roku. W negocjacjach z Komisją Europejską kluczowy stanie się więc rok 2021, w którym musimy przekonać Brukselę, że nasz kraj na trwałe wszedł na ścieżkę realnego wspierania odnawialnych źródeł energii, a widoczne od 2018 r. przyspieszenie w rozwoju OZE będzie kontynuowane.
Polska powinna udowodnić, że choć nie osiągnęliśmy progu na rok 2020, chcemy mieć konstruktywny udział w realizacji unijnego celu na rok 2030. Takie podejście z pewnością spotka się z pozytywną reakcją KE i może pomóc uniknąć kar, jeśli rzeczywiście efekty będą widoczne. W przeciwnym wypadku, Polska będzie narażona na szereg konsekwencji, które opisujemy w dalszej części tekstu.
Weryfikacja
Formalna część procesu oceny realizacji celu OZE oraz decyzji KE na temat ewentualnych konsekwencji rozpocznie się w 2022 r. Podstawa prawna będzie opierała się na dwóch dokumentach. Pierwszy to ostateczne podsumowanie udziału OZE w miksie energetycznym za rok 2020, które będzie opublikowane przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat na początku 2022 roku. Drugi to sprawozdania dotyczące realizacji krajowych celów OZE, które każde z państw unijnych będzie musiało przedstawić do końca kwietnia 2022 roku.
Nieformalny proces oceny rozpocznie się jednak dużo szybciej. I właśnie dlatego, jeśli istnieje ryzyko, że dane państwo nie zrealizuje swojego celu, kluczowe będzie prowadzenie dialogu z Komisją Europejską już w 2021 roku, czyli przed publikacją oficjalnych danych.
Jak już wspomniano, wiele wskazuje na to, że dialog ten będzie odbywać się w kontekście realizacji drugiego z unijnych celów OZE, czyli poziomu 32 proc. na rok 2030. Dlaczego? Po pierwsze, zobowiązania krajowe na 2020 rok są punktami wyjścia dla każdego państwa członkowskiego przy realizacji swojej kontrybucji do osiągnięcia ww. unijnego celu OZE. Dodatkowo, od dnia 1 stycznia 2021 będą one stanowiły minimalny dopuszczalny poziom udziału energii odnawialnej w każdym państwie członkowskim.
Jakie mogą być konsekwencje niezrealizowania celu na czas?
Dyrektywa OZE nie wskazuje sankcji za brak realizacji celu na rok 2020, a KE nie planuje publikacji żadnych wytycznych dotyczących ścieżki postępowania w takim przypadku. Wobec tego znaczenia nabierają ogólne zasady wynikające z traktatów UE, które dotyczą niezrealizowania obowiązków wynikających z unijnego prawa – cele krajowe OZE, z uwagi na wiążący charakter, takim obowiązkiem są. W tym scenariuszu Komisja Europejska może rozpocząć procedurę skierowaną wobec każdego państwa, które nie zrealizuje swojego zobowiązania.
Głównym celem będzie ustalenie planu realizacji środków naprawczych oraz ich pilna implementacja. W najbardziej negatywnym scenariuszu państwa mogą zostać obłożone karami finansowymi, lecz jest to odległa perspektywa. Jednak poza tymi sankcjami, istnieją także inne obszary, gdzie państwa członkowskie mogą odczuć finansowe skutki niewypełnienia celu OZE i braku porozumienia z KE:
Ryzyko poniesienia kosztów transferów statystycznych
Dla państw, które szybko nie nadrobią opóźnień, transfer statystyczny zapewne będzie jedną z pierwszych postulowanych przez KE opcji realizacji celów OZE. W praktyce jest to handel udziałami OZE pomiędzy państwami, w których przewyższa on ustalony dla nich cel, a tymi, w których poziom realizacji jest niższy od wyznaczonego w dyrektywie OZE. Komisja już teraz zachęca państwa do korzystania z tej metody wywiązania się z obowiązków.
W zawieraniu transakcji pomóc ma unijna platforma do spraw rozwoju odnawialnych źródeł energii (URDP), ustanowiona na mocy zrewidowanej w 2018 roku dyrektywy OZE. Będzie ona miejscem obrotu udziałami OZE po 2020 roku, dopełniając dotychczasowe dwustronne umowy. Jeśli transfer dokonany za pośrednictwem tej platformy zostanie zgłoszony do KE do końca 2021 roku, będzie miał on bezpośredni wpływ na realizację celu, gdyż zostanie uwzględniony w statystykach Eurostat dla danego państwa członkowskiego za rok 2020 (publikowanych na początku 2022 roku).
Istnieje jednak ryzyko, że nie wszyscy „kupcy” udziału statystycznego OZE dojdą do porozumienia z potencjalnymi „sprzedawcami”. Problemem może być ustalenie warunków takiej transakcji. Nie ma jasnych mechanizmów decydujących o cenie akceptowalnej dla sprzedających i kupujących. Jednak pomimo tych przeszkód, należy się spodziewać rosnącej roli transferów statystycznych w realizacji celów zarówno na rok 2020 jak i 2030.
Ryzyko wpłat do unijnego mechanizmu finansowania energii z OZE
Unijny mechanizm finansowania energii ze źródeł odnawialnych został ustanowiony w 2018 r. i zacznie obowiązywać od 2021 roku. Choć zaprojektowany jest w kontekście realizacji celu na rok 2030, prawdopodobnie może on być również brany pod uwagę w negocjacjach z KE jako ewentualny środek naprawczy, szczególnie po roku 2022.
Mechanizm będzie zasilany dobrowolnymi wpłatami państw nierealizujących zadeklarowanej kontrybucji. Jest zaprojektowany tak, aby w formie niskooprocentowanych pożyczek i dotacji finansować m.in. wspólne projekty państw członkowskich. Energia wytworzona ze źródeł wspartych przez ten mechanizm będzie zaliczana do danych statystycznych poszczególnych państw stosownie do wielkości ich wpłat. To może stanowić poprawę bilansu państwa, któremu nie będzie udawało się osiągnąć wymaganego poziomu OZE w okresie lat 2021-2030.
Ryzyko trudniejszej realizacji celu na rok 2030
Realizacja unijnego celu na 2030 rok będzie odbywać się w oparciu o udział każdego państwa członkowskiego. Będą one wdrażane w ramach indywidualnej ścieżki dojścia. W latach 2022, 2025, 2027 państwa będą musiały wykazywać stopniową realizację celu tak, aby wzrost udziału OZE był w miarę równomierny.
Zatem niewypełnienie celu krajowego wyznaczonego na rok 2020 oznacza trudniejszy start do wypełnienia krajowych zobowiązań na rok 2030. Państwo będzie musiało nadgonić opóźnienie tak, aby już w 2022 roku nie mierzyć się z konsekwencjami nierealizowanej ścieżki dojścia do celu 2030. W przeciwnym razie, pojawi się ryzyko uruchomienia kolejnych środków zaradczych.
Ryzyko kar finansowych
Wśród środków, które mogą być zastosowane wobec państw naruszających unijne prawo, jednymi z najbardziej dotkliwych są kary finansowe. Najważniejsze role w tym procesie pełnią Komisja Europejska oraz Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Decyzja o rozpoczęciu postępowania nie zapada jednak automatycznie. Należy do Komisji Europejskiej w przypadku, gdy ta stwierdzi naruszenie prawa i brak możliwości szybkiego znalezienia rozwiązania przez państwo członkowskie. Komisja może skierować skargę do TSUE z możliwością wnioskowania o nałożenie kar finansowych. To znaczy, że kary także nie są automatyczne, a ich uruchomienie wymaga czasu.
Ryzyko jest jednak realne. Dlatego w przypadku braku współpracy ze strony państwa członkowskiego, widmo kar finansowych jest silnym instrumentem mobilizowania ich do wdrożenia prawa unijnego i realizowania wynikających z tego obowiązków. Komisja Europejska jako ostateczność uruchamia taką procedurę przede wszystkim w sytuacji, gdy państwo nie wykazuje dobrej woli, popartej konkretnym planem wdrażanych działań naprawczych.
Paweł Wróbel, Gate Brussels
Marcin Ścigan, Forum Energii
źródło: www.gramwzielone.pl
Prezes URE opublikował wyniki kolejnych Aukcji OZE 2019
Prawie 17 miliarda złotych na wsparcie odnawialnych źródeł energii – Prezes URE ogłasza wyniki kolejnych aukcji OZE
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przeprowadził już wszystkie zaplanowane na ten rok aukcje na sprzedaż energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Wyniki dwóch pierwszych aukcji (migracyjnych) Prezes URE ogłosił na początku grudnia, dziś publikujemy wyniki kolejnych dziewięciu z dziesięciu przeprowadzonych aukcji.
W tym roku do sprzedaży w ramach wszystkich aukcji przeznaczono ponad 184 TWh energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych o łącznej wartości ponad 69,6 mld zł. W wyniku rozstrzygnięcia 11 z 12 przeprowadzonych aukcji1 sprzedano w sumie ponad 79 TWh energii elektrycznej o łącznej wartości nieco ponad 16,9 mld zł.
