Co nowego w branży biomasowej i RDF oraz kolejne wyzwania związane z Dyrektywami RED II i RED III

O czym dyskutowaliśmy i mówiliśmy podczas 13 jesiennego Forum Biomasy i RDF w Gdyni?

Co nowego w branży biomasowej i RDF oraz kolejne wyzwania związane z Dyrektywami RED II i RED III

Istotną częścią kolejnych edycji Forum Biomasy i RDF w Ciepłownictwie, Energetyce i Przemyśle organizowanych przez powermeetings.eu są prezentacje o surowcach do przetwarzania na energię, technologiach spalania, bezpieczeństwie procesów oraz finansowaniu inwestycji biomasowych i RDF.

Podczas zorganizowanej w październiku 13 edycji Forum w Gdyni, z udziałem blisko 300 uczestników, dr hab. inż. Rafał Rajczyk z Politechniki Częstochowskiej mówił o roli biomasy PKS w ciepłownictwie i energetyce, która jego zdaniem jest paliwem na czas transformacji. PKS to twarda, zdrewniała zewnętrzna skorupa nasion palmy, która jest produktem ubocznym i składa się głównie z lignocelulozy. Jest to produkt stosowany od wielu lat do wytwarzania energii. Największym jego producentem jest Indonezja, gdzie znajduje się ok. 12 mln ha upraw palmy.

Politechnika Częstochowska prowadzi od 2014 roku wspólnie z MMB System, importerem biomasy PKS, badania w zakresie wykorzystania tego materiału jako paliwa w energetyce i ciepłownictwie.

– PKS jest dostępnym paliwem, bo cechuje się powtarzalnością parametrów i ustabilizowanym składem chemicznym – mówił Rafał Rajczyk – wartość opałowa jest uzależniona od wilgotności. PKS jest bezproblemowym paliwem do technologii spalania fluidalnego i rusztowego. Cechuje się niskimi zawartościami sodu i potasu, co minimalizuje problem popielenia i żużlowania, ma niską zawartość chloru w węglu, więc nie powoduje korozji kotła. Charakterystyczne temperatury popiołu są wysokie w porównaniu do innych typów biomasy stałej. Zapobiega to spiekaniu paliwa na ruszcie jak również aglomeracji materiału warstwy w kotłach fluidalnych. Niewielka ilość popiołu osadza się na stali kotłowej i jest z powierzchnią związana w sposób luźny, co umożliwia łatwe, mechaniczne usunięcie. Dominującym składnikiem popiołów jest dwutlenek siarki, co czyni go podobnym do popiołów węgli, w których dominują glinokrzemiany. PKS cechuje się niskimi zawartościami sodu i potasu, co eliminuje problemy popielenia i żużlowania. Posiada również niską zawartość chloru, porównywalną do typowej zawartości chloru w węglu.

W związku z charakterystycznym kształtem skorupy, praktycznie nie nasiąka i może być składowany na niezadaszonych stanowiskach, jak miał węglowy. Może być od ręki zastosowany do współspalania z uwagi na podobną granulację i ciężar nasypowy, wykazuje dobrą mieszalność z węglem. Rozkrusz jest minimalny i nie ma tendencji do gnicia. Nie wymaga dodatków do procesu spalania – kaolinu i elementarnej siarki. Wysoka wartość opałowa zmniejsza zużycie i nakłady na urządzenia transportu bliskiego. Paliwo jest twarde i możliwe do rozdrabniania zarówno w kruszarce do węgla i rębaku do biomasy. Spalanie zapewnia oszczędność na emisji CO₂, ponieważ odpadają koszty uzyskania uprawnień, a niewielkie emisje NO_x i SO₂ obniżają koszty za korzystanie ze środowiska. I co ważne, można praktycznie bezinwestycyjnie przejść z węgla na PKS. Dlatego jest to paliwo bardzo wartościowe dla ciepłownictwa i energetyki.

Dużym zainteresowaniem ze strony uczestników cieszyła się prezentacja Macieja Zielińskiego z firmy Valmet, w trakcie którego uczestnicy usłyszeć mogli o technologiach Valmet umożliwiających produkcję energii z biomasy i RDF.

Valmet jest dostawcą wielopaliwowych kotłów fluidalnych ze złożem cyrkulacyjnym i ze złożem stacjonarnym, opalanych biomasą, segregowanymi odpadami i innymi paliwami. Jest również dostawcą modularnych elektrowni i elektrociepłowni małych i średnich rozmiarów. Oferuje konwersję istniejących kotłów rusztowych lub pyłowych na kotły BFB dla celów generacji „zielonej energii”, instalacje oczyszczania spalin i zgazowania biomasy, jak również kotły sodowe oraz wyparki dla przemysłu papierniczo-celulozowego.

Spalanie dowolnego paliwa wiąże się z emisją pyłu. Wraz z gwałtownym zaostrzaniem limitów emisji, pojawiają się pierwsze modele instalacji zeroemisyjnych oraz nowe koncepcje spalin, systemów wielostopniowych co powoduje podwyższenie wymagań dotyczących mediów filtracyjnych.

– Wciąż jednak tekstylne materiały filtracyjne są ważnym elementem rozwiązywania rosnących wymagań w zakresie emisji – mówił Włodzimierz Łopatka, dyrektor handlowy Filtracji firmy BWF Envirotec Poland z Mysłowic, która działając w ramach niemieckiej firmy BWF jest liderem technologicznym i międzynarodowym, w filtracji przemysłowej. – Warunkiem skutecznego doboru materiału filtracyjnego są takie parametry jak temperatura w filtrze, skład chemiczny spalin, obciążenie pyłem, właściwości pyłu, prędkość filtracji, częstotliwość i ciśnienie regeneracji. Najlepszy materiał filtracyjny jest tak dobry, jak worek filtracyjny zainstalowany w poprawnie działającym systemie filtracyjnym. Tekstylne materiały filtracyjne stanowią niezawodną część filtracji i gwarantują niskie wartości emisji. Grupa BWF każdego roku sprzedaje około 9 mln gotowych do instalacji worków filtracyjnych. Oferuje worki filtracyjne needlona, PM-TEC z membraną ePTFE, cztery inne typy orasz rewersyjne. Jest także dostawcą wielu produktów dodatkowych, takich jak filtry patronowe i panelowe, kieszenie filtracyjne, kosze i ramy wsporcze, opaski i inne elementy mocujące, dysze Venturi, proszek UV do testów szczelności i włókniny filtracyjne.

Innym niebezpieczeństwem w instalacjach biomasowych i recyklingu są iskry i gorące czarne cząstki. Z tymi niebezpiecznymi źródłami ognia stwarzającymi niebezpieczeństwo wybuchu pożaru radzą sobie rozwiązania Firefly dla branży recyklingu, które zaprezentował Piotr Mielczarek, regionalny manager Firefly Poland. Są to systemy prewencyjne, szybkiego reagowania, ale też łączące oba systemy dla szybkiego reagowania dla optymalnego bezpieczeństwa. Mówił, że źródło zapłonu jest niebezpieczne, gdy posiada wystarczającą temperaturę i wystarczającą energię. Detektory IR wykrywają iskry i gorące cząstki od temperatury 250 lub 400 st. C. Są więc skuteczniejsze od fotokomórek silikonowych, reagujących dopiero na cząstki o temperaturze 650-700 st. C. Podkreślił, że Firefly używa minimum trzech dysz do gaszenia – każda z innego kierunku, co zapewnia 100 proc. pokrycia przekroju przesypu lub rurociągu i jeden elektrozawór dla każdej dyszy. Ma też rozwiązania do wykrywania i gaszenia iskier na rozdrabniaczach i przesypach, detektory płomieni oraz systemy gaszenia mgłą wodną pożaru na przenośnikach, przy użyciu niewielkiej ilości wody. Jak istotne są te zabezpieczenia prelegent pokazał na filmikach z konkretnych zdarzeń.

Możliwości finansowania inwestycji biomasowych i RDF, z niezbędnymi systemami zabezpieczenia przed emisjami i pożarami omówiła Iwona Poliwka, doradca ds. finansowania w firmie Metropolis Doradztwo Gospodarcze z Poznania. Zwróciła uwagę na cztery konkursy w ramach Funduszu Modernizacyjnego, na program FEnIKS, który do 2027 roku stanowi kontynuację Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko z budżetem na ponad 24 mld euro. Są też do wykorzystania środki z programów: „Energia Plus”, Racjonalna gospodarka odpadami czy Wykorzystanie paliw alternatywnych na cele energetyczne. Metropolis wspiera przedsiębiorców w pozyskiwaniu dotacji.

Z zainteresowaniem oczekiwano prezentacji w sesji poświęconej nowym wyzwaniom dla ciepłownictwa i energetyki wynikającym z uchwalenia Dyrektywy RED III, która wejdzie w życie 1 stycznia 2025 roku.

Ilona Olsztyńska, Business Development Manager, z SGS Polska dokonała podsumowania doświadczeń z procesów certyfikacji łańcucha dostaw biomasy na zgodność z KZR w Dyrektywie RED II, po czym zwróciła uwagę na nową definicję biomasy i paliwa z biomasy oraz paliwa odnawialnego i odnawialnego pochodzenia nie biologicznego. Nowa dyrektywa określiła także definicję drewna okrągłego klasy przemysłowej. Rozumie się przez to kłody tartaczne, kłody fornirowane, papierówkę okrągłą lub łupaną a także wszelkie inne drewno nadające się do celów przemysłowych, z wyłączeniem drewna okrągłego, którego cechy, takie jak gatunek, wymiary, prostopadłość i gęstość węzłów sprawiają, że jest ono nienadające się do zastosowań przemysłowych, zgodnie z definicją i należycie uzasadnionych przez państwa członkowskie odpowiednimi warunkami leśnymi i rynkowymi. Jest także opisana w dyrektywie „plantacja leśna” jako las zasadzony przez człowieka, który jest intensywnie gospodarowany i który na etapie sadzenia i dojrzałości drzewostanu spełnia wszystkie kryteria – jeden gatunek lub dwa gatunki drzew jednowiekowych i w regularnych odstępach. Zwróciła także uwagę, na zapis dotyczący kaskadowego wykorzystania biomasy drzewnej, że „w przypadku, gdy żadne inne zastosowanie biomasy drzewnej nie jest ekonomicznie opłacalne lub właściwe pod względem środowiskowym, odzysk energii pomaga ograniczyć produkcję energii ze źródeł nieodnawialnych”. Ale też zwróciła uwagę na przepis, że państwa członkowskie mogą w określonych sytuacjach odstąpić od zasady kaskadowego wykorzystania biomasy, jeśli np. jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii. Zdecydowanie nie będzie można już udzielać wsparcia na rzecz wykorzystania kłód tartacznych do produkcji energii, ani też do produkcji energii odnawialnej ze spalania odpadów ani też nie będzie można wspierać produkcji energii elektrycznej z biomasy leśnej. Zmienią się także kryteria zrównoważonego rozwoju i kryteria ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw i paliw z biomasy.

Przedstawicielka SGS Polska przedstawiła też kryteria ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliwa, biopłynów i paliw z biomasy, zawartych w Dyrektywie RED III. Poinformowała, że zostanie utworzona unijna baza danych celem umożliwienia śledzenia ciekłych i gazowych paliw odnawialnych oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych. Wskazała także najczęstsze problemy stwierdzane podczas audytów.

Obowiązek certyfikacji biomasy i paliw alternatywnych na potrzeby potwierdzenia kryteriów zrównoważonego rozwoju obowiązuje już od początku tego roku, natomiast pojawiają się w tym temacie wciąż to nowe pytania i wątpliwości. Dlatego o zmianach następujących w certyfikacji KZR, mówili: Delfina Rogowska, kierownik Biura Systemów Certyfikacji Biomasy KZR INiG i Michał Pajda z Biura Systemów Certyfikacji Biomasy KZR INiG. Z dniem14 grudnia wchodzi w życie Rozporządzenie wykonawcze Komisji Europejskiej z 14.06.2022 w sprawie zasad weryfikacji kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz kryteriów niskiego ryzyka spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Ulegną zmianie: podejścia do niezgodności, zwiększenie nadzoru przez System KZR nad przedsiębiorcami i jednostkami, zwiększenie współpracy pomiędzy państwami członkowskimi, zmiana metodyki obliczania emisji GHG i zwiększenie wymagań w zakresie FGP pozostałości rolniczych. Istotną nowością jest konieczność posiadania akredytacji na zgodność z danym systemem dobrowolnym przez jednostki akredytujące. Jako pierwszy taką akredytację uzyskał SGS Polska. Wspomniano także o aktualnym stanie systemu KZR INiG, obejmującym 1300 aktywnych uczestników, a 100 następnych jest w procesie certyfikacji. Współpracuje z tym systemem 9 jednostek certyfikujących, 49 aktywnych audytorów i ponad 220 uczestników zagranicznych.

Zainteresowaniem cieszyło się wystąpienie Artura Łażewskiego, dyrektora ds. projektów strategicznych, Veolia Energia Polska, który zaprezentował strategię dekarbonizacji w Grupie Veolia. Rozumiejąc, że dekarbonizacja jest bardzo ważna, ponieważ sektor ciepłowniczy zużywa około 26 mln ton węgla rocznie a z powodu zanieczyszczenia powietrza umiera przedwcześnie każdego roku nawet 100 000 osób, Grupa realizuje proces Net-zero, prowadzący do odejścia od węgla w 2030 roku w celu osiągnięcia zerowej produkcji CO₂ w 2040 roku. Kotły są przerabiane na spalanie gazu ziemnego, z perspektywą zastosowania biometanu, wodoru i CCS/CCU (proces CCU polega na wychwytywaniu dwutlenku węgla ze spalin oraz jego późniejszej utylizacji, który stanowi konkurencją technologię dla metody CCS, polegającej na sekwestracji dwutlenku węgla). Natomiast Mateusz Młynarski przedstawił pierwsze doświadczenia po uruchomieniu instalacji biomasowej w Miejskiej Energetyce Cieplnej w Mrągowie. Podkreślił jej istotny wpływ na system ciepłowniczy miasta.

Panel o perspektywach i wizyty studyjne na nowych inwestycjach

Podczas ponad godzinnego panelu dyskusyjnego jego uczestnicy – Sebastian Paszkowski – prezes PEC w Białej Podlaskiej, Wojciech Folejewski, prezes OPEC Gdynia, Mariusz Stachowicz, prezes firmy Quercus oraz Piotr Poziomski, prezydent Polskiej Izby Gospodarczej Przemysłu Drzewnego zastanawiali się czy teraz jest dobry moment inwestowania w technologie biomasowe?

– Trzeba wchodzić w różne technologie, ponieważ dywersyfikacja źródeł paliw jest faktem – mówił Sebastian Paszkowski. – W naszej strategii przewidujemy cztery paliwa i zrezygnowanie z węgla do 2040 roku. Mamy dwa kotły biomasowe (12+5 MW) na leśną zrębkę drzewną, mamy też w strategii budowę kotła do przetwarzania RDF z Regionalnej Instalacji Przekształcania Odpadów. Na razie to paliwo trafia do cementowni w Chełmnie. Czwartym paliwem ma być gaz.

– My też mamy od marca strategię na lata 2023-2040 przewidującą rozproszenie źródeł ciepła, choćby z oczyszczalni ścieków, gdzie szacowany potencjał odzysku ciepła oceniany jest na 12-15 MW, oraz instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów – mówił Wojciech Folejewski. – To bardzo ważne z perspektywy samorządów lokalnych, odpowiedzialnych za odbiór i segregację odbiorów odpadów. 1/3 materiałów po recyklingu ma zdolność paliwową, a teraz nie ma co z tym zrobić. Realizujemy odzysk śmieci w Gdyni, ale zdarza się, że nadwyżki tego towaru eksportuje się do Danii z ceną… ujemną. Więc trzeba je spalać na miejscu w nowym zakładzie przekształcania odpadów.

Biomasa dla ciepłownictwa stanowi znak zapytania co do przyszłości? Ma walor dość taniego kosztu produkcji. Produkcja ciepła ze słomy kosztuje 25 zł/GJ i jest bardzo atrakcyjna, a z biomasy drzewnej 50-60 zł/GJ. Ale lobby ekologiczne naciska, żeby włączyć pozostałości leśne do certyfikacji. Nie ma pewności, że pozostałości zrębkowe leśne ochronią się przed ograniczeniami. Tymczasem silniki gazowe stają się niezwykle atrakcyjne, bo są pory dnia, gdy prąd jest drogi i są okresy – taniej energii. Odpowiednie włączanie i wyłączanie, to duży biznes w zakresie energetyki cieplnej, bo takie działanie w kotłach cieplnych jest niemożliwe. Pojawiają się więc wielkie elektrociepłownie silnikowe zasilane gazem, z domieszką wodoru i metanu, z możliwością włączenia i wyłączenia w ciągu roku 5000 razy. Technologia dostosowuje się do niezwykłej dynamiki zmiany ceny prądu, którym można handlować, żeby korzystnie sprzedać, albo wyłączać, żeby do produkcji nie dopłacać. To źródło potrafi dostosować się do sytuacji w sieciach energetycznych w ciągu 20 sekund!

– Wyraźnie widzimy – mówił prezes OPEC – że nie można uzależnić się od jednej technologii. Ponadto, są obiekty, jak markety, oczekujące od ciepłownictwa dostawy…chłodu. Produktu odpadowego, ale za dobrą cenę.

Paneliści podkreślali, że biomasa stanowi ok. 60 proc. OZE, zapewniając zmniejszenie emisji i ograniczenie kosztów. Mówili też, że pieniądze z opłat za emisje CO2 zostały w minionych latach zmarnowane, bo nie poszły na transformację energetyczną kraju.

– Inwestycje w RDF są bardzo drogie – podkreślano – a w biomasę relatywnie tańsze. W Gdyni wykorzystuje się 50 000 ton RDF do produkcji energii, ale jest potencjał na wykorzystanie 100 000 ton rocznie. Trzeba to szybko wykorzystać, bo w Gdyni spala się milion ton węgla rocznie. Wiatry morskie pozwalają ludziom Trójmiasta żyć i oddychać.

– Jednak rząd zabrał nam z ETS przez kilka lat 100 mld złotych – usłyszeliśmy – Sama Gdynia płaci rocznie 15-20 mln zł rocznie. Przynajmniej połowa tej kwoty, jak stanowi ustawa, powinna wrócić do płatnika na transformację. Nie dostajemy ani grosza. Teraz jest nadzieja, że to się zmieni.

Podkreślano, że inwestowanie w przekształcanie śmieci to doskonały biznes. Stopa zwrotu jest rzędu 10 lat, więc fundusze inwestycyjne są gotowe zainwestować w takie projekty. Olsztyn miał dwóch oferentów gotowych wyłożyć miliard złotych na inwestycje zagospodarowania śmieci na produkcję prądu i ciepła. A samorządom takie przedsięwzięcia pozwalają obniżać koszty ciepła dla mieszkańców, ponieważ uzyskuje się dochody ze sprzedaży energii elektrycznej.

– Przemysł drzewny jest w rozkroku, jeśli chodzi o dostawy biomasy – stwierdził Piotr Poziomski. – Producentom trocin czy zrębki coraz trudniej jest konkurować o surowiec niższych klas jakości w aukcjach LP. No i nie wiemy, jakie będą kroki i poczynania nowej ekipy rządowej w sprawie pozyskania surowca drzewnego. Koncepcje mniejszego pozyskania drewna z lasów nie pozwalają obiecywać więcej pozostałości do spalania w ciepłownictwie czy energetyce. Mogę z pewnością powiedzieć, że będzie go… mniej. Dlatego potrzebna jest dobra strategia dla całego sektora leśno-drzewnego. Zagrożeń związanych z populizmem społecznym przybywa. Ekologiczne patrzenie na świat jest istotne, ale ono często przeradza się w hipokryzję. Wiele zależy od tempa implementowania Dyrektywy RED III, choć do końca nie została zaimplementowana Dyrektywa RED II. Wciąż trwa dyskusja o definicji drewna energetycznego, bo jego opis jest bardzo ogólny. Brakuje szczegółowych wytycznych w sprawie parametrów. Zgodnie ze zwyczajem z minionych lat – jeśli jest problem, to go odłóżmy! Stwarza to ogromne pole do interpretacji. Ta dowolność okresowo jest sprzyjająca różnym środowiskom, ale z czasem nie będzie sprzyjała rynkowi biomasy pierwotnej czy wtórnej. To powinno być usankcjonowane.

– W ciągu 30-letniej historii firmy Quercus z Pasymia, jako producenta biomasy na cele energetyczne w ilości około 300 000 ton biomasy rocznie i tartaku o przerobie 60 000 m³ drewna sosnowego, a budujemy nowy zakład dla przerobu 120 000 m³, z niepokojem obserwujemy obojętny stosunek LP do zagospodarowania pozostałości pozrębowych z lasów – mówił Mariusz Stachowicz. – Trzydzieści lat temu, czerpiąc wzory ze Skandynawii, zabiegałem o zagospodarowanie pozostałości pozrębowych z naszych lasów. Zaczęliśmy ją pozyskiwać i dostarczać do krajowych instalacji. Najpierw do Mondi w Świeciu, potem do wielu innych firm. Nie zajmujemy się dostawami zrębki tartacznej, bo ona powinna być przeznaczana do produkcji płyt wiórowych, natomiast do spalania dedykowana jest zrębka energetyczna, która nie nadaje się do przemysłowego przetwarzania. Niestety, nie mamy wsparcia ze strony LP, bo nie traktują one masy pozrębowej jako towaru na etapie pozyskiwania drewna wielkowymiarowego. Prosimy, żeby harwestery i forwardery nie jeździły po odciętych gałęziach, bo my kupując w aukcji ten surowiec, musimy go z leśnego błota wyciągać, a potem przerobić i dostarczyć do instalacji przetwarzania w ciepło, pod karą przekroczenia zawartości popiołu na poziomie 4 proc. Lasy muszą zrozumieć, że to jest cenny surowiec, który zapewnia niezłe dochody. Naszym zdaniem potencjał tego surowca jest bardzo duży, ale w znacznej części marnowany. Jeśli ten sortyment nam odpadnie, na żądanie ekologów, które jest nonsensowne, to będzie duży problem, bo będzie rywalizacja pomiędzy producentami płyt i ciepłowniami. Uważam też, że korzenie i pniaki to idealny materiał do przerobu na paliwo do wytwarzania energii, więc trudno zrozumieć niechęć do nich w RED III. Trudno też w innych dziedzinach być pewnym przyszłości. Inwestujemy teraz 50 mln zł w nowy tartak do obróbki drewna sosnowego, a wieści głoszą, że za 30 lat sosna będzie gatunkiem wymierającym, że względu na zmiany klimatyczne.

Zwieńczeniem pierwszego dnia obrad Forum była uroczysta kolacja wraz z nutką hazardu i dobrą zabawą, oraz wręczenie nagród ufundowanych przez Partnerów Forum.

Drugiego dnia spotkania uczestnicy Forum mogli wziąć udział w warsztatach prowadzonych przez Marka Zawiskę, eksperta ds. systemów wsparcia OZE, wieloletniego pracownika URE na temat regulacyjnych aspektów funkcjonowania rynku biomasy i paliw alternatywnych w Polsce, albo też skorzystać z kilku zorganizowanych specjalnie dla nich wizyt studyjnych.

Jedna z wizyt studyjnych miała miejsce w nowo budowanym Porcie Czystej Energii w Gdańsku, gdzie właśnie powstaje instalacja termicznego przekształcania odpadów komunalnych. Jest to nowoczesna, przyjazna środowisku elektrociepłownia, gdzie w procesie spalania odpadów komunalnych powstawać będzie w wysokosprawnej kogeneracji energia elektryczna i ciepło. W instalacji spalane będą jedynie pozostałości po procesie sortowania, które nie nadają się do recyklingu.

Inna grupa uczestników odwiedziła OPEC Gdynia, w którym znajduje się instalacja, gdzie sztuczna inteligencja zarządza ciepłem w Gdyni, optymalizuje pracę sieci i obniża ślad węglowy. Jest to innowacyjne urządzenie, które jako pierwsze w Polsce optymalizuje pracę sieci cieplnej, a zlokalizowane jest w rejonie dzielnicy Karwiny w Gdyni. Ten pilotażowy w naszym kraju projekt z sukcesem sprawdził się m.in. w duńskim ciepłownictwie.

Część uczestników wybrała się z kolei do Portu w Gdyni, żeby zobaczyć terminal przeładunkowy towarów masowych, w tym również szeroko pojętej biomasy dla krajowego systemu cieplnego i energetycznego.

Partnerem Strategicznym Forum została firma SGS Polska a patronat honorowy sprawowało Ministerstwo Klimatu i Środowiska oraz Dyrektor Generalny Lasów Państwowych. Patronem Wspierającym została Polska Izba Gospodarcza Przemysłu Drzewnego, a Partnerami Forum były firmy: OPEC Gdynia, Instytut Nafty i Gazu – PIB, CM Biomass, Metropolis, Valmet, Firefly Poland, MMB System, Baltpool, BWF Envirotec.

Dziękujemy wszystkim prelegentom, partnerom i uczestnikom Forum za tak liczne przybycie i obdarzenie nas zaufaniem przy kolejnej edycji Forum – jesteście najlepsi 🙂

Z roku na rok rozmowy z Wami utwierdzają nas w przekonaniu, że nasze wydarzenia już na stałe wpisały się w Wasze kalendarze i są nie tylko najważniejszym, ale także obowiązkowym miejscem spotkań całej branży – a nasza praca poprzez integrację rynku przynosi same pozytywne efekty biznesowe – zatem do zobaczenia na kolejnej edycji.

Druga część relacji znajduje się pod linkiem: https://powermeetings.eu/biomasa-surowcem-na-czas-transformacji-paliwowej-relacja-z-jesiennego-forum-biomasy-rdf-w-gdyni/

13 jesienne Forum Biomasy i RDF w Ciepłownictwie, Energetyce i Przemyśle – Spalanie Biomasy i RDF za nami – i co dalej???

Uczestnictwo blisko 300 osób potwierdziło wielowymiarową wartość tego spotkania, zarówno merytoryczną, networkingową, ale przede wszystkim biznesową. Kolejna, wiosenna edycja tym razem wiosenna – Forum Biomasy i Paliw Alternatywnych odbędzie się 21-22 marca 2024.

Ale jeszcze w tym roku odbędzie się kolejna edycja Kongresu Pelletu, czyli Świąteczne Spotkanie Pelletowej Branży w dniach 7-8 grudnia 2023.