Prezes URE ogłosił harmonogram aukcji na sprzedaż energii z OZE w 2023 roku

W listopadzie odbędzie się siedem aukcji dla nowych instalacji OZE.

W myśl uzgodnionego z Ministrem Klimatu i Środowiska harmonogramu aukcji na sprzedaż energii ze źródeł odnawialnych, tegoroczne aukcje rozpoczną się w poniedziałek 13 listopada i potrwają do 22 listopada. W siedmiu listopadowych aukcjach łącznie na sprzedaż trafi prawie 88 TWh zielonej energii o maksymalnej wartości ok. 40,8 mld zł.



Jako pierwsze – 13 i 14 listopada – zaplanowano aukcje dla instalacji wykorzystujących biogaz składowiskowy, biogaz z oczyszczalni ścieków oraz inny biogaz, dla dedykowanych instalacji spalania biomasy, układów hybrydowych, instalacji termicznego przekształcania odpadów, w tym w wysokosprawnej kogeneracji, a także dla dedykowanych instalacji spalania wielopaliwowego.

W kolejnej aukcji – 15 listopada – będą mogły wziąć udział instalacje wykorzystujące wyłącznie biogaz rolniczy, w tym w wysokosprawnej kogeneracji, o mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 1 MW.

Na 16 i 17 listopada zaplanowano aukcje dedykowane źródłom wodnym, wykorzystującym biopłyny i geotermię, w koszykach dla mocy zarówno poniżej jak i powyżej 1 MW.

21 i 22 listopada odbędą się ostatnie zaplanowane na ten rok aukcje, które przeznaczone będą dla fotowoltaiki i instalacji wiatrowych na lądzie (w dwóch koszykach: dla instalacji o mocy poniżej i powyżej 1 MW).

Ogłoszenie każdej z sesji aukcji – zgodnie z wymogami ustawy o odnawialnych źródłach energii[1] – zostanie opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej URE.



Poniżej kalendarz listopadowych aukcji w podziale na poszczególne koszyki aukcyjne.

* disb  –  dedykowana instalacja spalania biomasy;
* itpo  – 
instalacja termicznego przekształcania odpadów;
* disw 
– dedykowana instalacja spalania wielopaliwowego.

Aukcje w 2023 r. będą przeznaczone wyłącznie dla instalacji tzw. nowych, co wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 września 2022 r. w sprawie maksymalnych ilości i wartości energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, które mogą zostać sprzedane w drodze aukcji w poszczególnych następujących po sobie latach kalendarzowych 2022-2027[2].

[1] Dz. U. z 2022 r. poz. 1378.
[2] Dz. U. z 2022 r. poz. 2085.

źródło: www.ure.gov.pl


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

 

Działając wspólnie stajemy się silniejsi – dalsze wnioski z Forum Przemysłu Drzewnego 2023

 

Problemy i bieżące wyzwania w branży drzewnej zdominowały drugą część FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO 2023, zorganizowanego w czerwcu w Warszawie przez powermeetings.eu, pod patronatem honorowym Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz Lasów Państwowych, we współpracy z kilkudziesięcioma firmami i organizacjami branżowymi oraz mediami związanymi z leśnictwem i przemysłem drzewnym.

O aktualnych wyzwaniach w sektorze drzewnym bardzo wszechstronnie mówił Piotr Poziomski, prezydent Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego. Jest to jedna z największych ogólnopolskich organizacji samorządu gospodarczego w przemyśle drzewnym, z siedzibą w Poznaniu. Działa na podstawie ustawy o izbach gospodarczych z 1989 r., skupiając obecnie około 150 podmiotów zajmujących się wszelką działalnością związaną z przerobem drewna. Dominują producenci tarcicy i wyrobów z drewna litego, ale współpracują z nią producenci maszyn, narzędzi, środków zabezpieczających i lakierniczych. 

– Obserwujemy spadek produkcji we wszystkich gałęziach przemysłu tartacznego – stwierdził Piotr Poziomski. Program ogrodowy odnotowuje spadki o 40 % i upadki nawet dużych producentów, produkcja palet zmniejszyła się o 30 %, okien i drzwi – o 26 %, tarcicy – o 40 %. Wszystkie branże odczuwają spadek, włącznie z meblarstwem. To skutek wysokich cen drewna wylicytowanych na I półrocze 2023 r., wysokich cen energii, znaczącego wzrostu kosztów pracy, a jednocześnie znacznego spadku popytu. Różnice cen wyjściowych drewna na portalu leśno-drzewnym w okresie 2022/2023 są znaczące. Nie są to ceny rynkowe. Obowiązuje w jednostkach Lasów Państwowych zasada: należy dany produkt sprzedać w cenie maksymalnej, jaką się da uzyskać na rynku. Z biznesowego punktu widzenia jest to działanie zrozumiałe, ale to nie znaczy, że takie działanie jest dobre dla krajowej gospodarki.       

 Przemysł drzewny w rozmowach z PGL LP proponuje zwiększenie nacisku na przerób drewna w kraju, żeby wartość dodana zostawała w kraju. Stąd propozycja podziału puli w proporcji 80:20, żeby waga ceny wynosiła 60 %, miejsce przerobu drewna – 10 % a głębokość przerobu – 30 %.

– I żeby była jawność po zakończeniu aukcji, bo jest nieodzowna, żeby sprzedaż była transparentna – podkreślał Piotr Poziomski. Poinformował też, że Lasy Państwowe rozpoczęły prace nad nowym katalogiem, w którym jest zawarta propozycja ograniczenia ilości sortymentów gatunkowo-jakościowych, żeby obniżyć koszty pozyskania. Może to przełożyć się na wzrost kosztów produkcji tartacznej, ponieważ zakup asortymentu niedostosowanego do profilu produkcji skutkuje wzrostem pozostałości poprodukcyjnych, czyli utraty materiału.

Ta informacja spotkała się z natychmiastową ripostą Pawła Boskiego, naczelnika Biura Marketingu DGLP, który przekonywał, że chodzi jedynie o produkcje sortymentów na jednej pozycji, żeby nie wchodzić na jedną pozycję sześć razy w okresie 6 miesięcy, bo to się nikomu nie opłaca. Dotyczy to głównie kłody liściastej. Dla niej chce się wprowadzić grupę mix: DCX – drewno liściaste kłodowane, które będzie zawierało w jednym stosie drewno klasy C i D.

Wokół tego problemu rozgorzała długa wymiana zdań, pomiędzy przedsiębiorcami i leśnikami. Forum Przemysłu Drzewnego okazało się więc, nie tylko w tym przypadku, miejscem argumentacji i informacji nabywców i dostawców drewna, potwierdzając jak bardzo potrzebne są takie spotkania, choćby dotyczące certyfikacji FSC.

Według informacji PIGPD w styczniu tego roku ważne certyfikaty FSC CoC posiadały 2464 polskie podmioty. Więcej certyfikatów CoC FSC posiadały jedynie Chiny (17,2 tys.) i Włochy (3,3 tys.), co pokazuje, że certyfikat ten jest znacznie popularniejszy wśród polskich firm, niż certyfikat PEFC CoC – 360 certyfikatów. Przemysł drzewny opowiada się zdecydowanie za utrzymaniem certyfikacji gospodarki leśnej w systemie FSC, z którego wycofują się kolejne regionalne dyrekcje LP

– Sposób wykonania tej decyzji jest dramatyczny, wiąże się z ogromnymi stratami dla przemysłu – mówił prezydent PIGPD. – Nie było możliwości przygotowania się. Wszyscy konkurenci z innych krajów cieszą się z postępowań LP. Zajmują nasze pozycje na rynkach światowych. Bo czy ktoś obliczył, ile lat potrzeba, żeby wszystkie podmioty drzewne uzyskały certyfikaty PEFC? Nie da się tego procesu zrobić z dnia na dzień. Bo to ogromna skala w łańcuchu dostaw! Chcecie zmienić trendy europejskie? A to nabywca końcowy decyduje, jaki produkt z, jakim certyfikatem kupuje. Bez uznawanych certyfikatów FSC jesteśmy pozbawieni możliwości konkurowania na zagranicznych rynkach. A przecież drewno, to jest nasze dobro narodowe, a nie Lasów Państwowych. Wy leśnicy, tylko nim zarządzacie! Dalsze stopniowe nieprzedłużanie certyfikacji FSC w Polsce powoduje utratę konkurencyjności naszych produktów na światowych rynkach.

Prezentacja znowu była przerwana na wymianę argumentów, ze strony Damiana Zielińskiego z DGLP oraz Karoliny Tymorek, dyrektorki krajowej FSC, która prostowała wiele zarzutów przedstawicieli LP.

Kontrowersję budziły także zarzuty dotyczące eksportu polskiego drewna nieprzetworzonego.

– Tak, przyznajemy, że tego drewna nie eksportują bezpośrednio leśnicy, ale prywatne firmy uczestniczące w aukcjach – przyznał Piotr Poziomski – ale to LP stworzyły taką strukturę systemu sprzedaży drewna, sprzyjającą wywozowi drewna, bo dbają o to, żeby uzyskać maksymalne ceny. Jednak do tego jest potrzebny maksymalny rynek zbytu. Interes gospodarki nie jest brany pod uwagę.

Prezydent PIGPD przyznał, że branży drzewnej nadal sprzyjają: rosnąca popularność budownictwa drewnianego, planowane inwestycje termomodernizacyjne budynków, generujące popyt na stolarkę okienną i drzwiową, długofalowy trend zastępowania produktów o wysokim śladzie węglowym produktami pochodzenia naturalnego. Wraz z ożywieniem sytuacji na rynku mieszkaniowym, popyt na wyroby branży drzewnej oraz meble powinien się odbudować. Ale potrzebujemy ogromnego zastrzyku energii, finansów, wizji, wiedzy i dobrej woli dla branży drzewnej. Potrzebne nam są odważne inwestycje w przyszłościowe kierunki, takie jak drewno konstrukcyjne klejone czy CLT. Inwestycje powinny iść w parze z transferem know-how i profesjonalną edukacją przyszłych kadr.

Jako wyzwania na 2024 rok wyliczał: utrzymanie FSC, ulepszone zasady pozyskania i sprzedaży drewna przez LP, doprowadzenie do zmian legislacyjnych w zakresie drewna poużytkowego i opałowego oraz biomasy pierwotnej i wtórnej, ale przede wszystkim wypracowania długofalowej wizji rozwoju sektora leśno-drzewnego oraz wzrostu świadomości opinii publicznej w zakresie walorów ekologicznych wyrobów z drewna i zrównoważonej gospodarki leśnej. Potrzebujemy wsparcia polityków, ale dla nich kluczowa jest opinia publiczna, którą musimy uczyć, zgodnie z naszym logo: DrewnoJestEko

Po długiej prezentacji prezydenta PIGPD, wyzwania stojące przed sektorem usług leśnych omówił Wojciech Wójtowicz prezes Polskiego Związku Pracodawców Leśnych. Organizacja pracodawców, zrzesza przedsiębiorców będących pracodawcami i prowadzących działalność gospodarczą w zakresie leśnictwa, usług leśnych, doradztwa i szkolenia kadr dla leśnictwa oraz producentów i dystrybutorów produktów wykorzystywanych w leśnictwie, w tym sprzętu, urządzeń i maszyn leśnych, a także innych współpracujących z branżą leśną.

Sektor usług leśnych jest bardzo ważnym, bo pierwszym ogniwem w łańcuchu dostaw drewna na rynek. Drewno zmagazynowane w drzewach rosnących w lesie staje się nim dopiero po wykonaniu ścinki, okrzesywania i manipulacji. Fizyczne wykonanie tych zabiegów oraz pierwszego przemieszczenia drewna ze zrębu do drogi wywozowej dokonują właśnie zakłady usług leśnych.

– Naturalną rzeczą wydaje się zatem, że właścicielowi lasu bądź zarządcy majątku leśnego, a także odbiorcy drewna, powinno zależeć na dobrej kondycji biznesowej i stabilności sektora usług leśnych – stwierdził Wojciech Wójtowicz. – Dotychczasowa praktyka wskazuje, że niestety obie strony popełniły poważne błędy w tym zakresie.

Ocena stanu sektora usług leśnych dokonana przez samych przedsiębiorców jest najgorsza od początku transformacji ustrojowej i jednoznacznie wskazywana jako zła z tendencją pogarszania się. Zjawiska w branży potwierdzające ocenę przedsiębiorców to bardzo duża wypadkowość przy pracach leśnych, najgorsza w historii, wyróżniająca się na tle innych branż, brak chętnych do podejmowania fizycznej pracy w lesie utrzymujący się od około dekady i mający tendencję wzrostową, bardzo niskie płace w sektorze w porównaniu do pracowników innych branż wykonujących prace wymagające analogicznego wysiłku fizycznego i umysłowego

Przedsiębiorcy usług leśnych mówią też o całkowitym zaniku leśnego szkolnictwa zawodowego, niskim poziomie szkoleń przysposabiających do zawodu wykonywanych przez ośrodki kształcenia ustawicznego dla dorosłych. Daje się we znaki brak zdolności kredytowej przedsiębiorców leśnych do inwestowania w nowoczesne techniki prac, przy jednoczesnym braku wizji zwrotu poniesionych nakładów oraz powszechne jest przekonanie o branży jako nie przyszłościowej, zniechęcające do inwestowania w rozwój przedsiębiorstw. Skutkiem obecnej sytuacji jest coraz większa liczba pakietów usług zamawianych w przetargach pozostająca bez wykonawcy.

Na taką ocenę stanu sektora złożyło się wiele różnych czynników, zaniedbań i zaniechań w większości nie zawinionych przez przedsiębiorców leśnych. Są to czynniki wywołane w głównej mierze polityką zarządzających większością majątku leśnego naszego kraju w stosunku do sektora usług leśnych. Zabrakło jednoznacznej prorozwojowej polityki, zastąpionej doraźnymi akcjami. Grożąca nam zapaść sektora została wywołana ingerencją w ustrój wewnętrzny i organizację przedsiębiorstw, nazywaną szumnie kreowaniem rynku usług leśnych. Tworzone instrumenty ograniczały możliwości rozwoju firm, albowiem prace zlecano podmiotów słabym, ale gotowym pracować za niższe kwoty. Lasy Państwowe bezwzględne wykorzystywały przewagę ekonomicznej w ustalaniu cen za usługi leśne bez uwzględniania rynkowych cen usług w gospodarce. dyktowanych

Przedstawiciel PZPL długo wymieniał powody słabości sektora usług leśnych, będącego pierwszym ogniwem łańcucha dostaw drewna, co tak naprawdę stawia pod znakiem zapytania ważność certyfikatów uzyskiwanych przez zarządcę majątku leśnego. Dokonana przez przedsiębiorców diagnoza stanu sektora usług leśnych wskazuje na potrzebę dokonania jak najszybszej jego sanacji. Od tego bowiem będzie zależeć przyszłość całej gospodarki leśnej w państwowym sektorze łącznie z gwarancją dostaw drewna dla przemysłu drzewnego.

 

Interesujące więc było wysłuchanie prelekcji Marty Matuszewskiej z Brandenburgische Forstservice GmbH, jednego z wiodących dostawców drewna na terenie Niemiec, na temat warunków funkcjonowania dostawcy drewna okrągłego na terenie Niemiec oraz przed jakimi wyzwaniami staje w obliczu zmieniających się uwarunkowań zewnętrznych. Niemiecka firma realizuje dostawy na poziomie to około 500 000 m³ drewna rocznie, z czego około 35 % masy trafia na rynek polski. Pozostali odbiorcy, to zakłady w Czechach, Słowenii, na Litwie oraz w Skandynawii. Sytuacja tego dostawcy jest odmienna od zasad w Polsce, ponieważ 80 proc. kupowanego drewna pochodzi z lasów prywatnych. Nie są oni zobowiązani do zabiegów, typu trzebież, zrąb. Jest tylko organ kontrolujący, czy powierzchnia została zalesiona, czy pozyskanie nie przekraczało powierzchni 120 ha. Wymaga to rozmów z wieloma właścicielami, ustalania warunków zakupu surowca, który zresztą w 95 proc. masy sprzedaje się z dostawą do klienta końcowego. Stabilna pozycja BFS na rynku, potwierdza, że wieloletnie doświadczenie oraz bezpośrednie dobre relacje z właścicielami lasu gwarantują ciągłość dostaw, poprzez stałą dostępność surowca.

Na podobną ścieżkę zorganizowania profesjonalnego obrotu surowcem drzewnym z polskich lasów prywatnych wkracza u nas firma Onliwood z Radomia.

– Uruchomiliśmy portal do obrotu drewnem z dedykowanymi funkcjami, m.in.:

– dodawanie oferty sprzedaży trzema różnymi metodami, w tym jedną dla „nieprofesjonalistów” – mówił dr hab. Zbigniew Karaszewski, prezes Onliwood.  Jest to portal, który tworzy przyjazne środowisko do obrotu drewnem, a misją jest stworzenie optymalnego miejsca do obrotu drewnem, gdzie sprzedający i kupujący dokonują transakcji w bezpieczny i wygodny sposób. Chcemy oferować dedykowaną platformę o najwyższej jakości, wiarygodności i wygodzie użytkowania. Wiemy, że polskie lasy prywatne zmieniają się, dlatego możliwe jest wystawianie ofert drewna „stojącego” i ściętego oraz jest możliwość zdefiniowania oferty częściowego zakupu, co wydaje się dużym plusem dla właścicieli lasów prywatnych. Z zainteresowaniem wysłuchano informacji o atutach przedsięwzięcia z cechami wiarygodności ofert sprzedaży oraz transparentności sprzedaży. Przeprowadzono już ponad 100 aukcji, a klienci zarobili o 3 mln zł więcej niż w tradycyjny sposób.

Pierwszy dzień Forum zakończono panelem dyskusyjnym, podczas którego o bieżących wyzwaniach branży drzewnej mówili: Tomasz Majerowski, kierownik Zespołu Użytkowania Lasu w Biurze Marketingu, DGLP, Michał Strzelecki, dyrektor Biura, Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Producentów Mebli, Janusz Turski, dyrektor generalny Stowarzyszenia Papierników Polskich oraz Szymon Karwowski, dyrektor handlowy firmy Piveteaubois Polska – Sylva Wiele. Moderatorem była Katarzyna Orlikowska, redaktor naczelna Gazety Przemysłu Drzewnego.

Janusz Turski zaprezentował sytuację największych producentów celulozy i papieru ze Świecia, Ostrołęki i Kwidzynia, ponieważ firma w Kostrzynie n. Odrą zarzuciła produkcję masy włóknistej i przetwarzania surowca. Ta branża, tak jak cały przemysł drzewny nie jest wciąż uważana za branżę strategiczną. Ale też krytycznie odnosi się do procesu odejścia Lasów Państwowych od systemu FSC.  

– Budownictwo drewniane, w którym działamy jest eko, ale trzeba uczyć społeczeństwo i przekonywać, że nie tylko kłody powinny zostawać w Polsce, ale żeby też produkty drzewne pozostawały, ograniczając ślad węglowy, ważny z punktu Zielonego Ładu – powiedział Szymon Karwowski. – Niestety, nasz klient nie jest zainteresowany polskim drewnem, tylko jego ceną. Natomiast jeśli wkrótce przetarcie drewna spadnie o 30 proc., to o tyle będzie mniej surowca na pelety, które też produkujemy. Jest zatem zagrożenie zmniejszenia podaży peletów, które koszty produkcji znacząco wzrosły – surowiec, energia, koszty pracy. Producent nie zyskuje nic więcej z droższego produktu, który przez to trudniej sprzedać.

Zapytany o wyzwania stojące przed sektorem meblowym Michał Strzelecki nie miał wiele optymistycznego do zakomunikowania.

– Kiedyś – mówił – kupcy zachodni porównywali ceny naszych mebli do produktów z Europy wschodniej, a dzisiaj – do rodzimych rynków w Niemczech czy Włoszech. Tak one u nas wzrosły. Cena nie jest już naszą przewagą. Certyfikat FSC jest może marketingowym chwytem, interesującym kilku naszych zachodnich nabywców, ale oni odpowiadają za połowę polskiego eksportu mebli! Jak nie będzie FSC, to nam wolumen zamówień spadnie o 20 proc. A i tak jesteśmy już jako Polska 20 proc. poniżej naszych standardowych możliwości produkcyjnych. W efekcie, nie będzie 32 000 przedsiębiorstw meblarskich, tylko… połowa. Więc z 200 000 zatrudnionych pozostanie w branży połowa.  W listopadzie zeszłego roku już zatrudnienie spadło do 157 000 pracowników. Rentowność znacząco spadła w ciągu trzech lat, do 5,5 proc., a w ciągu czterech miesięcy tego roku – o dalsze 0,5 proc. Niestety, w całym procesie produkcji mebli nie jest możliwa automatyzacja prac. Trzeba ręcznie szyć poduszki, tapicerować meble. Tymczasem brakuje młodych specjalistów.

– Czy Lasy Państwowe mogą branży pomóc w tym trudnym czasie – zapytała moderatorka.

– Wszystkie działania, które mogliśmy podjąć, to podjęliśmy – odpowiedział Tomasz Majerowski. Po czym skierował się do branży drzewnej, że przed laty nie wsparła leśnictwa, krytycznie odnoszącego się do założeń unijnej Strategii Bioróżnorodności, która teraz nabiera znaczenia i zrozumienia. Lasy też zaczynają mieć problemy z pracownikami i usługami. A jak drewno będzie do pozyskania, a nie będzie go komu pozyskać, to nie będzie dostępne.  

Rafał Szefler, dyrektor Biura PIGPD przekonywał, że branż aktywnie ustosunkowała się do projektu Strategii Bioróżnorodności, kierując wiele uwag i uczestnicząc w licznych spotkaniach.

 

Pasjonująca okazała się część warsztatowa Forum, w jego drugim dniu.

Najpierw Ilona Olsztyńska z SGS Polska przybliżyła zasady potwierdzenia zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw i produktów drzewnych w systemach certyfikacji. Społeczno-ekonomiczny aspekt zarządzania ma doprowadzić do tego, że stan obecny ziemi zostanie przekazany następnym pokoleniom bez zmiany. W Agendzie na Rzecz Zrównoważonego Rozwoju 2030 znajduje się 17 celi, podzielonych na 5 podgrup, gdzie jedna grupa nazywa się Planeta. Zasygnalizowała, że EUTR ewoluuje w kierunku EUDR, które ma obowiązywać od 2025 roku w UE i nie będzie odnosiło się wyłącznie do drewna, bo wiele lasów jest przeznaczanych na produkcję soi czy oleju palmowego lub innych upraw, więc będzie odnosiło się też do innych produktów. Przedstawiła też dostępne certyfikaty i sposoby ich uzyskania.

Temat certyfikacji omawiali też Karolina Tymorek, dyrektorka krajowa FSC i Marek Rzońca, koordynator FSC ds. leśnictwa, obszernie omawiając miejsce systemu FSC w gospodarce leśnej i w gospodarce łańcucha dostaw. Bardzo dokładnie opisano wieloletni przebieg rewizji standardu gospodarki leśnej dla Polski, prowadzony według ogólnych, międzynarodowych wytycznych, który wciąż jest w procesie konsultacji, ponieważ zaszła konieczność jego wydłużenia i sformułowania projektu standardu przez Techniczną Grupę Roboczą, która przekazała w maju do FSC końcowy projekt standardu.

– Chcemy, by standard był opublikowany w tym roku, ale potem będzie 3-miesięczny okres na zapoznanie się z nim instytucji certyfikujących -mówił Marek Rzońca, – Jest szansa, że zacznie obowiązywać od marca 2024 roku, ale będzie jednocześnie roczny okres funkcjonowania starego i nowego standardu., ale kolejne audyty będą prowadzone według nowego systemu.

Ale czy ten system nadal będzie funkcjonował w polskich Lasach Państwowych?

Przez prawie 25 lat miały go lasy w prawie wszystkich dyrekcjach, poza RDLP Krosno. Ale od kilku miesięcy, kolejne dyrekcje wypowiadają umowy z FSC, co bardzo niepokoi przemysł drzewny. Nie będzie mógł swoich produktów oznaczać logo FSC, jeśli w łańcuchu dostaw zabranie najważniejszego ogniwa – drewna certyfikowanego w systemie FSC.

Podczas Forum swoje stanowiska w tej sprawie przedłożyli przedstawiciele DGLP, FSC, PIGPD oraz zainteresowani przedsiębiorcy. FSC wydało nawet jesienią 2022 roku odstępstwo dla LP, żeby utrzymać dialog, polegające na zwolnieniu z obowiązku podpisania najnowszej wersji umowy licencyjnej przy wznawianiu certyfikacji, bo jest obowiązek jej podpisywania przy każdym wznawianiu certyfikacji co 5 lat. Z tego odstępstwa skorzystały dyrekcje w Szczecinku i w Pile, ale ta druga następnie wypowiedziała umowę licencyjną. Jeszcze w tym roku tracą ważność certyfikaty w RDLP Olsztyn i Wrocław, a w przyszłym roku w kolejnych czterech dyrekcjach. Zapowiedziano podczas Forum kolejne rozmowy między kierownictwami FSC i DGLP. Na rezultaty czekają nabywcy drewna z LP, albowiem badania konsumenckie wykazują, że FSC jest najbardziej popularnym systemem i dobrze, żeby nadal polskie produkty drzewne były oferowane z logo FSC, a 56 spotkań zespołu opracowującego nowy standard nie poszły na marne.

Uczestnicy Forum mogli też z zasadami certyfikacji w systemie PEFC w przemyśle drzewnym i gospodarce leśnej, przedstawionej przez dr inż. Krzysztofa Jodłowskiego, przewodniczącego PEFC Polska. Ten system jest administrowany przez Instytut Badawczy Leśnictwa, który ma umowę z PEFC International z 2009 roku. Przejął ją od SITLiD. PEFC założona została w Paryżu przez 11 krajów, w odpowiedzi na specyficzne wymagania małych, rodzinnych właścicieli lasów. 55 krajów należy, a 47 ma zatwierdzone systemy certyfikacji. W świecie 13 proc. lasów jest objętych tą certyfikacją, a w Polsce 7,2 mln ha, w 17 dyrekcjach regionalnych. 366 firm ma certyfikat łańcucha dostaw PEFC. Zapytano, ile czasu potrzeba na pozyskanie PEFC przez firmy, jeśli LP odstąpią od systemu FSC?

– Praktycznie w ciągu jednego – półtora roku, żeby wszyscy mieli podwójną certyfikacje – stwierdził Krzysztof Jodłowski, Mamy 14 umów z jednostkami certyfikującymi.

Ostatnim punktem programu Forum była prezentacja „Ślad węglowy w przemyśle drzewnym” przedstawiona przez Annę Rozkosz, CEO Qualia Lab, prezesa Zarządu Polskiej Rady Śladu Węglowego. Omówiła ona metodyki kalkulacji śladu węglowego, kalkulacje śladu węglowego w aspekcie łańcucha dostaw oraz cyklu życia produktu SCOPE III, a także założenia projektu dyrektywy w sprawie należytej staranności przedsiębiorstw w obszarze zrównoważonego rozwoju, która wyznacza nowe obowiązki nałożone na firmy, które będą zobligowane do sprawdzania swoich całych łańcuchów dostaw pod kątem identyfikowania ich wpływu na środowisko oraz przestrzegania praw człowieka, w tym praw pracowniczych.

Przez pojęcie „Ślad węglowy” rozumie się całkowitą emisję gazów cieplarnianych, spowodowaną bezpośrednio lub pośrednio przez osobę, organizację, wydarzenie lub produkt i jest wyrażana jako ekwiwalent dwutlenku węgla. Odpowiada za wszystkie sześć emisji gazów cieplarnianych – dwutlenek węgla, metan, podtlenek azotu, wodorofluorowęglowodory, perfluorowęglowodory i szęściofluorek siarki. Gazy cieplarniane przelicza się na tonę ekwiwalentu dwutlenku węgla.

Monitorowanie i raportowanie emisji GHG prowadzone jest na kilku różnych poziomach Przedsiębiorcy sami określają granice i zakres, dla jakiego liczą ślad węglowy, ale praktycznie „od kołyski do grobu”. Oceny cyklu życia i ślady węglowe są wykonywane zgodnie ze standardowymi i uznanymi międzynarodowo metodami, takimi jak ISO 14000 i PAS 2060. Poza tym ważne jest, aby korzystać z wiarygodnych danych, aby osiągnąć spójne i przejrzyste wyniki

 

Z obu konferencyjnych dni drugiej edycji bardzo udanego Forum Przemysłu Drzewnego można było wyciągnąć wniosek, że działając wspólnie, zarówno branża leśna jak i drzewna stają się silniejsze. Łączy je pozyskanie drewna, a dzieli to, w jaki sposób są oceniane za swoją działalność. Kolejne spotkanie zaplanowano na czerwiec 2024 roku.

 

Relacja z pierwszej części FPD 2023 dostępna jest pod linkiem: https://powermeetings.eu/lesny-lancuch-wartosci-wspolne-ryzyko-interesy-odpowiedzialnosc-relacja-fpd-2023/

 

A relacja wideo i zdjęciowa oraz wszelkie szczegóły Forum znaleźć można pod linkiem: https://powermeetings.eu/forum-przemyslu-drzewnego/

 

Msz pytania o kolejną edycję Forum? Zapraszam do kontaktu:

Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80

e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Leśny łańcuch wartości to wspólne ryzyko, wspólne interesy i wspólne odpowiedzialności – Relacja z FPD 2023

 

Dominującym motywem II FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO, zorganizowanego w czerwcu w Warszawie przez powermeetings.eu, pod patronatem honorowym Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz Lasów Państwowych, we współpracy z kilkudziesięcioma firmami i organizacjami branżowymi oraz mediami związanymi z leśnictwem i przemysłem drzewnym był temat „Łączy nas drewno”, Uczestnikami Forum byli więc przedstawiciele Lasów Państwowych i lasów prywatnych oraz przedsiębiorcy drzewni, reprezentujący wszystkie gałęzie przemysłu drzewnego.

Po otwarciu konferencji i powitaniu gości przez Renatę Kałużną, dyrektora zarządzającego powermeetings.eu, w ramach wystąpień inauguracyjnych list powitalny wiceministra Edwarda Siarki z Ministerstwa Klimatu i Środowiska odczytał Janusz Łogożny, zastępca dyrektora Departamentu Leśnictwa i Łowiectwa w tymże ministerstwie. Podkreślono w nim rolę branży drzewnej i leśnej, której roczne wpływy budżetowe są na poziomie 30 miliardów złotych, a cały sektor zatrudnia łącznie 345 000 osób. Polskie zasoby leśne i surowcowe są jednymi z większych w Europie, co czyni nas konkurencyjnymi na rynkach światowych, zaś najważniejszym przejawem działalności sektora drzewnego jest funkcja produkcyjna, bazująca na naturalnym, odnawialnym surowcu. Minister wyraził opinie, że przeszkodą w rozwoju przemysłu drzewnego może okazać się polityka klimatyczna, która dąży do ograniczania pozyskania drewna. Może to prowadzić do zachwiana równowagi pomiędzy potrzebą ochrony przyrody i zasobów a potrzebami społecznymi i rozwojem kraju. Stwierdził, że w dyskusjach ze środowiskiem ekologów mało podkreślany jest fakt, że przemysł drzewny produkując wyroby z drewna przyczynia się do redukcji dwutlenku węgla. Są to wyroby o długim cyklu życia, które mogą podlegać recyklingowi, zatrzymując emisję CO2 do atmosfery.

W imieniu Ministerstwa Rozwoju i Technologii zabrała głos podsekretarz stanu Kamila Król, która podkreśliła znaczenie branży drzewnej i innowacyjności. Udział 6,5. proc w PKB, a udział w produkcji całego przemysłu przetwórczego, który stanowi 9 proc. i daje zatrudnienie w 40 000 firm, najlepiej to potwierdza. W 2021 roku wartość eksportu sięgnęła 17 mld euro, a największą pozycją eksportową są nadal meble, Silna pozycja rynkowa przemysłu drzewnego jest efektem znaczących krajowych zasobów surowcowych. Poinformowała, że ministerstwo pracuje nad mechanizmami wsparcia umożliwiającymi sprostanie wyzwaniom jakie niesie ze sobą aktualna sytuacja gospodarcza. W tym kontekście życzyła odważnego patrzenia w przyszłość.

W imieniu Józefa Kubicy – Patrona Honorowego Forum wystąpił Jan Tabor zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej DGLP, stwierdzając, iż postrzega uczestników Forum jako pełen wachlarz sektora związanego z drewnem. Dlatego jest to dobre forum do rozmowy o pozyskaniu drewna, o prawnych ograniczeniach w tym zakresie, o potrzebie zaktywizowania właścicieli prywatnych lasów i ożywieniu tam gospodarki leśnej, żeby wykorzystać tkwiące w nich rezerwy surowcowe, w związku z jego deficytem. Stwierdził, że obie strony bez siebie nie mogą żyć, i obie bo odnoszą korzyści, choć dzielą różnice interesów, a sytuacja gospodarcza i wojna w Ukrainie mają wpływ na podaż surowca drzewnego dla naszych zakładów.

 

 

Pierwszą sesję: Łączy nas surowiec drzewny, w całości poświęcono prezentacjom przedstawicieli Dyrekcji Generalnej LP oraz Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej.

O biznesowym i niebiznesowym charakterze działalności Lasów Państwowych mówił Paweł Boski, naczelnik Biura Marketingu DGLP. Odniósł się do licznych wystąpień przemysłu drzewnego w sprawie zasad sprzedaży drewna, w kontekście współpracy w opracowaniu nowych zasad na rok 2024 i następne. Poinformował, że LP też odczuwają dekoniunkturę. Ceny drewna na II półrocze już spadły. Są problemy z usługami realizowanymi przez ZUL-e, ze względu na wzrost kosztów usług. Mniejsze firmy kupujące drewno ratują sytuację, bo lepiej dają sobie radę na rynku.

Z bardzo rozbudowaną prezentacją o różnorodności biologicznej, o leśnictwie, drewnie, biogospodarce, certyfikacji, czyli o różnorodności oczekiwań a możliwościach ich realizacji wystąpił Damian Zieliński z DGLP. Zwrócił uwagę na warunki naturalne w Europie, które są niezwykle różnorodne. Połączenie form ukształtowania powierzchni, klimatu, gleb, świata organicznego stworzyło przychylne środowisko naturalne, które przyczyniło się do wczesnego zasiedlenia tego lądu, jego gospodarczego wykorzystania i stworzenia cywilizacji nazywanej europejską. To powoduje, że w naszym kraju możliwe było pozyskanie 42,3 mln m3 drewna w 2022 r., natomiast w ciągu minionych 25 lat podaż drewna z LP wzrosła o 100 %, bez szkody dla środowiska. Służy temu trwale zrównoważona gospodarka leśna, czyli działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysoką produkcyjność oraz potencjał regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów. Lasy w Europie i Ameryce Północnej są w dobrej kondycji zdrowotnej, a ich zasobność i powierzchnia rosną! Jest to wynik właściwej, ugruntowanej prawnie polityki leśnej państw na tych kontynentach. Praktyki zarządzania stosowane w europejskim leśnictwie państwowym wyraźnie pokazują, że funkcje ekologiczne ekosystemów leśnych i różnorodność biologiczna mogą być utrzymane w zagospodarowanych lasach wraz ze wszystkimi innymi funkcjami.

Autor prezentacji przedstawił także program ochrony i zwiększania zasobów wodnych, modernizacji oraz przywracania wartości użytkowych obiektów małej retencji na gruntach będących w zarządzie PGL LP w latach 2023-2030. Odniósł się też do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udostępniania na rynku unijnym i wywozu z Unii niektórych towarów i produktów związanych z wylesianiem i degradacją lasów. Stwierdził, że użyte w rozporządzeniu definicje dają możliwość ich nadinterpretacji, powodują wzrost obciążeń administracyjnych i finansowych po stronie instytucji państwowych

Zajął też stanowisko w sprawie certyfikacji powierzchni leśnych. Jego zdaniem jest dobrowolna certyfikacja gospodarki leśnej, ale przyjęcie reguł certyfikacyjnych nie może być niezgodne z ustalonym porządkiem prawnym. W praktyce certyfikacja leśna i certyfikacja łańcucha dostaw to dwie różne certyfikacje! Certyfikacja leśna to certyfikacja procesu a certyfikacja łańcucha dostaw to certyfikacja produktu. Lasy Państwowe certyfikują gospodarkę leśną, czyli proces od nasiona/sadzonki przez zabiegi pielęgnacyjne lasu do pozyskanie surowca drzewnego.

Zdecydował się też na porównanie systemów FSC i PEFC. Jego zdaniem system FSC ogranicza podaż drewna na rynek, wprowadza dodatkowe ograniczenia i obowiązki, nie jest powszechny w leśnictwie UE, natomiast PEFC nie ogranicza podaży drewna na rynek, jest zgodny z prawodawstwem Polski i UE w zakresie leśnictwa oraz bardzo powszechny leśnictwie UE

Zapowiedział także, że nowe regulacje w zakresie zagospodarowania lasów o zwiększonej funkcji społecznej będą wchodziły stopniowo wraz z nowymi planami urządzenia lasu. Każdego roku plany powstają dla około 40 nadleśnictw. Obligatoryjne konsultacje społeczne wynikające z przepisów prawa w trakcie tworzenia projektu planu urządzenia lasu powinny być uzupełnione dialogiem społecznym, prowadzonym z udziałem wszystkich zainteresowanych stron.

Z dużym zainteresowaniem spotkało się wystąpienie Witolda Cichowicza z DGLP poświęcone polityce informacyjnej Lasów Państwowych w zakresie sprzedaży drewna w latach 2012-2023. Zmieniała się ona w kolejnych latach, szczególnie po uruchomieniu Portalu Leśno-Drzewnego. Od 2015 roku dostępne są informacje o sprzedaży wybranych grup sortymentów w nadleśnictwach na stronie Portalu Leśno-Drzewnego. Ukazywał się też obszerny raport, który zniknął w 2020 roku, ale po interwencji PIGPD jest znowu dostępny. W 2022 roku został udoskonalony, bo zmieniło się podejście kierownictwa DGLP do ujawniania danych o sprzedaży drewna. Wiele zmieniło się w rezultacie postulatów nabywców drewna. Przykładem jest zapowiedź premiery na Forum najnowszej postaci raportu „Wyniki sprzedaży surowca na aukcjach internetowych w serwisie e-drewno”.

– Tego typu informacje – mówił Witold Cichowicz, który przygotowuje te dane – stwarzają dobrą platformy porozumienia, żeby prowadzić merytoryczną dyskusję leśników i przemysłu drzewnego. Problemem jest tylko dostęp do pełnych informacji o nabywcach drewna, żeby można było przeprowadzać odpowiednie klasyfikacje grup nabywców i ich zakupów. Dane GUS z tym zakresie są dalece niepełne i opóźnione, co wypacza końcowe wnioski.

Z przedstawionej liczba kontrahentów realizujących umowy sprzedaży drewna w Lasach Państwowych w latach 2013-2023 wynika, że w tym okresie liczba klientów zmalała z 7378 do 6795, szczególnie w grupie nabywających do 5 000 m3 surowca w ciągu roku. Z analizy wynika, że 6-8 klientów kupuje rocznie ponad pół miliona m3 drewna, około 30 firm kupuje od 100 do 500 tys. m3.  Zakupy w przedziale 10-50 tys. m3 realizuje 406 nabywców, a od 5-10 tys -515 a najwięcej jest kupujących od tysiąca do pięciu tysięcy m3 drewna. Najwięksi klienci kupują rocznie 9 mln m3 drewna, grupa od 100 do 500 tys. – 7 mln m3, od 50 do 100 tys.- 2,2 mln m3 a od 10 do 50 tys. – 8 mln m3, od 5-10 10 tys. – 3,5 mln m3, a te najmniejsze – 1000-5000 – prawie 5 mln m3. Zatem ośmiu nabywców kupuje 25 proc. surowca, 27 – 20 proc., 33 – 6 proc. 406 – 22 proc, i 2049 – 13 proc. surowca. Okazuje się ponadto, że w okresie 10-letnim tylko 4110 klientów corocznie kupowało drewno, co pokrywa się z liczbą przedsiębiorstw uczestniczących w zakupie przez portal. Okresowo kupowało 416 nabywców. W 2022 roku zakupu dokonały dwie firmy zarejestrowane w portalu, z których jedna istnieje od 1993 roku i zajmuje się produkcją mebli i po raz pierwszy zakupiła 21 m3, a inna – też produkcja mebli, od 2010 roku, nie dokonywała żadnych zakupów detalicznych czy na umowę, tylko na e-drewno w 2022 r. zakupiła 100 m3 dębu wielkowymiarowego. W 2022 roku 68 klientów nabyło w sumie 50 % surowca, z czego połowę kupiło tylko 8 nabywców. To ilustruje jak różne mogą być interesy klientów, nabywców drewna, których mają zadowolić jednolite zasady sprzedaży drewna. Stąd zadowolenie jednych grup i narzekania innych.

Sporo cyfr i wyliczeń zaprezentował także Bożydar Neroj z Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Sękocinie Starym, przestawiając wyzwania planowania urządzeniowego w leśnictwie w kontekście obserwowanej zmiany klimatu, oddziaływania społecznego oraz zmieniającego się otoczenia prawnego. Omówił on najnowsze zmiany stanu lasów w Polsce, potrzebę nowelizacji instrukcji urządzania lasu w warunkach postępujących zmian klimatu i udziału społeczeństwa, zmieniające się otoczenie prawne leśnictwa. Dokonał tez analizy zmian stanu lasów na podstawie Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu za okres 2018-2022. Wynika z niej, że czeka nas fluktuacja dostępności i jakości drewna. W zarządzie Lasów Państwowych jest 2 068 087 992 m3 drewna, w zarządzie parków narodowych – 73 062 064 m3, w lasach prywatnych 477 933 269 m3. Ogółem 2 678 345 605 m3. Oznacza to, że na każdym hektarze lasów państwowych mamy 290 m3 drewna a w prywatnych – 267 m3.

– Do niedawna ta różnica była większa, ale maleje różnica zasobów drewna w lasach państwowych i prywatnych, bo lasy państwowe są coraz starsze – tłumaczył prelegent. – Z 2 300 mln m3 drewna na pniu dzisiaj mamy 2678 mln m3. Co roku przybywało ponad 30 mln m3 drewna, W minionych czterech latach drastycznie spadła wielkość zmieniających się zasobów. Zasoby w LP na poziomie 2,6 mld m3 utrzymywały się od 3 lat, a w tym roku skurczyły się. Więcej drzew wycięto i zamarło, niż przyrosło! Natomiast w lasach prywatnych zasoby wzrastają.

Rośnie ilość drewna martwego w lasach od 2015 roku. Jest go już prawie dwukrotnie więcej. W LP widoczny jest dramatyczny spadek przyrostu bieżącego, który jest uzasadniony, bo wynika ze struktury wiekowej naszych drzewostanów. Mamy więcej lasów starszych. Przeciętny wiek winien wynosić 50 lat, a mamy 54 lat. Lasy starsze są zaś narażone na różne choroby. Lasy prywatne to średnia wieku – 44 lata.

– Generalnie przegrywamy walkę z klimatem – stwierdził Bożydar Neroj. – Zmiany są tak szybkie, że nikt w Europie nie nadąża. Ponadto, zrębowy system zagospodarowania lasami stosowany od 200 lat powoli przestaje się sprawdzać przy tych zmianach. Stąd postulowana nowelizacja instrukcji urządzania lasu w warunkach postępujących zmian klimatu i większego udziału społeczeństwa. Jest propozycja nowego podziału gospodarstw leśnych na specjalne, oddziaływania społecznego, lasów stabilnych – zrębowe, przerębowo–zrębowe, przerębowe, lasów niestabilnych, co wiąże się z określeniem wielkości gospodarstwa, zadań i potrzeb odbudowy po inwentaryzacji, ale z odpowiednim wyprzedzeniem

Wyrok TSUE z 2 marca 2023 r.   dotyczy dwóch spraw:

1) wprowadzenia do polskiego prawa przepisu, zgodnie z którym gospodarka leśna prowadzona w oparciu o wymogi dobrej praktyki nie narusza przepisów dotyczących ochrony przyrody;

2) dostępu do sądów organizacjom ochrony środowiska, a tym samym możliwości zaskarżania decyzji zatwierdzających plany urządzenia lasu.

Trzeba też uwzględnić zmieniające się otoczenie prawne, takie jak Europejski Zielony Ład, Strategia UE na rzecz bioróżnorodności i Strategia leśna UE.

Generalnie obserwowane trendy zmian stanu lasu są coraz istotniejsze i powtarzają scenariusze obserwowane w innych krajach Europy a zaburzenia klimatyczne wywierają coraz większy wpływ na lasy i sposób planowania oraz prowadzenia gospodarki leśnej. Dotychczasowe praktyki wymagają dostosowania do zmian klimatu i potrzeb interesariuszy (zarówno przemysłu jak i społeczeństwa i ochrony przyrody). Należy brać pod uwagę możliwy scenariusz nierównomiernego pozyskania drewna, zarówno co do wielkości, jak i struktury, bo większe może być użytkowanie sanitarne. Ponadto, spełnianie wymagań prawnych i oczekiwań wobec leśnictwa jest coraz większym wyzwaniem w planowaniu urządzeniowym.

 

 

Po tej ogromnej porcji informacji, prezentacji trendów i zamierzeń, kolejnym punktem programu Forum był panel dyskusyjny „Surowiec drzewny w biznesie i w LP – co nas dzieli a co nas łączy”, którego moderatorem była Renata Kałużna. Uczestniczyli w nim: Paweł Boski, Piotr Poziomski, prezydent Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego, Mariusz Stachowicz, prezes Zarządu, Quercus, członek Zarządu, Tartak Napiwoda, Zygmunt Stanula, wiceprezes Zarządu, Stelmet, Stefan Traczyk, prezes Stowarzyszenia Leśników i Właścicieli Lasów oraz Rafał Zubkowicz, kierownik Wydziału Komunikacji Społecznej DGLP.

– Mieliśmy dwa lata tłuste, ale z dniem wybuchu wojny w Ukrainie, program ogrodowy urwał się i pogłębia się –  skomentował aktualną sytuację branży drzewnej Zbigniew Stanula. – Do listopada ubiegłego roku palety drewniane sprzedawały się dobrze, ale w tej chwili jest zapaść. Spadek zamówień spowodował obniżkę cen – ze 120 zł, do 35 zł. Przemysł meblowy jest w recesji, podobnie jak budowlanka i powiązana z branżą budowlaną i meblową branża producentów płyt drewnopochodnych. Nadzieją jest perspektywa zakończenia wojny w Ukrainie. Ale wówczas może brakować drewna.

– Rzeczywiście, jest źle, jest recesja – przyznał Piotr Poziomski. – Staramy się nie wypaść z rynków.

Paweł Boski też potwierdził: odczuwamy dekoniunkturę. Widzimy, że odbiorcy rezygnują z surowca zakupionego na aukcjach na I półrocze.

– Zatem co łączy branże, co dzieli? – zapytała moderatorka. – Czy system sprzedaży drewna na kolejne lata to uwzględni? Czy obecny system utrudnia?

Mariusz Stachowicz stwierdził: jest zjazd do dołu, z wysokiej górki w okresie pandemii – dla jednych grup i po pandemii – dla drugich grup. Zdawaliśmy sobie sprawę, że tak dobrze nie będzie zawsze i nadejdzie korekta. Od 2007 roku portal leśno-drzewny powoduje, że wszyscy kupujący drewno są równoważnym uczestnikiem postępowania sprzedażowego. Ten system jest sprawiedliwy. W tartaku Napiwoda przerabiamy rocznie około 80 000 m3 drewna wielkowymiarowego i nie mamy problemów z jego zakupem. Uważam, że im mniej jest zmian, tym lepiej. Cieszy zapowiedź, że mają być zasady na dłuższy horyzont czasowy bez zmian.

Piotr Poziomski: z waloru wielkiego dostawcy surowca drzewnego, nie do końca jesteśmy w stanie skorzystać ze względu na nieelastyczne struktury cenowe. Natomiast jestem zwolennikiem przynależności każdej firmy do stowarzyszenia branżowego, które powinny mieć określony wpływ na politykę wpływającą na daną branżę. Teraz jesteśmy pozbawieni tego wpływu. Wciąż nie jesteśmy ustawowym partnerem dla dostawcy surowca i dla polityków.

– Tylko kto naciska klawiaturę i winduje ceny drewna? – ripostował Mariusz Stachowicz. – Kto kupuje od handlarzy drewno? My, przedsiębiorcy! Eksportu drewna nie dokonują leśnicy. Natomiast upolitycznienie leśnictwa nie sprzyja mu w przekazie społecznym. Leśnicy mają obecnie nie najlepszy odbiór społeczny, który przenosi się na producentów drzewnych.