Zdecydowana większość wsparcia przyznanego w wyniku rozstrzygniętych dotychczas aukcji – tj. ponad 16,6 miliarda złotych2 – trafi do instalacji nowych, czyli takich, w których wytworzenie energii elektrycznej po raz pierwszy nastąpi po dniu zamknięcia sesji aukcji. W aukcji AZ/6/2019 zakontraktowane zostało 16,2 mld zł, z czego 16,1 mld zł dla dużych instalacji wiatrowych (o mocy zainstalowanej elektrycznej powyżej 1 MW), co odpowiada powstaniu ponad 2 200 MW nowej mocy zainstalowanej elektrycznej w technologii wiatrowej. Natomiast dla dużych instalacji fotowoltaicznych (o mocy zainstalowanej elektrycznej powyżej 1 MW) w tej aukcji zakontraktowano energii o wartości ponad 129 mln zł.
Wszystkie nowe instalacje mogły uzyskać maksymalne wsparcie w wysokości ponad 44 miliardy złotych – tyle przewidział dla wytwórców w koszykach dla nowych instalacji ustawodawca. Instalacje istniejące (migrujące z kończącego się systemu świadectw pochodzenia) z przeznaczonej dla nich puli o wartości ponad 25 mld złotych w wyniku aukcji zdołały zagospodarować nieco ponad ok. 315 milionów, co stanowi niewiele ponad 1 proc. możliwego do uzyskania wsparcia3.
Wyniki aukcji dla poszczególnych technologii przedstawiają się następująco:
- 2 grudnia odbyła się aukcja AZ/3/2019 przeznaczona dla wytwórców energii w istniejących instalacjach OZE o mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW wykorzystujących biopłyny, energię geotermalną, energię wiatru na morzu albo hydroenergię. W tym koszyku można było sprzedać prawie 1,5 TWh energii elektrycznej o wartości ponad 800 mln złotych. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia.
- 3 grudnia odbyła się aukcja AZ/4/2019. W aukcji mogły wziąć udział istniejące biogazownie rolnicze o mocy nie większej niż 1MW.
W wyniku rozstrzygnięcia tej aukcji sprzedano prawie 270 GWh (z ponad 1,1 TWh dostępnej w koszyku) energii elektrycznej o wartości blisko 177,5 mln zł, zaoferowanej w ramach czterech ofert złożonych przez czterech wytwórców. Maksymalna wartość energii sprzedanej w tym koszyku mogła wynieść 840 mln zł. W aukcji tej zadziałała reguła „wymuszenia konkurencji”, zgodnie z którą aukcję wygrywają uczestnicy, których oferty łącznie nie przekroczyły 100 proc. wartości lub ilości energii elektrycznej określonej w ogłoszeniu o aukcji i 80 proc. ilości energii elektrycznej objętej wszystkimi ofertami.
W koszyku dla małych biogazowni rolniczych minimalna cena, po jakiej energia została sprzedana wyniosła 640,55 zł/MWh, natomiast cena maksymalna: 664,49 zł/MWh.
- 4 grudnia odbyła się aukcja AZ/5/2019 przeznaczona dla istniejących instalacji biomasowych (w tym dedykowanych instalacji spalania biomasy, spalania wielopaliwowego, termicznego przekształcania odpadów, układów hybrydowych) albo biogazowni (innych niż rolnicze) o mocy zainstalowanej nie większej niż 1 MW. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia.
- 5 grudnia odbyła się aukcja AZ/6/2019. Była to pierwsza z aukcji dedykowanych dla tzw. instalacji „nowych”, a jednocześnie aukcja o największej wartości i wolumenie. Wartość energii możliwa do zakontraktowania w koszyku dla dużych instalacji wykorzystujących energię wiatru na lądzie i słońca (o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW) wynosiła ponad 32,5 mld zł (prawie 114 TWh).
W tej aukcji także zadziałała reguła „wymuszenia konkurencji”. W wyniku rozstrzygnięcia sprzedano prawie 78 TWh energii o wartości ponad 16,2 mld zł, zaoferowanej w ramach 101 złożonych ofert.
Najtańsza energia w tym koszyku została sprzedana za 162,83 zł/MWh, a najdroższa za 233,29 zł/MWh.
- 6 grudnia odbyła się aukcja AZ/7/2019 dla „nowych” instalacji biomasowych i wykorzystujących biogaz inny niż rolniczy, o mocy zainstalowanej większej niż 1 MW. W tym koszyku możliwa do sprzedania ilość energii wynosiła prawie 15 TWh, a jej wartość to ponad 5,5 mld zł.
W wyniku rozstrzygnięcia tej aukcji sprzedano blisko 1 002 GWh energii elektrycznej o wartości ponad 399,7 mln zł, zaoferowanej w ramach jednej oferty (zadziałała reguła „wymuszenia konkurencji”), w wyniku której 3 z 4 złożonych ofert musiały zostać uznane jako przegrane.
- 9 grudnia odbyła się aukcja (AZ/8/2019) dla „nowych” elektrowni wodnych o mocy nie większej niż 1 MW. Dla instalacji, mogących brać udział w tej aukcji, ustawodawca przewidział także wsparcie w postaci systemów taryf gwarantowanych FIT/FIP – wytwórcy muszą wybrać system wsparcia, z którego chcą korzystać. Ilość energii możliwa do zakontraktowania w tym koszyku wynosiła 140 GWh o wartości ponad 71 mln zł. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia.
- 11 grudnia odbyła się aukcja (AZ/10/2019) dla „nowych” instalacji wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy, w tym w wysokosprawnej kogeneracji (o mocy nie większej niż 1 MW). Instalacje, które mogłyby wziąć udział w tej aukcji mogą alternatywnie skorzystać z systemów FIT/FIP. W koszyku przewidziano sprzedaż 1,3 TWh energii o wartości nieco ponad 939 mln zł. br. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia.
- W aukcji przeprowadzonej 12 grudnia (AZ/11/2019) o wsparcie o wartości ponad 285 mln zł mogły ubiegać się „nowe” elektrownie wodne o mocy większej niż 1 MW. Przewidziano w niej zakup blisko 600 GWh energii. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia.
- 13 grudnia odbyła się aukcja (AZ/12/2019) przeznaczona dla „nowych” biogazowni rolniczych o mocy powyżej 1 MW. Do sprzedania w ramach tego koszyka przeznaczono 1,17 TWh o wartości 678,6 mln zł. Z uwagi na brak wymaganej ustawą o odnawialnych źródłach energii liczby ofert, aukcja ta pozostaje bez rozstrzygnięcia. Do aukcji nie przystąpiła wystarczająca liczba wytwórców, a więc nie mogła zostać rozstrzygnięta.
Wyniki aukcji oznaczonej jako AZ/9/2019, Prezes URE opublikuje niezwłocznie po jej rozstrzygnięciu.
Więcej o wynikach aukcji w Informacjach Prezesa URE w sekcji Aukcje OZE-Ogłoszenia oraz na stronie BIP Urzędu.
źródło: www.ure.gov.pl
Prezes URE ustalił nowy Regulamin Aukcji OZE
Nowy Regulamin aukcji na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii.
W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1524) o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, Prezes URE działając na podstawie art. 78 ust. 8 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.) ustalił nowy Regulamin Aukcji na sprzedaż energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii, który został następnie zatwierdzony przez Ministra Energii.
Zgodnie z art. 78 ust. 10 ustawy o odnawialnych źródłach energii, Regulamin aukcji ogłasza się w Biuletynie Informacji Publicznej URE.
Regulamin aukcji określa: szczegółowe zasady organizacji aukcji, w tym składania ofert, przebieg i sposób rozstrzygnięcia aukcji, warunki przetwarzania danych dotyczących uczestników aukcji, wymagania techniczne dotyczące dostępu do internetowej platformy aukcyjnej, sposób zapewnienia bezpieczeństwa i prawidłowości przebiegu aukcji, warunki zawieszenia dostępu do internetowej platformy aukcyjnej oraz szczegółowe warunki techniczne składania wniosku oraz oświadczenia, o których mowa
w art. 83a ust. 1 i 2.
Aktualizacja regulaminu polegała na wprowadzeniu pojęcia tzw. „Podpisu osobistego”, dostosowaniu wymogów dotyczących przedkładanych gwarancji bankowych w efekcie wydłużenia dopuszczalnych terminów pierwszej sprzedaży energii elektrycznej w systemie aukcyjnym, a także dostosowaniu dokumentu do przepisów, które zostały objęte tzw. „klauzulą zawieszającą” w związku z koniecznością ich notyfikacji przez Komisję Europejską. W pozostałym zakresie dokonano aktualizacji publikatorów oraz drobnych korekt redakcyjnych.
Regulamin jest dostępny w Biuletynie Informacji Publicznej URE oraz na podstronie Aukcje OZE w zakładce Regulamin aukcji.
źródło: www.ure.gov.pl
A my zapraszamy na seminarium: Aukcje OZE 2019, które odbędzie się 30 października 2019 w Warszawie
szczegóły: https://powermeetings.eu/seminarium-nowelizacja-ustawy-o-oze-2019/
Prezydent podpisał nowelizację Ustawy o OZE
W dniu 9 sierpnia 2019 Nowelizacja Ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii została podpisana przez Prezydenta.
Informacja w sprawie podpisania nowelizacji ustawy o OZE Prezydent RP
Pełną treść w.w. nowelizacji można pobrać pod linkiem:
Nowelizacja ustawy o OZE z dnia 19 lipca 2019
Najważniejsze zmiany zawarte w nowelizacji oraz nowe zasady przeprowadzania aukcji OZE, będą omawiane w trakcie cieszącego się dużym zainteresowaniem seminarium: Nowelizacja ustawy o OZE – Aukcje w roku 2019, które odbędzie się w trzech terminach i dwóch lokalizacjach:
- 27 sierpnia 2019 – Katowice
- 30 sierpnia 2019 – Warszawa
- 12 września 2019 – Warszawa
Spotkanie poprowadzi najlepszy Ekspert ds. Systemów Wsparcia – Pani Katarzyna Szwed-Lipińska, Radca Prawny, Wieloletni pracownik URE
Szczegóły: https://powermeetings.eu/seminarium-nowelizacja-ustawy-o-oze-2019/
Zapraszamy!
Rozpoczęło się seminarium na temat nowelizacji ustawy o OZE
Szczegóły najnowszej Nowelizacji ustawy o OZE, przyjętej przez Sejm w dniu 19 lipca 2019 są tematem dzisiejszego seminarium, które prowadzi najlepszy Ekspert ds. Systemów Wsparcia Pani Katarzyna Szwed-Lipińska.
Wśród najważniejszych zagadnień, które omówione zostaną w trakcie spotkania znalazły się:
– Instalacje CHP w ustawie o odnawialnych źródłach energii
– Kierunki zmian w nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii
– Aukcje OZE po nowelizacji
– Zmiany projektowane w systemach FIT i FIP
– Istotne zmiany w obszarze zasad pokrywania ujemnego salda, sposobu składania oświadczeń woli w tym zakresie oraz uprawnień operatora rozliczeń energii odnawialnej
– Przepisy przejściowe
Kolejne spotkania w tym temacie już w sierpniu w Warszawie i Katowicach – po szczegóły zapraszam do kontaktu: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu lub +48 22 740 67 80
Nowelizacja ustawy o OZE przyjęta przez Stały Komitet Rady Ministrów
W dniu 30 maja br. Stały Komitet Rady Ministrów przyjął nowelizację ustawy o OZE. Przewiduje się, że w ciągu dwóch tygodni projekt powinien trafić pod obrady Rady Ministrów, a w lipcu zostać przyjęty przez Parlament.
Pani Minister Jadwiga Emilewicz podkreśliła, że „zwrot w stronę energii odnawialnej jest faktem”
Szczegóły w.w. nowelizacji będą omawiane tuz po zakończeniu prac parlamentarnych, a zatem w momencie, kiedy znany będzie już jej ostateczny kształt w dniu 25 lipca 2019 w Warszawie podczas seminarium: Nowelizacja ustawy o OZE, które poprowadzi najlepszy Ekspert ds. systemów wsparcia Pani Katarzyna Szwed-Lipińska.
Co w programie?
• Instalacje CHP w ustawie o OZE
• Kierunki zmian w procedowanej nowelizacji ustawy o OZE
• Aukcje po nowelizacji
• Zmiany projektowane w systemach FIT/ FIP
• Istotne zmiany w obszarze zasad pokrywania ujemnego salda, sposobu składania oświadczeń woli w tym zakresie oraz uprawnień operatora rozliczeń energii odnawialnej
• Przepisy przejściowe
Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!
Rozpoczęło się seminarium na temat zmian w Ustawie o OZE
Eksperci z całej polski debatują dziś w Warszawie na temat zmian zawartych w najnowszej nowelizacji Ustawy o OZE.
Wśród najważniejszych zagadnień, które omówione zostaną w trakcie spotkania znalazły się:
- Instalacje CHP w ustawie o odnawialnych źródłach energii
- Kierunki zmian w procedowanej nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii
- Aukcje po nowelizacji
- Zmiany projektowane w systemach FIT/FIP
- Istotne zmiany w obszarze zasad pokrywania ujemnego salda, sposobu składania oświadczeń woli w tym zakresie oraz uprawnień operatora rozliczeń energii odnawialnej
- Przepisy przejściowe
Spotkanie prowadzi Pani Katarzyna Szwed-Lipińska, Radca Prawny, Wieloletni Pracownik URE, Znany i ceniony Ekspert ds. Systemów Wparcia