Wielokierunkowe spojrzenie na dekarbonizacje ciepłownictwa i przemysłu

Wielokierunkowe spojrzenie na dekarbonizacje ciepłownictwa i przemysłu – relacja z 13 edycji wiosennego Forum Biomasy i Paliw Alternatywnych powermeetings.eu w Krakowie

– Uniknięto by w przeszłości wielu niepowodzeń, gdyby branża związana z biomasą i paliwami alternatywnymi była słuchana i wdrażano jej wnioski – stwierdził Miłosz Motyka, podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska w swoim wystąpieniu inaugurującym wiosenną, 13 edycję Forum Biomasy i Paliw Alternatywnych w Ciepłownictwie, Energetyce i Przemyśle, zorganizowanym w dniach 21-22 marca 2024 w Krakowie przez powermeetings.eu – obchodzące w tym roku 20-lecie organizacji najlepszych branżowych wydarzeń podyktowanych najaktualniejszymi trendami, zmianami w otoczeniu legislacyjnym i przeobrażeniami rynkowymi. – Deklarujemy obecnie pełną współpracę, słuchanie uwag i postulatów. Dzięki udziale w kolejnych edycjach Forum, udaje się przeprowadzać transformację i poprawiać wiele projektów legislacyjnych. Dzisiaj nie ma bezpieczeństwa kraju, bez bezpieczeństwa energetycznego, a bezpieczeństwa energetycznego nie ma bez suwerenności energetycznej. Dlatego będziemy wspierać alternatywne źródła energii, rozproszoną energetykę, biomasę, pelet, a generalnie polskich przedsiębiorców, żeby się uniezależnić od zewnętrznych paliw. Legislacja nie jest od narzucania działań, ale ma odpowiadać na zapotrzebowane i wdrażać wnioski zgłaszane przez producentów. Widzimy, że Program Czyste Powietrze nie spełni celu, jeśli środki finansowe są np. wydawane na niecertyfikowane pompy ciepła z różnych stron świata, nie wspierające rozwoju polskich firm i własnych rozwiązań.

Ciepłownictwo wobec Fit for 55

Uczestnicy krakowskiej debaty mieli możliwość przekazania wiceministrowi różnych uwag dotyczących głównie dekarbonizacji, zarówno bezpośrednio jak i w wygłoszonych prezentacjach. Wykorzystała tę możliwość Dorota Jeziorowska, dyrektor w Polskim Towarzystwie Elektrociepłowni Zawodowych, przedstawiając liczne problemy związane z dekarbonizacją sektora ciepłownictwa systemowego w Polsce w świetle rozstrzygnięć pakietu „Fit for 55”. Podkreślając bardzo istotną rolę ciepłownictwa systemowego w polskich miastach, zaprezentowała uwagi i wnioski zawarte w dokonanej przez organizacje skupiające elektrociepłownie analizie regulacji pakietu Fit for 55 w obszarze ciepłownictwa. Branża docenia znaczenie efektywnego systemu ciepłowniczego, ale w odniesieniu do kryterium wysokosprawnej kogeneracji wprowadzono nowy limit emisji bezpośrednich dwutlenku węgla, który w przypadku jednostek opartych o paliwa kopalne, wyznaczono na 270 g CO₂/kWh wyprodukowanej energii. Limit ten będzie mieć zastosowanie do jednostek nowych oraz znacząco zmodernizowanych, gdy koszt przekracza 50 % kosztów inwestycji w nową porównywalną jednostkę) po dacie transpozycji Załącznika III. W przypadku jednostek kogeneracji działających przed wejściem w życie zmienionej dyrektywy, przepisy Załącznika III przewidują możliwość odstępstwa od stosowania kryterium emisyjnego do dnia 1 stycznia 2034 r., pod warunkiem, że takie jednostki posiadają plan redukcji emisji w celu osiągnięcia progu 270 g CO₂/kWh do dnia 1 stycznia 2034 r. Niezbędne jest zatem określenie kosztów transformacji sektora ciepłownictwa systemowego w Polsce w oparciu o rozstrzygnięcia dokonane w ramach pakietu Fit for 55 oraz wskazanie rozwiązań technologicznych pozwalających na transformację systemów ciepłowniczych o różnej wielkości a następnie wypracowanie rekomendacji dotyczących kierunków implementacji do prawodawstwa krajowego kluczowych przepisów mających wpływ na sektor ciepłownictwa systemowego. Przeprowadzono w tym zakresie symulacje różniące się zakresem stosowanych różnych paliw w kolejnych latach, aż do 1 stycznia 2050 r., gdy system zacznie wykorzystywać wyłącznie energię odnawialną.

Rynki ciepła podzielono według mocy zamówionej. Prognozy rynków ciepła zawierają wpływ na wolumeny planowanych rozwiązań legislacyjnych w zakresie termomodernizacji i efektywności energetycznej istniejących budynków oraz nowo przyłączanych do sieci. Obecnie z tego powodu spodziewany jest ubytek wolumenu do 2050 r. od 30 do 40%. Warianty technologiczne zostały dobrane w taki sposób, aby w ramach jednorazowego procesu inwestycyjnego istniała możliwość spełnienia wymogów regulacyjnych w perspektywie do 2050 r. Poszczególne technologie zostały w analizie wybrane z priorytetyzacją zarówno najniższego kosztu wytworzenia ciepła, jak i uzyskania co najmniej minimalnych wolumenów ciepła z kogeneracji, OZE i ciepła odpadowego, określonych w definicji efektywnego systemu ciepłowniczego. Uwzględniono także, iż w perspektywie około 2040 roku mogą pojawić się nowe opcje związane z możliwością przepaliwowania istniejących jednostek gazowych na wodór i biogaz, co powinno dodatkowo zwiększyć potencjał do przyspieszenia dekarbonizacji ciepłownictwa.

Rozpisano szczegółowo poszczególne warianty zasiania sieci ciepłowniczych różnymi jednostkami i różnych paliwem i wyszło ciepłownikom, że sprostanie wymaganiom unijnego pakietu „Fit for 55” będzie wymagało, w przypadku Polski, w zależności od scenariusza poniesienia do 2040 roku nakładów na poziomie od 94 do 178 mld zł – na infrastrukturę wytwórczą, od 76 do 100 mld zł – na infrastrukturę przesyłową i dystrybucyjną, od 106 do 140 mld zł – na modernizację instalacji odbiorczych, czyli łącznie – od 276 do 418 mld zł na dekarbonizację sektora ciepłownictwa systemowego w Polsce. Dlatego, aby transformacja mogła zostać zrealizowana w sposób akceptowalny dla odbiorców końcowych, konieczne jest zwiększenie maksymalnego poziomu intensywności pomocy publicznej, określonego w prawodawstwie UE, z poziomu 30-45 % kosztów kwalifikowanych obecnie, do co najmniej 60 %. Ponadto, biorąc pod uwagę końcowe rozstrzygnięcia dokumentów pakietu Fit for 55 konieczna jest zmiana miksu wytwórczego w sektorze. Do 2040 r. znaczny udział może wciąż stanowić ciepło z kogeneracji (gazowej), jednak po roku 2040 konieczna jest zmiana w kierunku źródeł odnawialnych. Najważniejsze technologie i paliwa, które mogą być wykorzystane w celu dekarbonizacji sektora ciepłownictwa systemowego to źródła gazowe, źródła biomasowe, źródła geotermalne, wielkoskalowe pompy ciepła, kotły elektrodowe zasilane energią elektryczną z OZE, magazyny ciepła, ciepło odpadowe, a w przyszłości – jednostki kogeneracji zasilane zielonym wodorem lub biometanem oraz technologie SMR lub MMR.

Zapotrzebowanie na biomasę, w zależności od wariantu dekarbonizacji może rocznie kształtować się na poziomie 5 lub nawet 25 mln ton. Obecnie w sektorze zużywane jest 4 mln ton biomasy rocznie.

Co jest i co nas czeka?

Problemy ciepłowników wynikają w dużej części z Dyrektywy RED III. Przybliżyła je dosyć szczegółowo dr inż. Ilona Olsztyńska z SGS Polska, przedstawiając zbiór najważniejszych regulacji dla rynku biomasy i paliw alternatywnych – co jest i co nas czeka w przyszłości? Omówiła nowe cele dla Unii Europejskiej do 2030 roku – 40 % energii z OZE w UE, 13 % redukcji intensywności emisji GHG dzięki OZE w sektorze transportu UE, 55 % redukcja gazów cieplarnianych oraz 1,1 % lub 2,1 % – coroczne zwiększanie udziału energii z OZE w sektorze ciepła i chłodu, 49 % energii z OZE w sektorze budynków w zużyciu energii końcowej i 1,1 % – średni minimalny coroczny wzrost udziału źródeł energii z OZE w przemyśle.

Przekazała zasady unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, infrastruktury paliw alternatywnych, mechanizmu dostosowywania cen na granicach. uwzględnienia emisji CO₂, efektywności energetycznej i charakterystyki energetycznej budynków. Przypomniała cechy biomasy i paliw z biomasy oraz paliw odnawialnych a także zasadę kaskadowego wykorzystania biomasy drzewnej.

– Państwa członkowskie wprowadzają środki służące zapewnieniu, aby produkcja energii z biomasy przebiegała w sposób minimalizujący wystąpienie nadmiernych zakłóceń na rynku surowca do produkcji biomasy oraz szkodliwy wpływ na różnorodność biologiczną – mówiła Ilona Olsztyńska. – W tym celu uwzględniają hierarchię postępowania z odpadami określoną w art. 4 dyrektywy 2008/98/WE oraz zasadę wykorzystania kaskadowego biomasy drzewnej. Państwa członkowskie mogą odstąpić od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii,

lokalny przemysł nie jest w stanie ilościowym lub technicznym wykorzystać biomasy leśnej w celu uzyskania gospodarczej i środowiskowej wartości dodanej wyższej niż produkcja energii. Państwa członkowskie nie mogą udzielać wsparcia na rzecz wykorzystania kłód tartacznych, kłód fornirowych, drewna okrągłego klasy przemysłowej, pniaków i korzeni do produkcji energii, produkcji energii odnawialnej ze spalania odpadów, chyba że spełnione zostały obowiązki w zakresie selektywnego zbierania określone w dyrektywie 2008/98/WE. Państwa członkowskie nie udzielą nowego wsparcia ani nie wznowią żadnego wsparcia na produkcję energii elektrycznej z biomasy leśnej w instalacjach wyłącznie elektroenergetycznych, chyba że taka energia elektryczna spełnia co najmniej jeden z określonych warunków. Ponadto, kryteria zrównoważonego rozwoju spełniają instalacje produkujące energię ze stałych paliw z biomasy – energię elektryczną, ciepło i chłód lub paliwa o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 7,5 MW, gazowych paliw z biomasy o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 2 MW, biometanu – instalacji produkujących gazowe paliwa z biomasy o średnim natężeniu przepływu biometanu.

Autorka prezentacji omówiła też nowe zakresy ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy np. do co najmniej 80 % – w przypadku energii elektrycznej, ciepła i chłodu produkowanych z paliw z biomasy, wykorzystywanych w instalacjach oddanych do eksploatacji po 20 listopada 2023 r. i co najmniej 70 % – do 31 grudnia 2029 r. i co najmniej 80 % od 1 stycznia 2030 r. w przypadku energii elektrycznej, ciepła i chłodu produkowanych z paliw z biomasy, wykorzystywanych w instalacjach o całkowitej nominalnej mocy cieplnej wynoszącej co najmniej 10 MW, oddanych do eksploatacji między 1 stycznia 2021 r. a 20 listopada 2023 r. Instalację uznaje się za będącą w eksploatacji od momentu rozpoczęcia fizycznej produkcji biopaliw, biogazu zużywanego w sektorze transportu i biopłynów oraz od momentu rozpoczęcia fizycznej produkcji ciepła i chłodu oraz energii elektrycznej z paliw z biomasy. Energię z paliw odnawialnych pochodzenia niebiologicznego można zaliczyć na poczet celu dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych, wyłącznie w przypadku, gdy ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające z wykorzystywania tych paliw wynosi co najmniej 70 %. Natomiast energię z pochodzących z recyklingu paliw węglowych można zaliczyć na poczet celu dotyczącego redukcji emisji gazów cieplarnianych, wyłącznie w przypadku, gdy ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające z wykorzystywania tych paliw wynosi co najmniej 70 %.

Finansowanie inwestycji

Iwona Poliwka, doradca ds. finansowania inwestycji Metropolis Doradztwo Gospodarcze przedstawiła zasady i możliwości finansowania inwestycji energetycznych. Wskazała na środki Funduszu Modernizacyjnego
Kogeneracja dla energetyki i przemysłu pozwalające na inwestycje dotyczące budowy lub/i przebudowy jednostek wytwórczych o łącznej mocy zainstalowanej nie mniejszej niż 10 MW, pracujących w warunkach wysokosprawnej kogeneracji

Możliwe jest też finansowanie inwestycji dotyczących budowy lub/i przebudowy jednostek wytwórczych o łącznej mocy zainstalowanej nie mniejszej niż 0,5 MW, rozwoju kogeneracji w oparciu o biogaz komunalny czy z programu Racjonalna Gospodarka Odpadami na wykorzystywanie paliw alternatywnych na cele energetyczne.

Temat finansowania rozwinął Dawid Karasek, kierownik Wydziału Finansowania Krajowego w Departamencie Energetyki i Przemysłu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, który ma 35 letnie doświadczenia w finansowaniu projektów na rzecz ochrony środowiska. Ten urząd powołany w okresie zmian ustrojowych w 1989 r. jest unikatowy na skalę światową i stanowi filar systemu finansowania ochrony środowiska w Polsce. Obecny poziom finansowania ochrony środowiska to ponad 6 mld zł rocznie, w tym 59% ze środków krajowych i 41% ze środków zagranicznych. Fundusz jest liderem wdrażania funduszy europejskich i zagranicznych mechanizmów finansowania ochrony środowiska w Polsce od 1996 r. Z roku na rok nakłady rosną. Finansuje i współfinansuje z własnych środków przedsięwzięcia proekologiczne, współpracuje z wojewódzkimi funduszami i Bankiem Ochrony Środowiska, wdraża program „Czyste Powietrze”, realizuje zadania dotyczące przedsięwzięć niskoemisyjnych w programie Stop Smog, realizuje program „Mój Prąd”, „Moja Woda” oraz „Moje ciepło” a także projekt „Ogólnopolski system wsparcia doradczego dla sektora publicznego, mieszkaniowego oraz przedsiębiorstw w zakresie efektywności energetycznej oraz OZE”. NFOŚiGW jest operatorem Funduszu Modernizacyjnego w ramach Energia Plus, który zawiera kilkanaście programów priorytetowych, np. Moje Ciepło, Digitalizacja Sieci Ciepłowniczych, Kogeneracja dla Ciepłownictwa, Dla Energetyki i Przemysłu, Energia dla Wsi. Kogeneracja Powiatowa.

Dostępność surowców opałowych

W części poświęconej dostępności biomasy oraz trendom i technologiom zabrał głos Tomasz Majerowski, kierownik Zespołu Użytkowania Lasu DGLP przedstawiając potencjał pozyskania biomasy w PGL LP. Omówił kryteria biomasy „dostępnej” dla przemysłu, wskazując, iż na rynku obecnych jest wielu odbiorców biomasy leśnej, bo realizowane są wciąż nowe inwestycje wykorzystują biomasę importowaną i krajową. Istotne jest, aby biomasa wykorzystywana była lokalnie. W latach 2013-2022 sprzedaż drewna opałowego, czyli grubizny rozumianej jako S4/S2AP oscylowała, z wyjątkiem lat 2017-2018 oraz 2020 roku (pandemia) wokół 3 mln m³. W 2022 roku zapotrzebowanie na drewno opałowe sprzedawane detalicznie, gospodarstwom domowym drastycznie wzrosło. Teraz wróciło do wcześniejszego poziomu. Sprzedaż drewna opałowego stanowi 10-16 % całości pozyskiwanego drewna.

Generalnie, w latach 2013-2021 sprzedaż drewna M2, pozyskiwanego na zasadach samowyrobu, sukcesywnie spadała, natomiast w 2022 roku zarówno ceny drewna M2, jak i wolumen sprzedaży, wzrosły. Jednak pozyskiwanie drewna na zasadach samowyrobu, ze względów kulturowych, demograficznych i gospodarczych, nie będzie znacząco wzrastać a średnioroczne ceny spadają.

Perturbacje z pozyskaniem surowca drzewnego powodują, że zmodyfikowana biomasa agro staje się alternatywnym paliwem w ciepłownictwie. Przekonywał o tym Ryszard Jelonek, kierownik Zakładu Produkcji Peletów Agro w Ząbkowicach Śląskich, należącym do Biomasa Partner Group.

– Dla nas – mówił – biomasa to ulegająca biodegradacji część produktów, odpadów lub pozostałości pochodzenia biologicznego z rolnictwa, w tym substancje roślinne. Taką biomasą agro pochodzenia rolniczego są: pelet ze słomy produkowany przez Biomasa Parter Group SA, pelet z łuski słonecznika, PKS (Palm Kernel Shell), kiedyś wysłodki (buraki, kokos), uprawy roślin energetycznych. Pelet ze słomy nie musi być uciążliwym paliwem jak go niektórzy przedstawiają. Odpowiednio wyprodukowany pelet ze słomy może być dobrym paliwem, wykorzystywanym w procesie współspalania lub spalania dedykowanego w elektrowniach i ciepłowniach, w instalacjach przemysłowych i komunalnych.

Kluczowe czynniki wpływające na proces spalania biomasa agro to niskie temperatury charakterystyk popiołu, duża zawartość alkaliów i złe ustawienia parametrów kotłów. Biomasa Parter Group współpracuje z Politechniką Śląską i firmą Intermark z Gliwic i wspólnie znaleziono rozwiązanie na kluczowe problemy spalania biomasy agro, takie choćby jak zażużlenie parownika kotła.

– Można temu zaradzić – mówił Ryszard Jelonek przez odpowiedni produkt, z dodatkami, lepiej spalający się. Rozwiązaniem problemów jest zmodyfikowany pelet Agro Dunino. Są to granulki sprasowane pod wysoką temperaturą i ciśnieniem z wyselekcjonowanej słomy zbóż z dodatkiem haloizytu Dunino. Haloizyt dodawany jest w procesie produkcji peletu w ilości ok. 2-3 %. Korzyści stosowania peletu Agro Dunino to redukcje: szlakowania, korozji wysokotemperaturowej, emisji pyłów i metali ciężkich, zjawiska zanieczyszczenia powierzchni kotła, poprawa sprawności procesu spalania a popiół o luźnej drobnoziarnistej nieaglomerowanej strukturze, możliwy do stosowania w rolnictwie. W kotłach rusztowych przy przejściu ze spalania węgla na pelet Agro Duniono wymagana jest odpowiednia regulacja dysz powietrznych w sekcji pierwszej kotła, co wpłynie korzystnie na poprawę parametrów spalania i będzie zapobiegało powstawaniu zgorzeli. Pelet agro ze słomy na cele energetyczne ma certyfikaty KZR.

Jakie trendy na rynku?

Był okres wielkiego zapotrzebowania na pelety różnego typu, więc ich ceny znacząco wzrosły. Jak obecnie wygląda dynamika rynku biomasy, jakie są najnowsze dane i trendy?

Na te pytania prelegenci odpowiadali w swoich prezentacjach. Jako pierwszy – Ramunas Waszkiewicz, kierownik ds. rozwoju rynku Baltpool, czyli międzynarodowej giełdy biomasy, która ma 600 uczestników i 60 000 zrealizowanych kontraktów. Z bieżącej analizy wynika, że ceny zrębki na giełdzie Baltpool spadają. Producenci i nabywcy raz wybierają kontrakty krótkoterminowe SPOT, albo długoterminowe umowy. W 2023 roku 76 % wolumenu zostało zakontraktowane na warunkach krótkoterminowych, w tym aż 49 % to SPOT, zapewniający nabywcom rzeczywistą cenę rynkową, elastyczność, brak długoterminowego zaangażowania i dostęp do nowych dostawców. Producenci mogą zaś spodziewać się przewidywalnej marży zysku, elastyczności, braku długoterminowego zaangażowania, dostępu do nowych nabywców oraz optymalizacji kosztów logistyki.

Szerzej sytuację i globalne trendy na szybko zmieniającym się rynku biomasy oraz wpływ na polski rynek biomasy omówili: Mads Thomsen, dyrektor Global Portfolio Management CM Biomass z Danii i Tomasz Śmilgiewicz, dyrektor sprzedaży CM Biomass. Firma ta sprowadza biomasę statkami i dostarcza do terminali w Szczecinie i Gdańsku, gdzie są możliwości składowania i dystrybucji do klientów. Główne surowce to łupiny orzecha nerkowca, pelety drzewne, PKS i wiele innych. Potwierdzali oni rosnące wciąż zapotrzebowanie na biomasę, ale jest ono zmienne, a ceny mają tendencję wahające.

W tym cyklu zabrał też głos Marek Kępa, członek zarządu ds. handlowych Javelin Global Connodities, koncentrując się na roli biomasy drzewna w procesie transformacji energetyki i przemysłu. Javelin Global Connodities to międzynarodowa firma zajmująca się marketingiem, handlem, logistyką, finansowaniem i doradztwem w zakresie towarów masowych, węgla, stali, energii, biowęgla i paliw odnawialnych. Firma ma siedzibę w Londynie, a biura znajdują się w Krakowie, Nowym Jorku, San Diego, St. Louis, Portoryko, Zug, Singapurze, Bangalore i Melbourne. Javelin działa w 100 krajach i na sześciu kontynentach w zakresie ponad 20 różnych towarów i jest liderem na rynku dostaw towarów dla sektorów energetycznego, stalowego i przemysłowego.

– Rośnie zainteresowanie biomasą, ale więcej powinno mówić się o logistyce – stwierdził Marek Kępa. – Przez który terminal w Polsce ona wejdzie na polski rynek? Obecnie te możliwości są ograniczone. Ponadto, obsługujemy klientów z sektorów, w których emisje są trudne do ograniczenia, w związku z tym mamy wyjątkowe doświadczenia w dostarczaniu surowców przejściowych, a także zapewnianiu długoterminowych rozwiązań wspierających klientów w procesie transformacji energetycznej. JVLN sprzedał ok. 60 Mt surowców w 2023 roku, a głównym źródłem dostaw były Ameryka Północna i Południowa. Zauważamy, że biogeniczne źródła węgla odegrają kluczową rolę w produkcji zielonej energii, stali, cementu oraz paliw morskich i lotniczych w procesie ograniczania emisji CO₂. Świadczą o tym projekty OZE realizowane w USA. Nasi doświadczeni traderzy wychodzą naprzeciw potrzebom klientów i wspierają ich w procesie transformacji, poprzez dostarczanie prostych, ale skutecznych rozwiązań niskoemisyjnych. Ale nasi klienci muszą mieć pewność, że po zmianie surowca na niskoemisyjny zostanie zachowana ciągłość produkcji oraz stabilny łańcuch dostaw. Takim perspektywicznym paliwem, nad którym pracujemy może być biowęgiel wytwarzany w procesie pirolizy, zazwyczaj z odpadów rolniczych i leśnych w celu zwiększenia zawartości węgla we frakcji stałej do ponad 50 %. Biowęgiel znajduje zastosowane jako reduktor w produkcji metali, źródło biokoksu i jest alternatywą dla węgli kopalnych w procesach produkcji żelazostopów, stali i innych metali oraz w innych procesach. Około 4-5 tony peletu jest równoważne 1 tonie biowęgla.

Podsumowaniem tej interesującej sesji była prezentacja Delfiny Rogowskiej i Michała Pajdy z KZR INiG System o weryfikacja nowych wymagań KZR INiG. Jest to jeden z 15 globalnych systemów certyfikacji uznanego przez KE. Prawie 20 % podmiotów certyfikowanych to przedsiębiorcy spoza Polski. Certyfikacji podlegają: biopaliwa i biopłyny (np. etanol, biodiesel), paliwa z biomasy (np. pelety, zrębka), paliwa odnawialne pochodzenia niebiologicznego (wodór z elektrolizy) oraz paliwa węglowe z recyklingu (paliwa syntetyczne pochodzenia kopalnego – CO₂). KZR certyfikuje w pełnym zakresie art. 29 RED II. Przybliżono uczestnikom jak takie certyfikaty uzyskać i jakie warunki spełnić, żeby je utrzymać.

Co daje uzyskanie certyfikatu? Możliwość obrotu materiałem KZR (przy zapewnieniu przyjęć KZR), możliwość wskazania, że dana partia towaru jest zgodna z wymaganiami dyrektywy RED II/ustawodawstwa krajowego. A kto wykorzystuje paliwa KZR? Podmioty realizujące cele OZE i uczestniczące w systemie EU ETS. Informacja o spełnieniu KZR przez daną partię materiału musi w prawidłowy sposób przejść przez cały łańcuch dostaw

Tylko posiadając certyfikat można efektywnie zarządzać energią w przemyśle i ciepłownictwie, o czym mówiono w kolejnym cyklu prezentacji, które przybliżymy w kolejnej publikacji.

Druga część relacji znajduje się pod linkiem: https://powermeetings.eu/efektywne-zarzadzanie-energia-technologie-wytwarzanie-energii-biomasa-paliwa-alternatywne-relacja-z-forum-biomasy-rdf-krakow-2024/

RELACJA WIDEO 🌞

Pełna relacja foto i wideo znajduje się na www:

https://powermeetings.eu/forum-biomasy/

Partnerem Strategicznym Forum była firma SGS Polska a Partnerem Głównym była firma Javelin Global Commodities. Patronat Wspierający sprawowało Polskie Towarzystwo Elektrociepłowni Zawodowych oraz Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, a Partnerami Forum były firmy: Instytut Nafty i Gazu – PIB, CM Biomass, Metropolis, Baltpool, Vecoplan, Apisa by TORNUM, ARP Energia, Enspirion. We współpracę w tworzeniu wydarzenia zaangażowane były również firmy: Przedstawicielstwa w Polsce PWP, NETECS, Bioeko Grupa TAURON, Veolia Energia Polska, PEC Gniezno, Biomasa Partner Group, Instal Filter, HSW Group, EP Resources, InnoEko, inno4wood, Inno Sped, Bureau Veritas, Energika, Nawrocki Technologie Granulowania, Brüning Group, G7 Group, Ferro Carbo, Green Wood Resources, CEDR Energo, OT Logistics oraz Railcon Hots.

Dziękujemy wszystkim Prelegentom, Partnerom i Uczestnikom Forum za tak liczne przybycie, super atmosferę oraz mnóstwo pozytywnych opinii. Bardzo ważne jest dla nas Wasze zaufanie dzięki, któremu wybieracie udział w każdej, kolejnej edycji Forum co napędza nas do działania już od ponad 2️⃣0️⃣ lat💥 Jesteście najlepsi 🙂

Uczestnictwo ponad 250 osób potwierdziło wielowymiarową wartość tego spotkania, zarówno merytoryczną, networkingową, ale przede wszystkim biznesową. Z roku na rok rozmowy z Wami utwierdzają nas w przekonaniu, że nasze wydarzenia już na stałe wpisały się w Wasze kalendarze i są nie tylko najważniejszym, ale także obowiązkowym miejscem spotkań całej branży – a nasza praca poprzez integrację rynku przynosi same pozytywne efekty biznesowe – zatem do zobaczenia na kolejnej edycji❗

Zapisz w kalendarzu datę kolejnej 14 edycji wiosennego Forum Biomasy i RDF w Ciepłownictwie, Energetyce i Przemyśle 🔜 27-28 marca 2025 👍

Szczegóły wkrótce na www: https://powermeetings.eu/forum-biomasy/