– My, jako leśnicy, działamy w trudnym obszarze uczuć, i odczucia emocjonalnego – odpowiadał Paweł Borski. – Obywatel chodząc po lesie nie zdaje sobie sprawy, że chodzą po lesie gospodarczym! Każde wycięte drzewo łączy się z uczuciami, a nie z planem pozyskania surowca.

Stefan Traczyk mówił, że idea izb leśnych, integrujących prywatnych właścicieli ma spowodował uwolnienie ogromnego potencjału około 5 mln m3 drewna, które można by corocznie pozyskać.

– Tylko, że drewno z lasów prywatnych nie ma certyfikatów i jest trudne do przerobienia – ripostował Mariusz Stachowicz. – Przemysł jest w łańcuchu certyfikacji. A drugi problem to rozdrobnienie lasów prywatnych. Ponadto, uważam, że kary umowne za nieodbieranie wylicytowanego surowca są słuszne. Przecież uczestniczyli w kreowaniu wysokiej ceny, po czym uznali, że im nie opłaci się zakup i dziękują za surowiec. Myślę również, że wadium jest za niskie.

– Nie możemy lekceważyć kwestii finansowych między branżami – mówił Piotr Poziomski. – Musimy zarabiać, żeby płacić za surowiec. Ceny drewna muszą być zrównoważone i racjonalne, żeby dawały nam przewagę na rynku. Tymczasem nie ma transparentności w sprawie finansów LP. Łączy nas pozyskanie drewna, a dzieli to, w jaki sposób jesteśmy oceniani za działalność.

 

 

Po panelu uczestnicy Forum mogli w pierwszej jego części wysłuchać jeszcze on-line wypowiedzi Piotra Borkowskiego, dyrektora wykonawczego Europejskiego Stowarzyszenia Lasów Państwowych EUSTAFOR, będącego głosem europejskiego leśnictwa we wszystkich procesach politycznych, które dotyczą spraw leśnych i gospodarki leśnej. Stowarzyszenie skupia 37 organizacji z 26 państw.

Dyrektor przedstawił strategię leśną UE do 2030 r. i jej wpływ na leśnictwo europejskie, zajmujące 56 mln. ha lasów, w których przyrost roczny wynosi ok. 200 mln m3, a roczny etat – około157 mln m3.Zatrudnia łącznie około 130 000 osób.

Dużą część wystąpienia poświęcił promocji TZGL i wielofunkcyjnego leśnictwa, europejskiemu Zielonemu Ładowi, będącym najważniejszym nurtem polityki we wszystkich sektorach gospodarki dla osiągniecia klimatycznej neutralności UE do 2050 r. Współczesne wyzwania to kryzysy: klimatyczny, przyrodniczy i demograficzny oraz niezrównoważone korzystanie z zasobów planety.

Nowe prawo klimatyczne musi zawierać strategie: adaptacji lasów do zmian klimatu, ochrony różnorodności biologicznej oraz plan odbudowy i wiążące cele obejmujące nowy system zarządzania różnorodnością biologiczną. Nowa Strategia Leśna musi być podporządkowana celom klimatycznym i ochrony przyrody. Neutralna klimatycznie Europa to nie tylko mitygowanie zmian klimatycznych, ale również potrzeba adaptacji. Z jednej strony lasy to ostoja przyrody I różnorodności biologicznej, ale jednocześnie dąży się do szerokiego zastosowanie drewna jako podstawy zielonej gospodarki i defosylizacji Europy. Cele klimatyczne są tożsame z ambitnymi celami ochrony i odtwarzania przyrody, bo lasy to najłatwiejszy sposób ich osiągnięcia, ale wymagają natychmiastowej odbudowy i ochrony. Dlatego lasy i leśnictwo, dotychczas pozostające w kompetencji państw członkowskich, stały się obiektem zainteresowania UE, głównie jako przedmiot, a nie podmiot.

Po obszernym zaprezentowaniu działań organów UE, dyrektor zaprezentował nasuwające się wnioski bliskie EUSTAFOR-owi. Uważa się, że Zielony Ład utrwala fragmentację leśnictwa w UE, zwiększając tym samym złożoność, niespójność i sprzeczności dotyczące lasów i gospodarki leśnej. Polityki sektorowe nie formułują swych celów odnoszących się do leśnictwa wielofunkcyjnego, w związku z czym preferują niektóre wartości lasów kosztem innych. Realizacja celów w zakresie neutralności klimatycznej i różnorodności biologicznej bez należytego uwzględnienia potrzeb w zakresie przystosowania lasów do zmian klimatu i aspektów społeczno-gospodarczych może prowadzić do poważnych konsekwencji dla odporności i produktywności lasów, a nawet zamierania na dużą skalę. Natomiast ryzyko ograniczenia pozyskiwania drewna ze względu na ochronę różnorodności biologicznej na dużą skalę będzie miało wpływ na podaż drewna i kondycję ekonomiczną całego łańcucha wartości lasów.

Istnieje też potrzeba solidnego unijnego systemu monitorowania i informacji o lasach, który opierałby się na krajowych systemach zbierania danych o lasach, połączonych z zastosowaniem obserwacji zdalnej oraz ze zharmonizowanymi definicjami. Cele i przyszłe wykorzystanie informacji o lasach muszą opierać się na przejrzystości, wzajemnym zaufaniu i porozumieniu politycznym między UE, państwami członkowskimi i odpowiednimi zainteresowanymi stronami. Wszak leśny łańcuch wartości oznacza wspólne ryzyko, wspólne interesy i wspólne odpowiedzialności.

 

O bieżących wyzwaniach w branży drzewnej, panelu dyskusyjnym oraz części warsztatowej w kolejnej części podsumowania pod linkiem: https://powermeetings.eu/dzialajac-wspolnie-stajemy-sie-silniejsi-wnioski-z-forum-przemyslu-drzewnego-2023/

 

A relacja wideo i zdjęciowa oraz wszelkie szczegóły Forum znaleźć można pod linkiem: https://powermeetings.eu/forum-przemyslu-drzewnego/

Msz pytania o kolejną edycję Forum? Zapraszam do kontaktu:

Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80

e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Łączy nas drewno

 

Branża drzewna to w Polsce jedna z bardziej znaczących gałęzi przemysłu, bo krajowe firmy skutecznie umacniają w Europie swoją pozycję w zakresie wielu specjalizacji. W unijnym przetwórstwie wiodące miejsce zajmują producenci stolarki budowlanej, podłóg drewnianych, opakowań drewnianych oraz płyt drewnopochodnych no i przede wszystkim meblarstwa. Wyroby są różne, ale wszystkie segmenty rynku drzewnego łączy surowiec drzewny!

Surowiec wyjściowy do dalszego, zróżnicowanego przetwórstwa jest w dużej mierze krajowy, od głównego dostawcy – Lasów Państwowych. Niezwykle zasadne zatem jest organizowanie FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO, podczas którego przedstawiciele wszystkich sektorów mogą spotkać się z leśnikami, żeby ustosunkować się do bieżącej sytuacji na rynku drewna i przetwórstwa drzewnego, do wyzwań stojących przed sektorem leśnym, usługami leśnymi, przemysłem tartacznym i meblowym, ale też wypowiedzieć się w sprawie bioróżnorodności i zrównoważonej gospodarki leśnej oraz planów urządzania lasów.

Platformę takiej wymiany informacji i stanowisk stworzy II edycja FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO, którą powermeetings.eu organizuje w dniach 20-21 czerwca 2023 w Warszawie.

W stosunku do poprzedniego roku, sytuacja krajowego przemysłu drzewnego, znacząco się zmieniła. Kryzys na rynku budowlanym i na rynkach z nim związanych, spowodował od połowy zeszłego roku spadek popytu na tarcicę, podłogi, stolarkę budowlaną i wszelkiego rodzaju opakowania, głównie palety. I choć w tym roku odnotowuje się niższe koszty zakupu drewna, to głównym problemem pozostaje złagodzenie obecnego kryzysu popytowego. Przemysł podejmuje działania ograniczające uciążliwości z tytułu barier podażowych, ale istotne w tych działaniach jest wsparcie Lasów Państwowych. Te zaś mają swoje wyzwania, związane m.in. z certyfikacją drewna oraz z rozporządzeniami Unii Europejskiej przeciwdziałającymi wylesianiu i przez to ograniczającymi pozyskanie drewna, także w polskich lasach.

Dlatego biznesowy i niebiznesowy charakter działalności Lasów Państwowych ma być jednym z tematów w konferencyjnym programie. Drugim, równie istotnym, ma być bioróżnorodność i zrównoważona gospodarka leśna. To sprawy ważne dla przyszłości krajowego przemysłu drzewnego. Główny odbiorca drewna nie może pozostawać obojętnym na zagrożenia z tytułu znacznego ograniczania pozyskania surowca drzewnego. Jego głos jako branży zapewniającej kilkaset tysięcy miejsc pracy i prawie 3% udział w wartości produkcji sprzedanej polskiego przetwórstwa przemysłowego, oraz mającej istotny wpływ na europejską podaż produktów drzewnych, może mieć znaczenie w rozstrzygnięciach Unii Europejskiej i władz krajowych.

Przemysł drzewny i leśnictwo są nierozłącznie związani i od siebie uzależnieni. Dochody ze sprzedaży drewna pozwalają na racjonalne gospodarowanie lasami, a przerób surowca przez krajowych producentów ma wpływ na krajowe PKB. Dlatego przedsiębiorcy wciąż apelują do leśników i rządowych polityków o wsparcie w zakresie racjonalnej polityki sprzedaży drewna. Ale jednocześnie muszą w swoich planach uwzględniać plany urządzania lasów na kolejne lata, przygotowane i prezentowane podczas Forum przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej.

Tartakom, producentom płyt drewnopochodnych, sklejek, opakowań, zakładom usług leśnych, firmom dostarczającym technologię oraz wyroby drzewne – domy, stolarkę otworową, materiały podłogowe, zrębki i pellet oraz inne produkty drzewne, mocno także doskwierają wysokie stopy procentowe kredytów oraz obecny poziom inflacji, więc jedna z sesji Forum poświęcona zostanie bieżącym wyzwaniom w branży drzewnej. Zabiorą głos przedstawiciele sektora tartacznego, produkcji płyt drewnopochodnych, pelletu, ale też usług leśnych, czy meblarstwa.

– Można spodziewać się ożywionej wymiany poglądów także w czasie panelu dyskusyjnego o wyzwaniach w branży drzewnej – mówi Renata Kałużna, dyrektor zarządzający powermeetings.eu. – Wezmą w nim udział przedstawiciele LP, PIGPD, Koalicji na Rzecz Drewna, stowarzyszeń branżowych – meble, płyty drewnopochodne, papiernicy. Na pewno sformułują swoje oczekiwania, interesujące dla leśników, przedstawicieli firm kupujących, przetwarzających i dostarczających drewno, zakładów usług leśnych, producentów materiałów drzewnych i surowców, gotowych wyrobów, ale także dostawców maszyn i technologii dla tej branży. Zaprosiliśmy na Forum przedstawicieli różnych branż, których łączy drewno i którzy wspólnie mogą współdziałać, zmagając się z obecnymi, licznymi wyzwaniami dla krajowej branży drzewnej. Istotną częścią Forum będzie drugiego dnia część warsztatowa poświęcona certyfikacji w przemyśle drzewnym, głównie FSC i PEFC oraz na temat śladu węglowego dla produktów drzewnych, prowadzone przez ekspertkę z zakresu innowacji, technologii energetycznych oraz zrównoważonego rozwoju.

Patronami Forum są m.in. Lasy Państwowe, Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli, Stowarzyszenie Papierników Polskich, Stowarzyszenie Leśników i Właścicieli Lasów, Polski Związek Pracodawców Leśnych, Związek Producentów Europalet UIC oraz Stowarzyszenie Dom Drewniany.

– Chcemy, żeby Forum Przemysłu Drzewnego było niezależnym miejscem do dyskusji na temat dalszego sprawnego funkcjonowania branży, a to za sprawą udziału w spotkaniu całego przekroju rynku – dodaje Renata Kałużna. – Przedsiębiorcy powinni więc skorzystać z zaproszenia na to Forum, gdyż na wiele pytań i wątpliwości będzie można uzyskać odpowiedzi po prezentacjach oraz podczas spotkań networkingowych od przedstawicieli Lasów Państwowych, stowarzyszeń branżowych oraz menedżerów firm i grup produkcyjnych, handlowych i zakupowych. Zachodzą istotne zmiany na europejskim rynku drzewnym, więc warto wysłuchać ekspertów, żeby przemyśleć strategię działań swoich firm i branż, jak również przygotować się na nieuniknione zmiany m.in. w oparciu o informacje uzyskane w kuluarach Forum od kolegów z szeroko pojętej branży drzewnej.

 


 

FPD 2023 to druga edycja jedynego konferencyjno-networkingowego wydarzenia w PL dedykowanego dla całego przekroju rynku – firm skupionych wokół surowca drzewnego i wykorzystujących drewno w swojej działalności.

Brzmi ciekawie❓ Ty też możesz do nas dołączyć 20 i 21 czerwca w Warszawie i wziąć udział w strategicznym spotkaniu podejmującym dyskusje na temat przyszłości branży drzewnej w Polsce – bo #ŁączyNasDrewno 🔝

>> Sprawdź szczegóły i potwierdź swój udział w Forum<<<

 

Jak było na pierwszej edycji ❓ Obejrzyj relację z FPD 2022 ⤵⤵⤵


 

Nasze Forum to idealne połączenie merytoryki z networkingiem branży – zatem oprócz zdobywania wiedzy uczestnicy mogą utrwalać dotychczasowe oraz budować nowe relacje biznesowe, a to za sprawą obecności całego przekroju rynku – branż skupionych wokół surowca drzewnego, a m.in.:

➡ lasów państwowych i prywatnych

➡ firm kupujących, przetwarzających i dostarczających drewno

➡ tartaków

➡ zakładów usług leśnych

➡ przemysłu: płytowego, meblowego, celulozowo-papierniczego, opakowaniowego, paletowego

➡ producentów domów drewnianych, podłóg, drzwi i okien

➡ producentów biomasy i pelletu oraz firm przetwarzających surowiec drzewny na cele energetyczne i ciepłownicze

➡ firm dostarczających innowacyjne rozwiązania i technologie

➡ firm dostarczających wiedzę, narzędzia i urządzenia służące optymalizacji kosztów i zużycia mediów, a głównie energii elektrycznej

➡ firm certyfikujących, transportowych, doradczych

➡ i innych skupionych wokół surowca drzewnego, w tym dostarczających usługi dla przemysłu drzewnego

 

>>Potwierdź swoją obecność na FPD 2023<<

 

 

DLACZEGO WARTO DO NAS DOŁĄCZYĆ

Forum stwarza doskonałą okazję do spotkań, wymiany doświadczeń i nawiązania nowych relacji biznesowych z najważniejszymi przedstawicielami branży – którzy będą dostępni w jednym miejscu i czasie. 

 

CO ZYSKASZ BIORĄC UDZIAŁ W FORUM

➡ Przede wszystkim: Swój cenny czas!
– dostępność wielu przedstawicieli branży w jednym miejscu z pewnością pozwoli zaoszczędzić Twój czas oraz przebyte kilometry, które musiałbyś poświecić na dojazd na kolejne spotkania.

➡ Spotkasz się z przedstawicielami branży!

➡ Zdobędziesz lub uzupełnisz swoją wiedzę

➡ Zbudujesz nowe i utrwalisz dotychczasowe relacje biznesowe

➡ Poznasz najnowsze trendy

➡ Porozmawiasz o biznesie w sprzyjających warunkach

➡ Dowiesz się co inni robią w tym zakresie w jakim Ty działasz

Zatem obecność obowiązkowa 👍

 

W programie FDP2023 między innymi:

👉 Najważniejsze aktualności z branży

👉 Doświadczenia przedstawicieli rynku

👉 Kolacja networkingowa

👉 Dyskusja panelowa

👉 Warsztaty 

 

Najlepszy networking, wiedza i merytoryka na najwyższym poziomie
= Forum Przemysłu Drzewnego powermeetings.eu❗

 

Dołącz do nas 20 i 21 czerwca 2023 w Warszawie
i bądź tam gdzie spotyka się branża<<

 

Szczegóły i rejestracja pod linkiem: https://powermeetings.eu/forum-przemyslu-drzewnego/

Pytania? Zapraszam do kontaktu:

Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80

e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Niewykorzystane możliwości lasów prywatnych

 

W Polsce czy to w Lasach Państwowych, czy to prywatnych czynności gospodarcze związane z prowadzeniem gospodarki leśnej wykonywane są w oparciu o dokumentację urządzeniową sporządzaną dla danej jednostki raz na 10 lat. Jednym z elementów tej dokumentacji są określone wskazówki gospodarcze w tym zaplanowana ilość drewna możliwa do pozyskania bez szkody dla ekosystemów leśnych.

Plany te zapewniają pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. A to z kolei zapewnia ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania. W Lasach Państwowych obowiązek wykonywania zadań związanych z realizacją planu urządzania lasu zapewnia decyzja Ministra Klimatu i Środowiska, która zatwierdza taki plan.

 

 

W lasach prywatnych brak jest jednostek, które by odpowiadały za realizację zapisów Uproszczonych Planów Urządzenia Lasu (dalej UPUL). Starostwa Powiatowe prowadzą nadzór nad gospodarką leśną w lasach prywatnych ale nie są odpowiedzialne za realizację tych wskazań. Realizacja  zadań (zapisanych w UPUL) w dużej mierze zależy od dobrej woli właścicieli lasów.

Jednym z zagadnień poruszanych podczas IV Konferencji Naukowej „Lasy Prywatne w Polsce” będzie przedstawienie, jak w praktyce w lasach prywatnych wygląda realizacja zapisów UPUL. Temat ten, na podstawie wieloletniego doświadczenia wynikającego ze świadczenia usług z zakresu tworzenia UPUL, nadzoru nad lasami oraz prowadzenie gospodarki leśnej w imieniu właścicieli, przedstawi Bogusław Popis.

W trakcie swojej prezentacji odpowie na kilka pytań, a m.in.:

  • Na czym polega różnica pomiędzy prowadzeniem gospodarki leśnej w Lasach Państwowych i prywatnych?
  • Z czego ta różnica wynika?
  • Jaka jest świadomość właścicieli co do obowiązków i korzyści płynących z faktu, że jest się właścicielem lasu?
  • Czy obecny stan prawny pomaga w realizacji zadań z zakresu prowadzenia gospodarki leśnej?
  • Jak obecny stan prawny wpływa na realizację zadań z zakresu prowadzenia gospodarki leśnej w lasach prywatnych?

Prawidłowo prowadzona gospodarka leśna wymaga systematycznych przedsięwzięć pielęgnacyjnych, ochronnych, pozyskaniowych, a na końcu wprowadzenia nowego pokolenia lasu, zachowując jego ciągłość i trwałość tak, aby można było osiągać określone efekty przyrodnicze, społeczne i gospodarcze. Ale czy praktyka potwierdza, że jest to do osiągnięcia przy obecnych rozwiązaniach prawnych? Zważywszy, że stosunkowo niewielka część właścicieli prywatnych areałów leśnych wykonuje zaplanowane w UPUL zabiegi gospodarcze. Przy okazji rodzi się kolejne pytanie, czy  Państwo Polskie stać na to aby wydawać środki na tworzenie dokumentacji UPUL, następnie nadzór nad realizacją tych zadań? Uwzględniając fakt dowolności właścicieli lasów odnośnie wykonania czy też nie wykonania zaplanowanych zabiegów? Może warto policzyć wartość utraconych korzyści związanych z nie zrealizowanymi pracami? Poprzez nie dostarczenie gospodarce określonej, możliwej (wynikającej z zapisów UPUL) do uzyskania, ilości drewna, który jest surowcem bardzo cennym i co bardzo ważne surowcem odnawialnym.

Podczas konferencyjnej prelekcji autor planuje przedstawić swoje propozycje rozwiązań organizacyjnych i prawnych, służących w jego ocenie racjonalnej gospodarce w lasach prywatnych.

Tematyka racjonalnej gospodarki leśnej wydaje się atrakcyjna dla właścicieli lasów prywatnych, którzy mogą już zgłaszać swoje uczestnictwo w konferencji, organizowanej przez Stowarzyszenie Leśników i Właścicieli Lasów we współpracy z powermeetings.eu, pozyskując wiedzę i możliwości czerpania korzyści z leśnych nieruchomości, zagospodarowywanych przez specjalistyczne firmy. Oczekując określonych zachowań, organy państwowe powinny tworzyć warunki nie tylko egzekwowania zobowiązań, ale też wspierania ich realizacji przez dopuszczenie i popularyzowanie firm zajmujących się realizacją planów urządzania lasu. Warto przy tym poznać korzyści z takiej współpracy i nawiązać kontakty podczas konferencji.

Pan Józef Kubica – Dyrektor Generalny Lasów Państwowych objął Patronat Honorowy nad konferencją.

 

Szczegóły konferencji i możliwość rejestracji dostępne są pod linkiem: https://powermeetings.eu/konferencja-lasy-prywatne-w-polsce/

 


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Ważne, lecz niedoceniane lasy prywatne

 

Jedną z misji Stowarzyszenia Leśników i Właścicieli Lasów, jest podnoszenie świadomości społeczeństwa dotyczącej lasów prywatnych w Polsce. Stowarzyszenie skupia się głównie na aktywności wspomagającej środowisko leśników i właścicieli lasów, a w szczególności działań na rzecz integracji oraz reintegracji zawodowej i społecznej tych środowisk.

Od kilku lat Stowarzyszenie jest organizatorem cyklu konferencji naukowych pt.: „Lasy prywatne w Polsce”, których celem jest przybliżenie zagadnień związanych ze stanem oraz potencjałem lasów prywatnych w naszym kraju.

Pan Józef Kubica – Dyrektor Generalny Lasów Państwowych objął konferencję Patronatem Honorowym.

 

 

Tegoroczna Konferencja, przygotowywana przez Stowarzyszenie we współpracy z profesjonalnym Partnerem jakim jest powermeetings.eu, odbędzie się w dniach 1-2 czerwca w Katowicach i będzie połączona z wręczeniem nagrody im. Kazimierza Szeptyckiego, która jest corocznie przyznawana przez Kapitułę za wybitne zasługi na rzecz lasów prywatnych w Polsce.

Kazimierza Szeptyckiego uważamy za patrona polskich lasów prywatnych, ze względu na jego zasługi na rzecz organizacji i zagospodarowania polskich lasów – mówi dr inż. Stefan Traczyk, prezes Stowarzyszenia Leśników i Właścicieli Lasów. – Kazimierz Szeptycki na początku XX-wieku był prezesem Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego i posłem do parlamentu Austro-Węgier. Pracował wtedy m.in. nad powstającą ustawą leśną. Nagrodą Jego imienia od paru lat honorujemy osoby wspierające lasy prywatne korzystnymi dla nich decyzjami. W minionym roku laureatem został Krzysztof Fabera, starosta nowotarski, który zarządza jednym z największych terenów lasów prywatnych w Polsce. Z jego inicjatywy przygotowano dokumentację uproszczonych planów urządzania lasów dla wszystkich nadzorowanych lasów prywatnych. Jest także bardzo skuteczny w pozyskiwaniu środków na zalesienia nieużytków i gruntów leśnych. Nazwisko kolejnego laureata, czyli osoby lub instytucji wykazującej duże zaangażowanie w temacie problematyki lasów prywatnych w Polsce poznany pierwszego dnia Konferencji, podczas uroczystości wręczenia statuetki nagrody im. Kazimierza Szeptyckiego.

W części merytorycznej Konferencji wygłoszone zostaną referaty naukowe o lasach prywatnych w Polsce, o przygotowywanej ustawie dotyczącej powołania Izb Leśnych, która powinna znacząco polepszyć sytuację polskich lasów prywatnych oraz ich właścicieli. Stan prawny lasów na gruntach prywatnych omówi mecenas Marek Geszprycha, a społeczny i ekonomiczny aspekt lasów prywatnych omówi dr hab. Piotr Gołos. O istotnym problemie dokumentacji urządzeniowej w lasach prywatnych będzie natomiast mówił Bogusław Popis, przedstawiając obecny stan tego typu dokumentacji.

W programie spotkania przewidziano również dłuższy panel naukowo-dyskusyjny z udziałem uczestników Konferencji oraz wieczorne spotkanie networkingowe.

Atrakcją drugiego dnia konferencji będzie wizyta terenowa w lasach i obiektach Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych Katowice.

Spodziewamy się dużego zainteresowania Konferencją ze strony leśników oraz właścicieli lasów prywatnych z całej Polski, którzy są żywo zainteresowani projektem ustawy o Izbach Leśnych – mówi Stefan Traczyk. – Projekt stosownej ustawy przygotował mecenas Marek Geszprych, który z pewnością podzieli się swoją merytoryczną wiedzą w tym zakresie. Spodziewamy się obecności zaproszonych przedstawicieli władz centralnych i samorządowych, co będzie okazją omówienia zadań publicznych realizowanych przez nasze Stowarzyszenie, którego zadaniem statutowym jest również działalność wspomagającą przedsiębiorczość, rozwój gospodarczy i naukowy oraz oświatowy.

Jako organizacja społeczna wspieramy oraz upowszechniamy nowe rozwiązania gospodarcze i techniczne w dziedzinie leśnictwa i drzewnictwa. Prowadzimy doradztwo oraz fachowe wsparcie dla właścicieli lasów.

Honorowanie kolejnych osób i instytucji działających na rzecz podnoszenia świadomości społeczeństwa dotyczącej lasów prywatnych w Polsce wpływa na dostrzeganie ważności tego zasobu w krajowej gospodarce leśnej. Trzeba również pamiętać, że unijna strategia leśna dotyczy także właścicieli lasów prywatnych. Tymczasem niedawny raport Najwyższej Izby Kontroli wskazuje na braki związane z nadzorem nad lasami prywatnymi w Polsce. Jest wiele do zrobienia w zakresie świadomości właścicieli i ich możliwości. Niewątpliwie problemem jest rozdrobnienie gruntów i presja związana z inwestycjami.  Izby Leśne poprawiłyby sprawowanie nadzoru oraz zarządzanie lasami prywatnej własności. Izby w swych założeniach miałyby być wsparciem starostw w prowadzaniu nadzoru, a także zwiększyłyby dochody Skarbu Państwa i właścicieli.

Powołanie Izb Leśnych, będących reprezentacją właścicieli lasów prywatnych oraz formą grup producenckich, jest ważnym postulatem Stowarzyszenia Leśników i Właścicieli Lasów. Katowicka konferencja adresowana jest nie tylko do członków, ale do wszystkich właścicieli lasów i podmiotów związanych gospodarką leśną – włączając tu także Lasy Państwowe, będące Patronem wydarzenia. Lasy prywatne zajmują jedną piątą powierzchni krajowego zasobu leśnego, jednak dobrze zarządzane mogą stanowić istotne źródło surowca drzewnego i dochodów dla ich właścicieli oraz przemysłu drzewnego.

Szczegóły konferencji i możliwość rejestracji dostępne są pod linkiem: https://powermeetings.eu/konferencja-lasy-prywatne-w-polsce/

SLiWL


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Eksperci pomogą przemyśleć strategię działań firm i branż drzewnych

Ponieważ szeroki zakres tematów interesujących branżę leśną i drzewną, poruszonych podczas pierwszego Forum Przemysłu Drzewnego, które odbyło się w Warszawie w dniach 21 i 22 czerwca, ubiegłego roku, okazał się być interesujący dla każdego ze 150 uczestników, którzy wyrażali wolę uczestnictwa w kolejnym, tak sprawnie zorganizowanym spotkaniu, powermeetings.eu organizuje II edycję FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO, która odbędzie się w dniach 20-21 czerwca 2023 w Warszawie i skoncentrowana będzie na tematyce rynku drewna, jego potencjale, cenach, prognozach, oraz tak aktualnych sprawach jak certyfikacja lasów i produktów drzewnych.

Uczestnicy zeszłorocznego Forum dowiedzieli się, że pozyskanie drewna w 2030 roku może łącznie wynieść 51,4 mln m3, w tym ponad 44 mln m3 z Lasów Państwowych. Tylko czy taka prognoza Janusza Dawidziuka, dyrektora Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, pozostaje aktualna wobec kolejnych decyzji organów Unii Europejskiej dotyczących ochrony środowiska i klimatu? Wiemy, że nie grozi nam wylesianie, albowiem pozyskanie drewna odbywa się na podstawie 10 – letnich planów, tylko czy nadal zależeć one będą od decyzji jednostek LP? Projektowana nowelizacja Ustawy o lasach przewiduje możliwość zaskarżenia planu urządzenia lasu na drodze postępowania sądowo-administracyjnego. Prawo do zaskarżenia planu przysługiwałoby organizacji ekologicznej, jeżeli prowadzi ona działalność statutową w zakresie ochrony środowiska lub ochrony przyrody przez minimum dwanaście miesięcy przed dniem wniesienia skargi oraz Rzecznikowi Praw Obywatelskich. Prawo do wniesienia skargi na zatwierdzenie uproszczonego planu przysługiwałoby również właścicielowi lasu. Zdaniem autorów projektu nowelizacja ma na celu usunięcie sprzeczności prawa polskiego z prawem Unii Europejskiej, które dotyczy braku zapewnienia możliwości zaskarżenia przed sądem przez organizacje ochrony środowiska planów urządzenia lasu, co jest niezgodne z postanowieniami Konwencji z 25 czerwca 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska. Wg opinii niektórych środowisk w obecnej sytuacji sposób prowadzenia gospodarki leśnej w Polsce pozostaje bez właściwej kontroli. Natomiast gwarancją adekwatnej kontroli miałby być udział organizacji ekologicznych oraz Rzecznika Praw Obywatelskich reprezentujących w postępowaniu stronę społeczną.

Jak na te propozycje zapatruje się przemysł drzewny, zabiegający o utrzymanie certyfikacji FSC przez regionalne dyrekcje Lasów Państwowych? Swoje problemy ma także krajowy sektor, skupiony w Stowarzyszeniu Leśników i Właścicieli Lasów, które pracuje nad nowelizacją ustawy o izbach rolniczych, aby wprowadzić w tej ustawie konkretne zapisy o izbach leśnych. Uważa się, że ustawodawstwo ogranicza wykorzystanie potencjału lasów prywatnych w Polsce, szczególnie w zakresie dostaw drewna wielkowymiarowego. które też wymagają usprawnienia.

Wciąż aktualnym tematem jest certyfikacja wyrobów drzewnych i potwierdzenie zgodności z regulacjami prawnymi oraz dobrowolnymi systemami. Wg niektórych odbiorców drewna brak certyfikowanego surowca drzewnego może spowodować utratę zagranicznych nabywców, w szczególności sieci handlowych. Co pogorszy i tak trudną sytuację branży drzewnej, trwającą od połowy zeszłego roku, ze względu na wysokie koszty nabycia surowca drzewnego, energii, płac oraz zobowiązań finansowych. A ponadto, pomimo restrykcji na produkty drzewne z Rosji i Białorusi – podobno wciąż trafiają one do Polski i krajów europejskich. Niektóre produkty konkurują cenowo z wyrobami krajowych wytwórców.

Tartakom, producentom płyt drewnopochodnych, sklejek, opakowań, zakładom usług leśnych, firmom dostarczających technologię oraz wyroby drzewne – domy, stolarkę otworową, materiały podłogowe, zrębki i pelety oraz inne produkty drzewne, mocno także doskwierają podwyżki stóp procentowych oraz rekordowy poziom inflacji.

Przygotowywany program prezentacji i tematy wystąpień na pewno zainteresuje leśników, właścicieli lasów prywatnych, przedstawicieli firm kupujących, przetwarzających i dostarczających drewno, zakładów usług leśnych, producentów materiałów drzewnych i surowców, gotowych wyrobów, ale także dostawców maszyn i technologii dla tej branży. Powinni więc skorzystać z zaproszenia na to Forum, gdyż na wiele pytań i wątpliwości będzie można uzyskać odpowiedzi po prezentacjach oraz podczas spotkań networkingowych od przedstawicieli Lasów Państwowych, stowarzyszeń branżowych oraz menedżerów firm i grup produkcyjnych, handlowych i zakupowych.

Istotną częścią Forum będzie dyskusja panelowa, a drugiego dnia – warsztaty prowadzone przez ekspertkę z zakresu innowacji, technologii energetycznych oraz zrównoważonego rozwoju.

Ponieważ w najbliższych miesiącach, a może i latach zajdą istotne zmiany na europejskim rynku drzewnym, warto wysłuchać ekspertów, żeby przemyśleć strategię działań swoich firm i branż. Taką płaszczyznę inspiracji i wymiany poglądów oraz sformułowania postulatów stwarza Forum Przemysłu Drzewnego, na które są już przyjmowane zapisy udziału stacjonarnego w Warszawie. 

Po więcej informacji o Forum oraz do rejestracji zapraszamy na www: https://powermeetings.eu/forum-przemyslu-drzewnego/ 


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Rząd przyjął nowelizację ustawy o OZE

Rada Ministrów zatwierdziła projekt kompleksowej nowelizacji ustawy o OZE, która wprowadza wiele nowych przepisów dla rynku zielonej energii. Wcześniej rząd przyjął również nowelizację Prawa energetycznego z szeregiem nowości dla OZE. W efekcie wkrótce w krajowym prawie dla energetyki odnawialnej pojawi się sporo zmian. Niektóre będą rewolucyjne.



Rząd wczoraj przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, który został przygotowany przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska (MKiŚ).

Duży projekt nowelizacji ustawy o OZE, o roboczym numerze UC99, ma zapewnić wdrożenie do polskiego prawa przepisów unijnej dyrektywy o odnawialnych źródłach energii 2018/2001 (dyrektywa RED II), w czym nasz kraj jest już mocno spóźniony.

W nowym projekcie nowelizacji ustawy o OZE przepisy mające wdrożyć postanowienia RED II obejmują nowe regulacje w zakresie:

  • odnawialnego ciepłownictwa i chłodnictwa,
  • systemu gwarancji pochodzenia,
  • utworzenia Krajowego Punktu Kontaktowego OZE,
  • uproszczenia procedur administracyjnych,
  • wprowadzenia modelu handlu energią określanego jako peer-to-peer.

Nowe przepisy nie ograniczają się jednak tylko do transpozycji do krajowego prawa regulacji dyrektywy RED II. Znajdziemy w nich także m.in. nowe zasady wsparcia produkcji energii z instalacji OZE po modernizacji, a także z tych, dla których skończy się 15-letni, podstawowy okres wsparcia.

Biogaz i biometan

Sporo miejsca w projekcie UC99 poświęcono przepisom, które mają zapoczątkować rozwój w naszym kraju rynku biometanu. Nowe regulacje mają zachęcić inwestorów do podejmowania decyzji związanych z budową instalacji do wytwarzania biometanu. Dotyczy to także rozbudowy i przebudowy istniejących sieci gazowych pod kątem umożliwienia zatłaczania biometanu.

W projekcie ustawy została uwzględniona definicja biometanu. Obejmuje ona gaz uzyskany z biogazu, biogazu rolniczego lub wodoru odnawialnego, którego parametry jakościowe określone będą w odrębnych przepisach, właściwych dla końcowego wykorzystania tego paliwa gazowego lub przyjętego sposobu transportu. Projekt ustawy w tym zakresie wskazuje możliwość wprowadzania go do sieci gazowych, jak również (coraz powszechniej stosowany) transport środkami innymi niż sieci gazowe, a także bezpośrednie wykorzystanie do tankowania pojazdów silnikowych, bez konieczności transportu biometanu z miejsca jego wytworzenia.

Ponadto, aby biometan mógł być wprowadzany do sieci dystrybucyjnych lub przesyłowych gazu ziemnego, będzie musiał spełniać wymagania jakościowe, które zostaną określone w Prawie energetycznym. Także definicja paliw gazowych zawarta w Prawie energetycznym zostanie rozszerzona o biometan.

UC99 określa także zasady wykonywania działalności w zakresie wytwarzania biogazu i biometanu. Będzie to działalność regulowana, której prowadzenie będzie wymagało wpisu do jawnego rejestru wytwórców biogazu prowadzonego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE).

Projekt ustawy przewiduje odejście od systemu wsparcia dla biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej w postaci świadectw pochodzenia biogazu rolniczego.



Wsparcie dla klastrów energii

Nowe prawo ma wprowadzić regulacje, które w końcu pozwolą na szerszy rozwój klastrów energii. Ten model działalności został wprowadzony do ustawy o OZE już w 2016 roku, a w Polsce formalnie działa kilkadziesiąt klastrów energii, które uzyskały rządowe certyfikaty. Jednak w praktyce inwestycje w klastrach nie są rozwijane – między innymi z powodu braku mechanizmów zapewniających atrakcyjność inwestycji w tym modelu.

Mają to zmienić nowe preferencje, które pojawiły się w UC99. Zaproponowany w projekcie system wsparcia odnosi się do ilości energii odnawialnej wytworzonej przez strony porozumienia klastra energii – wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, a następnie pobranej z tej sieci w celu jej zużycia przez strony porozumienia tego klastra energii dla danej godziny okresu rozliczeniowego. W tym zakresie zaproponowano zwolnienie z opłaty OZE, opłaty kogeneracyjnej, akcyzy oraz obowiązków związanych ze świadectwami pochodzenia i świadectwami efektywności energetycznej.

Działalność klastrów ma wymagać wpisu do specjalnego rejestru prowadzonego przez Prezesa URE, a koordynatorzy klastra będą musieli co roku składać sprawozdania ze swojej działalności. Brak takich sprawozdań lub złożenie niepełnych dokumentów będzie grozić karami finansowymi (nawet 1000 zł za każdy 1 MW zainstalowany w klastrze).

Dwa etapy rozwoju klastrów

Mechanizm wsparcia dla klastrów będzie mieć charakter czasowy i wdrażany będzie w dwóch etapach. Pierwszy okres potrwa do 31 grudnia 2026 roku. Proponowane przepisy przewidują, że co najmniej 30 proc. energii wytwarzanej i wprowadzanej do sieci przez strony porozumienia klastra energii będzie musiało pochodzić z OZE. Łączna moc instalacji zainstalowanych w klastrze energii nie może przekraczać 100 MW i ma umożliwiać pokrycie w ciągu roku nie mniej niż 40 proc. łącznego rocznego zapotrzebowania stron porozumienia klastra energii. Ponadto łączna moc magazynów energii stron porozumienia klastra energii powinna wynosić co najmniej 2 proc. łącznej mocy zainstalowanej instalacji wytwórczych w tym klastrze energii.

W drugim etapie wymagania zostaną zwiększone. Od 1 stycznia 2027 roku wsparcie będzie przysługiwać tym klastrom energii, które wykażą, że co najmniej 50 proc. energii wytwarzanej i wprowadzanej do sieci pochodzi z OZE, a łączna moc zainstalowanych instalacji w klastrze nie przekracza 100 MW energii elektrycznej oraz umożliwia pokrycie w ciągu roku w każdej godzinie nie mniej niż 50 proc. łącznych dostaw do stron porozumienia klastra energii w zakresie energii elektrycznej. Ponadto konieczne będzie posiadanie łącznej mocy magazynów energii na poziomie 5 proc. łącznej mocy zainstalowanej instalacji wytwórczych w danym klastrze energii.

Dla klastrów przewidziane zostały również dodatkowe korzyści dotyczące kosztów usług dystrybucji. Ich wysokość zależeć ma od ilości energii elektrycznej pobranej przez członków klastra energii, tj. składnika zmiennego stawki sieciowej i stawki jakościowej, i uzależniona będzie od spełnienia warunków w zakresie osiągnięcia odpowiedniego poziomu zużycia własnego dla danej godziny okresu rozliczeniowego. Wysokość współczynnika wysokości kosztów powiązana została z poziomem zużycia własnego – wynosi on maksymalnie 75 proc. wartości kosztów.



Więcej zielonego ciepła

Dzięki nowym przepisom zwiększona ma zostać rola odnawialnych źródeł energii w ciepłownictwie i chłodnictwie (dyrektywa RED II nakłada na kraje UE obowiązek stopniowego zwiększania wykorzystania zielonej energii w tych obszarach).

Doprecyzowane zostaną przepisy dotyczące pierwszeństwa zakupu ciepła ze źródeł odnawialnych i instalacji termicznego przekształcania odpadów, a także ciepła odpadowego.

Ponadto wprowadzona zostanie możliwość wydawania i rozliczania gwarancji pochodzenia ciepła i chłodu z OZE w celu wypromowania i zainteresowania ekologicznymi sposobami wytwarzania ciepła.

Krajowy Punkt Kontaktowy OZE

Projekt nowelizacji ustawy o OZE uwzględnia także kolejne przepisy zawarte w dyrektywie RED II. Chodzi o utworzenie tzw. Krajowego Punktu Kontaktowego OZE. Ma to być platforma wiedzy na temat etapów procesu inwestycyjnego związanego z budową odnawialnych źródeł energii.

Krajowy Punkt Kontaktowy OZE ma działać w formie online, a za jego prowadzenie będzie odpowiedzialne Ministerstwo Klimatu i Środowiska.

Umowy PPA

Projekt UC99 obejmuje także doprecyzowanie zasad zawierania umów PPA – zakładających sprzedaż energii odnawialnej za pośrednictwem publicznych sieci, jak i bezpośrednio do odbiorcy.

Projektowane przepisy nakładają na wytwórcę energii OZE, który zawarł umowę PPA, obowiązek przekazania informacji o najważniejszych warunkach tej umowy do Prezesa URE.

Prosumenci w modelu peer-to-peer

Nowe przepisy wprowadzają także rewolucyjny model sprzedaży energii między prosumentami – działającymi samodzielnie lub za pośrednictwem koncentratorów (agregatorów).

Handel energią na zasadzie peer-to-peer (P2P) stanowi element nowego modelu działania systemu elektroenergetycznego, który bazuje na wymianie energii między dwoma lub większą liczbą tzw. rówieśników, a w konsekwencji na stałym i krótkoterminowym przełączaniu się odbiorców między różnymi dostawcami.

W pierwszym etapie wdrażania w naszym kraju tego modelu przewidziano możliwości partnerskiego handlu energią elektryczną w odniesieniu do transakcji prowadzonych na linii prosument–prosument, prosument–konsument lub inny podmiot uregulowany przepisami ustawy o OZE oraz ustawy Prawo energetyczne.

Przepisy dotyczące P2P mają wejść w życie później niż większość przepisów z nowego projektu nowelizacji ustawy o OZE – 1 stycznia 2026 roku.

Więcej morskich farm wiatrowych

Nowością w projekcie UC99, o której informuje Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, jest zwiększenie mocy farm wiatrowych, które mają powstać w drugim etapie wsparcia dla offshore. Będzie on bazował na aukcjach, które odbędą się w latach 2025–2031.

W wyniku tych aukcji wsparcie w postaci kontraktów różnicowych zostanie przyznane inwestorom realizującym farmy wiatrowe o łącznej mocy aż 12 GW – a nie 5 GW, jak wcześniej planowano (w pierwszym etapie wsparcia offshore w polskiej części Bałtyku mają powstać morskie farmy wiatrowe o mocy 5,9 GW).

Polsce grożą kary

Nowe przepisy obejmujące wdrożenie do polskiego prawa postanowień unijnej dyrektywy RED II, które znalazły się w projekcie UC99, powinny zostać szybko uchwalone przez parlament i wprowadzone do ustawy o OZE. Dalsza zwłoka w ich wdrożeniu grozi skierowaniem sprawy do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W lutym br. Komisja Europejska skierowała do Polski tzw. uzasadnioną opinię, wskazując na niepełne wdrożenie przez nasz kraj dyrektywy RED II. Bruksela dała wówczas naszemu krajowi dwa miesiące na przyjęcie nowych przepisów, zaznaczając, że jeśli to się nie wydarzy, zgłosi sprawę do TSUE, który będzie mógł nałożyć na Polskę kary finansowe. Na wdrożenie dyrektywy kraje członkowskie miały czas do połowy 2021 roku.

Kolejne zmiany dla inwestorów z rynku OZE

To niejedyne przepisy przyjęte ostatnio przez Radę Ministrów, które wpłyną na rozwój rynku odnawialnych źródeł energii. Przed tygodniem rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy Prawo energetyczne i ustawy o odnawialnych źródłach energii, oznaczony roboczym numerem UC74. Wprowadza on szereg nowości dla krajowego rynku energetycznego – w tym istotnych dla rozwoju OZE.

Ponadto w ubiegłym miesiącu Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji przepisów planistycznych, która istotnie wpłynie na proces przygotowania nowych inwestycji w OZE.

Autor:  Piotr Pająk


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Drewno poużytkowe powinno mieć… drugie życie – relacja z FDP 2023

 

Drewno poużytkowe powinno mieć… drugie życie

 

Już choćby ze względów przeciwpożarowych nie wolno składować drewna poużytkowego na wysypiskach, ani też ze względu na ochronę środowiska spalać w niekontrolowany sposób w zwykłych kotłach – mówił Bogdan Warchoł z firmy Pfleiderer w inauguracyjnym wystąpieniu na pierwszym FORUM DREWNA POUŻYTKOWEGO, które z inicjatywy powermeteings.eu, przy wsparciu firm Kronospan i Silva Recykling – Gospodarzy Honorowych, odbyło się 17-18 kwietnia 2023 w Warszawie. – Drewno poużytkowe, spełniające definicyjne warunki odpadu, którego nie można bezpośrednio wykorzystać ze względu na jego zużycie czy uszkodzenie, powinno jednak podlegać recyklingowi materiałowemu albo zostać unieszkodliwione przez termiczne przekształcenie w energię.


Przechodząc do przeglądu rynku drewna poużytkowego, prelegent zwrócił uwagę, że obecnie w kraju profesjonalną zbiórką drewna poużytkowego zajmuje się 5 firm, posiadających pozwolenie na recykling takiego drewna na własne potrzeby produkcyjne. Niewielkie jego ilości są przetwarzane przy naprawie palet i przy produkcji kompozytowych desek tarasowych. Natomiast są przypadki rozdawania zużytych mebli, palet, rusztowań, więźb dachowych pracownikom na cele opałowe, co nie powinno mieć miejsca. Prawidłowa gospodarka poużytkowym drewnem nakazuje jego sortowanie i przekazanie do ponownego przetworzenia np. na płyty drewnopochodne czy płyty meblowe, żeby nadać im drugie życie w nowym produkcie.

Polska nie należy do europejskich liderów recyklingu odpadów komunalnych, ale zważywszy na ogólny wzrost ich pozyskania, sensowne jest oczekiwanie, że każdego roku możliwe jest zwiększenie skali odzyskanego drewna, przynajmniej o 50 proc, w 2040 roku, w stosunku do 2022 roku. Powinno się bowiem ograniczać przetwarzanie termiczne drewna poużytkowego znajdującego się w odpadach komunalnych, gdyż tak naprawdę nie jest to odzysk a bezpowrotne spalanie. Dużo efektywniejszy, także ekonomicznie opłacalniejszy jest recykling, do którego trafia około 25% surowca zawartego w odpadach komunalnych.

Zdaniem prelegenta powinno się zwiększyć sortowanie gabarytów u źródła, a tymczasem na 2025 rok przesunięto obowiązek segregacji odpadów budowlanych, w których jak się szacuje jest rocznie około 0,5 mln Mg drewna z rozbiórek i remontów. Nie jest również wykorzystywany potencjał drewna z wyeksploatowanych opakowań drewnianych.

Dla ponad 100 uczestników forum interesujące były zestawienia danych potencjalnych ilości drewna poużytkowego z różnych sektorów gospodarki. Jednak wynika z nich, że próby zwiększenia odzysku drewna przez przemysł płyt drewnopochodnych bez wsparcia innych sektorów – komunalnego, budownictwa, przemysłu powoduje tylko wzrost cen tego surowca, który dla użytkownika powinien być tańszy niż drewno z lasu. Powinno być wsparcie w przepisach, zmuszające uczestników rynku do segregacji i odzysku surowców oraz nastąpić odblokowanie wydawania zezwoleń na transgraniczne przemieszczanie pozostałości drzewnych oraz import drewna poużytkowego po procesie R-3, w wyniku, którego traci ono status odpadu, a staje się surowcem produkcyjnym.

Formułując wnioski, prelegent wskazał na nieprzestrzegany, a obowiązujący od 2016 roku zakaz umieszczania na wysypiskach odpadów o kaloryczności powyżej 6 G/Mg, który musi być poddany segregacji albo termicznemu przekształcaniu. Nie powinno się też dopuszczać do przekazywania odpadów drzewnych pracownikom na cele grzewcze oraz zaniżać statystyk dotyczących zawartości drewna w odpadach komunalnych.


O tym, jak można profesjonalnie i zgodnie z prawem zorganizować skup drewna poużytkowego mówił Paweł Hudaniec, kierownik ds. zakupów drewna z recyklingu w Silva Recykling, będącej w Grupie Kronospan. Firma ta obsługuje obecnie 2500 dostawców w całej Polsce, odbierając surowiec z zakładów drzewnych, centrów logistycznych, marketów, firm rozbiórkowych, komunalnych i punktów selektywnej zbiórki odpadów. Ponad 300 specjalistycznych pojazdów oraz 100 aut zrzeszonych przewoźników dowozi poużytkowe surowce drzewne, gromadzone w kontenerach do kilkunastu centrów recyklingowych, gdzie są przygotowywane do produkcyjnego wykorzystania w wyrobie płyt drewnopochodnych. Jest z tej działalności wiele korzyści- oszczędność ograniczonych zasobów naturalnych, oszczędność energii, niższa emisja, tworzenie nowych miejsc pracy, zmniejszenie ilości odpadów na składowiskach, ale też dostrzega się problemy, takie jak niska świadomość społeczeństwa, niska jakość surowca, ograniczenia legislacyjne i brak dostaw z importu.

Szerzej o budowaniu świadomości ekologicznej oraz dofinansowywaniu recyklingu drewna poużytkowego mówiła dr Katarzyna Michniewska, prezes zarządu Eko Cykl Organizacja Odzysku Opakowań, która powstała przed dwudziestu laty, jako jedna z pierwszych organizacji odzysku na polski rynku. Firma przejmuje od przedsiębiorstw ustawowy obowiązek recyklingu odpadów opakowaniowych oraz prowadzenia kampanii edukacyjnych. Prowadzi rejestr BDO, audyty, szkolenia oraz zajmuje się odzyskiem i sprawozdawczością. Doświadczenia wskazują na stwierdzenie, że poziom recyklingu odpadów opakowaniowych będzie w latach 2022-2030 rósł. Eko Cykl dofinansowuje recykling odpadów opakowaniowych, dzięki czemu rokrocznie wprowadzanych jest do wykorzystania około 400 tys. Mg odpadów opakowaniowych z drewna. Są to wyeksploatowane palety, bębny, podkładki, nadstawki, skrzynie transportowe, skrzynki do owoców i warzyw. Dofinansowywane są firmy wytwarzające i przekazujące odpad do recyklingu oraz zbierające odpady i poddające je recyklingowi.

W procesie pozyskiwania drewna poużytkowego istotna jest także ergonomia i optymalizacja składowania oraz jego transportu, o czym mówił Tomasz Legun, dyrektor zarządzający Bergmann Polska, która dostarcza firmom roll-packery, prasokontenery i rotokompaktory. Są to urządzenia zapewniające odpowiednią organizację gromadzenia poużytkowego drewna, eliminujące zagrożenie pożarowe, zapewniające bezpieczeństwo pracownikom przez mechaniczne zagęszczanie drewnianych gabarytów. Wskutek tego uzyskuje się znaczące oszczędności finansowe, w stosunku do tradycyjnych kontenerów, ponieważ w roll-packerach gromadzi się większe ilości surowca, co obniża koszty transportu.

Tak przygotowany wstępnie surowiec jest efektywniej przetwarzany w instalacjach, choćby do termicznego przekształcania drewna poużytkowego firmy Verdo, które przedstawił uczestnikom forum Andrzej Ligenza.


Inną formę wykorzystania drewna poużytkowego omówił Marcin Ferdycz z firmy Egger Biskupiec, omawiając gospodarkę obiegu zamkniętego w drewnie poużytkowym. Ten europejski producent płyt drewnopochodnych współpracuje z ponad 1100 firmami zajmującymi się recyklingiem. Do produkcji płyty wiórowej wykorzystuje się oprócz drewna z zabiegów pielęgnacyjnych w lasach, pozostałości tartaczne – 44 proc. surowca, a także drewno poużytkowe, stanowiące 20 proc, surowca produkcyjnego, z perspektywą zwiększania do 25 proc, w 2025 roku. Niezależna spółka Timberpak zajmuje się recyklingiem drewna poużytkowego. Zbudowała już pierwszy zakład w Starych Gnatowicach k. Warszawy o zdolności przetworzenia 60 000 Mg/rok drewna poużytkowego.

Na kaskadowym wykorzystaniu drewna i pozostałości skoncentrował się Przemysław Ziółkowski z Sonae Aruco Beeskow, wytwarzającej płyty wiórowe, MDF oraz energię elektryczna i cieplną. O ile do produkcji płyty MDF wykorzystuje się głównie drewno okrągłe, to już w płytach wiórowych znaczniejszy jest udział drewna poużytkowego, pozostałości tartacznych i własnych. Natomiast w elektrociepłowni dominującymi surowcami są drewno poużytkowe i odpady własne. Interesującą częścią prezentacji było omówienie podstaw recyklingu pozostałości drewnianych w Niemczech. Rozporządzenie w sprawie drewna poużytkowego definiuje kategorie odpadów drewnianych, ich sortowanie i analizowanie oraz opisuje zastosowanie i odzyskiwanie. Cztery kategorie drewna poużytkowego są przypisane do określonego wykorzystania. Określona jest także grupa drewna poużytkowego nienadająca się do produkcji płyt, np. po pożarze, meble tapicerowane, płyty izolacyjne czy impregnowane wyroby architektury ogrodowej. Inaczej jest także regulowane przemieszczanie odpadów. Spółka Sonae Aruco Beeskow, z portugalskim pochodzeniem planuje utworzenie składu drewna poużytkowego w okolicach Poznania i obecnie tworzy zespół do tego zakładu.

Jak taka gospodarka obiegu zamkniętego jest realizowana w branży paletowej mówił Roman Malicki, prezes PKN EPAL. Ponieważ produkcja palet drewnianych tego poolu jest w Polsce na poziomie 34,5 mln sztuk rocznie i naprawia się 2,7 mln sztuk palet, więc jest to spora baza surowcowa, wykorzystywana choćby do produkcji wsporników paletowych. Pool palet Epal generuje rocznie ok. 160 000 ton drewna do ponownego wykorzystania. W każdych dwóch paletach, z trzech wytworzonych, wykorzystuje się wsporniki z poużytkowego drewna rozdrobnionego, co w pełni zagospodarowuje dostępny jego wolumen. Bliskie już wprowadzenie identyfikowalnej palety EPAL z oznaczeniem QR jeszcze skuteczniej pozwoli śledzić jej los i dalsze wykorzystanie.


Były też na Forum prezentacje o gospodarce obiegu zamkniętego w firmie Velux NM Polska, którą przedstawił Łukasz Rasztar oraz o możliwości dofinansowania inwestycji związanych wykorzystaniem drewna poużytkowego, przedstawione przez Magdalenę Tuszyńską z Metropolis. Natomiast problemy z właściwą oceną jakości i klasyfikacji poużytkowych odpadów drzewnych przeznaczonych do recyklingu przedstawił dr hab. Inż. Wojciech J. Cichy z Centrum Technologii Drewna w Poznaniu.


Ożywiona dyskusję wzbudziły opinie specjalistów podczas panelu dyskusyjnego, prowadzonego przez Małgorzatę Gackowską, redaktor naczelną miesięcznika Meblarstwo – Komponenty i Technologie. Uczestniczyli w niej: Paweł Hudaniec, Marcin Ferdycz, Bogdan Warchoł, Katarzyna Michniewska i Piotr Poziomski, prezydent Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego.


Intensywnych rozmów i różnych poglądów nie zabrakło podczas wieczornego spotkania networkingowego, natomiast następnego dnia odbyły się warsztaty Ślad węglowy dla drewna poużytkowego jako istotny element dekarbonizacji dla organizacji i produktów oraz budowania przewagi konkurencyjnej, które poprowadziła Anna Rozkosz – prezeska Polskiej Rady Śladu Węglowego.

Forum zakończyła debata – okrągły stół drewna poużytkowego – w trakcie, której każdy z uczestników mógł zgłosić swoje wnioski, uwagi i postulaty jakie powinny zostać zgłoszone do odpowiednich władz, aby rynek drewna poużytkowego w Polsce mógł sprawnie się rozwijać.



– Efektem interesującego spotkania były wnioski zgłoszone w trakcie forum przez prowadzących i uczestników – mówiła Renata Kałużna, dyrektor zarządzająca powermeetings.eu. – Jeden z nich dotyczył… dorocznego kontynuowania Forum Drewna Poużytkowego, więc podczas przyszłorocznego spotkania dokonamy analizy realizowanych projektów inwestycyjnych i zmian w prawodawstwie. Cieszy, że w jednym miejscu o wykorzystaniu drewna poużytkowego, o problemach i dokonaniach, planach i oczekiwaniach mogli wypowiedzieć się przedstawiciele firm kupujących, przetwarzających i dostarczających drewno poużytkowe, przemysłu płytowego, opakowaniowego, paletowego, firm zajmujących się odbiorem odpadów w tym drewna poużytkowego od lokalnych społeczności, przetwarzających surowiec drzewny na cele energetyczne, dostawcy technologii i urządzeń, firmy transportowe i logistyczne oraz firmy certyfikujące i doradcze, przedstawiciele nauki, ale także reprezentujący firmy zagraniczne, przybliżające dokonania i rozwiązania stosowane w krajach Unii Europejskiej. Takie spotkania sprzyjają rozwojowi młodej branży, z perspektywami jej szybkiego rozwoju.


Zobacz relację wideo z Forum ⤵⤵⤵


 

Dziękujemy wszystkim prelegentom, partnerom i uczestnikom Forum za tak liczne przybycie i obdarzenie nas zaufaniem – już planujemy dla Was kolejną edycje FDP jak również kolejne ciekawe wydarzenia.

Rozmowy z naszymi uczestnikami utwierdzają nas w przekonaniu, że każde nasze wydarzenie już na stałe wpisuje się w Wasze kalendarze i są nie tylko bardzo ważnymi, ale także obowiązkowymi miejscami spotkań branży – a nasza praca poprzez integrację rynku przynosi same pozytywne efekty biznesowe – zatem do zobaczenia na kolejnej edycji FDP w kwietniu 2024!

 

 

Jesteś zainteresowany udziałem w kolejnej edycji Forum? Zapraszam do kontaktu:

Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80
kom.: +48 505 659 477

e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Priorytetem jest zagospodarowanie potencjału biomasy w sektorze energetyki i ciepłownictwa

 

Co wydarzyło się podczas 12 edycji Forum Biomasy w Olsztynie?

 

Priorytetem jest zagospodarowanie potencjału biomasy 

w sektorze energetyki i ciepłownictwa!

Wykorzystanie potencjału biomasy jest kluczowe dla wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego – stwierdził Ireneusz Zyska, Wiceminister Klimatu i Środowiska w liście do uczestników 12 edycji FORUM BIOMASY I PALIW ALTERNATYWNYCH W CIEPŁOWNICTWIE, ENERGETYCE i PRZEMYŚLE, organizowanego od kilkunastu już lat przez powermeetings.eu, tym razem w Olsztynie. – Forum to od lat najważniejsze i największe wydarzenie w branży biomasy i paliw alternatywnych w trzech sektorach polskiej gospodarki. Stało się istotnym miejscem prezentacji nowych rozwiązań legislacyjnych, nowości technicznych i technologicznych oraz dyskusji dotyczących zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego kraju.

 


 

Sprawa bezpieczeństwa energetycznego zyskała po wybuchu wojny w Ukrainie znaczenie strategiczne – czytała Magdalena Jakubowska, reprezentująca Wydział Regulacji i Mechanizmów Wsparcia OZE w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. – Jednym ze sposobów zaradzenia problemowi jest rozwój zero i niskoemisyjnych źródeł energii. Jeżeli chcemy rozwijać odnawialne źródła energii, to musimy zachować w najbliższych latach wysokosprawne źródła wytwórcze, zapewniające stabilną moc w podstawie systemu energetycznego, takie jak biomasa, biogaz, biometan i inne. Obecnie jednym z priorytetów Ministerstwa Klimatu i Środowiska jest zagospodarowanie potencjału biomasy w sektorze energetyki i ciepłownictwa, co jest związane z polityką transformacji energetycznej.

Doceniając znaczenie biomasy, w 2022 roku powołano zespół ds. zwiększenia udziału zrównoważonej biomasy w krajowym systemie elektroenergetycznym i cieplnym w celu identyfikacji barier rozwoju rynku i przygotowania rekomendacji w zakresie ich zniesienia. Zgromadzono dane z krajowego i światowego rynku biomasy oraz wykonano wiele ekspertyz, stwarzających podstawę prac czterech grup roboczych. Do końca kwietnia zespoły przedstawią rekomendacje, które będą narzędziem ministra klimatu i środowiska w procesie kształtowania rozwiązań legislacyjnych, służących stabilnym warunkom rozwoju rynku i źródeł wytwórczych. Zmiany będą dotyczyć także systemu wsparcia.  Dzięki zwiększeniu roli biomasy zyskujemy zrównoważone źródła energii i ciepła oraz odporność na zmiany ceny paliw na międzynarodowych rynkach. Biomasa, to cenny zasób paliw, który należy zagospodarować. Dlatego ministerstwo będzie promować rozwój rynku biomasy.

Zapowiedzi wiceministra przyjęto oklaskami, albowiem potrzeba branży wsparcia i stabilności w dostawach biomasy i RDF, zaś krajowi rozwiązań legislacyjnych w reakcji na możliwe scenariusze dekarbonizacji ciepłownictwa w Polsce w świetle pakietu Fit For 55, o czym mówiła Katarzyna Dziurska, przewodnicząca zespołu ds. ochrony środowiska Polskiego Towarzystwa Elektrociepłowni Zawodowych, inaugurując cykl prezentacji, poświęconych potencjałowi biomasy i RDF, technologiom, doświadczeniom i perspektywom rozwoju, dobrym praktykom funkcjonowania instalacji biomasowych oraz aktualnym wyzwaniom certyfikacji biomasy i paliw alternatywnych na zgodność z Kryteriami Zrównoważonego Rozwoju dla potrzeb systemu EU ETS.

W kontekście przyszłych wyzwań dla ciepłownictwa, kluczowe będą rozstrzygnięcia w zaproponowanym przez Komisję Europejską pakiecie legislacyjnym Fit For 55, uzupełnionym pakietem RePowerEU. Wprowadzane rozwiązania mają umożliwić Unii Europejskiej osiągnięcie celu redukcji netto emisji gazów cieplarnianych na poziomie co najmniej 55 proc. w 2030 r., a neutralność klimatyczną w 2050 roku. Na kierunki i tempo zmian otoczenia wpływ będą miały cztery opublikowane wnioski legislacyjne w ramach pakietu Fit For 55, dotyczące rewizji dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej kraju, zmiany dyrektyw w zakresie promowania energii ze źródeł odnawialnych, ustanawiającej system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w UE oraz charakterystyki energetycznej budynków. Szczegółowo przedstawiała propozycje Komisji, podejście ogólne Rady Europy oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego, dotyczące owych zmian, z których wynika, że są one bardzo rygorystyczne i podwyższające wskaźniki poprawy efektywności oraz pozbawiające wsparcia przy spalaniu paliw kopalnych oraz wsparcia przy produkcji energii elektrycznej z biomasy leśnej od końca 2026 roku. Kryteria zrównoważonego rozwoju biomasy mają dotyczyć nawet instalacji o mocy od 5 MWh. Proponuje się także zmiany celu udziału OZE w zużyciu energii końcowej brutto nawet do 40-45 proc. w 2030 roku. Ponadto, rozporządzenie w sprawie taksonomii ustanawia nowe ramy zrównoważonego finansowania rynkowego inwestycji w UE, również w sektorze ciepłownictwa systemowego. Za działania uznawane za zrównoważone, bez dodatkowych technicznych kryteriów chce się uznać wytwarzanie energii z wiatru, z użyciem fotowoltaiki, kolektorów słonecznych, kogenerację ze źródeł solarnych, wytwarzanie energii z ciepła odpadowego oraz magazynowanie ciepła z OZE. Samo termiczne przekształcanie odpadów ma być uznane za działalność niezrównoważoną. Przed ciepłownictwem stoi zatem wiele problemów, żeby spełnić oczekiwania dotyczące ograniczenia zmian klimatycznych. Dotyczą one sieci ciepłowniczych, kogeneracji ze źródeł geotermalnych, pomp ciepła czy magazynowania energii. Zgłoszono więc kilka szczegółowych pytań dotyczących działań uznawanych za zrównoważone i niezrównoważone.

 


 

Nie zabrakło ich także w trakcie i po prezentacji Tomasza Majerowskiego z Biura Marketingu DGLP, który mówił o perspektywie dostępności biomasy z lasów państwowych w świetle polityki UE. A nie jest ona dobra w związku z planowanymi przez UE rozwiązaniami dla europejskiego leśnictwa, oznaczającymi spadek pozyskania surowca drzewnego, a w konsekwencji likwidację tysięcy miejsc pracy utrzymywanych przez sektor leśny. Tłumacząc, czym jest użytkowanie lasu, którego tylko częścią jest pozyskiwanie drewna, albowiem istotą pozyskiwania drewna nie jest samo wycinanie drzew, ale realizacja funkcji pielęgnowania i innych celów zagospodarowania lasu. Pozyskiwanie drewna umożliwia prowadzenie gospodarki leśnej, więc ograniczenie pozyskania skutkuje likwidacją miejsc pracy, ograniczeniem ochrony przyrody czy udostępnianiem lasu. Podkreślał, że sektor leśny do 2025 roku przyczyni się do wytworzenia 44,7 mld zł wartości dodanej brutto, co pozwoli wytworzyć i wypłacić gospodarstwom domowym 16,9 mld dochodów netto, pl. Z przygotowanych trzech scenariuszy spadku pozyskania drewna o 10, 20 i 40 proc, wynika, że likwidacji może ulec od 5200 do 19600 stanowisk pracy. Spadek pozyskania drewna o 10 proc. ma spowodować natychmiastową likwidację 4921 zakładów przerobu drewna, a przy 40. proc. spadku – aż 6588, z 7298 punktów przerobu drewna w 2019 roku, pociągając za sobą zmniejszenie zatrudnienia o 200 000 osób. Z wypowiedzi wynikało, że LP nie planują przyrostu sprzedaży sortymentów potencjalnie energetycznych, ani też zwiększenia pozyskania drewna na zasadach samowyrobu.

Wystąpienie wywołało żywą reakcję przedstawicieli firm biomasowych, którzy postulowali lepszą gospodarkę pozostałościami po procesie obróbki ściętych drzew przez harwestery. Od dawna postulują oni, żeby leśnicy zadbali nie tylko o pozyskanie drewna przemysłowego, ale także biomasy energetycznej, która jest wartościowym paliwem.

O potencjalne międzynarodowego rynku biomasy mówiła Dorota Piernicka, przedstawicielka handlowa na polski rynek firmy Brüning Group, która dostarcza rocznie 750 000 ton zrębki drzewnej i drewna poprodukcyjnego, 600 000 to drewna poużytkowego, ale też sporo kory drzewnej i kory ściółkowej. Zatrudnia 250 pracowników, prowadzi współpracę z 1000 dostawców i dostarcza surowiec 270 klientom. Ponad 600 000 ton zrębki jest pochodzenia leśnego. Z analiz firmy wynika, że w europejskiej czołówce producentów zrębki drzewnej są Finlandia, Niemcy, Szwecja Francja i Łotwa, natomiast Polska jest w czołówce… importerów, ustępując tylko Finlandii. Liderem w produkcji peletu są Niemcy, a najwięcej importuje Wielka Brytania, zaś eksportuje – Łotwa. Systematycznie rosną też dostawy biomasy do Europy z Ameryki Południowej, a maleją z Rosji.

O przełamywaniu barier w dostawach biomasy na szybko zmieniającym się rynku mówił też Ronnie Kristensen, menedżer produktów z duńskiej firmy CM Biomass, która po inwazji Rosji na Ukrainę, natychmiast uruchomiła produkcję peletu w kilku zakładach na terenie USA. I dzisiaj ma się czym pochwalić w zakresie przełamywania barier w dostawach biomasy. Sięga też po takie surowce jak łupiny orzecha nerkowca i orzecha palmy oraz pelety z łusek słonecznika, pestki oliwek czy pelety ze słomy. Dostrzega też jeszcze duży potencjał pozyskania dodatkowych ilości biomasy na rynkach Europy, Afryki i obu Ameryk, ale też śledzi transakcje sprzedaży peletu z Rosji do Korei Południowej i Turcji oraz ceny energii oraz peletu na światowych rynkach, które w 2023 roku znacząco spadły w stosunku do poprzednich dwóch lat.

Nie zabrakło podczas tegorocznego Forum ciekawych prezentacji z zakresu techniki i technologii w zakresie przetwarzania biomasy. O systemach wykrywania i gaszenia iskier oraz gorących czarnych cząstek mówił Piotr Mielczarek z Firefly Poland. Rozwiązanie szwedzkiego producenta łączy systemy prewencyjne i ochronne dla maksymalnego bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Akurat w przetwórstwie biomasy występuje zazwyczaj wysoka temperatura i wystarczająca energia, które są źródłami zapłonu. Detektory wykrywają iskry i gorące cząstki, skutecznie je gasząc, bez ryzyka fałszywych detekcji.

 


 

O technologiach do energetycznego wykorzystania biomasy i paliw alternatywnych oferowanych przez Sumitomo SHI FW Energia Polska mówił Bogusław Krztoń, Business Development Director CEE. Omawiał zrealizowane projekty do spalania drewna poużytkowego, pozostałości leśnych oraz wierzby energetycznej, z wykorzystaniem technologii fluidalnych, pozwalających wykorzystać bardzo szeroki zakres paliw, ponieważ spalanie w warstwie fluidalnej pozwala na pracę kotła z różnymi mieszankami paliwowymi.

Wielu zainteresowała informacja, że powraca popyt na technologie zgazowania, z wykorzystaniem biomasy i odpadów. Taki projekt Waste To Value zrealizowano w zakładach Stora Enso w fińskim Varkaus, instalując zgazowywacz biomasowy oraz układ oczyszczania syngazu o wydajności 5 MWth. Instalacja ta potwierdza techniczne możliwości produkcji biopaliwa z syngazu, ze zgazowaniem biomasy. Pojawiają się też modułowe elektrociepłownie wasteWOIMA, pozwalające zwiększać moce przed dostawianie kolejnych linii. Część turbinowa wraz z suchą chłodnią mają również budowę modułową.

Rozdrabniacze, rębaki, przenośniki, separatory i przesiewacze wytwarzane są przez firmę VECOPLAN w różnych wielkościach, podobnie jak przenośniki transportowe – taśmowe, ślimakowe, rurowe, zgrzebłowe oraz wibracyjne. O tego typu urządzeniach do produkcji paliw RDF i biomasy mówił Ireneusz Suszyna, regionalny przedstawiciel Vecoplan Poland, zapewniając, iż urządzenia tego producenta umożliwiają efektywne przetwarzanie biomasy, drewna odpadowego, poprodukcyjnego, poużytkowego i trocin.

Żeby realizować inwestycje, potrzebne są środki finansowe. Dlatego o możliwościach dofinansowania projektów biomasowych mówiła Iwona Poliwka, doradca z Metropolis Doradztwo Gospodarcze. Choć dofinansowanie unijne jest w zawieszeniu, to jest możliwość wsparcia z różnych funduszy modernizacyjnych, środków NFOŚiGW oraz programu Feniks I Pro. Zostały one szeroko omówione i przedstawiono propozycję współpracy z beneficjentami.

Uczestników Forum bardzo zaciekawiły dwie prezentacje, ukazujące efekty zrealizowanych projektów, dotyczących wytwarzania energii i ciepła z biomasy oraz paliw alternatywnych, które zaprezentowali Jarosław Kołodziejczyk, dyrektor z Krakowskiego Holdingu Komunalnego oraz Wojciech Kosakowski, dyrektor produkcyjno-techniczny Destylarni Belvedere w Żyrardowie. Prelegenci zapraszali do odwiedzenia ich firm i zapoznania się z pracującymi instalacjami.

 


 

Jak zawsze, istotną częścią Forum Biomasy są aktualne wyzwania w certyfikacji biomasy i paliw alternatywnych na zgodność z Kryteriami Zrównoważonego Rozwoju dla potrzeb systemu EU ETS, które kompetentnie przedstawili: dr inż. Ilona Olsztyńska, Business Development Manager, SGS Polska oraz dr Delfina Rogowska i Michał Pajda z Biura Systemów Certyfikacji Biomasy KZR INiG, Instytut Nafty i Gazu w Krakowie.

Na skutek wdrożenia zapisów dyrektywy RED II do przepisów regulujących obszar handlu prawami do emisji (EU ETS) certyfikacja producentów i dostawców biomasy bardzo szybko się w Polsce rozwija – stwierdziła Ilona Olsztyńska. – Instalacje, których łączna moc cieplna wynosi co najmniej 20 MW (w przypadku paliw stałych) mają obowiązek wykazania spełnienia Kryteriów Zrównoważonego Rozwoju dla biomasy z której paliwa z biomasy zostały wyprodukowane. Dodatkowo nowe instalacje, które zostały uruchomione po 1 stycznia 2021 roku, mają dodatkowy obowiązek wykazania spełnienia kryterium ograniczenia emisji gazów cieplarnianych przy zastosowaniu właśnie paliw z biomasy. Dlatego poszczególne ciepłownie, elektrociepłownie, a także zakłady wytwarzające ciepło i energię do celów technologicznych, które spełniają wymóg prawny dotyczący zainstalowanej mocy cieplej, poszukują dostawców z certyfikatem udzielonym na oferowane i dostarczane paliwa z biomasy. Szacuje się, że obecnie w Polsce udzielonych jest przeszło 1000 certyfikatów w obszarze stałych oraz gazowych paliw z biomasy, w tym zdecydowana większość została udzielona w systemie KZR INiG, Jest to jedyny polski system, który uzyskał pełne uprawnienia udzielone przez Komisję Europejską, a którego właścicielem jest Instytut Nafty i Gazu PAN w Krakowie. Innymi systemami rozpoznawalnymi na polskim rynku, na zgodność z którymi udzielane są certyfikaty dla paliw z biomasy są systemy: SURE, REDcert, ISCC, a także SBP.

Bardzo ambitna polityka klimatyczna UE narzuca konieczność rozwijania źródeł odnawialnej energii, do których należy również energia z biomasy. Jednak, żeby ten rozwój nie odbywał się kosztem zasobów naturalnych, w tym redukcją lesistości czy też wzrostem konkurencyjności o grunty rolne, w przypadku upraw energetycznych, dopuszcza się produkowanie paliw z biomasy wyłącznie z legalnych i udokumentowanych źródeł surowców, które dodatkowo muszą spełniać wymagania wynikające z dyrektywy RED II.  Dodatkowo europejski oraz krajowy cel OZE w zakresie wytwarzania ciepła i energii może być wykazywany wyłącznie w oparciu o certyfikowaną biomasę.

Prelegentka omówiła, jakie narzędzia należy wdrożyć, aby móc we właściwy sposób udokumentować pochodzenie surowców i spełnienie wymagań dyrektywy RED II. Do obowiązkowych należy wdrożenie procedury bilansu masy, czy też określania emisji gazów cieplarnianych, a także opracowanie mapy procesów w obszarze certyfikowanej działalności. W przypadku podmiotów posiadających zakres pierwszy punkt skupu (FGP) obowiązkowym jest również posiadanie procedury zarządzania grupą, wykazanie kompetencji i spełnienia ich przez personel firmy, a także sporządzanie harmonogramu corocznej kontroli dostawców i sporządzania raportu z tych kontroli. Dokumentacja systemu certyfikacji zawiera szczegółowe wytyczne, które pozwalają na opracowanie i wdrożenie poszczególnych procedur w organizacji, a także zawiera wytyczne dla zbierania poświadczeń spełnienia kryteriów zrównoważonego rozwoju dla konkretnego rodzaju biomasy.

W niedalekiej przyszłości czekają nas kolejne zmiany w systemie wynikające z publikacji kolejnych rozporządzeń wykonawczych do dyrektywy RED II przez Komisję Europejską, a także z nowelizacji samej dyrektywy RED, która jako dyrektywa RED III ma zacząć obowiązywać od 2025 roku.

Istotne aspekty, które ulegają zmianie omówili przedstawiciele Instytutu Nafty i Gazu. Dotyczą one podejścia do niezgodności, zwiększenia nadzoru przez System KZR nad przedsiębiorstwami i jednostkami, zwiększenia współpracy z państwami członkowskimi, zmiany metodyki obliczania emisji GHG oraz zwiększenia wymagań w zakresie FGP pozostałości rolniczych. Zwrócili uwagę, że do czasu zatwierdzenia analizy ryzyka dla Polski na poziomie A, przedsiębiorcy o zakresie certyfikacji FGP biomasy leśnej są zobowiązani do przeprowadzenia analizy ryzyka. Brak takiej analizy jest niezgodnością. Wyjaśnia to szczegółowo Poradnik dla dostawców RDF, przygotowany przez KZR INiG.

Autorką ostatniego wystąpienia była Bożena Środa ze Stowarzyszenia Producentów Cementu, która ukazywała ułomności wdrożenia systemu KZR/GHG dla biomasy w EU ETS w europejskim sektorze cementowym. Praktycznie w każdym kraju inaczej traktuje się odpady i pozostałości zawierające biomasę, które nie pochodzą z rolnictwa czy leśnictwa. Stąd postulat sektora cementowego skierowany do Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz KOBIZE, dotyczący dostosowania systemu monitorowania biomasy w ramach KZR do wymagań ETS oraz wyłączenie z obowiązku rejestracji w systemie KZR dostawców paliw alternatywnych do cementowni, którzy nie wykorzystują w swoich instalacjach biomasy z rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa.

Zwieńczeniem pierwszego dnia obrad Forum była uroczysta kolacja, oraz wręczenie nagród ufundowanych przez Partnerów Forum.

Rozwinięciem tematów legislacyjnych były tradycyjnie warsztaty, prowadzone drugiego dnia Forum przez Katarzynę Szwed-Lipińską, radcę prawnego, ekspertkę ds. systemów wsparcia i wieloletnią pracowniczkę URE.


 

Dzięki gościnności Zakładu Gospodarki Odpadami Komunalnymi w Olsztynie część uczestników Forum skorzystała z możliwości odbycia wizyty studyjnej. Instalacja mechaniczno-biologicznego przetwarzania w Zakładzie Unieszkodliwiania Odpadów w Olsztynie służy do przerobu odpadów komunalnych zmieszanych. Goście zwiedzali ZUOK, a w szczególności linię mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów komunalnych, punkt przyjmowania odpadów zmieszanych ze strefą wyładunkową i niezbędnym wyposażeniem do poprawnego funkcjonowania, segment przetwarzania biologicznego odpadów, segment przetwarzania mechanicznego odpadów oraz produkcji paliwa, pomocnicze systemy i instalacje towarzyszące instalacji linii mechaniczno-biologicznego przetwarzania oraz linię sortowania odpadów opakowaniowych z selektywnej zbiórki.

Partnerem Strategicznym tegorocznego Forum Biomasy została firma SGS Polska a patronat honorowy sprawowało Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Partnerami Forum zostały firmy: Instytut Nafty i Gazu – PIB, Brüning Group, Sumitomo, Vecoplan, Firefly Poland, CM Biomass, Metropolis.

Wiosenne Święto Branży okazało się kolejnym sukcesem organizacyjnym, merytorycznym i networkingowym. Udział w nim wzięło ponad 200 osób, a na kolejne, tym razem jesienne Forum zapraszamy w dniach 26-27 października 2023 – powiedziała Renata Kałużna, dyrektor zarządzająca powermeetings.eu, zamykając najważniejsze wiosenne spotkanie branży biomasowej i paliw alternatywnych.

 

 

13-ta tym razem jesienna edycja Forum Biomasy i RDF w Ciepłownictwie, Energetyce i Przemyśle, odbędzie się 26 i 27 października 2023 roku. Szczegóły dostępne są na www.powermeetings.eu 

 

Dziękujemy wszystkim prelegentom, partnerom i uczestnikom Forum za tak liczne przybycie i obdarzenie nas zaufaniem przy kolejnej edycji Forum – jesteście najlepsi 🙂

Z roku na rok rozmowy z Wami utwierdzają nas w przekonaniu, że nasze wydarzenia już na stałe wpisały się w Wasze kalendarze i są nie tylko najważniejszym, ale także obowiązkowym miejscem spotkań całej branży – a nasza praca poprzez integrację rynku przynosi same pozytywne efekty biznesowe – zatem do zobaczenia na kolejnej edycji.

 

Jesteś zainteresowany udziałem w kolejnej edycji Forum? Zapraszam do kontaktu:

Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80
kom.: +48 505 659 477

e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry


Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu