Nowelizacja ustawy o OZE z nową definicją tzw. drewna energetycznego

3 czerwca br. na stronie RCL opublikowany został projekt nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii przygotowany przez Ministerstwo Środowiska, którego celem jest zmiana definicji tzw. drewna energetycznego.


Zapraszamy na wydarzenia powermeetings.eu:


Zgodnie z zawartym w nowelizacji art. 184e Od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., za drewno energetyczne uznaje się:

  1. surowiec drzewny niebędący drewnem tartacznym i skrawanym, stanowiącym dłużyce, kłody tartaczne i skrawane oraz niebędący materiałem drzewnym powstałym w wyniku  procesu celowego rozdrobnienia tego surowca drzewnego;
  2. produkty uboczne będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie;
  3. odpady, będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie, zagospodarowywane zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami.

Do pobrania Treść projektu nowelizacji ustawy o OZE – drewno energetyczne


Dołącz do nas 20 i 21 października 2022 podczas
XII edycji NAJWAŻNIEJSZEGO i NAJWIĘKSZEGO jesiennego spotkania branży
ODBIORCÓW – DOSTAWCÓW – PRODUCENTÓW biomasy i RDF na cele energetyczne


Jak czytamy w uzasadnieniu w związku z trwającą epidemią drewno pozyskane w lasach nie jest odbierane. Nagromadzenie takiego drewna będzie skutkować zwiększeniem zagrożenia pożarowego w lasach oraz staje się ono miejscem do rozwoju szkodliwych owadów, których gradacja może spowodować zamieranie drzewostanów, jak również przełożyć się na jakość surowca drzewnego pozyskanego w przyszłości. Dodatkowo brak rozszerzenia rynków zbytu surowca drzewnego będzie skutkował stratami dla Skarbu Państwa, którego majątkiem zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, jak również przyczyni się do zatrzymania pozyskania w lasach, co może skutkować bankructwem przedsiębiorstw w branży usług leśnych.

Pozostawienie niewywiezionego drewna z lasu, szczególnie iglastego, którego nagromadzenie (zapas) wynosi aktualnie około 2,8 mln m3, z czego 77% to drewno stosunkowo świeże, pozyskane przed upływem 60 dni, stanowi bardzo duże niebezpieczeństwo powstania gigantycznych rozmiarów klęsk ekologicznych. Oprócz utrzymującego się do niedawna najwyższego bo 3. stopnia zagrożenia pożarowego niemalże na terytorium całego kraju, grożącego wybuchem pożarów, przy dodatkowym tak dużym nagromadzeniu drewna iglastego łatwopalnego, istnieje wiele innych zagrożeń pilnych do wyeliminowania z lasu, a powiązanych z brakiem możliwości zagospodarowania surowca drzewnego (szczególnie iglastego). Polskim lasom grozi klęska ekologiczna związana z gradacyjnym rozwojem owadów, w tym korników: drukarza i ostrozębnego, przypłaszczków oraz boreczników, a w dalszej konsekwencji szkodników technicznych drewna, których gradacyjny pojaw może skutkować rozpadem drzewostanów. Masowy pojaw motyli, których żer gąsienic w okresie intensywnej wegetacji (brudnice mniszka i nieparka, barczatka sosnówka, poproch cetyniak) może wywołać wielkoskalowe zamieranie całych drzewostanów porastających Polskę. Jedynym skutecznym sposobem dotychczasowej walki o ocalenie drzewostanów był stale prowadzony nadzór sanitarny i usuwanie drzew zasiedlonych przez owady, których usunięcie z drzewostanu i sprzedaż umożliwiały zachowanie lasu przed wystąpieniem klęski. W dobie zaistniałego kryzysu wywołanego chorobą COVID–19 i brakiem zainteresowania zakupem i odbiorem drewna przez branżę drzewną oraz brakiem możliwości sprzedaży tzw. posuszowego drewna jako drewna energetycznego powodują, że Lasy Państwowe nie mogą prowadzić dalszego pozyskania drewna, a tym samym nie mogą zlecać prac dla ściśle powiązanej z lasami branży usług leśnych, na którą składają się zakłady usług leśnych.

Warto przy tym dodać, że w wyniku utrzymującej się suszy i zachodzących zmian klimatycznych, których skutkiem jest nagły wzrost zagrożenia wystąpieniem gradacji owadzich, jest wzrost pozyskania drewna posuszowego (bez wywrotów i złomów), którego rozmiar w 2019 r. wyniósł 4,5 mln m3 (w tym w drzewostanach iglastych 4,1 mln m3
i w liściastych 0,4 mln m3) i osiągnął poziom dotąd niespotykany. Dla przykładu jest on wyższy o 45% od poziomu pozyskania drewna posuszowego w roku 2018 oraz o 280% wyższy w porównaniu do roku 2014.

