Rządowy projekt nowego Prawa wodnego skierowano do dalszych prac w Sejmie

Nowe prawo jest potrzebne z powodu niepełnego wdrożenia unijnych rozwiązań w tym Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) z jej kontrowersyjnym art. 9 mówiącym o zwrocie kosztów usług wodnych. Polska była już upomniana przez Komisję Europejską za niewdrożenie tych przepisów.

Co oznacza zwrot kosztów usług wodnych? Chodzi o zbilansowanie przychodów i wydatków w gospodarce wodnej, tak by mogła się ona samofinansować. Więcej za wodę mają płacić m.in. rolnicy, branża energetyczna, hodowcy ryb, przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne, czy firmy wykorzystujące duże ilości wody do swojej produkcji.

Jak zapewnia resort środowiska, wyszczególnione w ustawie opłaty są stawkami maksymalnymi, a „dochodzenie” do nich zajmie kilka lat.

Projekt prawa wodnego zakłada też wprowadzenie opłaty „za utraconą wodę”. Taka opłata ma dotyczyć nieruchomości powyżej 3,5 tys. metrów kwadratowych, których powierzchnia w 75 proc. jest trwale zabudowana, uszczelniona. Chodzi np. o parkingi. Jeśli jednak przy takich obiektach powstawać będą instalacje pozwalające na retencję wody, to stawka opłaty ma być nawet dziesięciokrotnie niższa.

W trakcie majowej debaty w Sejmie  przedstawiciel resortu środowiska przyznał, że obecnie dokładnie nie wiadomo, ile wody w Polsce jest pobierane np. do produkcji przemysłowej. Niektóre firmy zużywają jej znacznie więcej niż zadeklarowały, a to z kolei przekłada się na ograniczenia dla innych podmiotów. Dlatego też – jak zadeklarował – pobór wody dla celów gospodarczych ma zostać opomiarowany. Pobór do 5 tys. litrów na dobę ma być bezpłatny.

Więcej na temat zapisów nowego Prawa wodnego dowiedzą się Państwo w trakcie seminarium organizowanego przez firmę partnerską industry-events.eu: