Tag Archives for Komisja Europejska

KE przyjęła strategie w sprawie integracji systemu energetycznego i wodoru

Komisja Europejska poinformowała w środę 8 lipca 2020 o przyjęciu strategii integracji systemu energetycznego oraz strategii wodorowej. Obie strategie mają przyczynić się do osiągnięcie neutralności klimatycznej sektora energetycznego, który obecnie odpowiada za 75 proc. emisji gazów cieplarnianych w UE.

Do pobrania: eu_hydrogen_strategy   I   eu_energy_system_integration_strategy_pdf

Przyjęte strategie zawierają nowy program inwestycji w czystą energię, zgodnie z unijnym pakietem naprawczym i europejskim zielonym ładem. W ocenie KE, planowane inwestycje mogą potencjalnie pobudzić ożywienie gospodarcze po kryzysie koronawirusa. Mają również tworzyć miejsca pracy w Europie i wzmacniać unijne przywództwo i konkurencyjność w strategicznych branżach.

Jak informuje Komisja, strategia UE na rzecz integracji systemów energetycznych zapewni ramy dla przejścia na zieloną energię. Obecny model, w którym zużycie energii w transporcie, przemyśle, gazie i budynkach funkcjonuje w odosobnieniu, w osobnych łańcuchach wartości i regulacjach, w ramach rozdzielonej infrastruktury, w ocenie Komisji nie może zapewnić neutralności klimatycznej do 2050 r. Według KE konieczne jest stworzenie nowych powiązań między sektorami i wykorzystanie postępu technologicznego.

Jak tłumaczy Komisja, integracja systemu energetycznego oznacza, że system jest planowany i obsługiwany jako całość, łącząc różne nośniki energii, infrastruktury i sektory zużycia. W ocenie KE taki połączony i elastyczny system będzie bardziej wydajny i zmniejszy koszty dla społeczeństwa.

KE określiła trzy główne filary tej strategii. Po pierwsze, system energetyczny ma funkcjonować w obiegu zamkniętym, którego podstawą jest efektywność energetyczna, co w praktyce ma się przejawiać w bardziej efektywnym wykorzystaniu lokalnych źródeł energii. KE zwraca uwagę na znaczny potencjał w zakresie ponownego wykorzystania ciepła odpadowego z zakładów przemysłowych, centrów danych lub innych źródeł oraz energii wytwarzanej z bioodpadów lub w oczyszczalniach ścieków. Kolejnym wskazywanym przez KE filarem nowej strategii jest większa bezpośrednia elektryfikacja sektorów końcowych. Komisja zwraca uwagę, że ze względu na fakt iż w podsektorze energii elektrycznej funkcjonuje najwięcej odnawialnych źródeł energii, należy w miarę możliwości coraz częściej wykorzystywać energię elektryczną na przykład do pomp ciepła w budynkach, pojazdów elektrycznych w transporcie lub pieców elektrycznych w niektórych branżach.

W tych sektorach, w których elektryfikacja jest trudna, strategia promuje czyste paliwa, w tym odnawialny wodór oraz zrównoważone biopaliwa i biogaz. Komisja zapowiada, że zaproponuje nowy system klasyfikacji i certyfikacji paliw odnawialnych i niskoemisyjnych.

Strategia określa 38 działań mających na celu stworzenie bardziej zintegrowanego systemu energetycznego. Obejmują one przegląd istniejącego prawodawstwa, wsparcie finansowe, badania i wdrażanie nowych technologii i narzędzi cyfrowych, wytyczne dla państw członkowskich dotyczące środków fiskalnych i wycofywania dotacji na paliwa kopalne, reformę zarządzania rynkiem i planowanie infrastruktury oraz lepszą informację dla konsumentów. Analiza istniejących barier w tych obszarach będzie stanowić podstawę konkretnych wniosków KE, na przykład zmiany rozporządzenia w sprawie TEN-E do końca 2020 r. lub zmiany dyrektywy w sprawie opodatkowania energii i ram regulacyjnych rynku gazu w 2021 r.

KE ogłosiła w środę również przyjęcie strategii wodorowej. Jak wyjaśnia, w zintegrowanym systemie energetycznym wodór może wspierać dekarbonizację przemysłu, transportu, wytwarzania energii i budynków w całej Europie. Strategia wodorowa UE dotyczy sposobu przekształcenia tego potencjału w rzeczywistość poprzez inwestycje, regulacje, tworzenie rynku oraz badania i innowacje.

Według KE, wodór może zasilać sektory, które nie nadają się do elektryfikacji i zapewniać magazynowanie energii w celu zrównoważenia zmiennej produkcji z OZE. Jednak w ocenie KE można to osiągnąć jedynie dzięki skoordynowanym działaniom sektora publicznego i prywatnego na szczeblu UE. Priorytetem KE jest rozwój odnawialnego wodoru wytwarzanego głównie z energii wiatrowej i słonecznej. Jednak Komisja przyznaje, że w perspektywie krótko- i średnioterminowej potrzebne są inne formy niskoemisyjnego wodoru, aby szybko ograniczyć emisje i wspierać rozwój realnego rynku.