Tym samym biorąc pod uwagę aktualną sytuację gospodarczą kraju oraz gigantycznej skali  zagrożenie ekologiczne, niezwykle ważnym jest wprowadzenie przepisu umożliwiającego zagospodarowanie zalegającego drewna i w konsekwencji uruchomienie prac sanitarnych związanych z pozyskaniem zasiedlonego surowca drzewnego.

Jednocześnie, wraz ze zmniejszoną podażą surowca drzewnego w wyniku perturbacji w handlu zagranicznym towarami wytworzonymi z drewna, obserwujemy większą częstotliwość występowania wielkopowierzchniowych zjawisk klęskowych na obszarach leśnych, jakimi są w szczególności: duże pożary leśne, wielkie klęskowiska powstające w następstwie huraganowych wiatrów, czy zamarcie drzewostanów w efekcie nadmiernego rozmnażania się owadów żerujących na żywych drzewach. Obecnie drzewa martwe występujące w lasach na terenie Polski, mają miąższość wynoszącą dziesiątki milionów metrów sześciennych. Pozostawienie w lesie drewna pozyskanego i nieodebranego przez przedsiębiorców, będzie skutkować nasileniem się tych procesów.

Dodatkowo, z uwagi na wymogi wynikające z przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020, poz. 261, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawa o OZE, konieczność osiągnięcia wskaźników określonych w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju oraz mając na uwadze fakt, iż Rzeczpospolita Polska zobowiązana jest do wypełnienia obowiązków wynikających z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz. Urz. UE L Nr 328, str. 82), zwanej dalej: RED 2, konieczne jest wprowadzenie uregulowania definicji drewna energetycznego, która pozwoli na skuteczne zastosowanie tego źródła energii odnawialnej, przy jednoczesnym zapewnieniu dostępu dla pozostałych gałęzi przemysłu do materiału drzewnego. Dlatego też proponuje się przepis, który wprowadzi definicję drewna energetycznego, określonego jako surowiec drzewny, z wyraźnym wyłączeniem wielkowymiarowego drewna tartacznego i skrawanego (dłużyc, kłód tartacznych i skrawanych). Jednocześnie projekt pozwala na wykorzystanie produktów ubocznych i odpadów powstałych w procesie obróbki tego surowca, jak również wykorzystanie na cele energetyczne drewna poużytkowego, co pozwoli na jednoczesną realizację aż dwóch założeń: określonego w  SOR, a także w Narodowym Celu Wskaźnikowym wynikającym z art. 2 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, z późn. zm.) .

Zgodnie z zapisami dyrektywy RED 2, jako drewno energetyczne zakwalifikować można między innymi frakcję biomasy odpadów i pozostałości z leśnictwa i gałęzi przemysłu opartych na leśnictwie, takich jak: kora, gałęzie, drewno pochodzące z trzebieży, liście, igły, wierzchołki drzew, trociny, strużyny, ług czarny, melasa, osad włóknisty, lignina i olej talowy oraz inne materiały lignocelulozowe, przez które rozumieć należy materiał składający się z ligniny, celulozy i hemicelulozy, takich jak biomasa pozyskana z lasów, drzewiastych roślin energetycznych oraz pozostałości i odpady przemysłowe gałęzi przemysłu związanych
z leśnictwem.

Celem projektowanej ustawy jest wprowadzenie rozwiązania zapewniającego ciągłość zrównoważonej gospodarki leśnej na czas trwania stanu epidemii COVID-19 oraz po nim. Projekt ustawy określa definicję drewna energetycznego, która pozwoli kontynuować, podczas trwania epidemii, jak i po niej, zrównoważony rozwój naszego kraju w obszarze odnawialnych źródeł energii poprzez zwiększenie podaży biomasy leśnej oraz wykorzystanie w tym obszarze produktów powstałych z drewna lub będących efektem jego przetworzenia. Dlatego projekt przewiduje czasową zmianę definicji drewna energetycznego zawartej w ustawie o OZE.

W projekcie ustawy dodaje się art. 184e wprowadzający definicję drewna energetycznego. Przepis ten ma charakter epizodyczny. Termin jego wejścia w życie został określony konkretną datą, tj. 1 lipca 2020 r. Utraci on moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 2021 r.

Dodatkowo, w związku z czasowym obowiązywaniem art. 184e oraz 184f projektowanej ustawy, konieczne jest określenie przepisów, według których rozpatrywane będą wnioski odnoszące się do drewna energetycznego po upływie terminu obowiązywania ww. przepisów.  Zaproponowany przepis przejściowy umożliwi rozpatrywanie zarówno Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki wniosków o wydanie świadectwa pochodzenia, jak również Zarządcy Rozliczeń S.A., wykonującemu zadania operatora rozliczeń energii odnawialnej, wniosków o wypłatę ujemnego salda, dla energii elektrycznej wytworzonej z drewna energetycznego od dnia 1 lipca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

Jednocześnie w ustawie o OZE wyraźnie wskazane zostanie, iż drewnem energetycznym nie mogą być dłużyce, kłody tartaczne i kłody skrawane, co skutkuje wyeliminowaniem z zakresu zainteresowania przemysłu energetycznego drewna, które co do zasady uznać można za tzw. drewno pełnowartościowe w rozumieniu nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 października 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. poz. 1229 z późn. zm.). Przepis § 2 pkt 7 wskazanego rozporządzenia określał, że drewno pełnowartościowe to drewno spełniające wymagania jakościowe określone w normach określających wymagania i badania dla drewna wielkowymiarowego liściastego, drewna wielkowymiarowego iglastego oraz drewna średniowymiarowego dla grup oznaczonych jako S1, S2 i S3 oraz materiał drzewny powstały w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego drewna. Dopełnieniem powyższej definicji był przepis § 6 ust. 7, zgodnie z którym energii elektrycznej i ciepła wytworzonego z drewna pełnowartościowego nie zaliczało się do wypełnienia obowiązków związanych ze wsparciem wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Innymi słowy, energia lub ciepło z drewna pełnowartościowego nie były traktowane jako energia lub ciepło wytworzone w źródłach odnawialnych i tym samym pozbawione wsparcia w postaci świadectw pochodzenia.

Przeniesienie tego mechanizmu do definicji drewna energetycznego sprawi, iż za drewno energetyczne uznany będzie materiał drzewny stanowiący:

  • drewno małowymiarowe,
  • chrust,
  • igliwie i liście,
  • korę,
  • korzenie i karpy,
  • drewno o minimalnej średnicy w górnym końcu wynoszącej co najmniej 7 cm w korze, który ze względu na cechy jakościowe nie jest zaliczany do drewna użytkowego.

Potencjalne łączne zasoby drewna małowymiarowego i pozostałości drzewnych w 2018 r. wyniosły ok. 1,8 mln m³. Przewiduje się, że wielkość ta będzie utrzymywała się w najbliższych latach na podobnym poziomie. Do wolumenu tego dodać należy ponadto surowiec drzewny (bez względu na jego klasyfikację) pochodzący z obszarów zamierania drzewostanów, jak również uszkodzony przez wiatr i inne czynniki, który nie znalazł nabywców i który  z uwagi na brak możliwości zakwalifikowania go jako drewna tartacznego i skrawanego może stanowić materiał uznawany za drewno energetyczne.

Mając na uwadze konieczność uwzględnienia surowca drzewnego pochodzącego ze źródeł innych niż leśnictwo, a zatem obejmujących chociażby uprawy drzewiastych roślin energetycznych czy też pozostałości po sadownictwie, zaproponowano przepis, który – z uwagi na brak wskazania konkretnych źródeł pochodzenia materiału drzewnego – pozwala na realizację tego założenia. Ponadto zaproponowany przepis umożliwi także wykorzystanie – jako OZE – każdego innego rodzaju drewna, które nie będzie drewnem tartacznym i skrawanym, pozyskanego w przypadku m.in. usuwania drzew przy drogach publicznych, czy szlakach kolejowych.

Zgodnie z zasadą ekorozwoju i koncepcją kaskadowego zużycia surowca drzewnego, odpady/produkty uboczne powstające w poszczególnych fazach przerobu drewna (przerób pierwiastkowy i wtórny na materiały drzewne i drzewne wyroby finalne) powinny być „zawracane” do procesu technologicznego (wtórne zużycie produkcyjne), a dopiero w wypadku ich nieprzydatności do tego celu – spalane z odzyskaniem energii. Są one alternatywnym surowcem wobec drewna z lasu, przyczyniając się do jego oszczędności oraz ważnym źródłem energii odnawialnej. Mając to na uwadze, w projekcie ustawy, określa się jako drewno energetyczne również surowiec drzewny występujący jako produkt powstały na skutek przetworzenia drewna, o ile nie jest on zanieczyszczony substancjami, które naturalnie nie występują w drewnie.

Przedmiotowy projekt mówi o odpadach i produktach ubocznych powstałych z drewna i produktów z drewna, które podczas procesu ich wytworzenia nie zostały w żadnym stopniu zanieczyszczone substancjami, które naturalnie nie występują w drewnie. Taki przepis pozwala również wykorzystać drewno poużytkowe w różnych formach na cele energetyczne.

Projekt ustawy podlega obowiązkowi notyfikacji zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. (Dz. U. poz. 2039, z późn. zm.) w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych oraz w dyrektywie 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).

Termin wejścia w życie ustawy został ustalony na konkretny dzień, tj. 1 lipca 2020 r. Taki termin wejścia w życie ustawy pozwoli na przeprowadzenie procedury notyfikacji technicznej, jak i zapewni czas niezbędny na dostosowanie się adresatów przepisów do nowego brzmienia definicji drewna energetycznego.

 

źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/


 

Więcej na temat nowej definicji drewna energetycznego mówić będziemy w trakcie Forum Biomasy, Pelletu i Paliw Alternatywnych w Ciepłownictwie i Energetyce w Białymstoku, które organizujemy 27 i 28 sierpnia 2020 wraz z Grupą Enea w roli Gospodarza Honorowego.

Szczegóły: https://powermeetings.eu/forum-biomasy/

Rząd zmieni definicję drewna energetycznego

Jak informuje portal GramwZielone.pl w wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów pojawiła się informacja dotycząca przygotowania kolejnej nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii. Jej celem jest zmiana definicji drewna energetycznego. Efektem ma być zwiększenie podaży drewna pozyskiwanego z lasów, które będzie mogła spalać energetyka.


Zapraszamy na wydarzenia powermeetings.eu:


Odpowiedzialne za opracowanie projektu nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii, o którym informacja pojawiła się w rządowym wykazie prac legislacyjnych, ma być Ministerstwo Środowiska.

Jak uzasadniana jest potrzeba zmiany definicji drewna energetycznego?

– Brak zmiany definicji drewna energetycznego skutkowałby deprecjacją surowca drzewnego pozyskanego w lasach wskutek zmniejszonego odbierania drewna przez zakłady przemysłowe, będącego skutkiem pandemii wirusa COVID-19. Pozostawienie pozyskanego surowca w lesie może również skutkować zwiększoną gradacją szkodników owadzich, co negatywnie wpłynie na prowadzoną w kraju gospodarkę leśną, jak również zwiększone zagrożenie pożarowe w lasach – czytamy w rządowym wykazie prac legislacyjnych.


Dołącz do nas 20 i 21 października 2022 podczas
XII edycji NAJWAŻNIEJSZEGO i NAJWIĘKSZEGO jesiennego spotkania branży
ODBIORCÓW – DOSTAWCÓW – PRODUCENTÓW biomasy i RDF na cele energetyczne


– Wprowadzenie nowej definicji pozwoli zapobiec deprecjacji surowca drzewnego pozyskanego w lasach wskutek zmniejszonego odbierania drewna przez zakłady przemysłowe, będącego skutkiem pandemii wirusa COVID-19. Dodatkowym czynnikiem stymulującym poprawę sytuacji gospodarczej poprzez niezmniejszanie pozyskanie surowca drzewnego będzie stabilność zatrudnienia w Zakładach Usług Leśnych – informuje Rada Ministrów.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem ustawy o OZE, drewno energetyczne jest rozumiane jako „surowiec drzewny, który ze względu na cechy jakościowo-wymiarowe posiada obniżoną wartość techniczną i użytkową uniemożliwiającą jego przemysłowe wykorzystanie, a także surowiec drzewny stanowiący biomasę pochodzenia rolniczego”.

Rząd chce przyjąć nowelizację ustawy o OZE zmieniającą definicję drewna energetycznego jeszcze w tym kwartale.

 

źródło: http://gramwzielone.pl/

 

Więcej na temat nowej definicji drewna energetycznego mówić będziemy w trakcie Forum Biomasy, Pelletu i Paliw Alternatywnych w Ciepłownictwie i Energetyce w Białymstoku, które organizujemy wraz z Grupą Enea w roli Gospodarza Honorowego.

Szczegóły: https://powermeetings.eu/forum-biomasy/

Drewno energetyczne – rozporządzenie, dokumentowanie, kwalifikacja odpadu drzewnego

Przedstawiciel Ministerstwa Środowiska wystąpi w trakcie Forum!

Mamy przyjemność poinformować, iż swój udział i wystąpienia w trakcie wiosennego Forum Biomasy i Pelletu w Ciepłownictwie i Energetyce potwierdził Pan Łukasz Wróbel z Departamentu Leśnictwa w Ministerstwie Środowiska.

Pan Łukasz Wróbel swoje wystąpienie skoncentruje na bardzo ważnym dla branży projekcie rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych cech jakościowo-wymiarowych drewna energetycznego

Projekt Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie cech jakościowo-wymiarowych drewna energetycznego

30 stycznia na stronach RCL pojawił się długo oczekiwany przez branżę biomasową projekt Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych cech jakościowo-wymiarowych drewna energetycznego.

Projekt rozporządzenia stanowi realizację upoważnienia ustawowego zawartego w art. 119a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.).

W rozporządzeniu przyjęto kryteria, które pozwolą zaklasyfikować jako drewno energetyczne surowiec drzewny,
w szczególności drewno:

– będące wynikiem działania siły wyższej, jeżeli nie znalazło ono nabywcy na inne cele,

– przelegujące w lesie, nieodebrane przez nabywcę z jego winy,

– które nie znalazło nabywcy i w skutek przelegiwania uległo deprecjacji w stopniu sprawiającym jego nieprzydatność do celów innych niż energetyczne.

Za drewno energetyczne zgodnie z § 2 pkt 5–7 projektu uznaje się również niektóre odpady, tym samym w odniesieniu do tych postaci drewna energetycznego zastosowanie będą miały również przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r. poz. 992 z późn. zm.), jako ustawy określającej prawa i obowiązki w zakresie gospodarowania odpadami.

Do pobrania:

Projekt_rozporzadzenia_ministra_srodowiska_w_sprawie_cech_jakosciowo_wymiarowych_drewna_energetycznego

Uzasadnienie_projekt_rozporzadzenia_ministra_srodowiska_w_sprawie_cech_jakosciowo_wymiarowych_drewna_energetycznego

OSR_projekt_rozporzadzenia_ministra_srodowiska_w_sprawie_cech_jakosciowo_wymiarowych_drewna_energetycznego

Zaproszenie_konsultacje_projekt_rozporzadzenia_ministra_srodowiska_w_sprawie_cech_jakosciowo_wymiarowych_drewna_energetycznego

 

Szczegóły projektu, będą jednym z tematów VIII wiosennego Forum Biomasy i Pelletu w Ciepłownictwie i Energetyce, które odbędzie się 21 i 22 marca 2019 w Elblągu pod Patronatem Honorowym Ministerstwa Energii oraz Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.

Zapraszamy do udziału wraz z Gospodarzem Honorowym Forum – Grupą ENERGA

Więcej informacji o Forum: https://powermeetings.eu/forum-biomasy/

 

 

Przedstawiciel Lasów Państwowych wystąpi w trakcie Forum Biomasy i Pelletu

Z wielką przyjemnością zawiadamiamy, iż swoje wystąpienie w trakcie VIII wiosennego Forum Biomasy i Pelletu w Ciepłownictwie i Energetyce, które odbędzie się 21 i 22 marca 2019 w Elblągu potwierdził Pan Tomasz Majerowski z Biura Marketingu Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych.

Pan Tomasz Majerowski, swoje wystąpienie skoncentruje na temacie bazy surowcowej drewna energetycznego na przykładzie pozostałości drzewnych.

 

Zapraszamy do udziału wraz Grupą Energa – Gospodarzem Honorowym Forum!

Do zobaczenia w Elblągu 21-22 marca 2019 

Weszła w życie nowelizacja ustawy o OZE. Co się zmieniło?

Obowiązuje już nowa wersja ustawy o odnawialnych źródłach energii, która została zaktualizowana o nowelizację przyjętą przez Sejm w ubiegłym miesiącu i podpisaną przez prezydenta przed dwoma tygodniami. Co zmieniło się w kluczowej ustawie dla rynku energii odnawialnej?



Najważniejszym obszarem, który reguluje ostatnia nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii, jest system aukcyjny, a więc najważniejszy mechanizm wspierania inwestycji w energetyce odnawialnej, który miał przybliżyć Polskę do wywiązania się z celu OZE na rok 2020, ale którego wdrażanie zostało wstrzymane na skutek wadliwych regulacji związanych z łączeniem pomocy publicznej i operacyjnej, które zakwestionowała Komisja Europejska.

Porządki w systemie aukcyjnym

Wprowadzona w ostatniej nowelizacji ustawy o OZE reguła kumulacji publicznej zakłada pomniejszenie pomocy operacyjnej, o którą inwestor ubiega się w aukcji w postaci gwarantowanej ceny za energię, uwzględniającej premię ponad cenę rynkową, o wszelką uprzednio otrzymaną pomoc inwestycyjną – np. unijną dotację.

Brak doprecyzowania tej kwestii we wcześniejszej wersji systemu aukcyjnego mógł dawać przewagę inwestorom, którzy posiadali pomoc inwestycyjną, dzięki czemu potencjalnie mogli oferować niższe ceny za energię, zwiększając tym samym swoje szanse na wygranie aukcji.

Zagwarantowana w drodze aukcji stała cena energii ma przysługiwać inwestorowi przez 15 lat od uruchomienia wytwarzania i będzie co roku powiększana o wskaźnik inflacji.

Przy okazji w ustawie o OZE wprowadzono też w systemie aukcyjnym nowe koszyki aukcyjne, a nawet określono maksymalne ceny, które będą mogli zgłosić inwestorzy w poszczególnych, zaplanowanych na ten rok aukcjach (wcześniej te ceny podawano w rozporządzeniu ministra energii).

W systemie aukcyjnym obowiązują teraz następujące koszyki aukcyjne. W koszyku 1. przewidziano miejsce dla: 1) instalacji wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany ze składowisk odpadów, 2) instalacji wykorzystujących wyłącznie biogaz pozyskany z oczyszczalni ścieków, 3) instalacji wykorzystujących wyłącznie biogaz inny niż określony w ppkt l i 2 powyżej, 4) wyłącznie dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układów hybrydowych, 5) wyłącznie instalacji wykorzystujących biomasę, biopłyny, biogaz lub biogaz rolniczy spalany w dedykowanej instalacji spalania wielopaliwowego, 6) wyłącznie dedykowanej instalacji spalania biomasy lub układów hybrydowych, w wysokosprawnej kogeneracji.

W koszyku 2. przewiduje się miejsce dla trzech technologii: 1) instalacji wykorzystujących wyłącznie hydroenergię do wytwarzania energii elektrycznej oraz 2) instalacji wykorzystujących wyłącznie energię geotermalną do wytwarzania energii elektrycznej, a także 3) instalacji wykorzystujących wyłącznie energię wiatru na morzu.

Koszyk 3. jest dedykowany instalacjom wykorzystującym wyłącznie biogaz rolniczy. W koszyku 4. o wsparcie będą rywalizować instalacje wykorzystujące wyłącznie energię wiatru na lądzie oraz instalacje wykorzystujące wyłącznie energię promieniowania słonecznego. Natomiast w ostatnim koszyku 5. przewidziano wsparcie wyłącznie dla instalacji hybrydowych.

Wejście w życie najnowszej nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii otwiera drogę do organizacji kolejnych aukcji, których wdrażanie zostało wstrzymane w roku ubiegłym.

Ministerstwo Energii zakłada, że w najbliższych akcjach skorzystać mają najbardziej inwestorzy planujący budowę farm wiatrowych o mocy ponad 1 MW, którzy powinni zbudować w systemie aukcyjnym wiatraki o łącznej mocy nawet 1 GW. Tegoroczne aukcje mają też dać duże wsparcie dla elektrowni fotowoltaicznych o mocy do 1 MW, skutkując budową elektrowni PV o łącznej mocy do 750 MW. Znaczące wsparcie – do 180 MW – mają też zyskać projekty hybrydowe.

ME zaplanowało też na ten rok aukcje dla innych technologii OZE, ale dla nich nie przewiduje się tak dużego wsparcia.


Prognozowany przez Ministerstwo Energii potencjał zakontraktowanych mocy w aukcjach w 2018 roku z podziałem na poszczególne technologie (dane w MW)

Taryfy gwarantowane dla biogazu i hydroenergii

Przygotowana przez ME nowelizacja wprowadza też nowe mechanizmy wsparcia dla instalacji OZE o mocy do 500 kW, w postaci stałej ceny, z której będą mogli skorzystać producenci energii z elektrowni wodnych,  biogazu rolniczego, odpadowego czy otrzymywanego z oczyszczalni ścieków.

Wprowadzono dla wyżej wymienionych instalacji o mocy zainstalowanej mniejszej niż 500 kW mechanizm określony w ustawie jako feed-in-tariff (FIT), a dla instalacji o mocy nie mniejszej niż 500 kW i mniejszej niż 1 MW – system określany jako feed-in-premium (FIP).

Stała cena zakupu energii ma wynosić 90 proc. ceny referencyjnej dla danego typu instalacji i powinna być waloryzowana corocznie średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego.

Mechanizmy FIT i FIP mają obejmować analogiczne warunki kumulacji pomocy publicznej jak w systemie aukcyjnym.

Taryfy FIT lub FIP mają obowiązywać przez 15 lat, ale nie dłużej niż do 31 grudnia 2035 r.

Jak zwykle zmiany w biomasie

Tradycyjnie nowelizacja ustawy o OZE nie może się obyć bez zmian w zasadach wykorzystywania biomasy.

I tak w ostatniej nowelizacji znajdziemy sześć zmienionych lub nowych definicji związanych z energetyką biomasową – biomasy pochodzenia rolniczego, biopłynów, biowęgla, dedykowanej instalacji spalania biomasy, toryfikatu oraz drewna energetycznego.

Rozwinięcie koncepcji spółdzielni energetycznych

Autorzy najnowszej nowelizacji ustawy o OZE zdecydowali się – dosyć niespodziewanie – na rozwinięcie koncepcji spółdzielni energetycznej, przez którą rozumie się „spółdzielnię w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r.  Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2017 r. poz. 1560 i 1596), której przedmiotem działalności jest wytwarzanie energii elektrycznej lub biogazu, lub ciepła, w instalacjach odnawialnego źródła energii i równoważenie zapotrzebowania energii elektrycznej lub biogazu, lub ciepła, wyłącznie na potrzeby własne spółdzielni energetycznej i jej członków, przyłączonych do zdefiniowanej obszarowo sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV lub sieci dystrybucyjnej gazowej, lub sieci ciepłowniczej”.

Łączna moc zainstalowana elektryczna wszystkich instalacji odnawialnego źródła należących do członków spółdzielni ma umożliwiać pokrycie nie mniej niż 70 proc. rocznego zapotrzebowania na energię elektryczną wszystkich członków tej spółdzielni.

Przynajmniej jedna instalacja odnawialnego źródła energii w ramach spółdzielni energetycznej ma zapewniać stopień wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej większy niż 3504 MWh/MW/rok,

Liczba członków spółdzielni ma być nie mniejsza niż 1000, a działalność takich podmiotów ma obejmować obszar gmin wiejskich lub miejsko-wiejskich w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej.

Ponadto przewiduje się ograniczenia dotyczące maksymalnej mocy instalacji działających w ramach spółdzielni. W zakresie energii elektrycznej maksymalna moc instalacji będzie mogła wynosić 10 MW, w zakresie produkcji biogazu przewiduje się maksymalną wydajność rzędu 40 mln m3, a w przypadku produkcji ciepła w instalacjach OZE w skojarzeniu ich maksymalna moc nie powinna przekraczać 30 MW.

Na razie w ustawie o odnawialnych źródłach energii nie znajdziemy jednak rozwiązań, które miałyby tworzyć preferencje dla takich podmiotów na rynku energetycznym.

Instalacje hybrydowe

Aktualnie system aukcyjny przewiduje możliwość organizacji oddzielnych aukcji dla tzw. instalacji hybrydowych.

Zgodnie z wpisaną do ustawy o OZE definicją, przez takie instalacje rozumiemy „wyodrębniony zespół urządzeń opisanych przez dane techniczne i handlowe, przyłączonych do tej samej sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej o napięciu znamionowym nie wyższym niż 110 kV, w których energia elektryczna jest wytwarzana wyłącznie z odnawialnych źródeł energii, różniących się rodzajem oraz charakterystyką dyspozycyjności wytwarzanej energii elektrycznej”.

W ramach hybrydowej instalacji, w rozumieniu poprawionej ustawy o OZE, każda jednostka wytwórcza ma posiadać moc zainstalowaną elektryczną nie większą niż 80 proc. łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tego zespołu.

Dodatkowo jednostki wytwórcze wchodzące w skład instalacji hybrydowej muszą być wyposażone w jeden albo w kilka układów wyprowadzenia mocy, w ramach jednego albo kilku punktów przyłączenia, a łączny stopień wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej musi być większy niż 3504 MWh/MW/rok.

Dodatkowy warunek dla instalacji hybrydowej to lokalizacja na obszarze jednego powiatu albo maksymalnie 5 graniczących ze sobą gmin, co pokrywa się z maksymalnym zasięgiem klastrów energii.

Instalacje hybrydowe mogą być wspomagane przez magazyny energii – energia z nich oddawana zostanie również uznana za energię odnawialną.

Mikroinstalacje i małe instalacje mogą być większe       

Obecnie obowiązująca wersja ustawy o OZE zmienia maksymalną moc mniejszych instalacji, w przypadku których można korzystać z preferencji związanych z formalnościami czy odrębnych mechanizmów wsparcia przy sprzedaży energii.

Maksymalną moc najmniejszych instalacji OZE – tzw. mikroinstalacji – podniesiono z 40 kW do 50 kW. Natomiast maksymalną moc tzw. małych instalacji podniesiono z 200 kW do 500 kW. Ta ostatnia zmiana, w połączeniu z wprowadzeniem nowych mechanizmów wsparcia – może mieć szczególne znaczenie dla operatorów mniejszych biogazowni i hydroelektorwni, ale na preferencjach związanych m.in. z brakiem konieczności uzyskania koncesji skorzystają też właściciele mniejszych wiatraków czy elektrowni fotowoltaicznych.

Zgodnie z aktualną wersją ustawy o OZE mikroinstalacja to „instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW”.

Natomiast mała instalacja to „instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej większej niż 50 kW i mniejszej niż 500 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu większej niż 150 kW i nie większej niż 900 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest większa niż 50 kW i mniejsza niż 500 kW”.

Dla małych instalacji ustawa o odnawialnych źródłach energii przewiduje teraz zwolnienie z odpowiedzialności za bilansowanie handlowe, którą ma ponosić – łącznie z jej kosztami – tzw. sprzedawca zobowiązany.

Prosumenci objęci podatkiem VAT

Nowelizacja ustawy o OZE, która właśnie weszła w życie, zakłada istotną zmianę, która dotknie prosumentów. Nowe przepisy nakładają bowiem na nich obowiązki związane z podatkiem VAT.

Regulacje wprowadzone na wniosek Ministerstwa Finansów do ustawy w art. 4 ust. 9 zakładają, że wprowadzanie energii elektrycznej do sieci przez prosumenta będzie co do zasady opodatkowane VAT. –Dodatkowo, prosument dokonujący odpłatnej dostawy energii co do zasady będzie zobowiązany do udokumentowania takiej transakcji fakturą VAT i będzie musiał dokonać stosownej rejestracji jako podatnik VAT, składać deklaracje VAT oraz pliki JPK – oceniają eksperci podatkowi Sławomir Patejuk i Marcin Baj z kancelarii podatkowej Advicero Tax.

Wdrożenie takich regulacji w zaproponowanej formie nie musi oznaczać dla prosumentów konieczności odprowadzania podatku VAT. Z opodatkowania są bowiem zwolnione podmioty, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 tys. zł netto i trudno oczekiwać, że instalacje prosumenckie będą generować większą sprzedaż.

Jednak uznanie działalności prosumenckiej jako podlegającej podatkowi od towarów i usług może oznaczać dla właścicieli mikroinstalacji dodatkową biurokrację.

Wyjaśnienie opodatkowania wiatraków

Obowiązująca już wersja ustawy o OZE wyjaśnia w końcu niejasności związane z zasadami naliczania podatku od elektrowni wiatrowych, przywracając korzystniejsze dla inwestorów zasady sprzed przyjętej w 2016 r. ustawy o inwestycjach w elektrownie wiatrowe.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, gminy muszą naliczyć za 2018 r. niższy podatek, zgodny z wcześniejszymi zasadami. Te gminy, które naliczyły już wyższy podatek, kierując się korzystniejszą dla siebie interpretacją przepisów z ustawy wiatrakowej, będą musiały część nadwyżki podatku zwrócić.

Pierwszy raz wyższy podatek część gmin naliczyła za 2017 r. Nowelizacja ustawy o OZE nie mówi jednak nic o konieczności zwrotu wyższego podatku za tamten rok – w tym przypadku właścicielom wiatraków może przyjść z pomocą Naczelny Sąd Administracyjny, który ma wkrótce wydać w tej kwestii wyrok.

Co w kolejnych nowelizacjach?

Ministerstwo Energii zapowiada już opracowanie kolejnej nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii, w której znajdą się nowe rozwiązania dla rynku OZE – w kolejce czekają rozstrzygnięcia choćby dotyczące energetyki prosumenckiej, zasad funkcjonowania klastrów energii i spółdzielni energetycznych, ale także kwestia wsparcia morskiej energetyki wiatrowej, dla której ME chce przygotować dedykowany system wsparcia (na razie w ostatniej nowelizacji morska energetyka wiatrowa zyskała jedynie zwolnienie z konieczności zdobycia pozwolenia na budowę jeszcze przed zgłoszeniem się do aukcji).

Resort energii wspomina też o osobnej ustawie o energetyce rozproszonej, na razie jednak nie wiadomo, kiedy jej projekt miałby powstać, ani jakie mechanizmy mogłyby się w niej znaleźć.

źródło: www.gramwzielone.pl

 

Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!

Przykładowa informacja własna CHO

Z wielką przyjemnością zawiadamiamy, iż swoje wystąpienie w trakcie VIII wiosennego Forum Biomasy i Czystej Energii, które odbędzie się 21 i 22 marca 2019 w Elblągu potwierdził Pan Tomasz Majerowski z Biura Marketingu Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych.

Pan Tomasz Majerowski, swoje wystąpienie skoncentruje na temacie bazy surowcowej drewna energetycznego na przykładzie pozostałości pozrębowych.

Kontakt

Renata Kałużna Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.

powermeetings.eu
Al. Jerozolimskie 27
00-508 Warszawa

kom.: +48 603 386 917

NIP: 952-139-65-83
REGON: 363385059

Renata.Kaluzna@powermeetings.eu

Stronę redaguje: Jolanta Szczepaniak
Kontakt: powermeetings@powermeetings.eu