Dominującym motywem II FORUM PRZEMYSŁU DRZEWNEGO, zorganizowanego w czerwcu w Warszawie przez powermeetings.eu, pod patronatem honorowym Ministerstwa Klimatu i Środowiska oraz Lasów Państwowych, we współpracy z kilkudziesięcioma firmami i organizacjami branżowymi oraz mediami związanymi z leśnictwem i przemysłem drzewnym był temat „Łączy nas drewno”, Uczestnikami Forum byli więc przedstawiciele Lasów Państwowych i lasów prywatnych oraz przedsiębiorcy drzewni, reprezentujący wszystkie gałęzie przemysłu drzewnego.
Po otwarciu konferencji i powitaniu gości przez Renatę Kałużną, dyrektora zarządzającego powermeetings.eu, w ramach wystąpień inauguracyjnych list powitalny wiceministra Edwarda Siarki z Ministerstwa Klimatu i Środowiska odczytał Janusz Łogożny, zastępca dyrektora Departamentu Leśnictwa i Łowiectwa w tymże ministerstwie. Podkreślono w nim rolę branży drzewnej i leśnej, której roczne wpływy budżetowe są na poziomie 30 miliardów złotych, a cały sektor zatrudnia łącznie 345 000 osób. Polskie zasoby leśne i surowcowe są jednymi z większych w Europie, co czyni nas konkurencyjnymi na rynkach światowych, zaś najważniejszym przejawem działalności sektora drzewnego jest funkcja produkcyjna, bazująca na naturalnym, odnawialnym surowcu. Minister wyraził opinie, że przeszkodą w rozwoju przemysłu drzewnego może okazać się polityka klimatyczna, która dąży do ograniczania pozyskania drewna. Może to prowadzić do zachwiana równowagi pomiędzy potrzebą ochrony przyrody i zasobów a potrzebami społecznymi i rozwojem kraju. Stwierdził, że w dyskusjach ze środowiskiem ekologów mało podkreślany jest fakt, że przemysł drzewny produkując wyroby z drewna przyczynia się do redukcji dwutlenku węgla. Są to wyroby o długim cyklu życia, które mogą podlegać recyklingowi, zatrzymując emisję CO2 do atmosfery.
W imieniu Ministerstwa Rozwoju i Technologii zabrała głos podsekretarz stanu Kamila Król, która podkreśliła znaczenie branży drzewnej i innowacyjności. Udział 6,5. proc w PKB, a udział w produkcji całego przemysłu przetwórczego, który stanowi 9 proc. i daje zatrudnienie w 40 000 firm, najlepiej to potwierdza. W 2021 roku wartość eksportu sięgnęła 17 mld euro, a największą pozycją eksportową są nadal meble, Silna pozycja rynkowa przemysłu drzewnego jest efektem znaczących krajowych zasobów surowcowych. Poinformowała, że ministerstwo pracuje nad mechanizmami wsparcia umożliwiającymi sprostanie wyzwaniom jakie niesie ze sobą aktualna sytuacja gospodarcza. W tym kontekście życzyła odważnego patrzenia w przyszłość.
W imieniu Józefa Kubicy – Patrona Honorowego Forum wystąpił Jan Tabor zastępca dyrektora ds. gospodarki leśnej DGLP, stwierdzając, iż postrzega uczestników Forum jako pełen wachlarz sektora związanego z drewnem. Dlatego jest to dobre forum do rozmowy o pozyskaniu drewna, o prawnych ograniczeniach w tym zakresie, o potrzebie zaktywizowania właścicieli prywatnych lasów i ożywieniu tam gospodarki leśnej, żeby wykorzystać tkwiące w nich rezerwy surowcowe, w związku z jego deficytem. Stwierdził, że obie strony bez siebie nie mogą żyć, i obie bo odnoszą korzyści, choć dzielą różnice interesów, a sytuacja gospodarcza i wojna w Ukrainie mają wpływ na podaż surowca drzewnego dla naszych zakładów.
Pierwszą sesję: Łączy nas surowiec drzewny, w całości poświęcono prezentacjom przedstawicieli Dyrekcji Generalnej LP oraz Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej.
O biznesowym i niebiznesowym charakterze działalności Lasów Państwowych mówił Paweł Boski, naczelnik Biura Marketingu DGLP. Odniósł się do licznych wystąpień przemysłu drzewnego w sprawie zasad sprzedaży drewna, w kontekście współpracy w opracowaniu nowych zasad na rok 2024 i następne. Poinformował, że LP też odczuwają dekoniunkturę. Ceny drewna na II półrocze już spadły. Są problemy z usługami realizowanymi przez ZUL-e, ze względu na wzrost kosztów usług. Mniejsze firmy kupujące drewno ratują sytuację, bo lepiej dają sobie radę na rynku.
Z bardzo rozbudowaną prezentacją o różnorodności biologicznej, o leśnictwie, drewnie, biogospodarce, certyfikacji, czyli o różnorodności oczekiwań a możliwościach ich realizacji wystąpił Damian Zieliński z DGLP. Zwrócił uwagę na warunki naturalne w Europie, które są niezwykle różnorodne. Połączenie form ukształtowania powierzchni, klimatu, gleb, świata organicznego stworzyło przychylne środowisko naturalne, które przyczyniło się do wczesnego zasiedlenia tego lądu, jego gospodarczego wykorzystania i stworzenia cywilizacji nazywanej europejską. To powoduje, że w naszym kraju możliwe było pozyskanie 42,3 mln m3 drewna w 2022 r., natomiast w ciągu minionych 25 lat podaż drewna z LP wzrosła o 100 %, bez szkody dla środowiska. Służy temu trwale zrównoważona gospodarka leśna, czyli działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysoką produkcyjność oraz potencjał regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów. Lasy w Europie i Ameryce Północnej są w dobrej kondycji zdrowotnej, a ich zasobność i powierzchnia rosną! Jest to wynik właściwej, ugruntowanej prawnie polityki leśnej państw na tych kontynentach. Praktyki zarządzania stosowane w europejskim leśnictwie państwowym wyraźnie pokazują, że funkcje ekologiczne ekosystemów leśnych i różnorodność biologiczna mogą być utrzymane w zagospodarowanych lasach wraz ze wszystkimi innymi funkcjami.
Autor prezentacji przedstawił także program ochrony i zwiększania zasobów wodnych, modernizacji oraz przywracania wartości użytkowych obiektów małej retencji na gruntach będących w zarządzie PGL LP w latach 2023-2030. Odniósł się też do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udostępniania na rynku unijnym i wywozu z Unii niektórych towarów i produktów związanych z wylesianiem i degradacją lasów. Stwierdził, że użyte w rozporządzeniu definicje dają możliwość ich nadinterpretacji, powodują wzrost obciążeń administracyjnych i finansowych po stronie instytucji państwowych
Zajął też stanowisko w sprawie certyfikacji powierzchni leśnych. Jego zdaniem jest dobrowolna certyfikacja gospodarki leśnej, ale przyjęcie reguł certyfikacyjnych nie może być niezgodne z ustalonym porządkiem prawnym. W praktyce certyfikacja leśna i certyfikacja łańcucha dostaw to dwie różne certyfikacje! Certyfikacja leśna to certyfikacja procesu a certyfikacja łańcucha dostaw to certyfikacja produktu. Lasy Państwowe certyfikują gospodarkę leśną, czyli proces od nasiona/sadzonki przez zabiegi pielęgnacyjne lasu do pozyskanie surowca drzewnego.
Zdecydował się też na porównanie systemów FSC i PEFC. Jego zdaniem system FSC ogranicza podaż drewna na rynek, wprowadza dodatkowe ograniczenia i obowiązki, nie jest powszechny w leśnictwie UE, natomiast PEFC nie ogranicza podaży drewna na rynek, jest zgodny z prawodawstwem Polski i UE w zakresie leśnictwa oraz bardzo powszechny leśnictwie UE
Zapowiedział także, że nowe regulacje w zakresie zagospodarowania lasów o zwiększonej funkcji społecznej będą wchodziły stopniowo wraz z nowymi planami urządzenia lasu. Każdego roku plany powstają dla około 40 nadleśnictw. Obligatoryjne konsultacje społeczne wynikające z przepisów prawa w trakcie tworzenia projektu planu urządzenia lasu powinny być uzupełnione dialogiem społecznym, prowadzonym z udziałem wszystkich zainteresowanych stron.
Z dużym zainteresowaniem spotkało się wystąpienie Witolda Cichowicza z DGLP poświęcone polityce informacyjnej Lasów Państwowych w zakresie sprzedaży drewna w latach 2012-2023. Zmieniała się ona w kolejnych latach, szczególnie po uruchomieniu Portalu Leśno-Drzewnego. Od 2015 roku dostępne są informacje o sprzedaży wybranych grup sortymentów w nadleśnictwach na stronie Portalu Leśno-Drzewnego. Ukazywał się też obszerny raport, który zniknął w 2020 roku, ale po interwencji PIGPD jest znowu dostępny. W 2022 roku został udoskonalony, bo zmieniło się podejście kierownictwa DGLP do ujawniania danych o sprzedaży drewna. Wiele zmieniło się w rezultacie postulatów nabywców drewna. Przykładem jest zapowiedź premiery na Forum najnowszej postaci raportu „Wyniki sprzedaży surowca na aukcjach internetowych w serwisie e-drewno”.
– Tego typu informacje – mówił Witold Cichowicz, który przygotowuje te dane – stwarzają dobrą platformy porozumienia, żeby prowadzić merytoryczną dyskusję leśników i przemysłu drzewnego. Problemem jest tylko dostęp do pełnych informacji o nabywcach drewna, żeby można było przeprowadzać odpowiednie klasyfikacje grup nabywców i ich zakupów. Dane GUS z tym zakresie są dalece niepełne i opóźnione, co wypacza końcowe wnioski.
Z przedstawionej liczba kontrahentów realizujących umowy sprzedaży drewna w Lasach Państwowych w latach 2013-2023 wynika, że w tym okresie liczba klientów zmalała z 7378 do 6795, szczególnie w grupie nabywających do 5 000 m3 surowca w ciągu roku. Z analizy wynika, że 6-8 klientów kupuje rocznie ponad pół miliona m3 drewna, około 30 firm kupuje od 100 do 500 tys. m3. Zakupy w przedziale 10-50 tys. m3 realizuje 406 nabywców, a od 5-10 tys -515 a najwięcej jest kupujących od tysiąca do pięciu tysięcy m3 drewna. Najwięksi klienci kupują rocznie 9 mln m3 drewna, grupa od 100 do 500 tys. – 7 mln m3, od 50 do 100 tys.- 2,2 mln m3 a od 10 do 50 tys. – 8 mln m3, od 5-10 10 tys. – 3,5 mln m3, a te najmniejsze – 1000-5000 – prawie 5 mln m3. Zatem ośmiu nabywców kupuje 25 proc. surowca, 27 – 20 proc., 33 – 6 proc. 406 – 22 proc, i 2049 – 13 proc. surowca. Okazuje się ponadto, że w okresie 10-letnim tylko 4110 klientów corocznie kupowało drewno, co pokrywa się z liczbą przedsiębiorstw uczestniczących w zakupie przez portal. Okresowo kupowało 416 nabywców. W 2022 roku zakupu dokonały dwie firmy zarejestrowane w portalu, z których jedna istnieje od 1993 roku i zajmuje się produkcją mebli i po raz pierwszy zakupiła 21 m3, a inna – też produkcja mebli, od 2010 roku, nie dokonywała żadnych zakupów detalicznych czy na umowę, tylko na e-drewno w 2022 r. zakupiła 100 m3 dębu wielkowymiarowego. W 2022 roku 68 klientów nabyło w sumie 50 % surowca, z czego połowę kupiło tylko 8 nabywców. To ilustruje jak różne mogą być interesy klientów, nabywców drewna, których mają zadowolić jednolite zasady sprzedaży drewna. Stąd zadowolenie jednych grup i narzekania innych.
Sporo cyfr i wyliczeń zaprezentował także Bożydar Neroj z Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Sękocinie Starym, przestawiając wyzwania planowania urządzeniowego w leśnictwie w kontekście obserwowanej zmiany klimatu, oddziaływania społecznego oraz zmieniającego się otoczenia prawnego. Omówił on najnowsze zmiany stanu lasów w Polsce, potrzebę nowelizacji instrukcji urządzania lasu w warunkach postępujących zmian klimatu i udziału społeczeństwa, zmieniające się otoczenie prawne leśnictwa. Dokonał tez analizy zmian stanu lasów na podstawie Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu za okres 2018-2022. Wynika z niej, że czeka nas fluktuacja dostępności i jakości drewna. W zarządzie Lasów Państwowych jest 2 068 087 992 m3 drewna, w zarządzie parków narodowych – 73 062 064 m3, w lasach prywatnych 477 933 269 m3. Ogółem 2 678 345 605 m3. Oznacza to, że na każdym hektarze lasów państwowych mamy 290 m3 drewna a w prywatnych – 267 m3.
– Do niedawna ta różnica była większa, ale maleje różnica zasobów drewna w lasach państwowych i prywatnych, bo lasy państwowe są coraz starsze – tłumaczył prelegent. – Z 2 300 mln m3 drewna na pniu dzisiaj mamy 2678 mln m3. Co roku przybywało ponad 30 mln m3 drewna, W minionych czterech latach drastycznie spadła wielkość zmieniających się zasobów. Zasoby w LP na poziomie 2,6 mld m3 utrzymywały się od 3 lat, a w tym roku skurczyły się. Więcej drzew wycięto i zamarło, niż przyrosło! Natomiast w lasach prywatnych zasoby wzrastają.
Rośnie ilość drewna martwego w lasach od 2015 roku. Jest go już prawie dwukrotnie więcej. W LP widoczny jest dramatyczny spadek przyrostu bieżącego, który jest uzasadniony, bo wynika ze struktury wiekowej naszych drzewostanów. Mamy więcej lasów starszych. Przeciętny wiek winien wynosić 50 lat, a mamy 54 lat. Lasy starsze są zaś narażone na różne choroby. Lasy prywatne to średnia wieku – 44 lata.
– Generalnie przegrywamy walkę z klimatem – stwierdził Bożydar Neroj. – Zmiany są tak szybkie, że nikt w Europie nie nadąża. Ponadto, zrębowy system zagospodarowania lasami stosowany od 200 lat powoli przestaje się sprawdzać przy tych zmianach. Stąd postulowana nowelizacja instrukcji urządzania lasu w warunkach postępujących zmian klimatu i większego udziału społeczeństwa. Jest propozycja nowego podziału gospodarstw leśnych na specjalne, oddziaływania społecznego, lasów stabilnych – zrębowe, przerębowo–zrębowe, przerębowe, lasów niestabilnych, co wiąże się z określeniem wielkości gospodarstwa, zadań i potrzeb odbudowy po inwentaryzacji, ale z odpowiednim wyprzedzeniem
Wyrok TSUE z 2 marca 2023 r. dotyczy dwóch spraw:
1) wprowadzenia do polskiego prawa przepisu, zgodnie z którym gospodarka leśna prowadzona w oparciu o wymogi dobrej praktyki nie narusza przepisów dotyczących ochrony przyrody;
2) dostępu do sądów organizacjom ochrony środowiska, a tym samym możliwości zaskarżania decyzji zatwierdzających plany urządzenia lasu.
Trzeba też uwzględnić zmieniające się otoczenie prawne, takie jak Europejski Zielony Ład, Strategia UE na rzecz bioróżnorodności i Strategia leśna UE.
Generalnie obserwowane trendy zmian stanu lasu są coraz istotniejsze i powtarzają scenariusze obserwowane w innych krajach Europy a zaburzenia klimatyczne wywierają coraz większy wpływ na lasy i sposób planowania oraz prowadzenia gospodarki leśnej. Dotychczasowe praktyki wymagają dostosowania do zmian klimatu i potrzeb interesariuszy (zarówno przemysłu jak i społeczeństwa i ochrony przyrody). Należy brać pod uwagę możliwy scenariusz nierównomiernego pozyskania drewna, zarówno co do wielkości, jak i struktury, bo większe może być użytkowanie sanitarne. Ponadto, spełnianie wymagań prawnych i oczekiwań wobec leśnictwa jest coraz większym wyzwaniem w planowaniu urządzeniowym.
Po tej ogromnej porcji informacji, prezentacji trendów i zamierzeń, kolejnym punktem programu Forum był panel dyskusyjny „Surowiec drzewny w biznesie i w LP – co nas dzieli a co nas łączy”, którego moderatorem była Renata Kałużna. Uczestniczyli w nim: Paweł Boski, Piotr Poziomski, prezydent Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego, Mariusz Stachowicz, prezes Zarządu, Quercus, członek Zarządu, Tartak Napiwoda, Zygmunt Stanula, wiceprezes Zarządu, Stelmet, Stefan Traczyk, prezes Stowarzyszenia Leśników i Właścicieli Lasów oraz Rafał Zubkowicz, kierownik Wydziału Komunikacji Społecznej DGLP.
– Mieliśmy dwa lata tłuste, ale z dniem wybuchu wojny w Ukrainie, program ogrodowy urwał się i pogłębia się – skomentował aktualną sytuację branży drzewnej Zbigniew Stanula. – Do listopada ubiegłego roku palety drewniane sprzedawały się dobrze, ale w tej chwili jest zapaść. Spadek zamówień spowodował obniżkę cen – ze 120 zł, do 35 zł. Przemysł meblowy jest w recesji, podobnie jak budowlanka i powiązana z branżą budowlaną i meblową branża producentów płyt drewnopochodnych. Nadzieją jest perspektywa zakończenia wojny w Ukrainie. Ale wówczas może brakować drewna.
– Rzeczywiście, jest źle, jest recesja – przyznał Piotr Poziomski. – Staramy się nie wypaść z rynków.
Paweł Boski też potwierdził: odczuwamy dekoniunkturę. Widzimy, że odbiorcy rezygnują z surowca zakupionego na aukcjach na I półrocze.
– Zatem co łączy branże, co dzieli? – zapytała moderatorka. – Czy system sprzedaży drewna na kolejne lata to uwzględni? Czy obecny system utrudnia?
Mariusz Stachowicz stwierdził: jest zjazd do dołu, z wysokiej górki w okresie pandemii – dla jednych grup i po pandemii – dla drugich grup. Zdawaliśmy sobie sprawę, że tak dobrze nie będzie zawsze i nadejdzie korekta. Od 2007 roku portal leśno-drzewny powoduje, że wszyscy kupujący drewno są równoważnym uczestnikiem postępowania sprzedażowego. Ten system jest sprawiedliwy. W tartaku Napiwoda przerabiamy rocznie około 80 000 m3 drewna wielkowymiarowego i nie mamy problemów z jego zakupem. Uważam, że im mniej jest zmian, tym lepiej. Cieszy zapowiedź, że mają być zasady na dłuższy horyzont czasowy bez zmian.
Piotr Poziomski: z waloru wielkiego dostawcy surowca drzewnego, nie do końca jesteśmy w stanie skorzystać ze względu na nieelastyczne struktury cenowe. Natomiast jestem zwolennikiem przynależności każdej firmy do stowarzyszenia branżowego, które powinny mieć określony wpływ na politykę wpływającą na daną branżę. Teraz jesteśmy pozbawieni tego wpływu. Wciąż nie jesteśmy ustawowym partnerem dla dostawcy surowca i dla polityków.
– Tylko kto naciska klawiaturę i winduje ceny drewna? – ripostował Mariusz Stachowicz. – Kto kupuje od handlarzy drewno? My, przedsiębiorcy! Eksportu drewna nie dokonują leśnicy. Natomiast upolitycznienie leśnictwa nie sprzyja mu w przekazie społecznym. Leśnicy mają obecnie nie najlepszy odbiór społeczny, który przenosi się na producentów drzewnych.
– My, jako leśnicy, działamy w trudnym obszarze uczuć, i odczucia emocjonalnego – odpowiadał Paweł Borski. – Obywatel chodząc po lesie nie zdaje sobie sprawy, że chodzą po lesie gospodarczym! Każde wycięte drzewo łączy się z uczuciami, a nie z planem pozyskania surowca.
Stefan Traczyk mówił, że idea izb leśnych, integrujących prywatnych właścicieli ma spowodował uwolnienie ogromnego potencjału około 5 mln m3 drewna, które można by corocznie pozyskać.
– Tylko, że drewno z lasów prywatnych nie ma certyfikatów i jest trudne do przerobienia – ripostował Mariusz Stachowicz. – Przemysł jest w łańcuchu certyfikacji. A drugi problem to rozdrobnienie lasów prywatnych. Ponadto, uważam, że kary umowne za nieodbieranie wylicytowanego surowca są słuszne. Przecież uczestniczyli w kreowaniu wysokiej ceny, po czym uznali, że im nie opłaci się zakup i dziękują za surowiec. Myślę również, że wadium jest za niskie.
– Nie możemy lekceważyć kwestii finansowych między branżami – mówił Piotr Poziomski. – Musimy zarabiać, żeby płacić za surowiec. Ceny drewna muszą być zrównoważone i racjonalne, żeby dawały nam przewagę na rynku. Tymczasem nie ma transparentności w sprawie finansów LP. Łączy nas pozyskanie drewna, a dzieli to, w jaki sposób jesteśmy oceniani za działalność.
Po panelu uczestnicy Forum mogli w pierwszej jego części wysłuchać jeszcze on-line wypowiedzi Piotra Borkowskiego, dyrektora wykonawczego Europejskiego Stowarzyszenia Lasów Państwowych EUSTAFOR, będącego głosem europejskiego leśnictwa we wszystkich procesach politycznych, które dotyczą spraw leśnych i gospodarki leśnej. Stowarzyszenie skupia 37 organizacji z 26 państw.
Dyrektor przedstawił strategię leśną UE do 2030 r. i jej wpływ na leśnictwo europejskie, zajmujące 56 mln. ha lasów, w których przyrost roczny wynosi ok. 200 mln m3, a roczny etat – około157 mln m3.Zatrudnia łącznie około 130 000 osób.
Dużą część wystąpienia poświęcił promocji TZGL i wielofunkcyjnego leśnictwa, europejskiemu Zielonemu Ładowi, będącym najważniejszym nurtem polityki we wszystkich sektorach gospodarki dla osiągniecia klimatycznej neutralności UE do 2050 r. Współczesne wyzwania to kryzysy: klimatyczny, przyrodniczy i demograficzny oraz niezrównoważone korzystanie z zasobów planety.
Nowe prawo klimatyczne musi zawierać strategie: adaptacji lasów do zmian klimatu, ochrony różnorodności biologicznej oraz plan odbudowy i wiążące cele obejmujące nowy system zarządzania różnorodnością biologiczną. Nowa Strategia Leśna musi być podporządkowana celom klimatycznym i ochrony przyrody. Neutralna klimatycznie Europa to nie tylko mitygowanie zmian klimatycznych, ale również potrzeba adaptacji. Z jednej strony lasy to ostoja przyrody I różnorodności biologicznej, ale jednocześnie dąży się do szerokiego zastosowanie drewna jako podstawy zielonej gospodarki i defosylizacji Europy. Cele klimatyczne są tożsame z ambitnymi celami ochrony i odtwarzania przyrody, bo lasy to najłatwiejszy sposób ich osiągnięcia, ale wymagają natychmiastowej odbudowy i ochrony. Dlatego lasy i leśnictwo, dotychczas pozostające w kompetencji państw członkowskich, stały się obiektem zainteresowania UE, głównie jako przedmiot, a nie podmiot.
Po obszernym zaprezentowaniu działań organów UE, dyrektor zaprezentował nasuwające się wnioski bliskie EUSTAFOR-owi. Uważa się, że Zielony Ład utrwala fragmentację leśnictwa w UE, zwiększając tym samym złożoność, niespójność i sprzeczności dotyczące lasów i gospodarki leśnej. Polityki sektorowe nie formułują swych celów odnoszących się do leśnictwa wielofunkcyjnego, w związku z czym preferują niektóre wartości lasów kosztem innych. Realizacja celów w zakresie neutralności klimatycznej i różnorodności biologicznej bez należytego uwzględnienia potrzeb w zakresie przystosowania lasów do zmian klimatu i aspektów społeczno-gospodarczych może prowadzić do poważnych konsekwencji dla odporności i produktywności lasów, a nawet zamierania na dużą skalę. Natomiast ryzyko ograniczenia pozyskiwania drewna ze względu na ochronę różnorodności biologicznej na dużą skalę będzie miało wpływ na podaż drewna i kondycję ekonomiczną całego łańcucha wartości lasów.
Istnieje też potrzeba solidnego unijnego systemu monitorowania i informacji o lasach, który opierałby się na krajowych systemach zbierania danych o lasach, połączonych z zastosowaniem obserwacji zdalnej oraz ze zharmonizowanymi definicjami. Cele i przyszłe wykorzystanie informacji o lasach muszą opierać się na przejrzystości, wzajemnym zaufaniu i porozumieniu politycznym między UE, państwami członkowskimi i odpowiednimi zainteresowanymi stronami. Wszak leśny łańcuch wartości oznacza wspólne ryzyko, wspólne interesy i wspólne odpowiedzialności.
O bieżących wyzwaniach w branży drzewnej, panelu dyskusyjnym oraz części warsztatowej w kolejnej części podsumowania pod linkiem: https://powermeetings.eu/dzialajac-wspolnie-stajemy-sie-silniejsi-wnioski-z-forum-przemyslu-drzewnego-2023/
A relacja wideo i zdjęciowa oraz wszelkie szczegóły Forum znaleźć można pod linkiem: https://powermeetings.eu/forum-przemyslu-drzewnego/
Msz pytania o kolejną edycję Forum? Zapraszam do kontaktu:
Jola Szczepaniak
powermeetings.eu
tel.: +48 22 740 67 80
e-mail: Jolanta.Szczepaniak@powermeetings.eu
www.powermeetings.eu
https://www.facebook.com/powermeetings.eu/
https://www.instagram.com/renewableenergy_pl/
https://www.linkedin.com/company/powermeetingseu-industry
Nadchodzące wydarzenia powermeetings.eu!
Zobacz również:
Magazyny energii 2024 – aktualne regulacje, rynek mocy i bilansujący, OZE, proces inwestycyjny, finansowanie
Konferencja Drewno materiałem przyszłości
EUDR – wdrożenie oraz obowiązki i wyzwania dla przemysłu rolno-spożywczego
Jesteśmy zespołem złożonym z doświadczonych profesjonalistów, działającym w ramach firmy powemeetings.eu, która specjalizuje się w doradztwie oraz organizacji konferencji i szkoleń dla różnych sektorów gospodarki.