Według KE stopniowe przejście na wodór będzie wymagać podejścia etapowego. W latach 2020-2024 KE zamierza wspierać instalację co najmniej 6 GW elektrolizerów wodorowych w UE oraz produkcję do miliona ton odnawialnego wodoru.

Według założeń KE w latach 2025-2030 wodór musi stać się nieodłączną częścią zintegrowanego systemu energetycznego, z elektrolizerami o mocy co najmniej 40 GW i produkcją do 10 milionów ton odnawialnego wodoru. Komisja chce by w latach 2030 – 2050 r. technologie odnawialnego wodoru osiągnęły dojrzałość i zostały wdrożone na dużą skalę we wszystkich trudnych do dekarbonizacji sektorach.

Aby pomóc w realizacji tej strategii, Komisja zainaugurowała w środę Europejski sojusz na rzecz czystego wodoru, który ma stworzyć projekt inwestycyjny na potrzeby zwiększenia produkcji i będzie wspierać popyt na czysty wodór w UE.

W celu ukierunkowania wsparcia na najczystsze dostępne technologie, Komisja zapowiedziała, że będzie pracować nad wprowadzeniem wspólnych standardów, terminologii i certyfikacji, opartych na emisji dwutlenku węgla w cyklu życia, zakotwiczonych w istniejącym prawodawstwie dotyczącym klimatu i energii oraz zgodnie z taksonomią UE w zakresie zrównoważonych inwestycji. Komisja deklaruje również, że zaproponuje środki polityczne i regulacyjne w celu zwiększenia pewności inwestorów, ułatwienia absorpcji wodoru, promowania niezbędnej infrastruktury i sieci logistycznych, dostosowania narzędzi planowania infrastruktury i wspierania inwestycji, w szczególności w ramach unijnego planu odbudowy gospodarki.

źródło: www.cire.pl

Zapraszamy na II edycję szkolenia online: Wodór jako sposób na dekarbonizację w przemyśle i miksie energetycznym, które odbędzie się 15 lipca 2020

Szczegóły: https://powermeetings.eu/wodor-w-przemysle/

KE zaprasza do zgłaszania projektów dotyczących czystych technologii

KE ogłosiła zaproszenie do składania wniosków na finansowanie przełomowych technologii w dziedzinie energii ze źródeł odnawialnych, energochłonnych sektorów przemysłu, magazynowania energii oraz wychwytywania, wykorzystywania i składowania dwutlenku węgla.

Fundusz na ten cel to miliard euro. Środki będą pochodziły z unijnego funduszu innowacyjnego, jednego z największych na świecie programów dotyczących innowacyjnych technologii niskoemisyjnych. Finansowany jest z dochodów z aukcji uprawnień do emisji, w ramach unijnego systemu sprzedaży uprawnień do emisji.

„Zaproszenie do składania wniosków pojawia się w najbardziej odpowiednim momencie. UE zainwestuje 1 mld euro w obiecujące projekty gotowe do wprowadzenia na rynek, takie jak czysty wodór lub inne rozwiązania niskoemisyjne dla energochłonnych sektorów przemysłu, takich jak przemysł stalowy, cementowy i chemiczny. Będziemy również wspierać magazynowanie energii, rozwiązania sieciowe oraz wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla. Te inwestycje na dużą skalę przyczynią się do ożywienia gospodarki UE i pomogą w ekologicznej odbudowie gospodarki, prowadząc do osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2050 roku” – powiedział wiceprzewodniczący KE Frans Timmermans.

W latach 2020-2030 UE z funduszu na inwestycje ma przeznaczyć około 10 mld euro. Pieniądze będą pochodzić ze sprzedaży uprawnień do emisji CO2 na aukcji oraz niewykorzystanych środków programu będącego poprzednikiem funduszu innowacyjnego – programu NER 300. Wsparcie unijne ma pomóc nowym technologiom w uzyskaniu dostępu do rynku.

Zaproszenie do składania wniosków jest otwarte dla wszystkich państw członkowskich UE, a także Islandii i Norwegii. Środki mogą być wykorzystywane w projektach współfinansowanych ze środków publicznych.

Projekty będą oceniane pod kątem ich „potencjału w zakresie unikania emisji gazów cieplarnianych, potencjału innowacyjnego, dojrzałości finansowej i technicznej oraz potencjału w zakresie zwiększania skali i opłacalności”. Termin składania wniosków upływa 29 października 2020 roku. Projekty można zgłaszać za pośrednictwem unijnego portalu poświęconego finansowaniu i przetargom.

źródło: www.cire.pl
Zapraszamy na nadchodzące wydarzenia:
 
 

Do końca sierpnia w KE konsultacje dotyczące opłat pobieranych przez ACER od uczestników hurtowego rynku energii

Do końca sierpnia Komisja Europejska prowadzi konsultacje dotyczące opłat pobieranych przez ACER od uczestników hurtowego rynku energii raportujących dane na podstawie rozporządzenia REMIT

Komisja Europejska prowadzi konsultacje[1] dotyczące nowych opłat wnoszonych do Agencji ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER, Agency for Cooperation of Energy Regulators), które będą płacić uczestnicy rynków za gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie przez ACER informacji zgłaszanych przez podmioty rynku hurtowego na podstawie rozporządzenia REMIT.

ACER[2] będzie pobierać opłaty za gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji zgłaszanych przez uczestników rynku lub podmioty działające w ich imieniu na podstawie art. 8 rozporządzenia REMIT. Opłaty oraz sposób ich pobierania ustala Komisja Europejska po przeprowadzeniu konsultacji społecznych oraz po konsultacjach z organami ACER: Radą Administracyjną i Radą Organów Regulacyjnych. Opłaty muszą być proporcjonalne do kosztów usług świadczonych w sposób gospodarny i wystarczające na pokrycie tych kosztów. Jednocześnie wysokość tych opłat musi zostać ustalona na takim poziomie, by zapewnić ich niedyskryminujący charakter oraz tak, by unikać nadmiernego obciążenia finansowego lub administracyjnego dla uczestników rynku lub podmiotów działających w ich imieniu. Komisja regularnie analizuje wysokość opłat, a w razie konieczności dostosowuje ich wysokość oraz sposób ich pobierania.

Po co konsultacje?

Konsultacje społeczne są więc częścią przygotowań Komisji do wydania decyzji ustalającej wysokość opłat należnych ACER za zbieranie, przetwarzanie i analizę informacji zgłaszanych na podstawie REMIT.

W rozporządzeniu ustanawiającym ACER[3] opublikowanym w czerwcu 2019 r., które zastąpiło rozporządzenie z 2009 r., wprowadzono nowy przepis, zgodnie z którym ACER pobiera opłaty za zadania wykonywane przez nią w ramach REMIT oraz usługi, które Agencja świadczy uczestnikom rynku lub podmiotom działającym w ich imieniu, umożliwiając im zgłaszanie danych zgodnie z art. 8 REMIT. Jak wyjaśniono w samym rozporządzeniu o ACER[4], chociaż działalność Agencji powinna być finansowana głównie z budżetu ogólnego Unii, to takie opłaty poprawiają finansowanie Agencji.

Komisja, ogłaszając konsultacje, zwraca się do wszystkich zainteresowanych stron o opinie na temat najlepszego sposobu zaprojektowania systemu opłat, który będzie spełniał kryteria określone w rozporządzeniu ACER.

Do kogo skierowane są konsultacje

Konsultacje skierowane są do wszystkich obywateli i organizacji, jednak szczególne znaczenie mają dla tzw. stron zgłaszających przekazujących dane do ACER, uczestników rynku oraz ich organizacji, operatorów systemów dystrybucyjnych i przesyłowych

Kwestionariusze są dostępne w języku polskim. Odpowiedzi można przesyłać w dowolnym języku urzędowym UE.

***

  • Prezes URE zachęca wszystkich uczestników rynku energetycznego do aktywnego udziału w konsultacjach społecznych prowadzonych przez instytucje europejskie. Zdaniem regulatora partycypacja w konsultacjach umożliwia uwzględnienie specyfiki krajowej i daje realny wpływ na kształt rozwiązań dotyczących jednolitego, wspólnego rynku energii. Dlatego URE informuje o konsultacjach, które mogą mieć znaczenie dla podmiotów działających na polskim rynku energii.
  • REMIT to rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii, które weszło w życie 28 grudnia 2011 r. REMIT po raz pierwszy wprowadza spójne ramy dla całej UE dotyczące: (1) zdefiniowania nadużyć na hurtowych rynkach energii elektrycznej i gazu ziemnego, w postaci manipulacji, próby manipulacji oraz nieuprawnionego wykorzystywania informacji wewnętrznej; (2) wyraźnego zakazu manipulacji na hurtowych rynkach energii elektrycznej i gazu ziemnego, próby manipulacji oraz nieuprawnionego wykorzystywania informacji wewnętrznej; (3) ustanowienia nowych ram monitorowania hurtowych rynków energii w celu wykrycia i powstrzymania manipulacji oraz nieuprawnionego wykorzystywania informacji wewnętrznych; (4) egzekwowania zakazów i sankcji za nadużycia na rynku.
  • Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER, Agency for Cooperation of Energy Regulators) – jest unijną agencją z siedzibą w Lublanie od 2011 roku. Celem działań Agencji jest koordynacja i wspieranie współpracy krajowych organów regulacyjnych. ACER posiada również uprawnienia do monitorowania rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego, a w szczególności cen detalicznych energii i gazu, dostępu do sieci, w tym dostępu do energii wytworzonej z odnawialnych źródeł energii oraz przestrzegania praw konsumentów.

[1] Konsultacje prowadzone są przez Komisję na podstawie art. 32 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiającego Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER).

[2] Na podstawie art. 32 ust. 1 lit. b ww. rozporządzenia.

[3] art. 32 ust. 1

[4] Motyw 37.

źródło: www.ure.gov.pl

PE przyjął w czwartek kryteria zrównoważonych inwestycji w ramach tzw. taksonomii

Parlament Europejski przyjął w czwartek kryteria zrównoważonych inwestycji w ramach tzw. taksonomii. Gaz i atom zostały do nich dopuszczone jako technologie przejściowe w drodze do neutralności klimatycznej.

Zasady taksonomii zostały przyjęte

Parlament przyjął nowe przepisy określające kryteria zrównoważonych inwestycji. Zgodnie z nimi zostało przyjęte sześć celów środowiskowych, mających umożliwić oznaczenie działalności gospodarczej jako zrównoważonej pod względem środowiskowym, jeżeli przyczyni się ona do realizacji przynajmniej jednego z nich, nie wyrządzając znaczącej szkody żadnemu z pozostałych.

Cele są następujące:

* łagodzenie i adaptacja do zmian klimatu;
* zrównoważone użytkowanie i ochrona zasobów wodnych i morskich;
* przejście do gospodarki o obiegu zamkniętym, w tym zapobieganie powstawaniu odpadów i zwiększenie wykorzystania surowców wtórnych;
* zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola; i
* ochrona i przywracanie różnorodności biologicznej i ekosystemów.

Atom i gaz to paliwa przejściowe

W komunikacie Parlamentu można przeczytać, ze paliwa kopalne, jak węgiel kamienny i brunatny są wykluczone, ale gaz czy atom mogą być zaliczone do technologii przejściowych, pomagających w dążeniu do neutralności klimatycznej przy zachowaniu zasady, że nie będą one szkodzić. Komisja Europejska z zadowoleniem odnosi się dziś do przyjęcia przez Parlament Europejski rozporządzenia w sprawie systematyki zielonych inwestycji, która ma pozwolić na wprowadzenie Europejskiego Zielonego Ładu poprzez zwiększenie inwestycji sektora prywatnego w ekologiczne i zrównoważone projekty.

Czym jest taksonomia?

Jest to „zielona lista”, czyli system klasyfikacji (systematyki) działalności gospodarczej zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju. Stworzone zostaną wspólne zasady przeznaczone do powszechnego stosowania przez inwestorów dokonujących inwestycji w projekty i rodzaje działalności gospodarczej, które wywierają znaczący pozytywny wpływ na klimat i środowisko – czytamy w komunikacie. Zgodnie z rozporządzeniem Komisja opublikowała wczoraj również zaproszenie do składania wniosków o członkostwo w platformie ds. zrównoważonego finansowania. Platforma będzie organem doradczym składającym się z ekspertów z sektora prywatnego i publicznego. Pomoże ona Komisji w przygotowaniu technicznych kryteriów kwalifikacji (tzw. „aktów delegowanych”), które umożliwią dalsze opracowywanie systematyki. Jej członkowie będą również doradzać Komisji w odniesieniu do dalszego opracowania systematyki UE, aby uwzględnić inne cele dotyczące zrównoważonego rozwoju, oraz udzielać bardziej kompleksowych porad na temat zrównoważonych finansów.

 

źródło: Biznes Alert, Bartłomiej Sawicki

KE proponuje wzmocnienie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji do 40 mld euro

 

Komisja Europejska proponuje wzmocnienie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji do 40 mld euro, by pomóc państwom członkowskim w przyspieszeniu osiągnięcia neutralności klimatycznej – wynika z dokumentów przedstawionych w środę 27 maja 2020 przez Komisję Europejską.

Oznacza to duże wzmocnienie – o 32,5 mld euro, bo w styczniowej propozycji budżet Funduszu miał wynosić 7,5 mld euro na siedem lat.

Komisja Europejska zakładała wówczas, że mechanizm sprawiedliwej transformacji (Fundusz ma być jego częścią), który będzie finansowym ramieniem Europejskiego Zielonego Ładu, pozwoli zmobilizować ogromne środki, aby wesprzeć przemiany na drodze do neutralności klimatycznej.

źródło: www.cire.pl

UE szykuje wielkie pieniądze na inwestycje w OZE, efektywność energetyczną oraz elektromobilność

Komisja Europejska ma w przyszłym tygodniu zaprezentować finansowy pakiet wsparcia inwestycji w odnawialne źródła energii, poprawę efektywności energetycznej czy elektromobilność, który ma być częścią pakietu antykryzysowego i który zostanie uwzględniony w nowym budżecie Unii Europejskiej na lata 2021-2027.

Propozycje w zakresie funduszy na transformację energetyczną w nowym budżecie Unii Europejskiej Komisja Europejska ma ogłosić w połowie przyszłego tygodnia. O finansowych założeniach nowego programu poinformował już jednak Bloomberg.

Według agencji informacyjnej, w dniu 27 maja Komisja Europejska ma ogłosić założenia pakietu finansowego, który ma pomóc Unii Europejskiej w wyjściu z kryzysu po epidemii koronawirusa i który zostanie uwzględniony w kolejnym budżecie UE na lata 2021-2027.

– Potrzebujemy gospodarki, która jest bardziej wytrzymała, lepiej przygotowana do wykorzystania digitalizacji i – przede wszystkim – bardziej zielona – komentuje cytowany przez Bloomberga unijny komisarz ds. środowiska Virginijus Sinkevicius.

Z informacji Bloomberga wynika, że największe wsparcie w obszarze transformacji energetycznej zostanie przeznaczone na poprawę efektywności energetycznej w budynkach. Na ten cel KE chce przeznaczyć 91 mld euro w postaci grantów czy gwarancji pożyczkowych. W tym zakresie Komisja ma wspierać m.in. zielone hipoteki.

Od 60 do 80 mld euro Bruksela chce przeznaczyć na wsparcie rynku samochodów elektrycznych i budowę infrastruktury ładowania. Możliwe jest wykluczenie zakupu elektryków z podatku VAT.

Komisja Europejska chce ponadto przeznaczać po 10 mld euro rocznie na fundusz wspierający inwestycje w sektorze energii odnawialnej oraz rozwój infrastruktury wodorowej.

Plan Komisji obejmuje także przeznaczenie w ciągu najbliższych dwóch lat takiej samej kwoty 10 mld euro na wsparcie inwestycji w odnawialne źródła energii. Ma to skutkować dodatkowymi inwestycjami w OZE w sumie na 7,5 GW.

Dodatkowe 30 mld euro ma trafić z obecnego unijnego Funduszu Innowacji na rozwój technologii produkcji zielonego wodoru, a więc wytwarzanego w procesie elektrolizy z nadwyżek odnawialnej energii elektrycznej. Ta technologia ma umożliwić ograniczanie emisji CO2 m.in. w przemyśle.

Bloomberg zaznacza, że o ile na szczegóły unijnego pakietu musimy jeszcze poczekać, to już teraz Bruksela wysyła mocny sygnał do inwestorów, którzy dodatkowo zaangażują w transformację energetyczną UE prywatne fundusze.

Jeszcze przed wybuchem kryzysu związanego z epidemią Komisja Europejska szacowała, że do osiągnięcia celu neutralności klimatycznej do 2050 roku potrzebne będą inwestycje warte 250-300 mld euro.

Pod koniec ubiegłego roku szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen zapowiedziała przeznaczenie – we współpracy z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym – na dekarbonizację europejskiej energetyki w latach 2021-27 kwoty 100 mld euro.

Takie pieniądze mają umożliwić realizację nowej unijnej strategii energetycznej – tzw. Europejskiego Zielonego Ładu.

Wcześniej przeznaczenie astronomicznej sumy 1 bln euro na finansowanie inwestycji związanych z ochroną środowiska do 2030 r. zapowiedział Europejski Bank Inwestycyjny. W tym tygodniu EBI zapowiedział, że tylko w tym roku przeznaczy 1 mld euro na wsparcie inwestycji w unijnym przemyśle bateryjnym.

Jeden z kluczowych celów, które stawia Komisja pod kierownictwem Ursuli von der Leyen, to przyjęcie prawnie wiążącego celu osiągnięcia tzw. neutralności klimatycznej Unii Europejskiej d 2050 r.

KE chce ponadto doprowadzić do zwiększenia celu redukcji emisji CO2 do 2030 roku do 50-55 proc. w porównaniu do celu 40 proc. zawartego w przyjętym wcześniej tzw. Pakiecie zimowym.

 

źródło: www.gramwzielone.pl

Ruszają konsultacje nowego mechanizmu finansowania OZE w Unii Europejskiej

Komisja Europejska rozpoczęła czterotygodniowe konsultacje społeczne projektu przepisów, które mają wykreować nowy unijny mechanizm finansowania OZE – czytamy w BiznesAlert.pl.

Nowy mechanizm ma stworzyć państwom członkowskim możliwość wspólnego korzystania z projektów energii odnawialnej finansowanych w drodze przetargów z wykorzystaniem ogólnounijnego finansowania.

Umożliwia to państwom członkowskim wpłacanie dobrowolnych składek finansowych na program, który zostanie wykorzystany do składania ofert wsparcia nowych projektów OZE we wszystkich państwach członkowskich. Kraj biorący udział w programie otrzymuje możliwość dodatkowych lokalnych inwestycji w OZE. Może dzięki temu czerpać korzyści wzrostu zatrudnienia, niższej emisji gazów cieplarnianych, poprawy jakości powietrza, modernizacji systemu energetycznego i zmniejszonej zależności.

– Mechanizm, dzięki któremu państwa członkowskie będą ściślej współpracować pozwoli również na bardziej opłacalne wykorzystanie energii odnawialnej w całej UE – przekonuje Komisja Europejska.

– Nowy system zapewni państwom członkowskim kolejną możliwość wkładu własnego w zakresie energii i klimatu, inwestując w zasoby odnawialne, a ich rozwój ma jak najbardziej sens – powiedział cytowany przez BiznesAlert.pl komisarz ds. Energii Kadri Simson. Mechanizm powinien zostać wprowadzony na początku 2021 roku.

źródło: Komisja Europejska, BiznesAlert.pl

Polska i 7 innych państw UE pisze do KE ws. nowej strategii przemysłowej dla Europy i wykorzystania OZE w walce z konsekwencjami COVID-19

Opracowanie ambitnego planu naprawczego, stymulującego wzrost gospodarczy i zatrudnienie w UE, w tym:

  • ulokowanie produkcji OZE w Europie;
  • uznanie technologii do produkcji OZE i przechowywania energii za strategiczne elementy łańcucha dostaw;
  • zainwestowanie – w ciągu najbliższych 30 lat – ponad 2 bilionów euro w samą tylko energię wiatrową i słoneczną – postulują m.in. we wspólnym liście do Komisji Europejskiej przedstawiciele 8 państw UE, w tym Polski.

Sygnatariuszami listu są: Litwa, która go zainicjowała oraz Polska, Austria, Estonia, Grecja, Łotwa, Luksemburg i Hiszpania.

Z polskiej strony pod listem podpisali się wicepremier i minister rozwoju Jadwiga Emilewicz oraz minister klimatu Michał Kurtyka.

List skierowano do unijnego komisarza ds. rynku wewnętrznego Thierry’ego Bretona i komisarz ds. energii Kadri Simson.

W Europie musimy tworzyć i utrzymywać odpowiednie łańcuchy produkcyjne i łańcuchy dostaw w zakresie energii odnawialnej. Wesprze to również europejskie dążenia do technologicznej suwerenności w strategicznych sektorach. Dwie główne obecnie technologie produkcji energii odnawialnej – wiatrowa i słoneczna – oraz technologie magazynowania energii powinny zostać uznane za strategiczne łańcuchy wartości. Istotne jest włączenie ich do prac forum strategicznego ds. ważnych projektów, które są przedmiotem wspólnego europejskiego zainteresowania (IPCEI) – mówi wicepremier, minister rozwoju Jadwiga Emilewicz.

Jak podkreślają sygnatariusze listu, zdolność do produkcji technologii związanych z OZE może przesądzić o suwerenności technologicznej UE w rzeczywistości po pandemii COVID-19.
Chcą oni wzmacniać rolę lokalnych wytwórców w łańcuchu dostaw energii ze źródeł odnawialnych. W tym celu proponują uruchomienie mechanizmu IPCEI (Ważne Projekty Wspólnego Interesu Europejskiego) dot. energetyki odnawialnej.

W związku z tym wskazują na możliwość uruchomienia odpowiednich tzw. IPCEI. Jak również dostosowania ram prawnych dotyczących pomocy państwa w celu zachęcenia do udzielania wsparcia publicznego w tych strategicznych łańcuchach wartości.

W liście poruszono również temat dotacji dla sektora energii odnawialnej. W tym jego dostępu do takich instrumentów finansowych UE, jak InvestEU, CEF, zielone obligacje, fundusze na rzecz innowacji i modernizacji, nowo tworzony Fundusz Sprawiedliwej Transformacji, w tym w szczególności dla MŚP, a także kwestia dostępu do przyszłych instrumentów odbudowy gospodarczej  po pandemii COVID-19.

Autorzy listu wzywają Komisję Europejską do szybkiego podjęcia konkretnych działań w celu pobudzenia ekologicznego wzrostu gospodarczego, w tym m.in. zainicjowania nowego sojuszu na rzecz przemysłu energii odnawialnej oraz włączenia wszystkich przedstawicieli przemysłu energii odnawialnej do forum przemysłowego.

 

źródło: Ministerstwo Rozwoju

W piątek ważna decyzja KE dla rynku uprawnień do emisji CO2

W piątek 8 maja po godzinie 18:00 Komisja Europejska ma opublikować informację o całkowitej liczbie uprawnień w obiegu na europejskim rynku emisji dwutlenku węgla. Wskaźnik ten zadecyduje, ile uprawnień do emisji zostanie wycofanych z obiegu, co wpłynie na podaż jednostek EUA na rynku.

Wskaźnik ilości uprawnień w obiegu odgrywa w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji (ETS) ważną rolę w określeniu poziomu tzw. Rezerwy Stabilności Rynku (MSR), która zaczęła działać w styczniu 2019 r. Określa liczbę uprawnień, które zostaną umieszczone w rezerwie, o ile całkowita liczba uprawnień w obiegu będzie przekracza ustalony w przepisach poziom 833 mln uprawnień.

Wskaźnik, który zostanie opublikowany 8 maja br., określi ile dodatkowych uprawnień zostanie umieszczonych w rezerwie, w drodze ograniczonej sprzedaży na aukcji, między wrześniem 2020 r., a sierpniem 2021 r.

Od stycznia 2019 r. do rezerwy wprowadzono prawie 400 milionów uprawnień w drodze ograniczonej sprzedaży aukcyjnej.

Obliczenia całkowitej liczby uprawnień w obiegu w 2019 r. bazują na zweryfikowanych danych dotyczących emisji z zwartych w unijnym rejestrze (EUTL) sporządzonym dzień 1 kwietnia br. W obliczeniach nie będą brane pod uwagę wolumeny bezpłatnych uprawnień przyznanych w Wielkiej Brytanii oraz sprzedanych na brytyjskich aukcjach na 2019 r., ponieważ zostały one wydane dopiero w 2020 r.

źródło: www.cire.pl

Co się stanie, jeśli Polska nie osiągnie celu OZE na 2020?

Polska jako jedno z kilku państw członkowskich Unii Europejskiej prawdopodobnie nie zrealizuje na czas swojego krajowego celu wyznaczonego na poziomie 15 proc. udziału energii odnawialnej w 2020 r. Jednak pomimo istnienia możliwości nakładania sankcji za niewykonanie krajowych zobowiązań, w tym kar finansowych, Komisja Europejska nie jest zainteresowana karaniem państw dla samego karania – piszą Paweł Wróbel z Gate Brussels i Marcin Ścigan z Forum Energii.

Potencjalne konsekwencje dla krajów spóźniających się z realizacją wyznaczonych celów na rok 2020 należy rozumieć raczej jako środek mobilizujący do nadgonienia zaległości, ale także do zwiększenia ambicji działań pozwalających zrealizować drugi z unijnych celów OZE – ten wyznaczony w horyzoncie roku 2030.

Na razie jednak jesteśmy w roku 2020. Osiągnięcie celu 15 proc. OZE w miksie energetycznym, jeśli nie nastąpi przypadkowy zbieg okoliczności, wydaje się nierealne.

W 2018 roku udział ten wynosił jedynie 11,3 proc. Efekty aukcji OZE organizowanych w latach 2018-2020 nie wystarczą do nadrobienia tej luki, tym bardziej że większość nowych instalacji powstanie już po 2020 roku. W negocjacjach z Komisją Europejską kluczowy stanie się więc rok 2021, w którym musimy przekonać Brukselę, że nasz kraj na trwałe wszedł na ścieżkę realnego wspierania odnawialnych źródeł energii, a widoczne od 2018 r. przyspieszenie w rozwoju OZE będzie kontynuowane.

Polska powinna udowodnić, że choć nie osiągnęliśmy progu na rok 2020, chcemy mieć konstruktywny udział w realizacji unijnego celu na rok 2030. Takie podejście z pewnością spotka się z pozytywną reakcją KE i może pomóc uniknąć kar, jeśli rzeczywiście efekty będą widoczne. W przeciwnym wypadku, Polska będzie narażona na szereg konsekwencji, które opisujemy w dalszej części tekstu.

Weryfikacja

Formalna część procesu oceny realizacji celu OZE oraz decyzji KE na temat ewentualnych konsekwencji rozpocznie się w 2022 r. Podstawa prawna będzie opierała się na dwóch dokumentach. Pierwszy to ostateczne podsumowanie udziału OZE w miksie energetycznym za rok 2020, które będzie opublikowane przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat na początku 2022 roku. Drugi to sprawozdania dotyczące realizacji krajowych celów OZE, które każde z państw unijnych będzie musiało przedstawić do końca kwietnia 2022 roku.

Nieformalny proces oceny rozpocznie się jednak dużo szybciej. I właśnie dlatego, jeśli istnieje ryzyko, że dane państwo nie zrealizuje swojego celu, kluczowe będzie prowadzenie dialogu z Komisją Europejską już w 2021 roku, czyli przed publikacją oficjalnych danych.

Jak już wspomniano, wiele wskazuje na to, że dialog ten będzie odbywać się w kontekście realizacji drugiego z unijnych celów OZE, czyli poziomu 32 proc. na rok 2030. Dlaczego? Po pierwsze, zobowiązania krajowe na 2020 rok są punktami wyjścia dla każdego państwa członkowskiego przy realizacji swojej kontrybucji do osiągnięcia ww. unijnego celu OZE. Dodatkowo, od dnia 1 stycznia 2021 będą one stanowiły minimalny dopuszczalny poziom udziału energii odnawialnej w każdym państwie członkowskim.

Jakie mogą być konsekwencje niezrealizowania celu na czas?

Dyrektywa OZE nie wskazuje sankcji za brak realizacji celu na rok 2020, a KE nie planuje publikacji żadnych wytycznych dotyczących ścieżki postępowania w takim przypadku. Wobec tego znaczenia nabierają ogólne zasady wynikające z traktatów UE, które dotyczą niezrealizowania obowiązków wynikających z unijnego prawa – cele krajowe OZE, z uwagi na wiążący charakter, takim obowiązkiem są. W tym scenariuszu Komisja Europejska może rozpocząć procedurę skierowaną wobec każdego państwa, które nie zrealizuje swojego zobowiązania.

Głównym celem będzie ustalenie planu realizacji środków naprawczych oraz ich pilna implementacja. W najbardziej negatywnym scenariuszu państwa mogą zostać obłożone karami finansowymi, lecz jest to odległa perspektywa. Jednak poza tymi sankcjami, istnieją także inne obszary, gdzie państwa członkowskie mogą odczuć finansowe skutki niewypełnienia celu OZE i braku porozumienia z KE:

Ryzyko poniesienia kosztów transferów statystycznych

Dla państw, które szybko nie nadrobią opóźnień, transfer statystyczny zapewne będzie jedną z pierwszych postulowanych przez KE opcji realizacji celów OZE. W praktyce jest to handel udziałami OZE pomiędzy państwami, w których przewyższa on ustalony dla nich cel, a tymi, w których poziom realizacji jest niższy od wyznaczonego w dyrektywie OZE.  Komisja już teraz zachęca państwa do korzystania z tej metody wywiązania się z obowiązków.

W zawieraniu transakcji pomóc ma unijna platforma do spraw rozwoju odnawialnych źródeł energii (URDP), ustanowiona na mocy zrewidowanej w 2018 roku dyrektywy OZE. Będzie ona miejscem obrotu udziałami OZE po 2020 roku, dopełniając dotychczasowe dwustronne umowy. Jeśli transfer dokonany za pośrednictwem tej platformy zostanie zgłoszony do KE do końca 2021 roku, będzie miał on bezpośredni wpływ na realizację celu, gdyż zostanie uwzględniony w statystykach Eurostat dla danego państwa członkowskiego za rok 2020 (publikowanych na początku 2022 roku).

Istnieje jednak ryzyko, że nie wszyscy „kupcy” udziału statystycznego OZE dojdą do porozumienia z potencjalnymi „sprzedawcami”. Problemem może być ustalenie warunków takiej transakcji. Nie ma jasnych mechanizmów decydujących o cenie akceptowalnej dla sprzedających i kupujących. Jednak pomimo tych przeszkód, należy się spodziewać rosnącej roli transferów statystycznych w realizacji celów zarówno na rok 2020 jak i 2030.

Ryzyko wpłat do unijnego mechanizmu finansowania energii z OZE

Unijny mechanizm finansowania energii ze źródeł odnawialnych został ustanowiony w 2018 r. i zacznie obowiązywać od 2021 roku. Choć zaprojektowany jest w kontekście realizacji celu na rok 2030, prawdopodobnie może on być również brany pod uwagę w negocjacjach z KE jako ewentualny środek naprawczy, szczególnie po roku 2022.

Mechanizm będzie zasilany dobrowolnymi wpłatami państw nierealizujących zadeklarowanej kontrybucji. Jest zaprojektowany tak, aby w formie niskooprocentowanych pożyczek i dotacji finansować m.in. wspólne projekty państw członkowskich. Energia wytworzona ze źródeł wspartych przez ten mechanizm będzie zaliczana do danych statystycznych poszczególnych państw stosownie do wielkości ich wpłat. To może stanowić poprawę bilansu państwa, któremu nie będzie udawało się osiągnąć wymaganego poziomu OZE w okresie lat 2021-2030.

Ryzyko trudniejszej realizacji celu na rok 2030

Realizacja unijnego celu na 2030 rok będzie odbywać się w oparciu o udział każdego państwa członkowskiego. Będą one wdrażane w ramach indywidualnej ścieżki dojścia. W latach 2022, 2025, 2027 państwa będą musiały wykazywać stopniową realizację celu tak, aby wzrost udziału OZE był w miarę równomierny.

Zatem niewypełnienie celu krajowego wyznaczonego na rok 2020 oznacza trudniejszy start do wypełnienia krajowych zobowiązań na rok 2030. Państwo będzie musiało nadgonić opóźnienie tak, aby już w 2022 roku nie mierzyć się z konsekwencjami nierealizowanej ścieżki dojścia do celu 2030. W przeciwnym razie, pojawi się ryzyko uruchomienia kolejnych środków zaradczych.

Ryzyko kar finansowych

Wśród środków, które mogą być zastosowane wobec państw naruszających unijne prawo, jednymi z najbardziej dotkliwych są kary finansowe. Najważniejsze role w tym procesie pełnią Komisja Europejska oraz Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Decyzja o rozpoczęciu postępowania nie zapada jednak automatycznie. Należy do Komisji Europejskiej w przypadku, gdy ta stwierdzi naruszenie prawa i brak możliwości szybkiego znalezienia rozwiązania przez państwo członkowskie. Komisja może skierować skargę do TSUE z możliwością wnioskowania o nałożenie kar finansowych. To znaczy, że kary także nie są automatyczne, a ich uruchomienie wymaga czasu.

Ryzyko jest jednak realne. Dlatego w przypadku braku współpracy ze strony państwa członkowskiego, widmo kar finansowych jest silnym instrumentem mobilizowania ich do wdrożenia prawa unijnego i realizowania wynikających z tego obowiązków. Komisja Europejska jako ostateczność uruchamia taką procedurę przede wszystkim w sytuacji, gdy państwo nie wykazuje dobrej woli, popartej konkretnym planem wdrażanych działań naprawczych.

Paweł Wróbel, Gate Brussels

Marcin Ścigan, Forum Energii

źródło: www.gramwzielone.pl

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu